Archief Etcetera

269 document(en) met "IK KOM WEL" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
wat slechte wil ook van een vreemde logica kunnen getuigen; ik vermijd dan zorgvuldig het woord 'onnozel'. Om al deze redenen vond ik deze persoonlijke reactie dus nodig, ook al is ze dan in grote mate...Niet om tot een of andere 'monocultuur' te komen, wel om de diversiteit en het pluralisme die we dagelijks rondom ons zien en voelen een juiste en interessante weerspiegeling te laten vinden in het...Voor zover ik weet werken de drie stadstheaters met uiteenlopende makers en acteurs

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
Ik wil dat graag geloven, maar vraag mij wel af of de specifieke constellatie waarbinnen het boek tot stand kwam niet zwaar op het uiteindelijke concept heeft gewogen...Ik kan mij daarom zeer wel vinden in de visie van Erik Temmerman...Dat het vroeger geoogste gras altijd groener oogt, zal wel waar wezen (ik alludeerde eerder al op de vertekening in de blik die het ouder worden gewoonlijk met zich brengt). Maar daarmee is niet ook

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
maar dan kom je terug met geknakte vleugels en het leven gaat verder alsof je er nooit bij bent geweest...' Ik vrees dat Guy Cassiers dit diamantje van toneelminimalisme in zijn kern niet heeft...En als ik als kijker nu zou weten wat dat andere is dat Cassiers in Horvaths Kasimir en Karoline heeft gezien, misschien zou ik dan (met wat slikken, hangen en uiteindelijk wurgen van mijn eigen...Ik wou dat ik het niet zou hoeven zeggen, maar ik kan het na deze voorstelling niet meer laten: wanneer houdt dat nu toch eens op, altijd weer die eeuwige videoapparatuur uit de techniekkast trekken

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Brugge 2002 zou ik dat graag nog eens overdoen met de kennis die ik nu heb, om te kijken of het nog steeds interessant is. Dat project is wel een beetje grootschaliger dan destijds in Antwerpen...Als ik aan een Shakespeare werk, denk ik altijd 'dit is de laatste keer'. Mijn volgende Shakespeare is De storm, ik zal wel zien wat het wordt...Ik wil nog wel met Grace werken, maar of daar een voorstelling zal uitkomen...? Misschien moet ik zelf niets doen, gewoon de inspirator zijn: in m'n zetel gaan zitten en de mensen een kans geven

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
Wij hebben wel hun invloed ondergaan - en ik wil gerust die bronnen vermelden -, maar het materiaal dat je van een voorganger hebt gekregen bekijk je met je eigen ogen...Als Damiaan een voorstelling maakt met Matthias de Koning en ik ben daar zijdelings bij betrokken omdat ik touwen knoop in het grid, dan vind ik dat een ongelooflijk cadeau om daarbij te kunnen zijn...De Roo: Ik denk het wel, maar ik wil niets pretenderen en ik maak me geen illusies

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Eigenlijk is dat een ideaal: ik heb alles in me, en ik doe dat niet perfect, maar ik kan het zelf ontwikkelen...Als je dat niet integreert, kom je geen stap vooruit, vrees ik...Shanties In Nuenen (bij Eindhoven, nvdr), waar ik woon, werd ik op een keer gevraagd of ik geen dirigent of zo kende (lacht): 'We willen een koor beginnen

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
Ik weet wel dat het in mijn wereld een waarheid als een koe is: 'Toneel moet rock 'n roll zijn' En nu kan ik ineens wel meespreken, zie...positioneer ik mij in dit alles/Ik ben een lafaard / Een zwart beest van schuld/Ik reageer niet/ Ik heb het privilege van het zoeken / Ik maak stukken / Ik zoek/ Ik toon het zoeken / Dat is nu / nu / nu / nu...Iemand van buitenaf is soms wel nuttig omdat het gevaar bestaat dat ik te dicht op mijn werk ga zitten, dat ik te veel inspraak toelaat en dat het te veel een 'melting pot' wordt

Nr. 72, Juni 2000 • Dirk Lauwaert • Het Mechaniek van het Project
Hier is het project niet een doel dat men wil maar nooit helemaal kan realiseren, zoals in de eerste betekenis, maar het zeer concrete instrument om het doel juist wel te verwerkelijken...Ik huw niet voor mijn bankier of notaris en toch kom ik via het project-denken onder een merkwaardige afhankelijkheid van hem...Daarmee is een mogelijk werkstuk wel omschreven, maar tegelijk ook innerlijk gelimiteerd

Nr. 73, Januari 2000 • Gerald Siegmund • Het geheugen van ballet
Bovendien wil ik de aandacht vestigen op het feit dat, ondanks zijn gebruik van épaulement en van het axiale model van het lichaam uit het klassieke ballet, Forsythes choreografische ideeën veel...Hij besluit met: 'Ik vergeet het verhaal over jou...Beweging ontstaat in de breuklijn van ik en niet-ik, een breuk waardoor elke beweging op het moment van haar verschijnen in het verleden staat

Nr. 73, Januari 2000 • Peter Anthonissen, Marianne Van Kerkhoven • 'ALS IK DIT OVERLEEF, BESTEED IK DE...
Vanuit die vorm kom ik verder in mijn kennis van een bepaald object...wat momenten geweest dat ik heb getwijfeld of theater wel over die zaak kon spreken...DELCUVELLERIE: Je hebt toen gezegd: 'Ik ken mezelf: als ik daar naar toe ga en ik zie al die gruwelijkheden met mijn eigen ogen, dan word ik cynisch

Nr. 74, December 2000 • Bernard Dort • Het boek in het theater
En toch volhard ik: ik kom met het boek in de hand...Ik controleer niet of de acteurs wel degelijk de tekst zeggen, de gehele tekst, dan wel of ze er hier en daar inbreuk op maken...Ik moet zeggen dat ik hou van, dat ik heb gehouden van (vandaag is die mode over) 'heldere' voorstellingen van het epische type, waarin de scène veeleer verscheen als een 'expositieruimte' dan wel als

Nr. 74, December 2000 • Luk Van den Dries • Over het samenspel van kijken en weten
Soms moet ik aan het lot van die mensenvisjes denken als ik weer eens in het toneel-donker zit...Markant anders kijk ik echter wanneer ik met een bepaald expliciet doel een productie bijwoon...Ik had het gevoel dat ik niet alléén naar theater ging, maar voortdurend vergezeld was van een functie

Nr. 74, December 2000 • Jac Heijer • Toneelkijken, een lust
Ik hou ervan; ik vind het wel leuk om over toneel te schrijven en nog leuker om er naar te kijken...Als ik daar vandaan kom, kan ik het leven weer aan en heb echt zin om er over te schrijven...Ben ik niet te slap geweest, was ik te scherp, heb ik het nou wel begrepen wat ik zag

Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
Maar ik vind dat ik als toeschouwer dat recht heb, en struikelen doe je over kiezelsteentjes, niet over rotsblokken...Een handvol ervan zou ik, mocht ik ze vanavond voor de eerste keer te zien krijgen, even schitterend vinden als weleer...ik een voorstelling dan niet 'op een specifieke manier evalueer'? Toch wel

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • 'Kom naar me toe - Dood'
Ik weet dat niemand - niemand / van de Grieken je vernedert - ook al / ben ik weg...Dat pesterige spel van een hoge irritatiegraad naar keelsnoerend mooie hoogtepunten, werkte hier in ieder geval wel...tragediekoren onneembare barrières vindt (wat ik me kan voorstellen) of voor de dramatische handeling overbodige rommel (wat pertinent onjuist is), maar laat dan in ieder geval zien dat je over het 'probleem' van

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Het theater gedacht
Ik citeer niet Critique du théâtre, wel Témoignages sur le théâtre -uit 1952...Ik kom in dit boek noch de theaterdenker en -schrijver, noch de man Dort tegen...Tijdens de jaren tachtig wordt Dorts schriftuur almaar persoonlijker, al zal hij zich altijd verre houden van elke zweem van ik-gehik

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Ik pomp me elke dag moed in, maak ellenlange lijstjes waarom ik het wel zou doen...Ze zegt mij: en als ik je nu beloof dat ik zal ver- anderen, dat ik je niet meer domoor of nietsnut zal noemen en dat ik... I: Maar ik ben aan het dromen...Dus daarom heb ik je zeker niet verlaten, zeg ik mijn hartsvriendin F: Waarom dan wel

Nr. 74, December 2000 • Eric De Kuyper • De recensent als toeschouwer, de toeschouwer als...
Ik bedoel hiermee: toen ik om professionele redenen de schouwburg bezocht, ben ik er dan mee opgehouden een 'gewone' toeschouwer te zijn...Ik was verbluft door het wonderbare donkerrode rood van de jurk van Jet Naessens in Twelfth Night; ik was verrast door het feit dat de boeken in de bibliotheek die ik eerst voor echt had genomen...Maar ik besefte daardoor maar al te goed dat een Shakespeare-opvoering die recht doet aan 'Shakespeare' zeldzaam is. Dat is het soort wantrouwen, of de afwachtende houding die ik altijd heb gehad

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
Ik zat me in het publiek constant af te vragen: kan dit wel, deze extreme positie van 'aapjes kijken'? Nee, dat kan niet, maar je wordt meegenomen in het spel, je gaat door en door...waarnaar ik aangenaam zit te kijken en die ik daarna meteen vergeet; er zijn er andere waarvan je de dingen niet meteen een plaats kan geven, maar waarvan ik gaandeweg besef hoe belangrijk ze zijn...Ik kom zelf uit de kleine vlakkevloertheatertjes, waarvan ik de mogelijkheden en de beperkingen ken

Nr. 76, Maart 2001 • Katrien Darras, Steven De Belder • Sociaal-artistieke projecten: de schaamte voorbij
Als ik iets na de jaren zestig heb afgeleerd, is het wel om dingen te scheiden in structuren en superstructuren...Ik zou het een beetje pervers vinden als structureel gesubsidieerde gezelschappen of kunstencentra zouden zeggen: we willen dat er wel bij doen, maar geef ons dan drie miljoen meer...Ik vind dat wel een keuze