Archief Etcetera

archi

etcetera 105 FEBRUARI 2007

4 Edito In dit nummer kijken we naar de sociale component van hedendaagse theaterarchitectuur. Maar ook naar het performatieve element in de hedendaagse architectuur in het algemeen. Hoe zet een gebouw je denken in beweging? Hoe word ik de performer van mijn eigen stad?

7 Het dubbele verlangen van het theater Van theater over evenementenkeet tot disco. Christophe Van Gerrewey bekijkt de grillige levensloop van het Parijse Théâtre Palace door een Barthesiaanse bril. Samen met Proust gluurt hij vanuit de coulissen naar publiek en podium. Ondertussen vragen ze zich alledrie hetzelfde af: maken wij de (theater)wereld, of doet onze omgeving dat?

11 Potentie in plaats van polyvalentie Sinds de jaren zeventig kan een theatertempel niet polyvalent genoeg zijn. Nu die bouwwoede geluwd is, kan de productiemachine eindelijk op volle toeren draaien.

David Bergé, Jo Huybrechts en Elke Van Campenhout peilden bij een aantal veldactoren naar hun ervaringen op de werf, en schetsen de impact van een snel stapelend bakstenenbeleid op de artistieke praktijk.

22 Historische theaterschetsen Pieter T'Jonck plaatst architecturale kanttekeningen bij afbeeldingen van theaters uit lang vervlogen tijden.

27 Pleidooi voor een oncreatieve stad Naar aanleiding van de benoeming van Rotterdam als culturele hoofdstad schreef bavo een pleidooi dat ingaat tegen

het draineren van de creatieve klasse ten bate van het algemene stadsbelang. Want is creativiteit wel het aangewezen instrument om een ingedommelde wijk weer wakker te porren?

33, 57, 73 Lexicon Het hedendaagse architectuurdiscours kijkt blijkbaar niet op een conceptuele kwinkslag meer of minder. Anne Dekerk ging op zoek naar termen die alle verbeelding tarten, en zet ze doorheen dit nummer op een rijtje ter uwer lering en vermaak.

34 Dispositifs – points de vue # 1 Nadia Lauro vertrekt voor haar scenografieën vanuit beelden. Etcetera vroeg haar om een selectie uit haar archief.

35 The Theatre Om het theater terug in de publieke ruimte te planten, zette International Festival het mobiele The Theatre op poten. Tor Lindstrand legt uit dat architectuur haar performatieve potentieel pas ten volle kan ontplooien, als het geen voldongen feit meer is.

37 Mist spuiten Een gebouw dat in een oogwenk in het luchtledige kan oplossen. Sterker nog, dat bij gratie van het luchtledige bestaat. Pieter T'Jonck vertelt over

Blur Building, een curieus staaltje architectuur dat zich net iets te graag in wolligheid wentelt.

41 Publieke interventies in hedendaagse grote steden. Globalisering hoeft niet noodzakelijk parallel te lopen met branding of vermarkting. Saskia Sassen toont aan dat een nieuwe generatie nieuwe media-artiesten de digitale technologie inzet als instrument om het globale te spiegelen aan lokale interesses. Met illustraties van Sandra Haselsteiner.

49 Werkt dat, als iedereen bij jou thuis komt spelen? Paul Gazzola voerde voor Tanzwerkstatt een enquête uit bij de Berlijnse dansgemeenschap, en bracht hun ruimtelijke noden in kaart. Het project coming soon ontsluit de resultaten.

58 Dispositifs – scènes # 1 van Nadia Lauro.

60 Van performancepraktijk naar ruimtecreatie Bojana Cvejić schetst een nieuwe tendens in het performanceveld: in het zog van de projecten rond educatie in dans en performance, is er een nieuw bewustzijn ontstaan over de relatie tussen artistieke creatie en ruimte. In heel wat artistieke projecten komt de ruimte centraal te staan: als aanzet tot denken, delen en verbeelden.

65 Van klei tot kristal Aan de hand van het voorbeeld van de Warande peilen Maarten Delbeke en Wouter Davidts naar de verschuivingen in de gedachtevorming over de plaats van het cultuurcentrum in het Vlaamse stadlandschap.

69 Ondergaan van ruimte Kristien Van den Brande geeft een doorkijk in de creatiestrategieën van architect, schrijver en beeldend kunstenaar Wim Cuyvers. Een dwaaltocht langs gekwetste plaatsen in een anonieme stad waar de private en de publieke ruimte moeiteloos stuivertje wisselen.

75 Blanco Christophe Van Gerrewey schreef een fictionele architectuurkritiek over de Beursschouwburg. Vrij naar Brett Easton Ellis.

Cover 3: Dispositifs - misfits (1999- ) | Nadia Lauro