Archief Etcetera

539 document(en) met "WAT HIJ VINDT" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 31, September 1990 • Frank Peeters • Van werkplaatsen en kunstencentra
Van Vlaams cultureel brug-gehoofd in het verfranste Brussel in de jaren '60 "met voor elk wat wils op de affiche" over het experiment en het debacle van de Werkgemeenschap (1968-1970) en het ontstaan...Wat mij stoort is dat kleinschaligheid bij wijze van spreken opgedrongen wordt...Wat de internationale scène betreft, wil Vooruit vooral de nog niet volledig volgroeide gezelschappen ontvangen; Vlaanderen is te klein om twee Singels te hebben

Nr. 31, September 1990 • Hildegard De Vuyst • Een lege plek om te blijven
De natuurlijke dynamiek tussen marge en centrum werd, wat middelen betreft, zo goed als volledig geblokkeerd, zodat in Vlaanderen de situatie ontstond dat het levende en feitelijke centrum van de...vindt om met Ryszard Turbiasz en Johan Dehollan-der rond te klooien dan in een serieus gezelschap in een echt toneelstuk te staan...Een eerste bedenking hierbij is dat er vanalles onder één hoedje gevangen wordt wat daar niet onder te vangen is. Neem alleen nog maar de drie 'grote', waarvoor volgens de Memorie van Toelichting

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Hij heeft schijnbaar niet geluisterd, want hij overlapt en herhaalt...Ziet zij dat ook ? Hoe ervaart ze dat ? Hoe lang zijn ze al samen ? Welk soort mechanismen hebben zich genesteld ? Wat bindt, wat scheidt ? Relaties...Wanneer duidelijk wordt dat hij de strijd verloren heeft, kleedt de vader zich uit om zich klaar te maken voor de dood

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
En Mil bleef staan, want hij wist wat ik daar mee bedoelde...Je zei: ik kende Dirk al een hele tijd, maar vond wat hij deed niet zo interessant...Maar op de duur leer je Lauwers kennen en weet je wat hij vals vindt en begin je met hem mee te denken

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
voorstaat, maar bij nader toezien blijkt hij een pater familias te zijn die strenge regels uitvaardigt en die geen duimbreed afwijkt van het vaste huishoudkundige principe 'voor wat hoort wat'. Deze...Niet de economie, maar de ethiek van het verzaken vindt de toegang tot wat zich in het kunstwerk verbergt...Deze manier van werken is de beleidsvoerder vreemd; hij zoekt naar constanten, en naar eenvormigheid, hij bouwt structuren waarin datgene wat in de werkelijkheid gebeurt opgenomen en hanteerbaar

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
heeft dat leegte getoond wordt (!?). Tillemans op zijn beurt viel uit tegen wat hij "de warenhuisesthe-tiek" noemde van de moderne kunst...De toeschouwer keert in gedachten terug naar wat hij gezien heeft en knoopt daar de nieuw verworven informatie aan vast...De kunstenaar wordt geconfronteerd met wat hij gemaakt heeft en met wat dat bij de toeschouwer aanricht, en dat noopt hem vaak tot nieuwe reflectie over zijn werk, en tot aandoenlijk eerlijke

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
Je hoort alleen wat zo iemand natuurlijk heeft gezegd, niet wat hij misschien zou kunnen hebben gezegd, al staat vast dat ie 'Eureka' of 'We are not amused' of 'Vader, vergeef het hun, want ze weten...MOEDER En jij dan, zei hij wat ben jij anders dan een tochtgat...Ik ben een raam waar hij doorheen kijkt om het jongetje te zien wat hij wilde zijn

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Zo ook Jan Decorte die daar allemaal volstrekt zijn kloten aan veegt en zich met een kamikaze love me or leave me mentaliteit verder bedient van slapstick om gezegd te krijgen wat hij te zeggen heeft...Als dat in eerste instantie niet lukt, bedient hij zich van Woyzeckje spelen, (zoals kinderen films naspelen die ze hebben gezien). In Woyzeck vindt hij genoeg argumenten om prettig te mogen vozen...Wie denkt dat dit puur improvisatie en geklungel is, dat ze daar maar om het even wat doen, vergeet dat hij/zij ook met regisseur Decorte te doen heeft, no sweat

Nr. 33, Maart 1991 • Claire Diez • José Besprosvany : Crimes et Délits
Eens in Parijs drijft een vriendin hem naar de school van Jacques Lecoq waar hij de opleiding, met vier lesuren per dag, weinig diepgaand vindt...Na Mudra, volgt hij het spoor van Béjart en danst kleine rollen in het Ballet van de XXste Eeuw: Eros Thanatos, Le Sacre du Printemps, Bolero, Thalassa,... Hij blijft er anderhalfjaar, tot 1983...Ik ben het helemaal niet eens met Boulez wanneer hij zegt dat een maatschappij die op haar geschiedenis is gebaseerd, decadent is..." In Von Heute Auf Morgen onderzoekt Besprosvany hoe hij zijn

Nr. 33, Maart 1991 • Sigrid Bousset • Wim Vandekeybus : Lichamen in vrije val
Even, want nog voor we beseffen dat iets wat bewoog tot stilstand is gekomen, dat wat in vorming was een afgewerkt produkt is geworden, wordt het alweer verstoord : de stoel wordt in de lucht gegooid...Toch begeeft hij zich op het continuüm tussen het formeel-abstracte en het inhoudelijk-concrete, bij momenten dicht bij die tweede pool...Wat verder The weight of hand betreft kan ik alleen maar terugverwijzen naar wat ik hoger schreef

Nr. 33, Maart 1991 • Luk Perceval • Theatermaker en criticus
De ware criticus heeft voor zichzelf uitgemaakt wat toneel zou kunnen zijn, en is niet te beroerd om zijn theorieën, telkens hij deel heeft aan een toneelgebeurtenis, overboord te gooien...Wat met de onbekwame recensent of hij die de regels van de integriteit overtreedt ? De onbekwame is waarschijnlijk onbekwaam omdat hij zijn eigen onbekwaamheid niet beseft; daaraan valt dus weinig te...Maar wat met hem/haar die apert de deontologische regels overtreedt ? Zo ontstaat vandaag in Vlaanderen de tendens, die in Nederland furore maakt, waarbij de recensent zichzelf belangrijker vindt dan

Nr. 33, Maart 1991 • La Cifra
Weet ge wat hij doet... Er was eens een jongen die noemde Abil...Geert Ik herinner me wat ik gezien heb en wat mijn ouders me hebben verteld...Kurt Ik herinner alles wat ik gezien heb en wat mijn ouders mij vertelden

Nr. 33, Maart 1991 • Waldemar Kamer • Peter Brook
het interview dat Brook Etcetera toestond, vertelt hij hoe hij gaandeweg tot die inzichten en doelstellingen is gekomen en verklaart hij zich bereid het hele proces nog eens over te doen n.a.v...best te eten viel, maar waarvan je wist dat hij niet was wat hij had moeten zijn...Maar wat heeft u, theatraal gesproken, aangetrokken in dat werk ? In de eerste plaats is er dat ding zonder naam : de 'directe aantrekking'. Vervolgens, om toch wat preciezer te zijn, wilde ik

Nr. 34, Juni 1991 • Theo Van Rompay • In Him we Trust
Snel liet hij Theater dan ook voor wat het was...Belangrijker is natuurlijk dat sinds eeuwen de Middeneuro-pese filosofie een dominante positie bekleedt, wat zijn neerslag vindt in de toneelliteratuur...Oorlog is één grote vraag : waarom is mijn terroristische oudere broer gestrand ? Op wat voor paradox is hij vastgelopen ? Het grote taboe is de stap naar het gebruik van geweld

Nr. 34, Juni 1991 • Benoît Vreux, Theo Van Rompay • Jean-Yves Langlais
Met die taak voor ogen heeft Foccroulle mij gevraagd, waarbij hij uitging van mijn werk in Grenoble met Jean-Claude Gallotta...Gaat u omgekeerd in De Munt ook aandacht geven aan buitenlandse artiesten ? J-Y L : "Hetzelfde antwoord : wat ontbreekt er ? In Grenoble bijvoorbeeld was dat een dansprogrammatie; om de blik...Welke plek leent zich goed om dans te presenteren ? En wat kan De Munt nog met zijn plateau, dat toch vooral voor opera geschikt is ? Ik geloof dat Foccroulle bereid is de dingen in deze zin te

Nr. 34, Juni 1991 • Pieter T'Jonck • Rome / Over theatraliteit
Iemand als Jan Decorte deelt niets mee, getroost zich geen enkele inspanning, speelt zelfs geen enkel personage, hij is gewoon zichzelf maar dan wel -en dat alleen maar omdat hij in het perspektivisch...Jullie kijken naar iets wat al lang niets meer betekent, zegt hij, in ettelijke afleveringen...Hij rakelt deze traditie op, maar zonder haar grandeur, zonder leven, als een ijsgekoelde weerschijn van wat eens was

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Wat hij daardoor aan allegorische kracht verliest,dat wint hij aan menselijkheid...snikken uit te barsten, gaat hij op de sofa zitten, haalt naald en draad te voorschijn - dat is toch wat ik meen gezien te hebben - en naait een klein scheurtje dicht...Wat Bazarow en Anna niet kunnen uitspreken, wat Nikolaj en Fenetsjka heimelijk realiseren, laat hij Mathieu (Damiaan De Schrijver) en Koeksjina (Brit Alen) in een kat-en-muis-spel openlijk

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris • Jakob Lenz
Net zoals Goethe, die hij in 1771 had leren kennen, was hij verliefd op Friederike Brion, de domineesdochter uit Sesenheim...Wolfgang Rihm en zijn librettist Michael Frühling hadden wat dat betreft niet beter kunnen kiezen...Wat hij deed was weinig precies en soms onbeheerst

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Theo Van Rompay • De kijk op opera veranderen
Dat kan gaan tot een ensemble van 20 à 30 musici, wat net op de grens zit van de orkestbezetting in een operahuis...Sylvain Cambreling zei me na de voorstelling dat hij nooit de indruk had gehad dat hij niet in een operahuis zat...Vanuit de theaterwereld was er nogal wat kritiek op wat hij totnogtoe gedaan heeft

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris • Muziektheater dat niet stoort
Hij ontbeert dus alles wat de arische held zou kenmerken...Hij citeert "Opéra International", dat de regie van Robert Carsen vernieu-wender vindt dan Sellars' aanpak van Mozart...Hij bedient de componist op zijn wenken en maakt het allemaal nog wat mooier dan het al is : de toeschouwer zakt weg in zijn zetel en laat zich meedrijven met de witte wolken op de achterkant van het