Archief Etcetera

341 document(en) met "DOOD ZEGT HIJ" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Nu woont hij weer definitief in Boedapest en is hij voorzitter van de Hongaarse pen-club...Door zijn ongelooflijke helderheid van geest en gedreven door een zending als profeet - al geeft hij zich daar niet altijd even helder rekenschap van - is hij de belangrijkste figuur van de twintigste...Ik vraag me trouwens af of hij, zodra hij wist dat hij tongkanker had, zich niet geïdentificeerd heeft met Mozes

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
horen de auteur over de tijd, kunst in de DDR, zijn laatste voorstelling en de nieuwe tekst waaraan hij schreef...Heiner Müller: Ja, en dan krijgt hij wat hij wil...En hij zegt: geen polemiek

Nr. 54, Februari 1996 • Luk Van den Dries • In memoriam
Hij had nog een nieuw stuk klaar (het eerste sinds jaren) waarvan hij de regie zou voeren...Hij weigert, maar tekent daarmee zijn doodvonnis: ook als lijk kan hij nog dienstbaar zijn...Nadat hij in de late jaren zestig door toedoen van Jo Decaluwe in Vlaanderen geïntroduceerd wordt (Philoktet, Arca) en even nog in de jaren zeventig opduikt (Trak-tor, Mannen van den Dam), zal hij

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
Hij zal me begrijpen: vandaag voel ik me tot alles in staat'. De verzen wellen stilaan in Levi op en hij vertaalt ze goedschiks kwaadschiks in het Frans...Soms weet hij het niet meer, maar in een tomeloze passie citeert hij Dante...Hij zou de soep van die dag ervoor geven, zegt hij, om op een bepaald rijmwoord te komen

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Dat hij onpopulaire muziek moest schrijven, zag hij als een goddelijke opdracht (dit zei hij letterlijk tijdens een radio-uitzending in 1931). Hij werkte vanuit het rotsvast geloof dat hij het bij het...Als hij maar 125 jaar oud zou kunnen worden, zo zei hij, dan zou hij een gevierd componist zijn...Hij kiest voor de abstractie (en op die ogenblikken krijgt hij van de regisseur een esthetisch volledig verantwoord scènebeeld) uit angst voor het woekerende beeld

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Hoewel hij op dat moment bijna alleen met klassieke teksten werkte, was hij meteen in de ban van Koltès"langue incroyable'. En alsof hij de theaterwereld een niet te missen signaal wou geven, wachtte...Hij is ervan overtuigd dat de personages van Koltès hun tijd ver vooruit waren, dat ook hij vaak in het duister tastte, 'et que la prochaine étappe sera meilleure'. Toch biedt zijn derde versie van...Zowat halverwege het stuk biedt de dealer de klant zijn jas aan, omdat hij in hem 'de koude van de dood' en ook 'het lijden van de kou (...), zoals alleen een levende kan lijden' heeft gevoeld

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
De voettapijten bedekte hij met karton dat hij op een zaterdagmiddag op maat had gesneden...Onverschilligheid is het pantser van de vreemdeling: koel en afstandelijk lijkt hij in zijn diepste wezen onbereikbaar te zijn voor de aanvallen en de afwijzingen die hij niettemin voelt met de...Liefde staat gelijk aan dood, Miranda', zegt de moeder

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Geen enkele sterveling is in staat te begrijpen dat hij dood gaat en de dood onder ogen te zien...Hij moet praten met hen die overblijven...Maar jij zegt dat zij niet toezien en niet kunnen berusten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
De dood, het verval van de publieke ruimte, het theatrale, het lichaam, het is het soort onderwerpen dat snel leidt tot hoge gedachtenvluchten of somber apocalyptisch gepeins...Verschaffel beweert niet dat het Sublieme niet bestaat, hij verwijst zelfs met de regelmaat van de klok naar de gedachte van Pascal dat de mens in het universum verloren is tussen het oneindig kleine...En het antwoord luidt laconiek: 'De achterkant van de wereld is niets (dus: geen sublieme afgrond à la Pascal, nvdr), de dood is geen waarheid

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Toen de profeet Mohammed zijn visioen kreeg, heeft hij alle afgoden verboden...Dan herdenken de sjiieten in Iran, Irak en Libanon de dood van Hassan, Houssein en hun vader Ali...Hij stimuleerde festivals, colloquia, publikaties, enzovoort

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
Naar mijn gevoel gaat Eidos:Telos heel intens over de dood; niet de aardse dood - alhoewel: wat doe je met die danser die zijn benen onder het danstapijt steekt, alsof hij in de aarde wil verdwijnen...maar de dood in haar verbondenheid met een eeuwigheid/oneindigheid van het heelal, een dood verwijzend naar een toekomst, b.v...waarin hij het aardse letterlijk transcendeert; en aan hoe hij wat later werkelijk in een vliegtuig ergens ver boven de oceaan is doodgegaan

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Deze werkwijze neemt veel druk van de ketel,' zegt Forsythe nog, 'dit zijn geen keuzen op leven en dood...Op dat domein was hij een kenner: met een meticuleuze zorg en een aan fetisjisme grenzend fanatisme heeft hij een brok geschiedenis van het ballet opgedolven...Wanneer ik dood ben is het te laat

Nr. 59, Maart 1997 • Peter Anthonissen • Roberto Zucco in medialand
hij weinig meer dan de Rambo van dienst en onderscheidt hij zich met ontbloot bovenlijf wel fysiek, maar niet wezenlijk van zijn omgeving...Verbaasd kijkt hij om zich heen en zegt: 'Regardez comme ils ont l'air méchant...finale inzicht dat hij niet langer wenst mee te draaien in een geplastificeerde maatschappij, waar hij als individu niet langer welkom of op zijn plaats is. In die slotscène kruipt Zucco, vertolkt door Eric

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Alle grote choreografen verstaan de kunst van het manipuleren van de tijd, zegt Katie Verstockt, in een verhaal over tijd en dans...Ook buiten het ritueel is dit een toestand die elke danser - ook hij die voor het genot van zichzelf of van de anderen danst - tracht te benaderen...Hij wil zo in een circulatie van energieën terechtkomen die een illusie van vrijheid creëren, van ontsnappen aan de wetten van tijd en ruimte

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Leven in en uit de dood, dood in leven; Benjamin verschijnt als de alchimist die uit afval tot leven wekt, die mensen wekt uit een collectieve droom... Wie deze onderhandeling over leven en dood...Deze laatste zag in het toneelspel de bederver van het eigenlijke zelf, dat zegt wat het denkt en voelt; de toneelspeler bewerkt een scheiding tussen zijn oorspronkelijke zelf en de rol die hij speelt...Net zoals Brecht wil hij een historicus die het constructieve moment van de geschiedenis demonstreert, weigert hij de helden van de geschiedenis te bewieroken, schrijft hij geschiedenis vanuit het

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
elf naadloos aan elkaar gelaste hoofdstukken spreekt hij zich door het leven heen...zoals Boermans in het voorwoord van Oorlog zegt: 'Men moet de teksten van Goetz eigenlijk een kwartslag draaien...Schwab heeft zich ondertussen dood gedronken, Ernst heeft niet meer gesproken sinds hij zichzelf in Faust tot verstomming schreef en ook de taal van Cataract is nu enkel en alleen nog tegen zijn

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Hij lijkt - kijk maar naar zijn wankele, aarzelende houding - niet in het centrum van de samenleving te staan; hij is niet bekleed met macht en zekerheid; hij is niet 'de succesvolle', maar eerder...een aantal segmenten van het theater van vandaag is de acteur autonoom geworden; hij is medeschepper van de voorstelling; hij doet meer dan zijn stem lenen aan een personage; hij verwerft zelf het...Theaterschrift 5-6 - Over dramaturgie geeft auteur-cineast Alexander Kluge één van die wegen aan; in dit interview vertelt hij over zijn 'Theater van de Nieuwsberichten'. De slag bij Stalingrad, zegt

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Op mijn vraag of hij een klein scène op muziek van Offenbach - een soort Einlage -wilde choreograferen, ging hij niet in. 'Dat moet je zelf doen,' zei hij...Hij kon in mijn problemen inkomen, omdat hij die ook had (gehad) wanneer hij zijn modellen fotografeerde...het geval Haitink). In zo'n context zal een biografie gewijd aan Hans van Manen - stel je voor, hij is niet eens dood

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Hij lijkt de ironie of de twijfel aan de anderen te laten en te menen wat hij zegt...Geheel samengesteld uit klassieke architectuurelementen - bijna een kerkgevel van Alberti - zegt ze: Architectuur'. Maar omdat alles zich boven de daken afspeelt, wordt het gewicht en de waardigheid...Tegelijk zet hij die architectuur niet heerszuchtig in, à la française, maar behandelt hij het perfecte construct als een fragment dat in de stad zijn plaats wel opeist, maar die niet tracht te

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
1992) deed hij ze krijsen en maakte zo de angst hoorbaar die de inheemse bewoners van Nieuw-Guinea door het lijf sneed toen voor het eerst glimmend-brommende vliegtuigen aan hun horizon verschenen...Aan de hand van nieuwsbeelden, fragmenten uit reportages en andere vormen van reality-television presenteert hij een volstrekt idiosyncratische kroniek van het vliegtuigkapen, een fenomeen dat slechts...De dood murmelt zonder ophouden aan de rand van de droom