Archief Etcetera

653 document(en) met "IK ZEGGEN WAT HET IS" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 26, Juni 1989 • Pol Arias • Spreken we niet eenzelfde taal ?
het Théâtre de Poche mocht bij de 25ste verjaardag (wat is dat ook alweer lang geleden) Carlos Tindemans de academische rede uitspreken (in het Engels). In het Théâtre National maakten we, gezeten...Maar ook bij het Théâtre Varia en bij het Nouveau Théâtre de Belgique was ik van begin af meer dan welkom...Alleen met het Théâtre du Parc heb ik het altijd wat moeilijker gehad

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans • De cultuur ontwapent de kunst
Als ik de commentatoren moet geloven, dan gaat het hier om een heel uitzonderlijk verhaal: "We bevinden ons op het plan van een verheven realiteit, waar de metafysische kennis uitmondt in een nieuw...Ik krijg het verhaal voorgeschoteld van een simpele ziel (Parsifal), die zo onwetend is dat hij de wereld redden kan...En, ik moet het bekennen, als ik Van Dam dat nog eens kan zien en horen zingen, dan zal ik niet neen zeggen

Nr. 26, Juni 1989 • Wanda Reisel • Op de hellingen van de Vesuvius
schande hem zijn eten te bereiden het is mijn doel niet in het leven een doel heb ik überhaupt niet meer dat is het eenvoudige recept ik kan wel zeggen vandaag loop ik...Antonio je moet het opgeven Paolina Ik heb het allang opgegeven daarom kan ik het nog wel proberen ik heb het morele recht hem wanneer ik dat wil ervan te doordringen dat ik zijn zuster ben...kanten uit gestrekt maar op geen enkele manier kon ik het passend voor hem maken Ik weet niet wat ik verder moet Als hij het me gevraagd had dan had ik met mijn eigen

Nr. 26, Juni 1989 • Klaas Tindemans • Koudwatervrees voor de radicale lectuur
Marc Van Eeghem, een wat onverwachte Platonov, begrijpt zijn personage in alle facetten, ik denk zelfs ook in het door Jappe Claes verdonkeremaande sociaal-politieke aspect, maar zijn aanwezigheid...Daartussen loopt het echtpaar Platonov, door eigen onmacht, als acteur en actrice, wat verloren...Het falen van het ensemble - acteren vanuit het lijf versus acteren vanuit (een deel van) het hoofd - is tegelijk het falen van een regie, meer nog: van een opvatting over regie

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Ik toon de mens in al zijn emotionaliteit en kleinheid, ik toon hoe groot zijn angst is om beslissingen te nemen, om iets passioneels aan te gaan, iets wat we allemaal graag zouden willen, maar wat ik...ik nu Valentin, Pinter, Strindberg, Tsjechow of Fey-deau doe, ik herken altijd iets wat me nauw aan het hart ligt - hoezeer de stijl en de schriftuur ook kunnen verschillen, hoezeer de vorm waarin je...Laten we zeggen, het kindje is geboren, en leert nu lopen, doet dat niet slecht, maar ik denk dat je het nu moet laten groot worden

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven, Dirk Verstockt • D E
Ik kan hen alleen stimuleren in het besef dat ze in zichzelf moeten opzoeken wat interessant is." Wat bedoel je concreet met het feit dat ze je gevolgd hebben ? "Ze zijn komen kijken...Wat ik hun probeerde uit te leggen, begrepen ze plots door die voorstelling te zien; het was opmerkelijk hoe een aantal onder hen daarna anders, beter op de scène stonden...Tijdens de voorstelling lees ik in hun ogen dat ze wat hebben meegemaakt in het werkproces dat eraan vooraf is gegaan

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • "Eenvouds verlichte waters" spelen
Mijn zin om Het Heengaan te doen, had heel veel te maken met het feit dat ik kinderen serieus wilde nemen - iets wat ik in kindervoorstellingen vaak niet zie...Als ik niet dat traditionele acteren van kinderen wil en als ik niet die ambities wil van kinderen die elkaar niet het licht in de ogen gunnen - dat is iets wat ik er zeer snel uithaal, als dat...Om het even duidelijk te houden: wat ik zeg, heeft heel veel te maken met wat ik graag wil en niet met wat ik ben

Nr. 27, September 1989 • Nic Balthazar, Alex Mallems, Luk Van den... • KRONIEK
Wat het Maly Teatr bracht en wat het publiek zo scheen te appreciëren was theater dat zo 'ouderwets' was dat het zelfs door een krant als Le Monde als één van de belangrijkste ontwikkelingen in het...En vooraleer ik dan al die andere niet geziene voorstellingen samen met de quantité négligable naar het wit van het blad verwijs, moet ik het nog even kort hebben over het -eigenlijk ook vrij...Een Malevich- vierkant, maar hier wordt het pure (de doorzichtigheid van het glas) begrensd door de kunst (het witte doek). Een metafoor voor wat echt en wat kunst is. Het geheel baadt in een sfeer

Nr. 27, September 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Ik geloof niet dat ooit een dwazer melo met zoveel zorgen ten tonele werd gebracht, en men vraagt zich vergeefs af wat toch de beroemde speelster bewogen heeft om tegen een zo grof misbaksel de...Van Sarah Bernhardts drama kan nagenoeg gezegd worden dat het kunstinzicht geheel en al afwezig is en dat dit totaal gebrek aan wat uitsluitelijk de aanleiding tot 'i zij eender welk literatuursoort...Het was, ik verzeker u, tamelijk miserabel". (...) De zomer van 1907

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
LDC: Je kan toch ook moeilijk zeggen: 'ik hou van Salo van Pasolini'. JJL: "Dat kan best, zo bedoel ik het niet...JJL: "Ik weet niet of dat zo is, ik voel het alleen zo, en het is de enige verklaring die ik kan geven aan het begrijpen of niet begrijpen van bepaalde 'geheimzinnige' voorstellingen...En ongetwijfeld is het op twee manieren te consumeren: 'wat heb ik me een bult gelachen met die kitsch' en daarna 'waar heb ik nou mee gelachen'. De definitieve keuze van het publiek, dat vind ik

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Dat is wat ik deed, hertog -ik zeg het niet zelf : Engels !-Gleichgewicht halten...Dus die eieren zijn het enige waarmee ik me... Blanche Ik heb nog wat triperieen bij, majesteit...Een wel zeer vroegtijdig pensioen, ik was toen... (denkt na) Wat doet het er toe ? En daar heb ik mijn notities gecorrigeerd en aangevuld tot 2800 foliovellen: cent soixante-treize cahiers

Nr. 27, September 1989 • Stephan Moens • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Ik ben geen van beide en kan Mortier derhalve alleen het voordeel van de twijfel gunnen...Die équipe is nu min of meer bij elkaar geraapt; bij het orkest moeten heel wat belangrijke plaatsen voorlopig nog wel met invallers worden bezet...Wat kwaliteit is, zal men bij de Vlaamse Opera wel weten, klantenbinding is niet in het minst het scheppen van een vertrouwensrelatie

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Jef De Roeck (foto Vlos) : 'Wat ik doe komt voort uit een bepaalde visie op het leven en op de mens...Wat ik van opera weet ? Ik meen iets te weten over de mens: opera gaat over de mens en wordt door mensen gemaakt Zo hoop ik mede iets tot stand te kunnen brengen, in dienstbaarheid en vanuit een...Het theater kan dat door na te gaan wat bestaande stukken ons nu nog te zeggen hebben

Nr. 28, December 1989 • Tom Blokdijk • Werkplaatsen in Nederland
Het theater bleef doen wat het altijd gedaan had, de artistieke medewerkers bleven werken met behoud van uitkering en de produktiekosten (decors, kostuums, geluidsopnames, affiches) zouden uit dat...Dat werd echter niet in de subsidievoorwaarden vastgelegd en Frans Lommerse zei: 'Ik doe alles wat ik vind dat er moet gebeuren en anders niet zou gebeuren...Het rare, dat wat niets gemeen heeft met wat er al is, valt ook bij de werkplaatsen buiten de boot

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Reeds bij het eerste samenkomen in het hoekje van de kamer, in moeilijke stiltes en onnozel weglachen van niet weten wat te zeggen, toveren kleine gebaren en blikken tevoorschijn wie in welke...Om B te kunnen zeggen wat zij nodig heeft, moet zij haar leren hoe de dingen heten, haar dus leren praten, dus niet haar privé-taaltje, het bibbels...humor ? Wat heeft men hen dan onderwezen in diverse toneelscholen ? Mijnzoetje Junior ('t Gebroed) - foto Herman Selleslags Moet ik het hebben over het verhaaltje van deze karikatuur

Nr. 28, December 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Ik denk dat Nederlanders hongeren naar dat lossere, informeler ogende van het Vlaamse theater en de Soldaat Schweyk-achtige subversiviteit, om niet te zeggen insubordinatie, die er in de beste...geformuleerd, door wie die idealen even werden 'bijgesteld'. Naar mijn gevoel was het in aanzet niet wat Blokdijk denkt: onvrede met het bestaande theater-bestel, maar ONWIL om er in te stappen...naar een vorm van samenleven op het theater en niet in het minst naar wat Blokdijk het 'denkend' spreken noemt

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • DE BEKORING VAN DE TRADITIE
kleedkamer ? Bij het ontschminken ? Hoe lang blijft de acteur gevangen in zijn rol ? Vierde cirkel "Op een keer zei ik schertsend tegen de eigenares van een theehuis, dat ik graag eens een avond...zou doorbrengen met een onnagata, precies zo gekleed als op het toneel, en dat ik het misschien zelfs zou willen meemaken hoe hij was in bed...Verbazing voor dat totaal andere: het gedrag van de acteur evenzeer als de natuur van de verhaalstof (wat aangevangen met het verhaal van een krijgsheer die aanstuurt op vrede en daartoe zijn eigen

Nr. 28, December 1989 • Steven Berkoff • HARRY'S CHRISTMAS (Smakelijk Kerstfeest)
Zal ik nou eens bellen...gewoon zeggen dat ik bel omdat jullie zeiden : "bel eens"...en nu is het juiste moment..."Vrolijk Kerstfeest"...dat is alles...niet vragen "Wat doen jullie op het moment...omdat ik niet op de rest lette of de tuin wiedde en zo de wortels verstikt raak-ten...oh verdomme, wat zeg ik...wat zeg ik daar...Ma...Ma bellen...ik kan daar niet gewoon weer gaan zitten...kijken hoe het...wat zou er in het ergste geval kunnen gebeuren...ze zullen me niet overhoop schieten...ik neem nog een paar van die din-gen...maakt toch allemaal niets uit...en dan doe ik het...ha, ha, ha,! WAT EEN

Nr. 28, December 1989 • Erwin Jans • EEN HIAAT IN DE NATUUR DER DINGEN...
Ik wil Decreus' inhoudelijke lectuur voorlopig zien in de context van wat ik in het begin van deze tekst het misverstand Strauss heb genoemd...zegt: daar heb je haar, ja...Mijn Suzanne ? Als ik in de spiegel kijk, dan vind ik niets wat ook niet in duizend andere gezichten te vinden is." Het kijken, het herkennen, het herinneren staan in het teken...Kristine in haar verhouding tot Martin en Suzannes ervaring van het zich voortdurend herhalende alledaagse, zetten dat wat ons het meest vertrouwd en zinvol is op het spel: de intimiteit, het ik als zelfbewuste

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Verstockt, Tom Decorte, Pol Arias, Luk... • KRONIEK
Naar de zwarte avondkle-dij van het begin keren ze terug om de revue af te sluiten, waarbij Lamers een bloemenkrans op het hoofd draagt, wat mij doet denken aan het Indiaanse opperhoofd Raoni op een...tafereel in zijn totaliteit te schrappen ? Dat wil ik wel eens meemaken, dat een figurant niet bereid is iets te doen in een scène die La Lex zelf geregisseerd heeft ? Een nekschot is nog het minste wat die...Hun gunstig of ongunstig oordeel baseren ze dan maar op, wat ze her en der van collega's opgevangen hebben, in het beste geval op wat ze in de pers gelezen hebben en wat daarvan in hun geest