Archief Etcetera

444 document(en) met "Zij Ogen" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Men kan moeilijk om deze western-gegevens heen aangezien ze expliciet deel uitmaken van de actie die Puccini voor ogen had...Zij verschijnt voor cinema Lyric, waar The Girl of the Golden West speelt...Zij hebben niets meer te doen met de pathos, de tranerige sentimentaliteit en de hoeketreeksromantiek van vele Bohème-ensceneringen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Ook Bart Moeyaert, een filmliefhebber, denkt sterk visueel wanneer hij schrijft: 'Voor de beginscène van Blote handen had ik een duidelijk beeld voor ogen: twee jongens op een helling, waarvan de één...Zij vinden het belangrijk dat ze voorstellingen kunnen maken die afgestemd zijn op de persoonlijkheid van de acteurs en op de authenticiteit van de tekst, ook in een ander taalgebied...Jan Simoen, Duizend stenen ogen, Bakermat, Mechelen, 1993 Jan Simoen, De vierde stad, Bakermat, Mechelen, 1995 Jan Simoen, Met mij gaat alles goed, Querido, Amsterdam, 1996

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Zij denken aan de mensen die in de valleien tegen het water vechten en zij koesteren ijdele hoop...Maar wanneer zij morgen, in het angstaanjagend licht, een zee van water zullen zien tot aan de hemel en de lager lijkende bergen, zullen zij hun grotten niet meer binnengaan...Wanneer zij weten dat zij allemaal ten dode zijn opgeschreven, allemaal, gaan ze feestvieren, dat zul je zien

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Pieter T'Jonck zocht naar onderliggende 'figuren'. De essay-bundel Figuren/Essays van Bart Verschaffel is een moeilijk boek, zij het niet in de gangbare betekenis van het woord...de auteur voor ogen staat

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Voor de ogen van de toeschouwer leggen de acteurs dan als het ware hun toevallige, tijdelijke, typerende huid af...Ook zij wenden weliswaar middelen aan die erop gericht zijn de objectieve betekenis van de woorden bloot te leggen...Maar waar het theater van Vasiljev tracht de naakte structuur van het werk, de ondeelbare kern bloot te leggen, gebruiken zij in hun zoektocht naar de mythe in een tekst verschillende technieken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
De opmars van het stedelijk festival op wat zij de 'festivalisering' van de stad noemt: 'Wie een beetje om zich heen kijkt, kan nauwelijks aan de waarneming ontkomen dat er altijd wel, iedere week...Naast de euforische reactie die kunstenaars hebben ten aanzien van het ontstaan van een ontluikende wereldcultuur, maakt zij gewag van de 'dysforische' reactie: al die aandacht voor het interculturele...Ze citeert Richard Schechner in dit verband: 'In dit interculturalisme zijn sinistere vormen aanwezig: zij die reizen zijn rijke mensen

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Dansmakers als Anne Teresa De Keersmaeker, Marc Vanrunxt, Jan Fabre en later Wim Vandekeybus gooiden hoge ogen in het buitenland...Maar feitelijk zijn deze choreografen (zoals ook de door Klapstuk gelanceerde Meg Stuart en weldra Alexander Baervoets) te groot geworden voor die organisaties en moeten zij zich kunnen

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
op een vertrouwde - zij het feestelijke en erg volkse -locatie als de kermis, brengt een dialoog op gang die op een zeer efficiënte wijze de toe- Oleanna - Theater Antigone / R Holderbeke...Veel hangt af van de ogen waarmee de toeschouwer de aangereikte informatie wil interpreteren...Het zij gezegd: wie niets van heldere statements en een bikkelharde aanklacht moet weten, of wie dit moeilijk in het vakje theater kan plaatsen, zal van One 2 Life als toneelproductie niet veel willen

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
zogezegd hun buik vol hebben van 'zo'n oubollige theaterpraktijk'. Het gaat hier over een volkje betweters en vermeende vernieuwers die, toen zij de theaterwereld betraden, vol afschuw ontdekten in wat voor...Die burgerlijke, gezapige toneelspelerij was wel het laatste wat zij verwachtten toen zij -tientallen jaren geleden - hun geschilder, hun geschrijf, hun gefilm verlieten en op het podium klommen...Ha, 'echtheid' op de scène, 'authenticiteit' voor de ogen van honderden toeschouwers, ha, de levensgrote decors, de echte rekwisieten, het echt lopend water, de flakkerende vuurtjes en (al even

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Wel, ik zou niet kunnen zeggen welk het artistieke profiel van de Toneelschuur is. Zij kunnen wel een aantal dingen naar voren schuiven als je vraagt wat ze wel en wat ze niet doen, maar hun uniciteit...Zij zouden daar de derde gesprekspartner moeten zijn...Als zij daar een meer stimulerende en ondersteunende rol hadden gespeeld, zou het misschien een ander gesprek geworden zijn

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
maar dat het slechts zelden voorkomt dat deze oorspronkelijk kleine, marginale organisaties een dergelijke ontwikkeling kennen/kenden dat zij - bijna de facto - tot het centrum gingen behoren...Kunnen wij de volgende generatie van jonge theatermakers, van jonge toeschouwers, van jonge mensen tout court recht in de ogen kijken en zeggen: wij hebben onze verantwoordelijkheden als kunstenaars...Haar vertrouwen in het werk van de kunstenaar is groot... Maar wat zij in dit interview vooral doet is niet meer of niet minder dan zichzelf met de rug tegen de muur zetten

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Zij wilden 'theater' maken en verwachtten een spel met andere spelregels, een andere inhoud en een andere inzet dan het spel op straat...Als een ware magiër tovert regisseur en scenograaf Niek Kortekaas een immens grote draak met oplichtende ogen, een uit het moeras oprijzende reuzenschildpad, een etherische paleistoren en nog heel wat...Fantasie verwordt tot fantasietjes, zij het dan imposant groot en veel

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Vanaf 1962 hebben we dank zij die ontmoetingen op festivals en later op de dramaconferentie in Edinburgh een eerste keer een internationaal theater jaaroverzicht gemaakt...Het viel mij op als ik interviews deed met belangrijke artiesten als John Cage, Merce Cunningham, Alan Ginsberg of William Burroughs: in Europa waren zij cultfiguren terwijl ze in Amerika heel...De communicatie verliep vlotter en vlotter, ook dank zij wat je in de tijdschriften kon lezen

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
De affiche gaat ervan uit dat zij de voorbijganger niet kent (dat zijn sociologie nog niet geschreven is). De affiche dicht de onbekende voorbijganger disponibiliteit toe...De affiche is immers geen gepersonaliseerde boodschap na publieksonderzoek; ze richt zich tot alle voorbijgangers zonder onderscheid en veronderstelt dus dat zij in principe bereikt kunnen worden...Iedere muuraffiche is het gerucht van andere werelden in de ogen van voorbijgangers gefluisterd

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Ze sloegen het telefoonboek open en geloofden hun eigen ogen niet: B. de Wit, freelance journaliste en dan een straatnaam die klinkt als zo'n Bijlmerflat...Zij is de gematerialiseerde, verruimtelijkte vorm van ons (liberale) onvermogen om te gaan met de gevaarlijke en soms gewelddadige kanten van onze alledaagse realiteit...Op het ogenblik dat zij geldende culturele afspraken op het spel zet, ofwel door ze via de roes te overschrijden ofwel door ze in een zelfbewust spel met bestaande identiteiten af te wijzen

Nr. 59, Maart 1997 • Rudi Laermans • Kunst, Hedendaagsheid, Techniek
De Kunst is in een volstrekt ander opzicht dan het Kantiaans-esthetische totaal belangeloos geworden: zij gaat de hedendaagse techno-mens gewoonweg niet meer aan, zij kan hem niets vertellen over zijn...En vooral kan zij onmogelijk concurreren met de artificialiteit of gemaaktheid, ja de neokunstzinnigheid van onze alledaagse leefwereld en haar talloze dispositieven die onophoudelijk het menselijke...De cameracultuur kan dus de podiumkunst niet redden, enkel mee helpen bewaren of conserveren voor dat nageslacht in wier ogen ze nog veel meer dan thans een historisch curiosum zal zijn

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Les liaisons dangereuses van Feria Musica wagen, zoals de titel letterlijk suggereert, een tiental mensen zich door een labyrint van touwbruggen, schommels en vangnetten en proberen zij de gordiaanse...De circustheaters creëren een aparte sfeer, een rituele sfeer, zij zorgen voor een ervaring die boven het alledaagse uitstijgt, en waarnaar Peter Brook zo snakte...Theater moet het juist hebben van mythische, eeuwige thema's van "wonderbaarlijke stof",' stelt Brook en zij maken deze doelstelling waar

Nr. 60, Juni 1997 • Marleen Baeten • De winnaar is...
Gewoon sponsoring dus, zij het met een overeenkomst voor minimum drie jaar...waarop alle ogen in Vlaanderen gericht zijn'. 'Inhoudelijk': 'opwaardering van het theaterleven', 'opwaardering algemeen discours over podiumkunsten' en 'opwaardering van het theateronderzoek (dieptewerking

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Deze naïeve herhalingsoefening bezat allicht enige charme in de ogen van de onkritische consument, van de jongeling die niet (meer) weet: 'Wow...zei na afloop de student die niet besefte dat hij juist dank zij de jeugdcontestatie van toen überhaupt thans 'wow...Hoe dit verder ook zij, een beeld 'is' er omdat alles op z'n plaats schijnt te vallen, overeenkomstig een onzegbare wetmatigheid, een onhoorbare en toch duidelijk aanwezige ('je ziet het toch

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Wellicht hebben de mogelijkheden van de film de andere kunsten die intrinsiek met tijd te maken hebben wel de ogen geopend...Daarover schrijft Garaudy: 'Zij die, zoals Martha Graham, een vuur gebracht hebben op aarde, hebben geen materieel spoor nagelaten: noch Socrates, noch Jezus