Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


210 document(en) met "HET EEN BEETJE LICHT" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 88, September 2003 • Elke Van Campenhout • Het omineuze beeld: het KunstenFESTIVALdesArts of de...
Het geheugen had zich de creatieve taak toegeëigend een eigengereide samenvatting van het geziene in een constructie samen te persen, een ersatz-herinnering, die in werkelijkheid nooit 'echt...Een vooronderstelling die voorbijgaat aan het wezen van het beeld, dat niet verwijst naar een werkelijkheid, maar enkel fungeert als een kopie, waarvan het origineel nog onmogelijk is te duiden...Enkele zitjes en een speelvlak, waar, in het licht van een theatrale schijnwerper, een opgehangen slijpschijf het gevecht aangaat met de dood

Nr. 89, December 2003 • Marleen Baeten • Van Theaterstorm tot Kunstbende: Is theatereducatie te...
p.6) Een beetje verder leert Thea nog van Ton dat je in het theater stil moet zitten en niet mag snoepen...Een kleiner initiatief dat vertrouwt op de creativiteit, de interesse - of minstens nieuwsgierigheid - en het engagement van jongeren is Licht Gekanteld, een driedaags jongerenkunstenfestival...Het feestelijke karakter en een systeem van dag- en festivalpassen stimuleert het jongerenpubliek om het niet bij die ene voorstelling te laten waar ze op af kwamen, maar de sprong in het ongewisse te

Nr. 89, December 2003 • Benjamin Verdonck • Metamorphosen: Theatertekst van Benjamin Verdonck
tekening benjamin verdonck foto Stef Stesse] 22 OOO etcetera 89 (DE VERTELLER) OVERAL WAS DONKER EN TOEN WAS HET EEN BEETJE LICHT DIRECT BEWOOG...VANALLES KLEINE WORMKES EERST EN LATER ANDER BEESTEN EN IN HET BEETJE LICHT KUSTE EN KRABDE EN KRONKELDE IEDEREEN EN VIEL IN SLAAP EN GING DOOD EN ER KWAMEN...DE MAN DENKT VAN EEN BERG NAAR BENEDEN EEN HOGE BERG EN HIJ VOELT LIEFDESBRAND EN HIJ VERANDERT IN EEN PRUIMENBOOM TAKKEN SCHIETEN UIT ZIJN RUG EN VAN HET

Nr. 90, Februari 2004 • Het Vlaamse theaterleven anno 1980: In memoriam...
deze tijden waarin de kritiek zo onder vuur ligt, is het herlezen van Verreyts teksten en het besef van de invloed die zij ten goede op het theater hebben uitgeoefend een riem onder het hart...Voor buitenlandse producties is men toleranter: dat is dan toch maar één keer, en dan niet voor het courante publiek, dat in theater een statussymbool ziet, een beetje 'aan cultuur doen', de...Het Antwerpse gezelschap brengt -op wel eens een paar uitzonderingen na- producties die een behoorlijk niveau halen al moet men het een typisch doorsnee stadsgezelschap noemen

Nr. 91, April 2004 • Marleen Baeten, Gert Jochems • Voor de honderdste keer tegen de deur
De repetities zitten vol twijfel, maar op het moment dat je in het licht staat, voor een publiek, moet je het publiek doen geloven dat je er helemaal achter staat...Het is een beetje zoals bij Fawlty Towers, waar John Cleese zich ook altijd eerst heel gewoon gedraagt, maar naar het einde toe loopt het toch elke keer weer uit de hand...Soms is het een beetje het 'Kijk eens

Nr. 91, April 2004 • Luk Van den Dries • Oefeningen in het verdwijnen: Enkele gedachten rond...
Deze manier van spelen (een stijl is het moeilijk te noemen, daarvoor schiet liet te veel alle kanten uit) is niet alleen in het Vlaamse toneel uitgegroeid tot een erg dominante strekking, ook in het...Anders dan in het eveneens interactieve Het sprookjesbordeel waarin het publiek min of meer passief overgeleverd is aan de behandelingen van de spelermasseurs, neemt het publiek in Licht ongemakkelijk...Deze 'rest' die ik hier snelsnel nog een plek geef wil geen sluiting zijn van wat vandaag aan spelvarianten mogelijk is. De rest is een open rubriek, als het wit op een blad met woorden

Nr. 91, April 2004 • Geert Sels • Look back in wonder...: 'Zien en Zien'...
Het is een beetje als domino spelen...Toen de breuk er in het vorige stuk zat aan te komen was het al een gedeelde troost voor de minnaars; bij de hernieuwde ontmoeting in 'zien en zien' is het nog steeds iets wat ze gemeenschappe...krijgt in Pick-up een heel andere lading dan in 'zien en zien'. In het eerste stuk heeft één van de personages het almaar weer over zijn kankerbesmetting, en dat leidt in het ergste geval tot de dood

Nr. 91, April 2004 • An van Dienderen • Collectiviteit in beeld: Het productieproces van The...
Het is een onderzoek naar de grens van het overleg, het delen van codes en deze in te zetten in een beslissing, een keuze...De Zwaluwen slaagden er bovendien in het lokale en het bekende te verbinden met het translo-kale en het onbekende, waardoor een ghettoïserend effect wordt vermeden...Na de bevestigende uitspraak van Els dat het een 'echte film' moest worden, modelleerde de productie de opnamen als een klassieke filmset: met een afgebakende periode, een eerder strikte definiëring

Nr. 92, Juni 2004 • Rud Vanden Nest • De nutteloze helden: Cembloux van Ben Hamidou...
Ondanks de tragiek van het verhaal, is de toon van het stuk zeer licht en het spel doorgaans komisch...de verhalende passages haalt fraai geschreven tekst het daardoor een beetje op dramatische pertinentie...Op een gegeven moment is er een liefdesscène tussen Moktar en zijn 'vriendinnetje' (hier dus gespeeld door een man). Wanneer het tot een kus moet komen, stappen beide acteurs echter paniekerig uit hun

Nr. 92, Juni 2004 • Inne Goris, Marleen Baeten • 'Als ik droom, dan droom ik van...
De ouders hangen als een dreigende een kapstok, grote laarzen eronder, een deur die klem zit, verdorde blaren schaduw boven het huis: 'Vooruit' (papa),'Niet doen' (mama). Gebeden uit op de grond...Het muurtje dat het speelvlak omzoomt is amper een halve een ver verleden worden als bezweringen afgerammeld...Het is geen mooie plek en het huis is versleten, maar ze zijn wel nog een beetje beschermd

Nr. 92, Juni 2004 • Gert Jochems • Psycho-dissectie voor beginners
Het woord heeft een zeer negatieve bijklank gekregen; het roept associaties op met slecht naturalistisch theater, zoals je het nog wel eens bij liefhebbers ziet die Ibsen, Strindberg of Norén spelen...Da'isss...! gebeurt het wél en toch is het een pracht van een tekst, die er bij mij als zoete koek in gaat...Zo'n stukje taalfilosofie -want dat is het toch een beetje- voor tienjarigen is zeker geen evidentie

Nr. 92, Juni 2004 • Jo Roets • De leugen van de pan
Ik wou soep voor hem opwarmen, haalde een portie uit de ijskast en nam dan een pot uit het rek...Hijzelf bekleedt inmiddels een centrale rol en ik word, buiten mijn rol als verteller natuurlijk, in het verhaal een edelfigurant die de scherven opruimt van zijn heldendaad...Het almaar weer opnieuw vertellen van een bekend verhaal beantwoordt aan een oerinstinct

Nr. 92, Juni 2004 • Rudi Laermans, Carine Meulders • Het lichaam is de voorstelling: Wat ons...
Laten we daarom alsnog een kleine poëtica van de hedendaagse dans proberen te schetsen, in het besef dat zoiets onmogelijk is in het licht van haar verscheidenheid...De eerste omvat de neerslag van een geschiedenis in een neurale structuur, de tweede het eveneens tot een werkzame maar onkenbare structuur verdichte verleden van een bewustzijn (dat heet dan 'het...het medium van de lichaamsvoorstelling laat hij het archaïsche van het materiële lichaam (van 'het lijf') regelmatig im-ploderen in een flow waarin beelden, klanken, licht en donker één onontwarbare

Nr. 93, Januari 2004 • Jeroen Versteele • De bloedende plooi
Voor elke scène licht hij de nodige decordelen en attributen uit: het voorplan, een rij douches, een ziekenhuisbrancard, een gymnastiektuig, een badkuip...De bespeelde ruimte wordt steeds groter, en soms beslaat een scène zelfs het hele decor of baadt het hele podium in het licht van dromerige, kitscherige projecties op het achterplan en de zijwanden...Het is merkwaardig hoe elk van de onmogelijke liefdes (die van Grace voor haar broer Graham, die van Rod voor Carl, die tussen Tinker en de danseres) uiteindelijk toch in een plooi vallen, zij het een

Nr. 94, December 2004 • Marleen Baeten • Het leven zoals het is: toneelmuis: Dagboek...
De proloog van dit Toneeldagboek van een eenmansjury is een langgerekte kennismaking met het hoofdpersonage -de auteur- in de diverse rollen die hij doorheen het boek zal spelen: curator van Het...Onder het mom van 'open en bloot' en 'voor een breed publiek' werd Schoutens dagboek niet bewerkt tot een boek, waarin een selectie van de dagboekfragmenten een plaats had kunnen vinden naast een...Alsof het verschil tussen een curator en een jury terug te brengen is tot het aantal leden in de 'selectiecommissie'. Indien Het Theaterfestival het meent met het curatorschap, dan krijgt de

Nr. 95, Februari 2005 • Theater uit zichzelf: De anti-autoritaire praktijk van...
Zijn vergeefse reiken naar een ultiem statement lijkt meteen ook het failliet van een acteur in zijn jacht naar een authentieke scenische daad...Via het 'kijk en luister naar elkaar'-argument van Manson en Mandela, en via een positieve invulling van het Sartri-aanse existentialisme ('iedere daad die een mens verricht is een voorstel...Ze spreidt het theaterbedrijf open en bloot uit over de scène, en zet er als aan een operatietafel het mes in. Dat heeft ze gemeen met veel metatheater, maar het blijft bij haar niet steken in een

Nr. 96, April 2005 • Thomas Pynchon • Is het OK om een Luddiet te...
Een stoel is dan niet gewoon een stoel, het is een stoel omdat hij van een hellend vlak afschuift of beweging suggereert omdat hij zou kunnen vallen...Alfonso is, net zoals het schepsel van Frankenstein, geassembleerd uit onderdelen -een helm met zwarte veer, een voet, een been, een zwaard, allemaal, zoals de hand, nogal buiten proportie - die uit...Binnen een theateromgeving gaat het licht uit en de mensen moeten mee

Nr. 96, April 2005 • Ive Stevenheydens • 'Het wordt tijd om de tautologie achter...
Maar het stoot me tegen de borst dat er horden artiesten circuleren die het begrijpen, beheersen of omvormen van een softwarepakket als een kunstwerk op zich presenteren...Ook het feit dat een database beschikbaar gemaakt wordt op het net wordt op nieuwe media-festivals (zoals Transmediale (Berlijn), Ars Electronica (Linz) of DEAF (Rotterdam), IS) als een kunstwerk...De 'plastische poëte' Joëlle de la Casinière, die in Frankrijk geboren werd (°1944), woont teruggetrokken op een woonboot die zich op een rivier te midden van een bos in het Waalse Belceil bevindt

Nr. 96, April 2005 • Kurt Vanhoutte • Nieuwe mediakunstenaars aan het woord
De context waarin dit nieuwe politieke theater zich ontwikkelt, is een heel andere dan die van het vandaag al een beetje gemythologiseerde zogenaamde 'échte' politieke theater uit de jaren 1970...schrijver woont niet meer buiten maar in het theater, we hebben veel meer vaardigheid verworven in het bespelen van het theatrale instrument, we hebben een groter meesterschap ontwikkeld in het vormgeven aan...De oplossing ligt in het uitwerken van een verdichting, een context van media, waarvan teksten enkel een deel kunnen uitmaken

Nr. 97, Juni 2005 • Elke Van Campenhout • Uit het leven gegraven
De keuze om het verhaal over een opgegeven leven, zonder enige band met de samenleving waaruit het zonder veel omhaal is weggesleurd, te creëren met het materiaal en de tere codes van een praktijk die...Een spectaculair instrument in het debat over abortus, religie, sociale opvoeding en voorbehoedsmiddelen). Het kind krijgt in het proces een eigen stem, maar krijgt nergens een naam...Relevant omdat het waarschijnlijk het eerste besef markeert van de onomkeerbaarheid der dingen, van het feit dat elke niet opgenomen verantwoordelijkheid zich inschrijft in een ander leven, in een


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK