Archief Etcetera

297 document(en) met "Moeder Je" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Je kan er verzinnen voor elk gezelschap en je hoeft er nog niet eens moeite voor te doen...Denk aan de muziek, hoe die tactisch ondersteunt en tussenbeide komt op cruciale momenten en je weet alweer wat je op het puntje van je stoel dwingt...Zo zit dat dus wanneer je écht honger hebt: je eet de verf van de muren

Nr. 71, Maart 2000 • Frank Vande Veire • Wat willen wij?
Het is altijd vernederend als het lijkt alsof een ander van je weet wat jij wil en het je nog kan geven ook...De moeder weet wat hij wil: voedsel, warmte, aandacht

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
Tenslotte ogen je jeugdjaren meestal mooier want ontieglijk spannender dan de tijd der volwassenheid...Hoe blijf je geloofwaardig wanneer je moet vaststellen dat je een andere bent geworden...nog: hoe zie je geloofwaardig vooruit als je stuc-gewijs een kaai-man bent geworden die, ramp oh ramp, wordt om-singel-d door Monty pythons wier beruchte wurggreep je dreigt te doen vergeten dat je op

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
Ik wilde theater maken dat niet alleen je ratio aanspreekt, maar ook je vel, je oren, je ogen, je darmen en je emoties prikkelt...Je zoekt naar ingrediënten die goed zijn en net zoals een kok weet je op de duur precies wat goed is. Etcetera: Is Allemaal Indiaan zo verschillend van Bernadetje en Moeder en Kind omdat er...Je kan wel Dozen en Napels tegenover Allemaal Indiaan en Moeder en Kind zetten, maar je kan voor mij Allemaal Indiaan niet meer tegenover Moeder en Kind zetten

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
De vriend/ vrouw Wat wil je schilderen, als ik vragen mag...Het scènebeeld is van een dwingende eenvoud, een beeld dat je niet vergeet...Garga's moeder is afgebeuld en uitgeleefd - als enige gaat zij tijdens de voorstelling af via een deur in de achterwand

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Een artiest moet in zijn parcours bochten...
Er werd van je verwacht dat je je verantwoordelijkheid opnam tegenover je publiek en tegenover jezelf...wilden sommige leden eigen producties maken en dan had je de keuzemogelijkheid minder in de hand; je wist niet goed meer of je ja of neen moest zeggen...Vandaag is wat telt de manier waarop je met geld omgaat: hoe je het verdeelt, hoe je ermee naar de kunstenaar gaat en wat je daarmee genereert voor het publiek

Nr. 73, Januari 2000 • Sarah Vanagt • EEN ONMOGELIJKE RECONSTRUCTIE VIA EEN BRIEFWISSELING
Ze zegt: 'Het is eigenlijk nog niet zo verkeerd, wat je getekend hebt...Natuurlijk, wat in de eerste plaats telt is hoe je na de genocide verder leeft, in een nieuw land, zonder enig spoor van je kunnen, zonder referenties...Ik herhaal nog maar eens dat ik het me niet kan voorstellen, waarop zij nog maar eens herhaalt dat er zoveel is dat je je niet kan voorstellen

Nr. 73, Januari 2000 • Peter Anthonissen, Marianne Van Kerkhoven • 'ALS IK DIT OVERLEEF, BESTEED IK DE...
MARIE-FRANCE COLLARD: Het collectieve gegeven werd misschien ook door het onderwerp afgedwongen: met zo'n onderwerp kan je niet op je eentje eender wat doen...Zo dood je enkel een rat: je houdt niet op als je haar één of twee keer gemist hebt, neen, je zou haar tien keer na elkaar kunnen doden...Ik heb haar, toen we begonnen te werken, de vraag gesteld: 'Ben je je ervan bewust dat wij samen een engagement aangaan

Nr. 74, December 2000 • Jac Heijer • Toneelkijken, een lust
Soms kun je op je vingers natellen dat het slecht wordt, ook al blijf je altijd hopen...Welke woorden kies je, welke goede zaken zijn het belangrijkste, wat wil je scherp stellen, wat wil je verdoezelen, hoe is je relatie met de spelers of met de groep, wat is het belang van de opvoering...Uiteindelijk maak je je keuze; je laat vaak dingen onvermeld omdat je tegen de klok werkt

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • 'Kom naar me toe - Dood'
een feest zolang je niets beseft -totdat / je het verschil leert tussen vreugde en / verdriet...Wanneer het zover is moet je / de vijand tonen dat je de gelijke / van je vader bent...Intussen moet je / spelen in de wind - en groeien want dat maakt / je moeder blij

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Dansplezier, breakdance, intieme lichamen en nog zowat
Je was nu eens gefascineerd, dan weer geïntrigeerd, en een derde keer kon je alleen maar denken: ik heb dorst...Je bleef echter wel de hele tijd beseffen dat je vanuit een andere stoel ook een andere voorstelling zou hebben gezien...Want je ging naar huis met het gevoelen dat je iets bijzonders had meegemaakt en niet de zoveelste productie op rij had gezien

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Het regende toen je bent weggelopen van huis, zegt mijn moeder...Ik heb je nooit gezegd dat je belachelijk moest zijn, zegt, roept, gilt mijn moeder...Ik heb je nooit gezegd dat je bitter of kleingeestig moest zijn, zegt, roept, gilt mijn moeder

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Yol of het Turkije van Yilmaz Güney
Je mag niet met andere mannen praten, alleen met je broers...Je kleren en je gedrag bepaal ik...Als je hart week wordt, als je je (door Zine) laat ompraten, achtervolg ik je tot in het hiernamaals

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
Zijn dat echt je ‘roots’? Khan: Wat zijn mijn ‘roots’? Etcetera: Je bent opgegroeid in Engeland, in Londen, maar je ouders en grootouders zijn afkomstig uit Bangladesh...Khan: Ik denk dat het gelijkaardig is. Als je lang improviseert, produceer je de eerste zes uur in feite niks dan rommel: het zijn dan allemaal dingen die je kent, die je geleerd of al ontdekt...Etcetera: Als je op dàt punt aanbelandt, heb je dan het gevoel dat je teruggaat naar je Indische onbewuste materiaal of naar je westerse

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
Je bent een Arabier, dus je moet mij iets Arabisch geven...Etcetera: Hoe verklaar je dat je in een westerse richting werd geduwd terwijl je toch in een nationalistisch klimaat leefde...Meyerhold gaat over het bewaren van je evenwicht, en dat kan je parodiëren

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Kazungu, de metis
De Belgische vader wou zijn kind niet kennen en de Tutsi-moeder stond het af voor adoptie...Onder meer de scène waarin zijn Tutsi-moeder Kamanayo, het kind van een blanke vader, bij de paters op school brengt, en de scène waarin zijn moeder hem afstaat om naar België te vertrekken...Kamanayo groeit op in de zwarte gemeenschap als Kazungu, ‘de kleine blanke’. Tot zijn moeder kinderen krijgt uit een relatie met een zwarte man, heeft hij niet echt door dat hij ‘anders’ is. Hij weet

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • Het lange sterven
Al was het alleen maar door die indringende vragen die steeds onder haar producties jeuken: ‘Kijk, heb je dat gezien, kijk nog eens goed, heb je het écht gezien...vraag: besta je nog als je gedachten zijn uiteengespat door middel van een computergestuurde fragmentatiebom...en zo ja, wat krijg je dan: is dat nog een mens, is dat nog een ‘zelf’, wat is het zelf, waar blijf je als je gedachten in onderdelen naar een computer worden overgebracht

Nr. 75, Maart 2001 • Pieter De Buysser • Een kleine doortocht buiten verdenking
Je bent je moment verloren, Je staat je mond af aan wat je kwijt bent, Je bent je verloren moment...Je vat de slaap niet, Je bent in de wakkerte verbannen, je bent tot op de rand gekanteld, je slapeloosheid spreekt door je heen...Je bent de bloedkom van hun beul De borst van hun moeder, Ze denderen door je naam, Je bent alle namen en geen één, Je bent ieder uur en geen enkel

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
Geen gat’, met Heiner Müllers Hamletmachine: ‘Je mag je hoed ophouden, ik weet dat je een gat te veel hebt...En Orestes tot zijn moeder: ‘bespaar me je gezucht/ […] terwijl je me de naam geeft van mijn vader...Agamemnon nog eens: ‘Als het (de liefdesdaad) achter de rug is,/ maak dan dat je er zo snel mogelijk vandoor gaat, want voor je het weet ga je je eraan hechten

Nr. 77, Juni 2001 • Erwin Jans • Gezocht: Aïsja, mosl., vr.
De eerste voorstelling, De beschaving, mijn moeder, gaat over een analfabete vrouw die zichzelf vormt en uiteindelijk voorvechtster wordt van de emancipatie...Gemeenschap Als je een theatervoorstelling voor een bepaalde 'gemeenschap' wil maken, dan is een aantal vragen nodig: om welke gemeenschap gaat het...Nadat haar moeder haar opgedragen had om de Profeet te bedanken, zou het meisje geantwoord hebben: 'Nee, bij God, ik sta niet op om naar Hem toe te gaan