Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


439 document(en) met "Een beetje" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Een vader die een moeder de keel overbijt en dan het bloed opdrinkt en zegt dat het lekker is, daarna eet hij samen met zijn kind de moeder op (wel eerst in kleine stukskes gesneden). Of nog: een...Het persvolkje, hier een daar een eenzaam pennespruitje uitgezonderd, was ontstemd 'Hebben we daarvoor zo ons best gedaan om het grote pubhek naar zijn voorstellingen te lokken...spreken, reëel" Is het niet een klein beetje triestig dat we daar sowieso aan herinnerd moeten worden en dat bepaalde critici dergelijke sporen niet meer willen zien

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
Met een beetje ethnocentrisme konden we dat nog enigszins verklaren, wanneer het ging om Kroaten, Lithouwers of zelfs Fransen, maar bij ons...het hart van Europa, in een stad die zich klaarmaakte om een jaar lang de cultuurstad van ons werelddeel te worden, in een maatschappij die met compromissen aan elkaar hing, in een land ten slotte dat...Toneel zal bij tijd en wijle moeten kunnen prediken, onderhouden, agiteren, een beetje aan psychotherapeutische acupunctuur doen of je gezellig in een textueel fluisterhoekje versieren; er hangt

Nr. 37, April 1992 • Maarten Van Steenbergen • boekbespreking /
Een fenomeen dat volgens Commers rechtstreeks verbonden is met een beperkt zicht op de toekomst van de mensheid en met een algemene waardenimplosie...Het essay van Vervliet sluit volledig aan bij de tweede opgave die Vermeersch formuleert : een theatervoorstelling moet een poging zijn om een vreemde wereld over te brengen naar een andere en om...Daarom ben ik bij het lezen van dit boek een beetje overvallen door een eigenaardig gevoel

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
De conclusie luidt dan:'De kloof die binnen ons theaterveld gegroeid is, tussen wat we gemakshalve een centrum en een marge kunnen noemen, heeft veel te maken met het aanvaarden of het in vraag...Josse De Pauw). Het vertelt iets over de manier waarop taal in je hoofd zit, erin rondspookt, een eigen leven leidt dat soms kan samenvallen met een 'boodschap', en soms ook niet, het vertelt iets...Je moet weten of je een beetje te vertrouwen bent

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Het is aan anderen om dat als een teken van de tijd te duiden of als een stroming of een beweging tegenover het theater van de jaren '80...Ik kan mij ook voorstellen dat er een soort nieuwe onvrede is met wat er zich voordoet, maar los van een Tentakel of een Nieuwe Scène enz...Je kan wel genieten van wat een acteur op het doek doet, maar een lijf dat op een meter of twee afstand staat, kan door de continuïteit en de gemeenschappelijkheid van het moment op een veel acutere

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Een wat academische vraag in een theaterland dat nauwelijks een 'klassieke' geschiedenis heeft, en in praktijk werd daarmee de discussie die meer dan tien jaar voordien in Duitsland gevoerd werd, nog...Van De Tasso bij Discordia wordt je niet veel wijzer, en Friedrich Nicolai lijkt een beetje gelijk te krijgen...Bart Slegers in de titelrol gedraagt zich, 23 jaar na Bruno Ganz, opnieuw als een soort 'Emotionalclown', een hofnar met een opzichtige muts - waarop geen lauwerkrans past, hij krijgt een ruiker witte

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Dat is een laf reddingsmiddel om het publiek een beetje boven water te houden...Met de kilheid van bevroren hersenen registreert Lugn hoe de onverstoorbare tiran Harald heerst over een hem omringend peloton zwakkelingen: een heel instituut psychisch gestoorden, en verder een...waanzinnige vrouw, een schotelvod van een professor in de orale chirurgie, een seut met een onderbeet en een stel kinderen

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Toch slaan beide choreografen heel even een nostalgische toets aan, die refereert aan een vorige periode, een periode waaraan hun leermeesters zich in een jarenlang gevecht hebben ontworsteld...Thema is het kleine beetje hoop dat men koestert, dat ene moment in het leven dat men heel even gelooft in een opstanding uit de dood, de hoop die men op een bepaald moment altijd vindt in de manier...Ze behoren tot een praktijk die min of meer privé is en beperkt tot een kleine groep professionelen, soms zijn ze voor hun auteur een geheime en intieme activiteit

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Links vooraan in de zaal staan een man (Steven Van Watermeulen) en een vrouw (Diane Belmans) met een karnavalshoedje op...Zij kijken een beetje naïef-simpel...het begin van het stuk zijn de omstandigheden tamelijk duidelijk en herkenbaar: een man en een vrouw boeken een reis en gaan op stap met een gids

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Pinters stukken laten een dergelijke lectuur inderdaad toe, lokken die soms zelfs uit, en toch klinkt een dergelijke interpretatie een beetje belachelijk, bijna grotesk...One for the road ondervraagt een man, een militair in een niet nader genoemd dictatoriaal regime, een gevangene, diens vrouw en kind...Deze scène lijkt een echo van een scène uit Strauss' Slotkoor waarin een man tegen zijn spiegelbeeld de verschillende stappen van een pijnlijk mislukte ontmoeting met zijn grote liefde vertelt en

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Temeer omdat, behalve voor La Luna en de Ancienne Belgique, alle werken nog een aanvang moeten nemen ... als er al een bouwtoelating annex financiering voorligt...Het is een beetje jammer dat de nota een steekproef, die genomen is voor de eigenlijke start van het seizoen (half september tot half oktober) en enkel de 'gevestigden' meet, cijfers extrapoleert voor...Voor het verloop van het festival zelf is dat niet zo problematisch: met een voldoende hoog budget kan je een aardige mediacampagne voeren en een en ander inhuren

Nr. 41, April 1993 • Hugo De Greef • Kunst verdraagt geen compromis
Het is een beetje te vergelijken met een decreet voor het teksttheater dat het NTG, de KVS en de KNS buiten beschouwing zou laten...De kunstencentra is een verhaal apart, een verhaal dat nog lang niet aan het einde van zijn eerste hoofdstuk is. Een aantal zeer uiteenlopende initiatieven geraakte doorheen de jaren op de...het recente verleden hebben verschillende groepen of projecten het meegemaakt dat ze nauwelijks een werkingssubsidie kregen, maar wel een ruime toelage uit de internationale kredieten omdat de

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Een o. B: Een (inademend) o! M: Ha, een o!" In een laatste stadium werd er gewerkt rond het begrip 'terreinen'. Het was Hoste opgevallen dat de kinderen door de aanwezigheid aan...Er ontstond toen een bijzonder interessante discussie waarbij de kinderen de situatie gingen bevragen en de ruimte beetje bij beetje begonnen te onderzoeken...Een derde reden is een te korte termijnplanning en een te groot aantal verschillende, vaak volkomen ongeïnteresseerde kinderen zodat intensief werken en een bepaalde evolutie doormaken zo goed als

Nr. 42, Juni 1993 • Bruno Koninckx • (advertentie)
Voor Artaud is Van Gogh eerder een genie, een bezetene in positieve zin, een gedrevene...Artaud lijkt trouwens in een soort isoleercel te zitten: op een drietal momenten gedurende de voorstelling vliegt er achteraan een deur open en worden er achtereenvolgens aardappelen, lege verftubes...Het is zelfs een beetje vreemd dat de persoon die een tekst zegt waarin hij probeert aan te tonen dat een andere kunstenaar niet waanzinnig was, zelf naar het publiek toe als waanzinnig

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Terwijl autonomie het gevolg is van een normaal en gezond groeiproces, is autisme een ziekte die des te gevaarlijker is omdat ze een ongewenst bijprodukt is van dit streven naar autonomie, en er een...de verhoudingen worden plotseling omgedraaid). Anders gezegd: een duidelijke afkeuring van intolerantie in een sportklub of een stamcafé is veel efficinter dan een goedbedoeld manifest van progressieve...Ook als ze altijd een minderheid zullen blijven hebben deze intellectuelen (en een intellectueel betekent hier niet iemand met een diploma, een intellectueel is iemand die zelf denkt) toch de plicht

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
De Ambassadeurs moeten immers in de eerste plaats fungeren als Vlaams visitekaartje in het buitenland, met een heel gerichte opdracht, bijvoorbeeld een concert verzorgen op een plek waar een Vlaamse...De ambassadeurs moeten tenslotte Vlaanderen internationaal tot een begrip maken, meer bepaald tot een merknaam, een brand name, zoals Coca-Cola of Marlboro er een is, een vlag waaronder spullen worden...Het financieel falende cultuurbeleid speelt ook een esstentiële rol in de kwestie van de Culturele Ambassadeurs; het nog altijd ontoereikende Vlaamse cultuurbudget leidt — laat ik het een beetje

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Enkele jaren geleden kreeg ik omstreeks Kerstmis telefoon van een dramaturg van een groot repertoiregezelschap...Ik was een beetje zenuwachtig, want ik zou ontvangen worden door een man die ik vroeger vaak had zien spelen en die ik heimelijk bewonderd had voor zijn komisch talent...Gewapend met een emmer water met zeepsop, een spons en een plamuurmes voor de hardnekkige restjes behang, ging ik de wanden van de kamer te lijf

Nr. 44, Februari 1994 • Tuur Devens • Het theaterpretpark van Pat Van Hemelrijck
Een treintje rijdt in een spiraal naar boven, stopt steeds eventjes bij tafereeltjes van tientallen poppetjes in een vogelkooi, tussen planten, onder een waterval, op een propeller, voor een...De twee handen tekenen met een stift een gezicht, dat ze dan op zichzelf namaken, door op de vingernagels twee ogen te tekenen, en hun vingers zo te vouwen, dat een kromme streep op de muis van de...Een hand is Roodkapje, een grote blauwe papierklem is de wolf, een pluimpje de jager, en een schaar de grootmoeder

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
Het theater moet een plek blijven voor het andere: een andere tijd, een andere ruimte, een andere visie, een andere mentaliteit...jeugdtheater vormt een interessant onderzoeksgebied, een beetje analoog met het verhaal over de muziek...Zintuiglijkheid heerst ook in de vormgeving: eenvoud en simpelheid zijn troef: een paar schragen en een tafel voor Don Quijote, een zandkasteel voor Hendrik V. Met die paar ingrediënten wordt in de

Nr. 44, Februari 1994 • An-Marie Lambrechts • Column
Achteraf gezien blijkt een aantal regisseurs een weg gevonden te hebben om kinderen/jongeren in contact met een publiek te laten treden, zonder zich daarbij te bedienen van maskerende...openheid, die betrekking had op het avontuur om zichzelf op te zoeken in een confrontatie met een ander (het publiek of de tegenspeler), heeft plaatsgemaakt voor een simulatie van kwetsbaarheid en die simulatie...En juist dat is het wat het toch tere weefsel op de scène niet verdragen kan; dan stort alles ineen en kan je alleen maar hopen dat het gewoon een beetje leuk was, of dat de kinderen er alleszins veel


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK