Archief Etcetera

751 document(en) met "BIJ MIJ" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 26, Juni 1989 • Heinrich von Kleist • Over het marionettentheater
De blik, welke hij, op het ogenblik dat hij zijn voet op het bankje zette, om hem af te drogen, in een grote spiegel wierp, herinnerde hem daaraan; hij glimlachte en zei mij, welke ontdekking hij had...zei de heer von G... en beproef maar eens of u hem klein krijgt Zodra ik mij van mijn verbazing hersteld had, viel ik met de degen op hem aan; de beer maakte een zeer geringe beweging met zijn klauw...bevond ik mij bijna in dezelfde toestand als de jonge heer von G... De ernst van de beer dreigde mij mijn kalmte te doen verliezen, stoten en kunstgrepen wisselden elkaar af, ik droop van het zweet

Nr. 26, Juni 1989 • Pol Arias • Spreken we niet eenzelfde taal ?
Met het Théâtre 140 dat ons zowel het Living Théâtre leerde kennen als Serge Gainsbourg om het maar bij de beginjaren te houden...het Théâtre de Poche mocht bij de 25ste verjaardag (wat is dat ook alweer lang geleden) Carlos Tindemans de academische rede uitspreken (in het Engels). In het Théâtre National maakten we, gezeten...Maar ook bij het Théâtre Varia en bij het Nouveau Théâtre de Belgique was ik van begin af meer dan welkom

Nr. 26, Juni 1989 • Wanda Reisel • Op de hellingen van de Vesuvius
Vesuvius waar zij wonen de dichter en de vriend Bij mij gaat alles zo eenvoudig ik zoek diepgang en bij de Vesuvius vind ik het De dichter is mooi melancholisch en...maar niet één moment is ze met mij alleen geweest zonder zijn naam te noemen Uiteindelijk gaat dat bij mij altijd zo dat de dames in mijn gezelschap de...hebt naar ijs er midden in de nacht voor zou willen opstaan en er te voet kilometers voor af wil leggen zo gaat dat bij mij met vrouwen geloof me het is beter zo ik zou je stierlijk

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Ik geloofde er niet meer in. Pol De Hert en Herman Gilis die bij Arca begonnen waren, boden me toen een rol aan in Clavigo van Goethe (Etcetera 2). Er ging een wereld voor mij open...Wat is de taak van de regisseur bij het zoeken naar authenticiteit...Als een voorstelling mij ontzettend raakt dan herken ik dingen uit mijn eigen leven

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven, Dirk Verstockt • D E
Via absurdisme, dadaïsme kwam ikzelf bij Kurt Schwitters terecht en bij Battus...Als toeschouwer krijg ik bij Het Heengaan een gevoel dat ik verder alleen nog heb bij de voorstellingen van Maatschappij Discordia, nl...Je krijgt als toeschouwer een heel andere functie; als ik naar een voorstelling ga kijken, krijg ik die voorstelling meestal op bezoek; bij Het Heengaan voel ik mij bij die mensen op bezoek

Nr. 26, Juni 1989 • Rainer Maria Rilke • GOD OF DE LEDEPOP
Men zal moeite hebben, mij ervan te overtuigen, dat de geschiedenis van de Verloren Zoon niet de legende is van hem, die niet bemind wilde worden...Zij grijpen hem bij zijn handen, zij trekken hem mee naar de tafel, en allen, zoveel zijn er, buigen zich nieuwsgierig voorover naar de lamp

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • "Eenvouds verlichte waters" spelen
Hij ensceneerde bij het Werktheater en bij Maatschappij Discordia...De toeschouwer kan zichzelf alleen vol laten lopen, maar je moet de voorstelling wel zo maken dat deze daartoe bereid is. Het Heengaan is voor mij een uitdrukkelijke fictie: de kinderen spelen...Wil jij mij troosten ? Ik heb je nodig" of "Ik wil jou troosten want ik heb je nodig'. De derde variant is dat je het geen van tweeën aandurft, troosten of om troost vragen

Nr. 27, September 1989 • Nic Balthazar, Alex Mallems, Luk Van den... • KRONIEK
Deel drie, Als wij doden ontwaken naar Henrik Ibsen, is na de inspanning bij Thomas en de ontroering bij Verdin een heerlijk moment ontspannen...Wat mij het meest stoort is dat heel deze hermetische esthetiek, deze mooie plaatjes mij op geen enkele manier raken...Beginnend bij de jaarlijkse theater-produkties op het Sint Jozefscollege te Herentals en de persoonlijke scholing in voordrachtkunst bij Ast Fonteyne aan het Koninklijk Conservatorium te Gent - hij

Nr. 27, September 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Klacht werd neergelegd bij het kabinet van Daniël Coens...liever : het was mij om diegenen te doen die denken dat toneelcritici en recensenten (en voornamelijk grote geesten als Teirlinck) vroeger veel hoffelijker waren en niet meteen met grof geschut...De indruk is ongeveer die, welke men zou kunnen opdoen bij het zicht van een ontzaglijk ministerie, dat zeer voornaam en zonder lachen in een kringetje voor de tribune gezapig met marbels speelt

Nr. 27, September 1989 • Leen Thielemans • DDR-Regisseur te gast in NTG
Versteend Zijn naam mag ons hier nog weinig vertrouwd in de oren klinken, in beide Duitslanden heeft hij al een uitgebreid palmares bij elkaar 'getheaterd'. Tot voor vijf jaar speelden...Maar na zijn eerste regie in München in 1985 volgden snel andere, zodat hij zich op dit moment kan aansluiten bij de uitgebreide groep 'DDR- regisseurs met vaste verblijfplaats in de Bundesrepublik...de drie voorstellingen die ik zag Phädra maar vooral in Don Carlos, leek alles zich af te spelen in de vorm en de esthetiek van een komisch stripverhaal "De Duitse traditie omvat volgens mij

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
Terwijl bij die stukken dat aspect oorlog mij gewoon niet duidelijk is, tenzij je het mij verteld...Bij mij is die oorlog nogal expliciet aan de orde geweest in mijn opvoeding en met Thomas Bernhard maakte ik relatief vroeg kennis...Dan kun je makkelijk zeggen dat de beeldende kunst marginaal is. omdat die zich inderdaad enkel nog bij de geldmacht bevindt, maar niet bij de bevolking

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Kamerheren en hofdames, die hun hele leven met de overledene hadden doorgebracht en vaak diep bedroefd waren, waren verplicht bij het bed te blijven staan terwijl het lichaam in stukken gesneden werd...kanonbal - zoef- en juist naast mij, of juist voor mij, of achter mij...En wie niet voor mij is, is tegen mij

Nr. 27, September 1989 • Luk Van den Dries • DE SCHOONHEID VAN EEN GESPANNEN KABEL
Ik was wel eens in de Studio geweest, maar op een dag kwam Tone Brulin hier aanbellen : hij had een schilderij van mij zien hangen en vroeg of ik voor hem iets wilde maken...omdat die ook blijven twijfelen in hun enscenering, die zich te veel vragen stellen bij een toch maar zeer tijdelijke keuze in theater : een momentopname van een aantal mensen die samen iets doen...Ik wou graag iets met Muller doen, iemand wiens teksten mij enorm aanspreken

Nr. 27, September 1989 • Stephan Moens • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Die équipe is nu min of meer bij elkaar geraapt; bij het orkest moeten heel wat belangrijke plaatsen voorlopig nog wel met invallers worden bezet...Delen uit deze opera waren al eens te zien; het uiteindelijke resultaat is - althans voor mij - compleet onvoorstelbaar...Al bij al betekent dit ook dat Gent zijn Massenet en zijn Puccini kwijt is (de hand van Mortier !); eigenlijk is Gent voorlopig ook zijn Opera kwijt, want het gebouw is twee jaar lang voor renovatie

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Hoe bent u bij het project betrokken geraakt en waarin bestaat uw functie ? "In september verleden jaar, onmiddellijk na de vakantie, heeft Gerard Mortier mij gevraagd mee te werken...Dat kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel...Uit zijn ervaring bij de Norddeutsche Rundfunk vreest hij dat een jong orkest, bij wijze van spreken, zijn tanden breekt op hedendaagse partituren en daarna weer veel oefening behoeft om opnieuw

Nr. 28, December 1989 • Klaas Tindemans • HET CENTRUMDECREET
Voor die eerste Staten-Generaal waren twee eisen prioritair : de subsidies voor het theater moesten een recht worden, geen hulp-in-nood bij exploitatietekort -een pleidooi dus voor een wettelijke...ontwerpdecreet, over de afwezigheid van expliciete normen voor de subsidiering van functies -nochtans : aansluiting bij de CAO is een subsidieringsvoorwaarden over de afwezigheid van 'professionelen' in de Raad van...Kunst), zoals we die in Nederland kennen, is bij ons onbestaande, en -nuchter beschouwd- politiek ondenkbaar

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Mannen en vrouwen die troost bij elkaar zoeken, maar ook die niet kunnen geven omdat het eigen verlangen te groot, te overweldigend is. En ook dat verlangen, dat weten zij, is uitzichtloos...Danton, de volksheld bij uitstek, wordt als eenzaam individu geïsoleerd van het volk, waardoor zijn zaak bij voorbaat verloren is. Grüber laat Danton -gespeeld door André Marcon- zijn beroemde...Dit is volgens mij toch meer dan helemaal 'niets' (...) Uiteraard kan een mens niet alles weten, maar ondertussen wringt het mij wel wat, dat het instituut weer eens (het gebeurt zoveel) in een

Nr. 28, December 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Voor mij is het gewoon de aard van het beestje, bij de interessante gezelschappen gepaard aan de absolute wil om goed theater te maken...Het Nederlandse toneel: of ze houden bij het geeuwen de hand voor de mond, of ze schijten op tafel...Als bij Decorte de oude Lear in een hoek van de scène gaat staan pissen, is daar niets anders mee aan de hand dan een oude man, die al eens vaker moet, zeker als het koud stormweer is en hij al meer

Nr. 28, December 1989 • An-Marie Lambrechts • Het kunstwerk als schiereiland
Zelf ziet Duroure deze zoektocht naar het mogelijk bewegingsarsenaal als een logisch gevolg van zijn persoonlijke dansvoor-geschiedenis : "Wat mij stoorde in de Cunningham-techniek (gestudeerd bij...Toen ik bij Bausch ging dansen, ontdekte ik dat een hele studie van armbewegingen mogelijk was...Zo kan er bij Bausch een ongelooflijke rijkdom aan soorten beweging en expressievormen ontstaan

Nr. 28, December 1989 • Hildegard De Vuyst • EEN OMGEKEERDE REDENERING
de ruimte zag ik alleen bij Dirk Meylaerts, die bovenstaande tekst koos, en bij Afra Waldhör...Debeerst plaatst oude foto's en objecten die verwijzen naar oude culturen (Griekenland, Pompei', Afrika, onze roots ?) bij foto's in gomtechniek van stillevens in fraaie melancholische kleuren...Wat bij La Anqâ nog een ongedefinieerd en licht-wantrouwig gevoel is, wordt in La maison des plumes vertes versterkt en groeit bij Cosmono Nox uit tot ergernis