Archief Etcetera

643 document(en) met "HET ZO ERG" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Het is natuurlijk ook zo, dat je in een middelgroot huis met stagione meer kan bereiken dan in een repertoiretheater zoals Frankfurt...Als je slechts zes produkties uitbrengt, zoals het dit seizoen in de Munt het geval is, wordt het natuurlijk erg moeilijk die 30 % te halen...Hij veegt de vloer aan met de dramaturgie van Bizet, terwijl Carmen toch een erg gaaf werk is. Dat ze geen partituur kunnen lezen, betekent voor vele regisseurs een handicap bij hun werk in het

Nr. 31, September 1990 • Mark Deputter • EEN LEGE PLEK OM TE BLIJVEN
Vlaamse Golf is nooit een hechte beweging geweest, ook al was dat in het begin misschien nog niet zo duidelijk...Net zo goed als bij hun ontstaan vormt de band met het nieuwe werk een levensvoorwaarde voor de kunstencentra, en bij uitbreiding voor het hele theaterlandschap...waar vroeger 'onze' jonge kunstenaars met open mond stonden te kijken naar wat het Kaaitheater of het Klapstuk vanuit het buitenland op het podium brachten, zouden de Vlaamse kunstencentra nu hetzelfde

Nr. 32, December 1990 • Rud Vanden Nest • Un malheureux vêtu de noir
Dat Theo's geliefde (en latere echtgenote/moeder van zijn zoontje), Jo Bongers, het Frans niet zo goed machtig was, schetst van meet af aan de verhoudingen binnen het trio : alleen al door het...Frans en het Nederlands niet direct hoorbaar verklankt, maar dat wel zo genuanceerd is georchestreerd dat het de dramatiek van het gegeven (soms wat te nadrukkelijk) schraagt, de stemmingen van de...en, als het zo uitkomt, ook nog de concrete gegevens van de plot (het gerinkel van de bel) gestileerd aanreikt (Berg met Puccini-knepen : geknipt voor de Vlos !). Opvallend daarbij is het uitschietend

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Op dit ogenblik ontstaat er zoiets als een nieuwe wereldorde... ST : "Wereldorde ?" PH : "Het probleem is zo historisch, zo complex en zo abstract, terwijl het leven uit zoveel dingen...Door het feit dat het in het stuk zit wordt het een deel van het stuk...En evengoed reist het stuk door het heiligdom dat de geschiedenis van Europa is. Het is als een prentkaart". ST : "Waarom vraag je niet waarom het zo'n saai decor is ?" PH : "Misschien

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Met deze ojj-screen middelen speelt Joosten om de emotionele directheid draaglijker te maken : het al te emotionele bant hij buiten, we hoeven het enkel te aanhoren en dat is al erg genoeg...De Vader is een extreem gecentreerde dramatische constructie : alles wijst van in het begin op het onontkoombare lot van de vader die door zijn vrouw gek verklaard, en zo uit zijn rechten ontheven...De weigering van al het overbodige en de rijkdom die daardoor bereikbaar wordt, geldt ook voor de rest van het materiaal- Uit de tekst wordt het al te evidente, te expliciete, het zich herhalende

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
De acteurs vragen soms : ik kan dat zo doen, maar ik kan het ook zo doen, ik kan dat zo zeggen of zo... En dan denk ik : daar heb je als acteur toch alle vrijheid in. En langs de andere kant wil ik...En op een bepaald ogenblik, iedereeen was aan het praten en het roepen, heb ik gezegd : Mil blijf daar zo eens staan...Terwijl Johan begint te analyseren : als het dit betekent moet ik het zo zeggen, als het dat betekent dan moet ik hier een pauze laten of even ademen...Mil zegt het gewoon

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
Het is evident dat het schilderij De Nachtwacht ook 's nachts, als het donker is en niemand in het Rijksmuseum rondloopt om het te bewonderen, bestaat...Anderzijds ontsluit het zijn geheim niet voor wie zich het kunstwerk financieel wil toeëigenen, maar enkel voor wie het schroomvol benadert in het besef dat het geheim hem blijvend zal ontgaan...overgang van de binnenwereld naar de buitenwereld ontstaat in een creatie, denk ik, het nadenken over vorm : hoe, op welke manier datgene naar buiten brengen wat innerlijk zo sterke sporen naliet dat het

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Daarom loopt Edmund zo graag in de mist langs het water : het is net alsof hij dan op de bodem van de zee wandelt...Blaffend en graaiend vervangt hij de pas gestorven hond, waaraan, zo lees ik tenminste in het programmaboekje, Casanova erg gehecht was...Zo tracht Emma vruchteloos het witte Venetiaanse doek af te schudden, dansen de drie personages aan het einde van het stuk een siow - ook door de zeer homogene kostumering aan het einde van het stuk

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
degelijk of zo... het element dat ik soms denk : mijn hart wordt zo groot straks springt het eruit...Het is zo'n lieve oorlog, zo'n weldadig bloedbad...Zit ik met een vriend aan tafel, komt er zo'n joviaal type langs, je kent dat wel: hallodelo enzo, zegt die vriend : weetje wat het met jou is ? A - eigenlijk heb je altijd al het liefst een

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Maar het beeld van het feest werd naar de première toe zo sterk, dat iedereen aanvoelde dat de volwassenen niet afwezig konden blijven...Zo had je er het raden naar wat die oude mensen bij het begin eigenlijk kwamen doen...Zo gaan ze aan het jodelen, worden er slaappliedjes voor het kind gezongen, hoedjes op en weer afgezet

Nr. 33, Maart 1991 • An-Marie Lambrechts • Anne Teresa De Keersmaeker Achterland, m/v
Algauw wordt het hele lichaam mee in het spel gegooid en zo ontstaan vanaf een ondeugend benenspel een hele rits beelden : van meisjes die monter en fris zijn, of onderuitgezakt en verveeld, of speels...Pas tegen het einde van de voorstelling komen die mannen in hun gezichtsveld en daar moeten ze ook heel wat voor doen : zo vertrekt Vincent Dunoyer van de verleidingspasjes van Nathalie Million (uit...Publieks-adressering die niet zo open in het gezicht slaat als Stella of Ottone, Ottone

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
De strategie van de fotograaf en het effect op de kijker zijn heel erg verschillend; een verschil radicaler dan dat van een stijl...Wat we zien zijn 'des présences erratiques'. De fotografie is door het spel met het kader, door het spel met de momentopname bij uitstek geschikt om aan de alternering van aan- en afwezigheid recht te...De fotografie kent het bougé (de film eigenlijk niet), de fotografie is in staat averechtse keuzes te maken in het verlengde van de averechtse strategieën van het scenische gebeuren zelf

Nr. 33, Maart 1991 • Waldemar Kamer • Peter Brook
Zo ongeveer als een kok die constateert dat zijn omelet gelukt is. Als je zo een stuk bereidt en alles zijn juiste vorm vindt, dan kan je het niet overdoen...Ik heb dus samengewerkt met iemand anders en het experiment heeft niets opgeleverd omdat wij veel te beleefd waren : het tegenovergestelde van een conflict, maar even erg...Wij lieten elkaar zo vrij, behandelden elkaar zo democratisch dat het werk er loodzwaar van werd

Nr. 34, Juni 1991 • Benoît Vreux, Theo Van Rompay • Jean-Yves Langlais
Hoe moeten we ons die samenwerking voorstellen ? Wordt Rosas het corps de ballet van De Munt ? Of blijft het een volledig autonoom gezelschap ? J-Y L : "Het een, noch het ander...Het lokale is het atelier, het huis waar er gewerkt wordt; het staat veraf van de technocraten...Ik voel in Brussel dat er een soort fusie van milieus is, dat De Munt luisterbereid is, dat het zelf zo'n fusieplek wordt

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Dit procédé, dat de laatste tijd toch wel erg modieus aan het worden is, vindt in deze voorstelling zijn verantwoording in het feit dat het stuk geconcipieerd is als een soort groepsvertelling...Alle ministers hebben zo'n pot - vol vreemde elementen - bij zich en koesteren dit alsof het hun 'eigen' god is. Haimoon knikt naar een blikje cola als het over de goden gaat...Alleen, zo laat je de stroom der dingen misschien te weinig hun beloop, zo ontstaat er een verregaande vorm van interventionisme, zo wordt het detail opgeblazen terwijl precies de miniatuur zo mooi

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Theo Van Rompay • De kijk op opera veranderen
Ik spreek liever over het genre kameropera zoals dat historisch bekend is in de barok en het classicisme, wat minder in de romantiek; maar zeker ook, en vooral, in de 20e eeuw...Zo sluit het ook aan bij de werking van deSingel...Het is een uitdaging en ik wil er alles voor doen om het te realiseren, maar eigenlijk is het een verantwoordelijkheid van de operahuizen

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris • Muziektheater dat niet stoort
Een handige zet : het droeg niet alleen bij tot de sacralisering van het werk, maar het verzekerde Wagners privé-festival ook van een schaar trouwe, niet onbemiddelde volgelingen, die het muzikale en...Misschien had men zich in de Vlaamse Opera een paar vragen kunnen stellen naar het nut en de betekenis van deze traditie, vooraleer zo'n zware last uit het verleden over te nemen...Zo'n ingreep zou ook de maatschappelijke implicaties blootleggen van de manier waarop het genre nu nog functioneert

Nr. 34, Juni 1991 • Johan Thielemans • Peter Sellars' Klinghoffer
De ster van het gezelschap was plots de toen vrij onbekende Peter Sellars, omdat hij zo rad van tong bleek, en omdat hij zijn radicale ideeën met zoveel enthousiasme naar voren bracht...Het Bastille-project, zo vonden raadgevers zoals Boulez en Mortier, kon alleen zijn verantwoording vinden als het de creatie van eigentijds werk bevorderde...Daarom is het zo belangrijk dat de Achille Lauro uit de sfeer van het krantennieuws wordt gehaald, en zijn plaats vindt binnen een mediatie, die het wezen zelf van de artistieke bedrijvigheid is. Dank

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
die leeftijd voor zo'n ouderdom, het huis bedoel ik dat het nog in zo'n goeie staat is dat het zo goed... he, nee, je begrijpt me best BERTA wat...schuren anders zit het nog in die kieren dan kun je het net zo goed niet doen je doet het goed of je doet het niet maar niet half dan heb ik net zo lief dat je het niet doet...zo je mond vol over het buitenland BERTA altijd je mond vol over het buitenland HAN het buitenland ? ik mijn mond vol over het buitenland ? ik haat het

Nr. 34, Juni 1991 • Sigrid Bousset • René Eljon Moeders
De tweedeling komedie-tragedie, zo oud als het theater zelf, beantwoordt al lang niet meer aan de reflectie over het medium...Dat wordt erg duidelijk in Bertha's monoloog waarin ze verbitterd verslag doet van het leven zoals ze het totnogtoe heeft geleefd...De acteurs wuiven bij het opkomen even naar hun publiek; een uitnodigend gebaar : de abstractie, de mise-en-scène die er nauwelijks is maar zich hoe dan ook niet wil opdringen, maken de toch wel erg