Archief Etcetera

858 document(en) met "Ik-figuur Hoe" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Ik heb al zo vaak gezegd dat ik van je hou, maar pas nu voel ik me met jou verbonden, ja, op leven en dood...Francisca Het ziet er naar uit dat jouw parel in een slecht humeur is. Jammer, want ik heb zo graag harmonie om me heen, want tenslotte laat ik ook niet merken hoe het met mij gaat...En als ik dan toch iemand bestudeer dan vraag ik mij plotseling af: Hoe is het met mijzelf

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Het werken rond eigen ervaringen beschouw ik als een privilege van de kunstenaar waarbij - ik citeer Norén - 'ik theater maak om mezelf te ontdekken en te veranderen...volgen de geschiedenis van haar emancipatie, zien hoe haar omgeving (man, zoon, moeder, uitgever, vader) reageert, hoe men haar niet Judith Hees, in "Een stuk van twee dagen...Ik heb dit beeld voor ogen gehouden en heb een dag van een vrouw gedroomd die als deze man is, die zo'n eeuwige rust aan het einde van een avontuur ervaart

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Bij hem heb ik voor het eerst ervaren hoe een bekende persoon plots iemand anders werd; mijn grootvader stond voor mij als een matroos...Ik vraag daarom de spelers ook wie of wat hun personage is, hoe lang het al in dat huis woont, wanneer de moederfiguur gestorven is. Zo krijgen we onze eigen vrek, ons eigen huis en onze eigen stad...Ik zie de opvoering van De Vrek als een gesproken opera: hoe een noot gemaakt wordt door een andere noot; hoe een klank meer kleur krijgt door andere klanken; hoe een acteur bestaat bij gratie van een

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Ik merk ook dat ik meer hou van het beginnende werk van artiesten dan van hetgene ze later maken, wanneer ze zich vaak installeren in hun stijl...Ik wil niet aan mensen zeggen hoe ze over voorstellingen moeten denken...Daar zou ik zowel technisch als financieel de zwaarste inspanning van Klapstuk voor leveren, maar ik zag geen enkele choreograaf aan wie ik echt een vola-vondproduktie kon vragen

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
sette De Herdts beelden in de laboratoriumzaal waren mooi geweest en passage, ze verloren hun kracht omdat er "een opvoering" van werd gemaakt; bij Inès Verhoyes performance wou ik liefst snel weg...Walter Verdins videogang was ik graag wat langer gebleven en bij Bob Verschuerens planteninstallatie had ik misschien gewoon even op een bank willen zitten...Toen mij als toeschouwer ten slotte nog een soepmaaltijd, samen met artiesten en medewerkers, aangeboden werd, ben ik hard weggelopen: het was een onder-onsje waar ik niet bij hoorde

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Ik zal dus hoe dan ook onrechtvaardig zijn en lever mij met genoegen over aan die natuurlijke selectie waarbij de herinnering een kern van beelden, eigenaardigheden, emotieve en fysieke echo's uit de...Melo Gallotta is Italiaans voor mij; hij hanteert een taal die ik niet helemaal kan duiden, maar die er na vier voorstellingen vertrouwd uitziet, een prachtig-muzikale taal die mijn emoties...Het adagium van Ar-taud - "Ik heb een afschuw van stijl maar ik merk, als ik schrijf, dat ik altijd stijl bedrijf" - is niet aan Paxton besteed

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Maar ik vraag me wel af hoe de clash zal zijn van iemand als Rijnders met al die coryfeeën die daar rondlopen...Etcete-ra 17), de behoefte om een tijdje zonder vaste groep te werken: "Je weet op den duur hoe de anderen werken en hoe je er zelf op inspeelt...Wanneer men mij in Nederland vraagt hoe ik een rol voorbereid en als ik dan antwoord dat ik altijd blank naar een repetitie ga, reageert men ontsteld

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
De acteur tovert vanzelf emoties voor bij "Ik moet, ik moet, ik moet...Brecht heeft beweerd dat kunst wel degelijk een medium is voor sociale kritiek, maar ik geloof daar niet in. (...) Voor mij kan toneel alleen tot doel hebben de werkelijkheid zichtbaar te maken...Ik erken het recht van anderen om daar anders over te denken, maar ik zie geen toneel zonder maatschappelijke betrokkenheid

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Ik ben dan ook altijd heel erg verwonderd als ik vroegere collega's tegenkom: hoe die mensen veranderd zijn...Maar ondanks alles ben ik mij bewust van de enorme verdiensten die Jan had voor mijn vorming, ik die nooit had nagedacht over "Waarom speel ik die tekst, en hoe pak ik dat...Ik kan ook zien, bij mezelf en bij andere mensen die dezelfde theateropleiding hadden, hoe die hun teksten blijven behandelen, dan zie ik dat dat niet verloren gaat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Toen wou ik op een specifieke oosterse speelstijl werken omdat ik wist dat ik die nodig had...Hoe meer geïnteriori-seerd alles kon blijven, hoe onzichtbaarder het werd, hoe waarheidsgetrouwer ook én hoe juister...Ik geloof niet in de "theatertechniek". Ik zou het ook helemaal niet kunnen verdragen want ik zou me danig vervelen..." Toch zijn er een aantal constanten binnen het werk die doorgetrokken

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Ik hou van mensen die dingen in beweging zetten, die een gevecht aangaan met de overlevering, die voor verandering zorgen, zoals Joyce, Kafka, de Sade: dat maakt een enorme energie vrij...Ik denk dat ik een vaderrol vervul: ik tracht dingen uit mensen te halen die ze niet kenden...de eerste produktie die ik zag in een ijskoude decembernacht in le Plan K, werd er met eten gemorst en gegooid tijdens een orgie aan een lange rijkelijke tafel

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
Hoe kan ik die "Duitse methode" best omschrijven...De natuurelementen: de storm, de bliksem, de Venusster bij maannacht, heeft hij gewoon op ingeraamde schilderijen aangebracht, omdat opera, hoe realistisch de bedoeling van de componist ook moge...vast verbonden is aan de Komische Oper, de schouwburg in Oost-Berlijn, waar Kupfer artistiek directeur is). De soldaten die hem omringen, hebben zwarte uniformen, die ik ergens in het Oostblok plaats, maar

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Engeland kreeg ik de idee hoe ik het werk aan Wie Troost Muu wou aanvatten...Ik moet daarin eerlijk zijn, "het kindertheater", ik weet niet eens wat het is. Je moet daar in commissies over praten, ik wil wel, maar meer en meer wil ik mijn energie geven aan wat ik zelf wil...Ik wou reeds lang iets maken voor scholen, over hoe gaat dat nu in theater, hoe werkt dat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
aanhef van het Medea-drieluik van Heiner Müller, zoals afgedrukt in de programmabrochure van het Kaaitheater 1987-1988, waarbij ik -- zeer occasioneel want zeer vermetel - ook de Nederlandse en de Franse...Ik geef hierbij een aantal onnauwkeurigheden en discutabele vertalingen ter overweging, waarbij ik vooraf nog wil opmerken dat het hier om een bijzonder moeilijke tekst gaat...Ik heb geprobeerd aan te geven hoe makkelijk het is fouten te maken, het origineel te versluieren, het te ontdoen van zijn taal- en stijlkenmerken

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
Vals is ook de achterwand die bij het begin van het derde bedrijf openschuift en waarachter Charlotte het "Snap je niet dat ik dood ga...door het gedrag van John die de muur opklimt om Charlottes zin te illustreren ("niemand zoekt me op waar ik ben"), haar regressie naar puberale toestand in het derde bedrijf maakt de hysterische tekening...Ook de scenische ruimte, als weerspiegeling Bedrijf III, "Hoe voel je je nu

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • De jongste van de jonge garde
En ik heb hoe langer hoe minder zin om ze te definiëren...Ik zou mezelf verloochenen en diegene tegen wie ik het zeg bedriegen als ik nu concrete plannen zou aandragen voor over drie jaar...Ik denk dat ik aan het leren ben hoe je met een acteur omgaat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Charles Van Lerberghe • Charles Van Lerberghe: PAN
Petrus Ik dacht dat meneer pastoor verstaan had... Pastoor Ik heb niets verstaan...Om onpasselijk te worden van die blote lijven... Abt Ik heb dus echt niet overdreven, Burgemeester Ik zal een beslissing moeten nemen...Koster Ik weet niet meer precies hoe hij het allemaal zei, maar het was zo schoon

Nr. 21-22, Mei 1988 • Frank Peeters • Lucas Vandervost bewerkt Pan voor De Tijd
Hoe slaagt Vandervost erin deze produktie -- binnen een verregaand ontkerkelijkt Vlaanderen -- te behoeden voor een louter museale en steriele reconstructie van een eertijds antiklerikaal pamflet...Mag ik hem nie zeggen da g'hem vergiffenesse schijnkt en da g'hem geiren ziet...Ik moet niet hebben van die truuk met het varken". Ten derde, een aantal Zuidnederlandse uitdrukkingen in substandaard: "Hij is helemaal van zijn melk" ("il est bouleversé" blz

Nr. 21-22, Mei 1988 • Jef De Roeck • Afscheid van verleden en toekomst
Ik zeg met nadruk op het officiële theater, omdat er in het midden van de jaren '60 nog geen vaste status was, in ieder geval geen waarmee kabinet en administratie uit de voeten konden, voor wat het...Hoe dan ook, er werd een driehoek opgebouwd: de drie grotere steden van Vlaanderen zouden over een eigen professionele voorziening beschikken en naast Antwerpen werd "een vorm zoniet van gelijkheid...Ik heb wel begrip voor het soort verdedigingsmechanisme dat sommigen daarin hebben ontwikkeld, en waarin zij zelfs hun eerste opdracht zagen -- een opvatting die ik overigens zelf gedeeld heb --, maar

Nr. 21-22, Mei 1988 • Marianne Van Kerkhoven • Bijna een jaar Toneelgroep Amsterdam
mensen zeggen: "Ik had die produktie graag gezien, maar dié veertien dagen was ik net niet vrij". We hebben dit jaar 16 of 17 produkties uitgebracht en dat wekte de indruk van "ze zijn overal", maar...Ik geloof niet zo in het ontwikkelen van één speelstijl; ik zie liever de individualiteit van de acteurs op de scène...Soms gebeurt het dat gezelschappen een aantal jaren minder lekker lopen en dan gaan mensen roepen: "Dat moet maar verdwijnen". Ik ben ervan overtuigd dat als een geldstroom van een bepaalde plek