NIEUW STUK VAN HUGO CLAUS GAAT IN ROTTERDAM IN PREMIERE

(Van onze correspondent in Parijs)

DE JONGE Vlaamse dichter-schrijver-dramatung-schilder Hugo Claus legt de laatste hand aan een toneelstuk, dat nog dit seizoen onder regie van Ton Lutz door het Rotterdams Toneel - dat ook zijn "Bruid in de morgen" speelde - voor het eerst zal worden opgevoerd. Claus, die met zijn Nederlandse vrouw, de filmactrice Ellen Norden, in zijn Vlaamse geboorteland is teruggekomen, was even in Parijs en bij die gelegenheid hebben wij, rond de huiselijke dis, het een en ander over zijn toekomstplannen vernomen.

Gedurfder dan "Bruid in de morgen"

Het onderwerp van het nieuwe stuk, dat nog geen naam draagt, heeft iets met bandieten te maken - het verhaal kan voorlopig beter verzwegen blijven - en het is geschreven in een "epische stijl". Er spelen een stuk of tien actrices en acteurs in mee en qua opzet is het iets moderner en gedurfder dan de "Bruid in de morgen", waarin Claus zich, als debuterend toneelschrijver, bewust nog enige zelfdiscipline had opgelegd om het publiek bij de eerste kennismaking niet met al te geavanceerde middelen voor het hoofd te stoten. "De bruid" gaat het overigens nog altijd wel voor de wind, want dezer dagen werden de vertaalrechten juist naar Zweden en zelfs Japan verkocht. In Holland heeft het stuk meer dan tachtig opvoeringen beleefd en in Parijs wordt de bruid in de regie van de jonge Pitoëff algemeen tot de opmerkelijke openbaringen van het vorige seizoen be schouwd. Er staat nog ander werk te wachten, de roman "De koele minnaar", die momenteel bij "De Bezige Bij" ter perse is en ook al in het Frans werd vertaald. Verder een libretto voor een opera, die de Franse componist Francis de Rochefoucault in opdracht van de beroemde Amerikaanse zangeres Marie Powers moet schrijven en die vermoedelijk volgend jaar in Monte Carlo ten doop zal worden gehouden, alsmede een openluchtspel voor een Beneluxmanifestatie, waarvoor Jurriaan Andriessen de muziek zal componeren. En tenslotte een ander spel voor de stad Gent in de geest van "Son et lumière", dat in Frankrijk zoveel opgang maakt. Hugo Claus heeft met het merendeel van zijn Vlaamse confraters gemeen dat hij ook een zeldzaam boeiend en savoureus verteller is, en een enkele anekdote wil ik u hier niet onthouden. Ik heb zelden iemand ontmoet die zo veel en zo goed gelezen had als Hugo Claus, die de hele wereldlitteratuur in zijn hoofd schijnt te hebben. Als kind was hij al bezeten door die dorst of die waan alles van een schrijver of een onderwerp te willen weten. Als knaapje van acht of negen jaar had de aardrijkskunde hem te pakken en toen stelde hij er een eer in op alle vragen - hoeveel inwoners heeft Uruguay, wat is de hoofdstad van Roemenië, hoe staat het met de grondstoffenvoorziening in de Ardennen? zijn antwoord klaar te hebben.

Veelzijdig

Hugo Claus is zeer veeLzijdig. Deze zomer werd er in Brussel ook nog een expositie gehouden van tekeningen en gouaches van zijn hand, waarvan de Belgische staat er een heeft aangekocht. En alsof hij met al die activiteiten nog niet genoeg om handen had, heeft hij in zijn woonstad Gent nu ook nog een drukkerij gekocht, waar hij elke dag als zetter-directeur een paar uren resideert, zodat we bij zijn imposante reeks van artistieke functies - Claus heeft ook nog toneel gespeeld en geregisseerd - nu dus ook nog het drukkersambacht kunnen voegen. Een comibinatie van faculteiten, waarvan zelfs de duivelskunstenaar Jean Cocteau, die tot dusver als ongeslagen recordhouder placht te gelden, niet meer terug zal hebben...