Archief Etcetera

279 document(en) met "Vader Ik" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Met Jacques Lacans theorie van het spiegelstadium weten we dat ook een zelf ontstaat met een zelfbeeld: geen identiteit zonder visualiteit, geen ik zonder blik...Mijn oog, dat ben ik' en de talrijke variaties waarop de solo drijft, geven elk moment in de identiteitsopbouw een plaats op het lichaam...Mijn lichaam, dat ben ik' houdt op een of andere manier steek, maar is er al een lichaam in het geding

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
Ik realiseerde me dat ik niet alleen op dezelfde plaats was, maar ook dat ik op het punt stond dezelfde sprong te maken...En plots besefte ik: dit is 'the horse-phenomenon'. Ik weet niet hoelang ik reeds in mijn eigen voetsporen liep, maar ik vermoed dat ik al een hele tijd bezig was dezelfde keuzes te maken...Ik realiseerde me hoe snel mijn lichaam die streek had geassimileerd en hoe logisch de keuzes waren die ik maakte, terwijl ik dacht dat ik mijn lichaam exploreerde

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
De vier pubers (en de vader) zijn op zichzelf aangewezen...Daar ergens moet haar beslissing zijn gevallen: ook ik wil nieuwe beelden maken uit oude verhalen, ze door de filter van mijn tijd vertellen en laten zien...Mariken is zeldzaam los en oogt fris, wordt getoond met een aanstekelijke gretigheid waar ik ongemeen vrolijk uit kwam

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Ik zal dat in deze brief dan ook niet doen en ook tijdens het kijken heb ik er niet aan gedacht...Bij Mijn Blackie lag dat anders: met het platteland had ik nog een eitje te pellen en dus vertelde ik in mijn recensie maar wat over de straatfeesten zoals die in mijn herinnering voortleven...Drie van de vier keer dat ik Allemaal Indiaan zag, wrong ik me los uit de lijvenrij waartussen ik op de publiekstribune geplet zat, boog voorover en weende

Nr. 72, Juni 2000 • Steven Engels • Claude Mauriac en Le temps immobile
daarnaast ook als filmrecensent bij de traditioneel rechtse krant le Figaro, waar ook zijn vader medewerker van was...Tijdens de gebeurtenissen van mei '68 kiest hij resoluut de kant van de contesterende studenten en gaat daarmee in tegen zijn vader en tegen andere gaullisten van het eerste uur zoals Raymond Aron...journaal aandacht besteedde aan de hem omringende werkelijkheid eerder dan aan het eigen ik

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
Sierens: Ik ben naar het RITCS gegaan omdat mijn vader dat wou...Maar met de ervaring die ik nu heb, zie ik dat het heel logisch was dat sommigen dingen die ik toen probeerde, mislukten...Ik probeerde de vorm die ik voor ogen had en de manier waarop ik theater wilde maken in te planten in de structuur van dat gezelschap

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Ik ontwikkel een instrument op basis van wat ik hoor en bespeel het zelf...Eigenlijk is dat een ideaal: ik heb alles in me, en ik doe dat niet perfect, maar ik kan het zelf ontwikkelen...Shanties In Nuenen (bij Eindhoven, nvdr), waar ik woon, werd ik op een keer gevraagd of ik geen dirigent of zo kende (lacht): 'We willen een koor beginnen

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
Ik wilde af van die dwingende verwachtingen', aldus Decorte vele jaren later, 'en vooral van het soort relatie dat ik met mijn acteurs had, een commanderende, dwingende relatie...Ik wacht erop terwijl ik slaap, Ik zal het eerst dromen en dan slapen...De Zoon van de Existentiële Prins is zijn vader gescheten: 'Ik ben de man / die het niet kan,' zingt hij in Het Zwabadam-zwabadam liedje, 'ik weet geen raad / met de geslachtsdaad (...) ik heb geen

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
positioneer ik mij in dit alles/Ik ben een lafaard / Een zwart beest van schuld/Ik reageer niet/ Ik heb het privilege van het zoeken / Ik maak stukken / Ik zoek/ Ik toon het zoeken / Dat is nu / nu / nu / nu...Ik heb het moeilijk met 'kill your darlings', maar al argumenterend krijg ik scherp wat ik wil...Maar deze schoonheid laat ik niet zien, het is het middel waarmee ik spreek, anders toon ik ijdelheid

Nr. 73, Januari 2000 • Sarah Vanagt • EEN ONMOGELIJKE RECONSTRUCTIE VIA EEN BRIEFWISSELING
Haar moeder kende mijn vader en ik wist vaagweg dat zij en haar jongere zussen na hun aankomst in België met mijn vroegere speelgoed hadden gespeeld...Nu ik die brief herlees vraag ik me af of ik wel voorzichtig genoeg ben geweest, of ik mij haar herinneringen niet onbewust - door mijn leefwereld naast die van haar te plaatsen - heb willen toe...Die en die gingen dood, ik werd ongeneeslijk ziek, ja, er brak zelfs oorlog uit, ik moest vluchten, ik was alleen, ik had niemand meer

Nr. 73, Januari 2000 • António Lobo Antunes • HET KAFFERJONGETJE
Kafferjongetje van acht of negen jaar dat voor ons bleef staan met een zak gestolen bonen onder zijn arm, een boom met een enorme kruin waarvan de naam me nu niet te binnen schiet ik zie hem zo voor me maar...ik kan niet op de naam komen schudde het gealarmeerde gekras van de raven van zich af, repen stof van de gordijnen voor de open ramen zonder kozijnen en ruiten veegden nog steeds door de stilte...op blote voeten tegen de graanschuur met een gestolen zak bonen onder zijn arm keek naar de geweren, keek naar de cipaio's, de boshonden groeven de gaten in de gewonden uit, mijn vader snoof met de

Nr. 73, Januari 2000 • Erwin Jans • 'I HAVE THIS GRIEF AND I DON'T...
NOTITIES APRIL-MEI 1999 Hoe kan ik voorkomen dat deze oorlog een hoop fragmenten en indrukken blijft, opgenomen temidden van zovele andere fragmenten en indrukken...Meer dan anderhalve eeuw later zal Baudrillard hem een felbetwist maar provocerend antwoord geven: 'La guerre du Golfn'a pas eu lieu/ 'Ik zwijg zo lang, ongelukkige, van mijn stuk gebracht...de film daarvoor geschikt is, laat ik hier in het midden

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • 'Kom naar me toe - Dood'
Wanneer het zover is moet je / de vijand tonen dat je de gelijke / van je vader bent...Ik weet dat niemand - niemand / van de Grieken je vernedert - ook al / ben ik weg...Eurysakes bungelde er aan de rug van zijn enorme vader als een hulpeloos wezentje bij, met in zijn ogen de wilde blik van angst (jonge puber die zijn vader voor de eerste keer stomdronken meemaakt, zoiets) en

Nr. 74, December 2000 • Marleen Baeten • De ondraaglijke lichtheid van het bestaan
Ik zag de voorstelling in het Cultureel Centrum van Berchem tijdens De Opkomst Antwerpen, een nieuw initiatief van Villanella naar Nederlands voorbeeld (Utrecht), maar dan wel voor een iets jonger...Zo gauw de vader uit beeld verdwijnt, komt de quasi-wetenschappelijke opstelling van camera's, projectoren, lenzen, kleurfilters en videobeams tot leven...Hij doet dat zo geraffineerd dat je de korte interventies van de vader, die het 'normale' leven vertegenwoordigt, al gauw als extraterrestrial gaat ervaren

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Ik was jou en jij was ik, wat ik zag, zag jij ook wat jij zag, zag ik ook, zegt mijn moeder, I: op strenge toon...Ze zegt mij: en als ik je nu beloof dat ik zal ver- anderen, dat ik je niet meer domoor of nietsnut zal noemen en dat ik... I: Maar ik ben aan het dromen...De eerste keer dat ik met iemand naar bed ging, de eerste keer dat ik mij boven de wolken bevond, de eerste keer dat ik een veilige kamer in een hotel boekte, de eerste keer dat ik wist wat ik wou, de

Nr. 74, December 2000 • Pieter T'Jonck • De kijker, de acteur, het stuk, de...
uiteraard de instelling waarin die voorstelling te gast is. Ik gebruik hier met opzet het woord instelling, en niet zomaar het woord gebouw...Dat is helaas voor de meeste theaters wel het geval, zoals ik vroeger al uiteenzette in Het wanhopig verlangen naar stedelijkheid.2 (Een bedenking: onlangs is de Vooruit definitief gerestaureerd...beeldende kunst). Meestal ben ik erg argwanend tegenover de neiging van theatermakers om op al te letterlijke manier kaders te breken en grenzen te verleggen door simpelweg de actie enkele kilometers

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
heilig". Wat als ik nu die eerste Butoh-voorstelling terug zou zien die ik bijwoonde in Théâtre 140...Heel intens was ook Natuurgetrouw, de voorstelling die ik met mijn vader Jef Cassiers heb gespeeld, voor het eerst in 1984 (op de Theaterpromenade, een project dat op verschillende plekken in het...waarnaar ik aangenaam zit te kijken en die ik daarna meteen vergeet; er zijn er andere waarvan je de dingen niet meteen een plaats kan geven, maar waarvan ik gaandeweg besef hoe belangrijk ze zijn

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Yol of het Turkije van Yilmaz Güney
Maar tegelijk toont de film hoe Mevlüt de traditie blijft gebruiken om zijn toekomstige vrouw, Meral, ‘op haar plaats’ te houden: ‘Zodra ik vrij ben trouwen we. Ik zal de baas zijn in huis, mijn woord...Ik word heen en weer geslingerd tussen medelijden en walging...sérieux neemt en eerlijk beantwoordt, hem opnieuw aanvaardbaar als man en vader van haar kinderen tegen haar familie in. Güney laat hen echter in het treintoilet vrijen, wat tot een schandaal leidt: Emine

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
Het eerste wat ik deed toen ik hier kwam, was theaterwetenschap gaan studeren [aan de K.U.Leuven, PA]. Het tweede jaar ging ik naar de toneelschool [de Antwerpse Mime Studio, PA]. Intussen leerde ik...Ik doe wat ik wil en ik doe echt niet wat ik niet wil...Ik hoop dat het niet arrogant klinkt, maar ik heb geleerd met mijn hersenen om te gaan gedurende de dertien jaar dat ik in het westen ben

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Kazungu, de metis
Cruciaal in de film zijn verder de gesprekken die Kamanayo met zijn oude moeder en zijn vader heeft gehad en die met hun goedkeuring in de film zijn opgenomen...Het gesprek met zijn moeder werd op het moment zelf opgenomen; met de vader werd de zoektocht en het gesprek van de eerste ontmoeting later overgedaan voor de opname...Uit het gesprek met zijn moeder, waarin Kamanayo vraagt naar haar verhouding tot zijn vader, blijkt immers dat zij hem, na al die tijd, niet haat – en dat is wat het de zoon mogelijk maakt zijn vader