Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


434 document(en) met "Wie van Dood " • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Brussel had men beroep gedaan op de Duitse regisseur Klaus Michael Grüber, iemand van wie ik vaak hoor beweren dat hij buitengewoon is. Met deze mise-en-scène was dit echter niet het geval...Stein heeft zich voor de eerste scènes van het werk samen met scenograaf Karl-Ernst Herrmann gebogen over het probleem van het zichtbaar maken van de onzichtbare god: ze hebben dat gedaan aan de hand...Hoe sterk begrijpen we zijn afkeer van het 'beeld', van de Verworden waarheid', en hoe makkelijk kunnen we hem volgen als hij er zich plots van bewust wordt dat ook de stenen tafelen reeds de

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
operadirecteur van te overtuigen dat Mathis der Maler (1934) van Paul Hindemith (1895-1963) van onder het stof diende te worden gehaald...van het bloed en de ziel van de Duitse natie'. Maar Hindemith viel tussen twee stoelen in. De führer zelf was hevig ontstemd toen hij in een opvoering van een van zijn opera's een naakte sopraan...straten en pleinen van Mainz en het hoofdkwartier van Albrecht, kardinaal van Mainz en mecenas van Mathis

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Elementen uit de Ballets Russes worden gerecupereerd binnen het bestaande klassieke balletkader van de Vlaamse Opera en zullen ook de figuren van de moderne dans in Vlaanderen, onder wie Lea Daan...kostuums en Roger Avermaete - medestichter van het tijdschrift Lumière, bezieler van De Vrije Academie, initiator van talrijke kunstmanifestaties en levenslang mentor en vriend van Lea Daan -hielp met de...Toneeldans is volgens haar een 'spectacle total' dat vertrekt van een 'argument'. 'Een goede choreografie bezit duidelijkheid van het geheel, van het argument, harmonie van de ruimte

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
het aforisme waarin de dood van God wordt verkondigd laat Nietzsche de dwaas de volgende hallucinante woorden uitroepen: 'Wie gaf ons de spons om heel de horizon uit te wissen...dit aforisme verbindt Nietzsche de dood van God met het verlies van een oriëntatie-ruimte, met het verlies van een omvattend en houvast gevend perspectief...Als iemand die de moderniteit voltrekt, maar die tegelijk door de consequentie van de gekozen techniek tegenover de negatieve gevolgen van de modernisering van de maatschappij een utopie van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
De plastic verpakking rond de achterbank van de Toyota moest van mijn pa blijven zitten...De vreemdeling is gekeerd in de richting van het verloren land van zijn jeugd...Ze kon het pas beginnen schrijven vier jaar na de dood van haar moeder in 1945

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Natuurlijk voegt de dood van Macbeth niets toe aan het bloedbad dat al werd aangericht - Macbeth geeft dit ook impliciet toe - maar de nieuwe contradicties in een wereld die zich naïef verheugt over...Deze korte sequentie, dit vijfde bedrijf van de tragedie van Shakespeare, samengebald in sprekende beelden, vertelt in ieder geval meer over lust, dood en macht dan Lauwers' vorige voorstelling...Na de dood van Macbeth en met het aantreden van koning Malcolm ziet het land (Schotland en Engeland, pas herenigd) er helemaal anders uit, de feodale idylle van Duncan is uiteengespat: dat is de

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Van saters en eiknimfen Van wat ik net niet gezien heb en waar ik toch over wil vertellen...Geen enkele sterveling is in staat te begrijpen dat hij dood gaat en de dood onder ogen te zien...Uit: Cesare Pavese, Gesprekken met Leuco, Vertaling C. van Gruting-Veniet en E. Tavanti-van Gruting, Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam, 1987

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Want, zo speculeert Verschaffel, in uitspraken van bijvoorbeeld Wittgenstein, Loos of Van de Velde vinden we het spoor van een verlangen naar een vorm van bouwen die niet vals, opzichtig, gewild...de dood en de menselijke eindigheid voorafbeeldt, als een waarheid óver het lichaam, maar als een waarheid van het lichaam...ideale lichaam in de extreme situatie van de liefde en de dood, of nog beter het liefdesoffer opvoert, en daarin diepe waarheid meent te vinden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Al is het hier niet de plaats om het verval van het publieke diepgaand te analyseren, men kan, met de Toqueville, vaststellen dat het najagen van de abstracte waarden van persoonlijk fortuin en succes...Bovendien ging de logica van netwerken van rioleringen, elektrische leidingen, verkeersassen zich langzaam meester maken van deze mutaties, en de stad geheel uiteenleggen in functionele eilanden met...Wie kan, ontvlucht de reeds vermelde 'duizeling van de moderniteit' en gaat in de randstad wonen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Ze kijken nog te veel achter zich, naar datgene wat ze zeker niet willen: de dominantie van de tekst op de inhoud, van de geschiedenis op de actualiteit, van het woord op het beeld en het lichaam...Ik zie het zo: het theater ontstaat op het moment dat het heilige ten dienste wordt gesteld van het profane, van het welzijn van de stad; zoals dat in Griekenland het geval was...Dan herdenken de sjiieten in Iran, Irak en Libanon de dood van Hassan, Houssein en hun vader Ali

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Vasiljev zette zich aan een hoop teksten (de Dialogen van Plato, Fiorenza en Joseph en zijn broeders van Mann, fragmenten van Dostojevski, een essay van Wilde, La Tour de Nesle van Dumas), maar kwam...Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door de overdracht van dezelfde rol van de ene acteur op de andere in de loop van eenzelfde vertoning, zodat de acteurs uiteindelijk slechts een spreekbuis van ideeën...Zo ontdekte Joechanov op een bepaald moment dat de tuin met zijn bewoners de slachtofferrol vertolkt en op die manier de geschiedenis herhaalt van Orsmund, Osiris of Christus, de geschiedenis van dood

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Wie iets van het proces van zijn kunst wil weten, om zijn eigen standpunt of bijdrage daaraan te bepalen, moet zich wel over zijn voorgangers en wegbereiders laten informeren...vergelijking met de lange, veel omvattende arbeid van het Ballet van de XXste Eeuw en het Ballet van Vlaanderen krijgen de drie prominente pioniers van de jaren tachtig wel erg veel aandacht...Er staan ook aperte blunders in, zoals 'de komst van Cranko in 1979' in Antwerpen, terwijl hij toen al zes jaar dood was

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
het sociaal ontvlambare klimaat in de Verenigde Staten van de jaren '6o groeit de zaak van de Soledad Brothers (zeker na de dood van Jonathan Jackson) uit tot een politiek gebeuren van formaat...Rapporten van denkprocédés, verslagen van hoe te denken in plaats van wat te moeten denken: in de cel heerst het dictaat van de geest en de onvoorwaardelijk gehoorzaamheid eraan...En wie de retoriek van de gangsta rapper, kortom van de media, heeft leren lezen zonder reducerende vooroordelen tegenover commerciële produkten vindt natuurlijk (ook) info op de meest ongewone

Nr. 59, Maart 1997 • Daniël Biltereyst • Een bijziende zoektocht naar legitimiteit
Volgens de maatstaven van de klassieke bedrijfscultuur werd het principe van de eenheid van gezag hersteld (binnenshuis spreekt men liever van nieuwe terreur) en werd alles gemeten: succes...Deze cultuurvisie van het centrum staat dan wars van iedere vorm van minoritaire kunst- en cultuurconsumptie en -creatie, waarbij het kan gaan van allerlei subculturen tot opera en hedendaagse dans...de omzetting van de BRTN in een naamloze vennootschap van publiek recht (stuk 528). 2 We inspireren ons hier op enkele Britse media-sociologen, onder wie Graham Murdoch (1996), Rights

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Uit: Wie... van Oscar van Woensel) Het voorstel om verdriet te laten simuleren komt van één van de personages uit de nieuwste productie van Dood Paard...Het volstond blijkbaar om zichzelf onophoudelijk te pijnigen met de pertinente vraag 'wie ben ik wie ben jij wie zijn wij wie wie' (het motto van het stuk) om in reddeloosheid te eindigen...De affirmatieve esthetiek van Dood Paard is die van het exces, van de maximalisatie van de voorgevonden chaotische realiteit èn van de theatrale middelen waarmee die vorm gegeven wordt

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Deze werkwijze neemt veel druk van de ketel,' zegt Forsythe nog, 'dit zijn geen keuzen op leven en dood...Daarom is het ook zo 'casual'. Vaak is het niet eens begrijpbaar voor wie niet vertrouwd is met onze manier van werken, het is te beknopt...Forsythe: Ja, The Loss is zeer 'deadlike'. De dood is ook het onderwerp van het stuk

Nr. 59, Maart 1997 • Rudi Laermans • Kunst, Hedendaagsheid, Techniek
Zovele decennia na de futuristen moeten we droogweg constateren dat op de avant-garde een modernisme volgde dat er alsnog in is geslaagd om het ter dood veroordeelde corpus van de Kunst op een...Wie dit soort van omschrijving op grond van een anti-essentialistische opstelling afwijst, vergeet dat ze juist doelt op een gesedimenteerde historische kern, een in alle mij bekende definities van...Het muzikale analogon van deze neoreflexiviteit is de implosie van het componeren in het manipuleren van klanken met behulp van digitale apparatuur

Nr. 59, Maart 1997 • Inhoudstafel
02/201 09 18 en wordt gesteund door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, administratie Cultuur, en de Vlaamse Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Abonnementen...vorm van het antitheater, overal Een tekstfragment van Jean Baudrillard 19 Wat doe je na de begrafenis...Armel Roussel 59 Peter De Jonge over Wie... van Dood Paard 61 Lezersbrief van Christoph De Boeck 62 Lezersbrief van An-Marie Lambrechts 62 Lezersbrief van Jeanne Brabants

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
Wie..., de eerste voorstelling van de reeks Delirium Tremens, is opnieuw een tekst van Oscar van Woensel...Aan het einde van Wie... staan de zonen en dochters bijgevolg even ver als in het begin, getuige het machteloze, nietszeggende van de laatste repliek: 'Dat is kut/Dat is heel erg kut...Het ensemblespel van Dood Paard stoelt op de combinatie van de agressief-fysieke aanpak van Van Woensel/Bakker met het statische, hysterische dédain van Topper

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Het getoonde bewegingsmateriaal is van de orde van de banale gestiek, van de anonieme lijfelijkheid, eerder dan van de gecultiveerde lichamelijkheid: spastisch ogende kronkelingen van armen en benen...Men kan in het gestuntel van de ter dood veroordeelde een voorafschaduwing van diens dood zien; of men kan het ervaren als een enigmatische stuiptrekking van organische energie en driftmatigheid...basis van het gewoonlijk in bijzonder idealistische termen begrepen Rijk der Betekenissen (of, in een andere register, van het rijk der ideeën en opvattingen - van 'het Koninkrijk van de Geest'). Het woord


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK