Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


296 document(en) met "AAN JE MOEDER" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Denk aan de muziek, hoe die tactisch ondersteunt en tussenbeide komt op cruciale momenten en je weet alweer wat je op het puntje van je stoel dwingt...Denk aan de uitspraak van Kurt Vanhoutte en UIA-companen in dat opiniestuk in De Morgen en je weet alweer dat je zoiets als authenticiteit en constructie loepzuiver tegenover elkaar moet plaatsen...Twee minuten voor Allemaal Indiaan begint, komt een dame met muts aan de rij staan, toont haar kaartjes en claimt de zitjes waarop de toekomstige moeder zit

Nr. 71, Maart 2000 • Frank Vande Veire • Wat willen wij?
Het is altijd vernederend als het lijkt alsof een ander van je weet wat jij wil en het je nog kan geven ook...Elke smaak is evenwaardig aan de andere, gewoon omdat hij nu eenmaal voorkomt...Zolang men zich niet verveelt, geen leegte voelt, is er niets aan de hand

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
Ook in de woorden van de programmatoren of kunstenaars hoor je meer dan eens de wil weerklinken om het in de nabije toekomst anders aan te pakken...Hoe geef je verder vorm aan een reeds geslaagde carrière...nog: hoe zie je geloofwaardig vooruit als je stuc-gewijs een kaai-man bent geworden die, ramp oh ramp, wordt om-singel-d door Monty pythons wier beruchte wurggreep je dreigt te doen vergeten dat je op

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
En dat met een enorme vrijheid om zelf te kiezen welke woorden je aan elkaar plakt zonder dat iemand op je vingers tikt om te zeggen dat je fouten tegen de grammatica maakt...Had je het gevoel dat het doodlopende wegen waren die je moest uitproberen, of wijt je mislukkingen eerder aan omstandigheden van dat ogenblik...Je kan wel Dozen en Napels tegenover Allemaal Indiaan en Moeder en Kind zetten, maar je kan voor mij Allemaal Indiaan niet meer tegenover Moeder en Kind zetten

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
De uitnodigingen voor de première worden namelijk ontzegd aan die critici die volgens het gezelschap een oppervlakkige of dogmatische benadering van het theater aan het publiek willen opdringen...Theater heeft nooit een middel gevonden om te beantwoorden aan de versplintering van het wereldbeeld en tot die ontstond, met als orgelpunt de oorlog van '14-'18, heeft het zich als medium alleen nog...Want, zoals men weet, het is de eeuwige taak van de kunstenaar tegenstrijdigheden te verenigen, en als ik me aan een zo lichtzinnige vorm heb gewaagd, dan is dat om er ernst en leed aan toe te voegen

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Een artiest moet in zijn parcours bochten...
Aan de ene kant kreeg je er de vrijheid, aan de andere kant was er Hugo die het veld goed kende en die heel goed wist hoe hij mensen op de sporen moest zetten...Dat wil zeggen dat je geen organisatie maakt die kaders oplegt aan de artiest, maar dat je kiest voor bepaalde artiesten, die beslissen wat zij willen maken...Je gaat je aanpassen aan het zien van minder sterke of aan het minder zien van sterke producten

Nr. 73, Januari 2000 • Sarah Vanagt • EEN ONMOGELIJKE RECONSTRUCTIE VIA EEN BRIEFWISSELING
en de vanuit Rwanda gevluchte Raissa Nvuyekure (14 j.) over hun herinneringen aan de genocide, het begin van een dialoog...Natuurlijk, wat in de eerste plaats telt is hoe je na de genocide verder leeft, in een nieuw land, zonder enig spoor van je kunnen, zonder referenties...Ik herhaal nog maar eens dat ik het me niet kan voorstellen, waarop zij nog maar eens herhaalt dat er zoveel is dat je je niet kan voorstellen

Nr. 73, Januari 2000 • Peter Anthonissen, Marianne Van Kerkhoven • 'ALS IK DIT OVERLEEF, BESTEED IK DE...
De voorbije jaren hebben we aan een Waarheidstriptiek gewerkt, die eindigde met De moeder van Brecht...Hoe kan je aan de hand van theaterpersonages een verhaal vertellen als eender welk televisiebeeld van de geno- cide tien- of honderdduizend keer sterker is? Er zijn aardig...Zo dood je enkel een rat: je houdt niet op als je haar één of twee keer gemist hebt, neen, je zou haar tien keer na elkaar kunnen doden

Nr. 74, December 2000 • Jac Heijer • Toneelkijken, een lust
Als recensent moet je dat er aan af kunnen zien...Je weegt je persoonlijke ervaring af aan de bedoelingen van de voorstelling...Uiteindelijk maak je je keuze; je laat vaak dingen onvermeld omdat je tegen de klok werkt

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • 'Kom naar me toe - Dood'
een feest zolang je niets beseft -totdat / je het verschil leert tussen vreugde en / verdriet...Wanneer het zover is moet je / de vijand tonen dat je de gelijke / van je vader bent...Intussen moet je / spelen in de wind - en groeien want dat maakt / je moeder blij

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Dansplezier, breakdance, intieme lichamen en nog zowat
volgden hem door Toulouse, we zagen hem aan het werk tijdens repetities of concours, we hoorden hoe zijn moeder verhaalde over het Chili van Pinochet en haar verlangen om de eerder naar Frankrijk...Je kon het Parcours immers ook gewoonweg schouderophalend afstappen, doen alsof er niks aan de hand was en je enkel op weg was naar Love Letters/4B en Quartet, twee voorstellingen van David Hernandez...De beelden verwezen soms vrij direct naar een liefdesgeschiedenis, bijvoorbeeld in de scène waarin Hernandez aan een tafeltje simpelweg zat te niksen: je herkende meteen de situatie van de mentaal

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Ze zegt mij: en als ik je nu beloof dat ik zal ver- anderen, dat ik je niet meer domoor of nietsnut zal noemen en dat ik... I: Maar ik ben aan het dromen...Hij zegt mij: ik beloof je dat ik zal veranderen, dat ik je niet zal opsluiten, dat... F: Maar ik ben aan het dromen...Ik heb er zelfs nooit aan gedacht.. J: Je kan alleen maar weten of je lesbisch bent als je het echt gedaan hebt

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Yol of het Turkije van Yilmaz Güney
Als je hart week wordt, als je je (door Zine) laat ompraten, achtervolg ik je tot in het hiernamaals...De schoonfamilie stelt hem verantwoordelijk en zijn vrouw Emine heeft Mehmet een brief geschreven waarin ze hem opheldering vraagt: ‘Mijn leven lijkt een gevangenis, aan de ene kant jij, aan de andere...De kapper-tandarts vraagt aan Seyit: ‘Kan je daartegen

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
Khan: Ik denk dat het gelijkaardig is. Als je lang improviseert, produceer je de eerste zes uur in feite niks dan rommel: het zijn dan allemaal dingen die je kent, die je geleerd of al ontdekt...Etcetera: Als je op dàt punt aanbelandt, heb je dan het gevoel dat je teruggaat naar je Indische onbewuste materiaal of naar je westerse...Dat doet me denken aan het verhaal van Krishna en zijn moeder

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
het theater dat je in België maakt, relateren aan wat je in Irak deed...Etcetera: Hoe verklaar je dat je in een westerse richting werd geduwd terwijl je toch in een nationalistisch klimaat leefde...Etcetera: Omdat je de tijd voor hen neemt, neem ik aan

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Kazungu, de metis
Onder meer de scène waarin zijn Tutsi-moeder Kamanayo, het kind van een blanke vader, bij de paters op school brengt, en de scène waarin zijn moeder hem afstaat om naar België te vertrekken...Na jaren vindt hij zijn moeder terug, zij is blind geworden door mishandelingen tijdens de eerste burgeroorlog...pluraliteit van verbintenissen aan te gaan en betekenis te verlenen voorbij het oordelen

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • Het lange sterven
Dingen die Carina Molier overigens allemaal ook graag doet, maar dan om die ‘mooie ruismomenten’ als het ware aan de werkelijkheid (en aan iets ondoorgrondelijks daarónder) te ontfutselen...Al was het alleen maar door die indringende vragen die steeds onder haar producties jeuken: ‘Kijk, heb je dat gezien, kijk nog eens goed, heb je het écht gezien...en zo ja, wat krijg je dan: is dat nog een mens, is dat nog een ‘zelf’, wat is het zelf, waar blijf je als je gedachten in onderdelen naar een computer worden overgebracht

Nr. 75, Maart 2001 • Pieter De Buysser • Een kleine doortocht buiten verdenking
Je bent je moment verloren, Je staat je mond af aan wat je kwijt bent, Je bent je verloren moment...Je doet een jas aan, het is twintig na vijf in de ochtend, Je loopt door je kamer, zet de radio aan en uit, wandelt je tafel rond, de kachel, wat doe je met de...gordijn op een kier, het is nog donker buiten, je hoofd en je hals worden warm, je gaat naar de hoek waar nog een kast moest komen, je hurkt ernaast en doet je schoenen aan

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
Julia naar het einde toe: ‘Pas later kom je erachter/ […] dat het geluk dat je voelt/ alleen maar veroorzaakt wordt door een tekort aan zuurstof/ in je hersenen...Het (licht aan het eind van de tunnel) is zo echt dat je er de rest van je leven alles aan probeert te doen om terug in dat donkere gat te kruipen’ (Julia in Red Rubber Balls). In verscheidene teksten...Als acteur heb je dan snel het gevoel dat je aan het ‘lullen’ bent, dat je zomaar wat zegt

Nr. 77, Juni 2001 • Erwin Jans • Gezocht: Aïsja, mosl., vr.
De eerste voorstelling, De beschaving, mijn moeder, gaat over een analfabete vrouw die zichzelf vormt en uiteindelijk voorvechtster wordt van de emancipatie...Het is niet aan ons om aan de 'anderen' een gezicht (of een stem) te geven...Het is niet aan de kunst om samen te brengen, te harmoniseren of te verzoenen, en zeker niet de grote tegenstellingen en conflicten die de moderne samenleving kenmerken


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK