Archief Etcetera

306 document(en) met "DOE JE DAT" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Je zegt dat 'het werkt' of dat het 'schoon' was...Denk aan de uitspraak van Kurt Vanhoutte en UIA-companen in dat opiniestuk in De Morgen en je weet alweer dat je zoiets als authenticiteit en constructie loepzuiver tegenover elkaar moet plaatsen...Zo zit dat dus wanneer je écht honger hebt: je eet de verf van de muren

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Vervolgens ontdek je dat je hem nooit helemaal kan begrijpen en moet je je eigen onmacht tonen...Dat is zo tragisch: dat je zover gaat dat niemand je nog kan lezen...Je komt de scène op, je zegt de tekst en je moet elke keer opnieuw het gevoelen hebben dat het de allerlaatste keer is. Dat geldt ook voor een goede kunstenaar

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
Ik wilde theater maken dat niet alleen je ratio aanspreekt, maar ook je vel, je oren, je ogen, je darmen en je emoties prikkelt...En dat met een enorme vrijheid om zelf te kiezen welke woorden je aan elkaar plakt zonder dat iemand op je vingers tikt om te zeggen dat je fouten tegen de grammatica maakt...Je moet er steeds van uitgaan dat alles bruikbaar is. Maar je zet wel een systeem op en naarmate je meer ervaring hebt, kan je de gevolgen van dat systeem beter inschatten

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Volgens mij is dat kunst: je op een weg begeven waar je iets aangaat wat je je van tevoren niet had kunnen voorstellen...Mijn stelling is dat je niet verder kunt in deze cultuur als je dat niet oplost...Dat is natuurlijk een zeer moeilijke situatie, want wat doe je daar en hoe pak je dat aan

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
Ik dacht dat je voor een schilderij enkel doek en penselen nodig had...Wat doe je met de inspiratie...Het scènebeeld is van een dwingende eenvoud, een beeld dat je niet vergeet

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Een artiest moet in zijn parcours bochten...
Je zegt tot jezelf: we moeten dit doen, en morgen dat en overmorgen nog iets; en achteraf stel je vast dat er door alle dingen die je gedaan hebt 'iets is gebeurd'. Schaamte was in de eerste plaats...Er werd van je verwacht dat je je verantwoordelijkheid opnam tegenover je publiek en tegenover jezelf...Dat wil zeggen dat je geen organisatie maakt die kaders oplegt aan de artiest, maar dat je kiest voor bepaalde artiesten, die beslissen wat zij willen maken

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
Het jaar daarna dienen we een nieuw projectdossier in. Als je bij andere gezelschappen of productiehuizen meedraait, voel je na een tijdje dat je met een ei zit, dat je je eigen zin wilt doen...Als je een idee hebt voor een schilderij, heb je gewoon je instrumenten nodig en je kan onmiddellijk beginnen werken; als je een idee hebt voor een dansstuk, bestaat de kans dat je soms zes maanden...Maar wat de aanpak ook moge zijn, het meest verraderlijke is dat je deze beslissingen op een of andere manier moet nemen vóór je met het eigenlijke werk begint, zodat je kan 'uitleggen' aan je

Nr. 73, Januari 2000 • Klaas Tindemans • Theater maken, theater leren
Speeldrift Hoe kan je iets leren, iets aan-leren, wanneer de betekenis van dat kennisobject voortdurend wegglijdt of wegzinkt...Theater is als artistieke discipline zo belangrijk omdat het fictieve en dus het voorlopige van de sociale verhoudingen erin blootgelegd wordt: dat hou je van Schiller over...Dat die erkenning van de schijn vervolgens de mensheid naar één universele schoonheid moet leiden, dat is echter een stap te ver, als je kijkt naar de artistieke praktijken van vandaag

Nr. 73, Januari 2000 • Marleen Baeten • Het gedachtenisgehalte van ruis
Het volstaat te weten dat de tekst een betekenis heeft, zonder dat ik die nog verder hoef te volgen...Hoe geef je betekenis aan een huiveringwekkend verleden dat je niet zelf beleefd hebt...Ik hoor dat Fumyo Ikeda de tekst vertaalde voor Jean Luc Ducourt, maar wanneer ik hem ernaar vraag zegt hij dat het geen belang heeft

Nr. 74, December 2000 • Johan Thielemans • De toeschouwer als onderwerp van het politieke...
Ik krijg het gevoel dat ik niet vrij mag beslissen over wat ik met mijn vrije tijd doe...Dat geld komt van bij de burger en die burger moet dan ook laten blijken dat hij vindt dat zijn geld goed gebruikt wordt...Je moet de mensen naar de mond spreken, dat pas geeft recht op bestaan

Nr. 74, December 2000 • Bernard Dort • Het boek in het theater
Je bent daar toch om je te verliezen in de scène, om je door haar te laten absorberen...Je moet je overgeven...Het papier nog meer: het schuift weg, het valt op de grond, je trapt erop of je moet je in onmogelijke bochten wringen om het op te rapen tussen de rijen, met het risico de voorstelling te storen

Nr. 74, December 2000 • Jac Heijer • Toneelkijken, een lust
Soms kun je op je vingers natellen dat het slecht wordt, ook al blijf je altijd hopen...Ik erger me rot als je merkt dat de regisseur of spelers op andere effekten uit zijn dan je uit het stuk zou kunnen halen of dat ze er niet genoeg uit hebben gehaald...Natuurlijk vind ik ook wel eens dat ik méér gezien en beter gekeken heb dan sommige kollega's, heel soms hoor je van toneelmensen dat ze het met je eens waren of van vrienden dat ze het leuk

Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
je de techniek laat ontwikkelen om je stoelnummer te raden zonder Jo Dua te confronteren met het deel van je persoon dat op die stoel moet terechtkomen...die nochtans nergens voor deugen). Aldus leer je dan ook gaandeweg dat het ene theater het andere niet is en dat je je voor een avondje theater - net als de acteurs -niet aankleedt, maar kostumeert...Maar ik vind dat ik als toeschouwer dat recht heb, en struikelen doe je over kiezelsteentjes, niet over rotsblokken

Nr. 74, December 2000 • Dries Moreels • Repetitie: de spanning tussen individuele geschiedenis en...
ik doe mijn kroon ik doe mijn kroon mijn kroon af en ik geef mijn land mijn land mijn land aan mijn dochters die me graag zien / ik doe mijn kroon ik doe mijn kroon mijn kroon af en ik geef mijn land...tenoren + bassen: ge moogt nu spreken ge moogt nu spreken / ik doe mijn kroon ik doe mijn kroon mijn kroon af en ik geef mijn land mijn land mijn land aan mijn dochters die me graag zien...Door iedere zanger de opdracht te geven het personage met een teken aanwezig te stellen, zijn ze telkens ook echt verplicht dat te doen

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • Gedemilitariseerde zone
Altijd doorlopen op het pad waarvan je denkt te weten dat je er moet lopen, zelfs al loop je je het heen-en-weer...Hij heeft na de Tweede Wereldoorlog van meet af aan tegen de kunstenaars geroepen: zég er wat van, zeg waaróm je het wilt, zeg dat je het wilt, en zeg hoé je het wilt...Als je 's morgens binnenkwam met het idee dat je persé iets moést, dan moest je dat van Jan Kassies maar snel weer afleren

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Ik kan je ook verwijten dat je ooit eens een muts kocht voor mij...Ze zegt mij: en als ik je nu beloof dat ik zal ver- anderen, dat ik je niet meer domoor of nietsnut zal noemen en dat ik... I: Maar ik ben aan het dromen...Hij zegt mij: ik beloof je dat ik zal veranderen, dat ik je niet zal opsluiten, dat... F: Maar ik ben aan het dromen

Nr. 76, Maart 2001 • Katrien Darras, Steven De Belder • Sociaal-artistieke projecten: de schaamte voorbij
Zou je zelfs niet eerder kunnen zeggen dat het gevaar dreigt dat ze zo gefixeerd worden op dat ‘anders-zijn’ dat het een exotisch pronkstuk wordt...Verbist: Je kan wel zeggen dat je ertegen bent dat er een enveloppe is gecreëerd, maar wij zijn er al vier jaar mee bezig en wij zijn heel blij dat er nu eindelijk een enveloppe is. Nu pas...vinden dat je niet zomaar ‘een gezelschapke’ bent dat daar speelt, en daarom vind ik dat je contact moet hebben met alle segmenten van de stad

Nr. 76, Maart 2001 • An van Dienderen • Het lichaam - site voor de antropologische...
Migranten op deze manier in beeld brengen, of je dat nu één of tien keer doet, versterkt de stereotypering...Want vanaf het moment dat er een camera in de buurt is, pas je je houding aan, je handelingen, je taal...Vandaar dat je kan stellen dat een camera eerder intervenieert in de realiteit dan ze observeert

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
Etcetera: Heeft dat ‘onderzoek’ betrekking op alles wat je totnogtoe in je lichaam hebt opgestapeld of enkel op dat materiaal dat voortkomt uit je Indische wortels...Etcetera: Als je op dàt punt aanbelandt, heb je dan het gevoel dat je teruggaat naar je Indische onbewuste materiaal of naar je westerse...Je kan verwachten dat je uit het publiek een vraag krijgt als: ‘jij lijkt zo goed in ritme, doe nu eens hetzelfde in 3/4 maat

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
het theater dat je in België maakt, relateren aan wat je in Irak deed...Etcetera: Hoe verklaar je dat je in een westerse richting werd geduwd terwijl je toch in een nationalistisch klimaat leefde...Meyerhold gaat over het bewaren van je evenwicht, en dat kan je parodiëren