Archief Etcetera

340 document(en) met "Johan Ik" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Ik begrijp dan ook dat Hugo De Greef ontslag neemt, maar ik wil hier wel onderstrepen dat ik dat heel erg vind...Kijk, ik heb een krantenknipsel bij me waarin Johan Thielemans (voorzitter van de Raad voor Nederlandstalige Dramatische Kunst) zegt: 'Er is veel gediscussieerd de afgelopen jaren...Toen de Blauwe Maandag Compagnie zijn voorstel aan het ntg geformuleerd had, las ik in de krant dat Johan Thielemans 'gelukkig was met het initiatief'. En achterafhoor je niets, terwijl de Raad de

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Kinderen komen zelden in contact met de magie van het theater', zei Johan Thielemans tijdens zijn controversiële toespraak op Signaal '96...Ik zie geen andere motivatie dan een missionair-educatieve of commerciële: 'we moeten eens iets met dans doen voor kleuters'. Met liefde voor dans of voor danstheater heeft dit echter weinig te maken...Kahaani is een ode aan de 'magie van het theater' waarover Johan Thielemans het had

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
Voetbal, Ajax-Inter Milaan geloof ik...Het antwoord is telkens een Bekende Nederlander, Johan Cruyff of Linda de Mol, gemakkelijk te raden door vragen als 'Ben ik blond...De Bijbelse volheid van het 'Ik ben wie ik ben' wordt ironisch omgekeerd in een liedje dat zij samen zingen: 'Wij zijn wie wij zijn/En dat zijn wij/.../Wij willen een bestaan/Dus geef het maar een

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
alhoewel ik dat nu toch weer doe bij het Zuidelijk Toneel (De Trojaanse Vrouwen). Dat is misschien wel inconsequent, maar ik wilde gewoon weer weten hoe het is, of ik nog gelijk heb...Toen ik theater begon te bekijken werd ik ongelooflijk geraakt: ik huilde tranen met tuiten...Maar uiteraard zou je willen dat mensen niet zeggen: 'Daar herken ik het werk van Hollandia of van Johan Simons in.' Door mezelf telkens weer in totaal andere situaties/locaties te plaatsen

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Daarom heb ik het Canadese Cirque du Soleil, dat afgelopen zomer Vlaanderen veroverde, nog niet vermeld...Acrobatieën worden getoond, en ik geef toe, het zijn zeer knappe lichamelijke kunstjes, maar die zag ik ook bij al de andere beschreven producties...Afgestudeerden kwamen bij nieuwe initiatieven terecht, zoals bij Cirque Baroque of, zoals Johan le Guillerm, bij Cirque O, dat dan in Cirque Ici en Que-Cir-Que splitste

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Arne Sierens, Alain Platel, Johan Dehollander, Frank Vercruyssen en Willy Thomas...En dan wil ik het niet enkel hebben over de koningsdrama's die op stapel staan bij de Blauwe Maandag Cie, maar ook en vooral over de manieren waarop theatermakers als Christoph Marthaler, Arne Sierens...Alain Platel, Peter De Graef, Bob De Moor, Johan Dehollander, Forced Entertainment, Dito'Dito, Stan, e.a

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
ik vind hem wat sloom, wat traag, er zit geen energie in. Maar goed, het is al een begin; als ik straks een paar miljoen kilometer hier vandaan ben, nergens meer, dan zal het al beter gaan...elk geval, ik probeer het; ik heb niets te verliezen...Ik geloof in de geleerden, ik heb vertrouwen in ze

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Vijftig jaar na datum en zonder de oorlog zelf te hebben meegemaakt, krijg ik het telkens opnieuw ijskoud bij het aanschouwen van beelden van de concentratiekampen...Johan Leysen in Wittgenstein Incorporated, Lucas Vandervost in De ondergang van de Titanic en Frank Vercruyssen in Het is nieuwe maan en het wordt aanzienlijk frisser laten juist zichzelf zien, met de

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
Deze omschrijving is de samenvatting van een lyrische beginselverklaring van Johan Reyniers, die het uiteraard over het Klapstukprogramma had...Ik had gehoopt een zoveelste beschrijving van het werkelijke programma achterwege te kunnen laten, maar vooruit: récapitulons, met weglating van excessen van 'dit debatarme land'. In deze...van de zomergasten en andere keuzes, waarvan ik u de exhaustieve opsomming bespaar, die neerkomen op het creëren van een zo breed mogelijke ontmoetingsplaats van geïnteresseerden, ingewijden en

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
goede dag uit een boom komt gevallen en dan besluit kunst te gaan maken', houdt artistiek leider Johan Reyniers met zijn laatste festivaleditie een pleidooi voor een doordachtere contextualisering van dans...Toch meen ik dat beide fenomenen in de grond gelieerd zijn...Ik denk het niet

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Ik geef een voorbeeld: een opvoering van de salonkomedie Private Lives van Noel Coward die ik in de jaren tachtig in Londen zag...Het is ook slechts via een soort archeologisch werk dat ik dat kan beweren: ik ken films uit die jaren, en radio-opnamen die mij suggereren hoe het toen op het toneel moet zijn geweest...Juist waar het onbegrip of de afkeer het hevigst zijn, vermoed ik dat de betekenis -de uitdaging - voor nu misschien het grootst is. Ik denk aan de vreemd aandoende overdreven vormen van

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Geen afbeelding van zijn moeder, zoals ik aanvankelijk dacht, maar een platenhoes: Alone van Judy Garland...Sinds Raimund Hoghe (1949) op Klapstuk 95 door Johan Reyniers werd geïntroduceerd, is de Duitse theatermaker een regelmatige gast in Leuven...Ik toon hoe ik ben,' zei Hoghe aan Tuur Devens in Het Belang van Limburg

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Ik kende die mevrouw niet, en ik heb wel eens vaker in een schminkkamer gezeten met een acteur die ik nooit eerder heb gezien en met wie ik vervolgens een scènetje speel...Ik dacht: ik laat ze met rust, ik doe alsof ik ze niet ken, ik spreek er geen woord tegen...Stel je voor dat ik had gezegd: 'Ik ken u. Jij bent Johan Cruyff

Nr. 63, Maart 1998 • Stephan Moens • Opera tot theater maken
Ik heb dit alleen maar gedaan omdat ik misselijk werd - en dat gebeurt hier in ons brave land vaak - van dat aanhoudend doorschuiven van verantwoordelijkheden in verband met de operaopleiding...De anderen zullen er op de een of andere manier ook wel komen maar ik weet niet of dat het theater zal zijn wat ik zou willen zien...Maar,' zo zegt hij, 'ik wil wel het een en ander uit de opera meenemen naar het theater, net zoals ik omgekeerd heb gedaan

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Dat laatste woord duikt spontaan in mijn gedachten op wanneer ik de voorstellingen Wie... (1996), Titus (1997), Tussen Ons Gezegd En Gezwegen en medEia (1998) wil benoemen, of beter: met woorden wil...Die gunnen hem echter niet de verhoopte gemoedsverlichting, getuige Gillis' sombere monoloog met het veelbetekenende zinnetje: 'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het komt door de drank...drum & dans & rap - regie johan de smet Kati?! Kato!? - over het verschil tussen jongens en meisjes - regie arne lievens Familievoorstelling tijdens de kerstvakantie - regie johan de smet Jubilee

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Produceren in een groot huis - 1
Gerardjan Rijnders is artistiek leider van Toneelgroep Amsterdam en regisseert ook zijn eigen producties en ik lees almaar dat hij 'het vergaderen beu is'. Toen heb ik gedacht: ik moet zorgen voor een...Door de jaren heen heeft hij mij erg gesteund; in hem vond ik de vertrouwensman, de 'sparring partner' die ik zocht...Vroeger geloofde ik in de continuïteit van een groep; als ik nu regisseer ben ik erg bezig met de vraag: hoe krijg ik die mensen aan het communiceren, hoe zorg ik ervoor dat ze elkaar horen en zien op

Nr. 65, Januari 1998 • Pieter T'Jonck • Hoe moeilijk is het om de anarchie...
Dat de retoriek van deze voorstellingen toch geaccepteerd werd, had, denk ik, paradoxaal genoeg toch te maken met een dubbele vervreemding van het publiek...De recente voorstellingen die ze elk voor zich maakten, Iets op Bach, een danstheatervoorstelling van Platel, en De broers Geboers, een tekst van Arne Sierens in een regie van Johan Dehollander, laten...De regie van Johan Dehollander zet dat op zijn manier nog eens extra sterk in de verf

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Samenvallen met wat je denkt
Johan Leysen: 'een personage is een mogelijk alternatief van hoe ik zelf ben...En dan zijn er die momenten van keuze waarop je denkt: hier kan ik het laten schieten en daar moet ik het vasthouden...Hier moet ik gebruik maken van de strakheid die het verhaal mij geeft en daar kan ik eruit stappen

Nr. 66, December 1998 • Peter Vantyghem • Roest op het huwelijk tussen woord en...
Ik wil in deze tekst nagaan in hoeverre deze verstoring van de oude relatie een uitdaging voor de toekomst betekent...Daarbij vertrek ik van het standpunt van de populaire muziek, dus een orale cultuur...Bernadetje Gaan we nu specifiek in op die momenten waar muziek en theater mekaar iets probeerden te vertellen, dan onderscheid ik drie categorieën

Nr. 66, December 1998 • Stephan Moens • Is er een toekomst voor de opera?
Ik stelde mij voor dat deze man Stalin nog had ontmoet, in ditzelfde gangetje met zijn groengele behangselpapier en net iets te lage plafond...Het Mariinskitheater is het enige waar ik nog een zekere traditionele grandeur kon bespeuren, een herinnering aan een groot theaterverleden...Toen ik enige tijd geleden in het vliegtuig zat, terugkomend van Chicago, waar ik onder meer in een stokoude, zeer traditionele maar niet eens lelijke enscenering van La Bohème Mirella Freni had horen