Archief Etcetera

817 document(en) met "HET WEG" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 24, December 1988 • Hildegard De Vuyst • DOSSIER OPLEIDING
Tussen droom en werkelijkheid staan beperkte budgetten en universitaire wetgevingen (op de titulatuur van vakken en het veranderen daarvan bijvoorbeeld) in de weg én het spel van beschikbare en...nog veel verder zou kunnen gaan dan in de Bijzondere Licentie nu al het geval is." Dat het programmapakket alleen maar steunt op bestaande vakken waarvan het enige kader is dat ze samen aangeboden worden...Wel is het opvallend dat veel van de houders van het vroegere getuigschrift dramaturgie van de KUL in het theaterveld terug te vinden zijn, als adjunct-artistiek leider bij de VLOS, bijvoorbeeld, als

Nr. 24, December 1988 • Beath Fäh • DE OCEAANSURFER
Hij voert een basistraining uit: het openen van de gereedschapskist en het hijsen van het zeil). En van je één... en van je twee... en van je één... en van je twee...Met de tijd werd het almaar sneller, vloog het almaar hoger en maakte talloze doelpunten, (Hij zet de platenspeler af) En het is alsmaar mooier gaan zingen...moesten ongeveer langs dezelfde weg (Muziek: het speeldoosthema uit "La Traviata".) De buurvrouw zit in dc appelboom

Nr. 24, December 1988 • Christel Op de Beeck, An-Marie Lambrechts • BEAT FÄH
Oud Huis Stekelbees maakte voor het eerst met het werk van Beat Fäh kennis tijdens het kindertheaterfestival Theater der Jugend in München...De weg die ik zou volgen was voor me uitgestippeld: ik zou gaan studeren en het maken...het begin dacht ik dat voor kinderen schrijven alleen een stadium was omdat ik niet terecht kon in het volwassenentheater

Nr. 24, December 1988 • Christel Op de Beeck • Stekelbees (en) festival
De vervloeiing tussen het mannelijke en het vrouwelijke, tussen het kinderlijke en het volwassene, tussen vechten en houden van (zie ook De Beer en Een 1/2 tuinhuis) wordt door een dergelijke...Wij gaan het risico, dat elke voorstelling in principe inhoudt, niet uit de weg...Omdat het een festival van theatermakers is, was het mogelijk om hier een werkvoorstelling van Distance of the Moon van het Speelteater te plaatsen

Nr. 24, December 1988 • Hilde De Vuyst • OTTONE
De Keersmaeker toont het publiek de weg...Idyllisch is het plaatje in het begin nog, als in een verre tuin van Eden, maar het begint al te verbrokkelen bij de eerste pijnschreeuw van Johanne Saunier...Nadat we de dansers aan het werk gezien hebben, doet het personage zijn intrede, via het meest elementaire middel dat in het theater daartoe voorhanden is: het kostuum

Nr. 24, December 1988 • Johan Thielemans • OTTONE
Het vult wel de lange avond, maar maat na maat wordt het duidelijk dat Monteverdi de choreografe voor onoverkomelijke moeilijkheden heeft geplaatst...Het ziet er ook uit als een onaf produkt, alsof het tot stand is gekomen onder een te grote produktiedwang...Ze praat in de microfoon (een ander De Keersmaeker-cliché) met een techniek die ze afgeluisterd heeft bij Laurie Anderson, en het is het enige ogenblik waarop de woorden je beroeren

Nr. 24, December 1988 • Johan Thielemans • Bourdet en film
Op het vlak van het schrijven is dat het boulevardtheater...Zo kwamen de meeste van Bourdets idealen in het filmcitaat samen: het zorgde voor een directe leesbaarheid, want het greep terug naar een collectief geheugen dat typisch is voor de twintigste eeuw, en...vond zo vanzelf een breed publiek; het leverde een erg herkenbare esthetiek op, waarbij het theater altijd werkte als een lichte verheviging, een speelse vervreemding

Nr. 24, December 1988 • Alex Mallems • Gildas Bourdet
Het bereiken van die eenvoud is zeer moeilijk, maar wij hebben onszelf een soort ethische wet opgelegd om op een zo eerlijk mogelijke manier theater te maken, zonder zaken te versimpelen of weg te...Net zoals in het leven vervult het ironische in het theater de functie van bumper: het laat toe om die zaken te ontwijken die ofwel voor jezelf ofwel voor iemand anders te pijnlijk zijn...Nooit op een expliciete wijze, maar wel door constant een relatie in te bouwen tussen het echte en het valse, tussen het theater en het leven

Nr. 24, December 1988 • Luk Van den Dries • NA EEN EEUW ALLEENHEERSCHAPPIJ
Als free-lancer heb je van die machtsverhoudingen uiteindelijk minder last, kan je makkelijker je gedacht zeggen, na een paar maanden ben je toch weg, het kan minder kwaad...Komt er al eens een nieuwe regisseur, zoals Dirk Tanghe, die voor een opflakkering zorgt, dan gaat die weer weg, of wordt het weer gewoon...Bij Luk Perceval is het analytischer: hij gaat op zoek naar de essentie van een stuk en snijdt dan veel weg

Nr. 24, December 1988 • Klaas Tindemans • Chris Lomme: "Ik heb een tweede adem...
Haar zoon voert een stuk op en zet er een jonge actrice in. Het mens is doodongelukkig omdat het niet met haar gebeurt, en omdat het "nieuwe vormen" zijn, die haar afschrikken...Als je het stuk leest is het een tranendal, maar dat hangt samen met de tijd waarin het geschreven is. Wat het stuk zo grandioos maakt, is dat Tsjechow alles aantast, ook wat de zoon, Kostja...Het individuele is haast helemaal weg

Nr. 25, Maart 1989 • (advertentie)
De Reisleidster' van Botho Strauss gaat Martin, een leraar in volle midlife-krisis, in het antieke Griekenland op zoek naar de bronnen van onze Westerse kuituur...Ze kiezen voor een bestaan in een berghut, weg van de beschaving...De Franse danser/choreograaf Frangois Verret staat in eigen land hoog in aanzien, maar in het buitenland was hij zelden te zien

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
Het papier en de letters daarop vormen het centrum van zijn taaluniversum: het schrijven, het schrijfproces, de aarzelingen van de auteur, de reminiscenties aan het medium, zijn mee in het stuk...Wat het Speelteater echter resoluut van de makkelijke, zeemzoete weg van het 'liever-lief'-theater afhoudt, is de onophoudelijke zoektocht om via diverse improvisatieprocessen de bovenstaande thema...Aan de oppervlakte zou je kunnen stellen dat het variété-artiesten zijn, die om aan een woeste menigte te ontsnappen (we horen iets over een diefstal) weg moesten van de plek die ze het beste kenden

Nr. 25, Maart 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Echter niet TB lang, anders denkt hij "ja, die lucht is blauw, daar gaat niets van af, ik weet het nu". En hij keert uw lucht den rug toe om weg te zinken in overwegingen die op zijn persoonlijk peil...Van af den aanhef (...) moet men het oog houden op het slotakkoord, waarvan iets door 't heele verhaal geweven moet worden, als het Leitmotiv door een symphonie...Wie het slot niet uit het oog verliest zal van zelf alle langdradigheid vermijden omdat hij zích telkens afvragen zal of ieder van zijn details wel bijdraagt tot het bereiken van zijn doel

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • De zwarte lach van Ayckbourn
De lichtvoetige inzet van het stuk was slechts een sluwe zet van een cynische auteur, die het stuk laat afstevenen op totale radeloosheid en zwarte wanhoop...Met de merkwaardige interpretatie van De Meeuw in het geheugen waarin regisseur Perceval het komische register open trekt zonder dat het stuk daarbij aan emotionele impact moet inboeten, is het...Bij de keuze van het tijdstip waarop de handeling zich afspeelt, heeft Ayckbourn geopteerd voor één van de grote rituelen van het burgerlijke familieleven: het Kerstfeest dat het samenhoren en de

Nr. 25, Maart 1989 • Janny Donker • Gilgamesj, Enkidu, Chumbaba, diverse dieren, drie managers,...
Wie het verhaal kent, zal intussen wel de hoofdmotieven uit het Gilgamesj-epos herkennen: de komst van Enkidu, die door een hoer onder de mensen wordt gelokt; zijn vriendschap met Gilgamesj; de...Dat lijkt een on-dramatisch uitgangspunt; het is eerder theater geconcipieerd door een beeldend kunstenaar, die een beeld voor zich ziet, vaag misschien in het begin, en dat uitwerkt en realiseert...Wilsons beeld is geen statisch beeld, het verandert van licht en kleur en laat ruimte voor gebeurtenissen, maar het is ook bepaald niet filmisch, het sleept je niet mee door een overdaad aan

Nr. 25, Maart 1989 • Alexander Baervoets • Mark Morris een kruis voor De Munt?
Ars Moriae open doeken I scream Toch kwam het meest ontstellende voor mij pas op het einde van de voorstelling: het publiek gaf een ovatie...Nu druk ik mij meestal zeer voorzichtig uit wat smaak betreft en tracht ik begrip te tonen wanneer het publiek het moeilijk heeft met ongewone of moeilijke voorstellingen, maar deze keer voel ik het...Morris levert licht verteerbare commerciële kost, in de muziek te vergelijken met het werk van Andrew Lloyd Webber, en niemand maalt erom dat de anachronismen welig tieren, dat het bulkt van de

Nr. 25, Maart 1989 • Luc Lema • HET CARNAVAL VAN ROMANS
Hij gaat ook weg) (Michette sluit het café, terwijl ze het geld laat tinkelen) Scène 8 Stadhuis van Romans...Daar neemt hij het missaal van de officiant weg en verbergt het vliegensvlug onder de rokken van een van de aanwezige vrouwen) Vincotte Deze dag is een dag van vreugde...Vier mannen nemen het op en dragen het weg

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Klaas Tindemans • De gouden gids van het Brusselse theater
Bruzzle Dient zich aan als opvolger van het bruisend -- wanneer niet druilerig -- Mallemuntgebeuren op het Muntplein, Piazza, en het tweejaarlijkse Kaaitheaterfestival...Onderzoekt radicaal het theater in zijn diverse aspecten (schriftuur, acteren, ruimte). Het theater wordt afgepeld tot een soort naïeve oneerlijkheid of authentieke leugen...Snedig, soms gravend, informatief, dan revelerend, enthousiast, af en toe bitsig, is het constant op zoek naar het reliëf in het theatraal landschap

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries • Tussenstad
Het bouwproject op het Europa(!)plein is symptomatisch voor deze stad: op de grens van laag- en hoog-Brussel, op weg van de Middeleeuwse kleinheid naar industriële strakheid, tussen gotiek en art...Overweldigd door een enorm aanbod moet hij zelf keuzes maken: het Franstalige of het Vlaamstalige theater, het receptieve of creatieve, opera en dans, experiment of traditie, auteurgericht...Brussel is het een acuut probleem: het gebrek aan infrastructuur, aan de ontmoetingsplaatsen daarrond, aan een theaterhuis, zet zich ook in negatieve zin af op het artistieke klimaat

Nr. 25, Maart 1989 • Klaas Tindemans • Beleidsmakers
Het theateraanbod is de laatste jaren sterk verschraald in Brussel, en daar is het beleid mede verantwoordelijk voor: het beleid van de Vlaamse Gemeenschap met name, van cultuurminister Dewael...De politieke verwarring omtrent de Brusselse theatersituatie -- de toekomst van het Kaaitheater, de relevantie van het BKT, de verrassend snelle beslissing om voor de Centrale van het Brussels...Het gaat in Brussel niet beter of slechter, het ziet er wel wat absurder uit