Archief Etcetera

637 document(en) met "De toeschouwer" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
De vrouwelijke titelrol bleef dezelfde (Catherine Malfitano), maar in de belangrijke rol van Johannes de Doper stond nu José van Dam...Daaronder bevindt zich de gevangenis van Johannes (Jochanaan in de tekst). Het is een gat in de vloer waarover een onduidelijk stuk stof ligt...Een reuzegroot signaal aan de toeschouwer om zich aan de verleiding der symbolen over te geven

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Becketts en Pinters teksten behoren tot de oerteksten van de naoorlogse dramaturgie: een dramaturgie van de vertwijfeling, de onzekerheid, de eenzaamheid, de onvatbaarheid en de kwetsbaarheid van de...het ene geval raakt de toeschouwer verstrikt in het te weinig, in het andere geval in het te veel aan taal...Hij heeft de nadruk gelegd op de taal, op de retoriek en daardoor misschien teveel op het (detective)verhaal en te weinig op de steeds wisselende theatrale situaties

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Die heeft in het voorwoord van de eerste uitgave van de drie zogenaamde vakantiekomedies geschreven dat er bij Rijnders sprake is van een omgekeerd Oedipous-complex: de zoon doodt niet de vader om de...Toch is, als de relaties tussen de personages duidelijk zijn, het probleem voor de toeschouwer, als hij eenmaal weet dat hij zich anders moet instellen, niet al te groot...De toeschouwer kan zich bij hen alleen betrokken gaan voelen als hij meteen oppikt waar ieder fragmentje over gaat en wat het betekent voor de mensen waar het in het stuk om gaat

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Integendeel, zowat de hele geschiedenis van het muziektheater en de opera in de twintigste eeuw is een reactie tegen de negentiende eeuwse operacultuur die tekst en theater ondergeschikt maakte aan de...Dankzij uiterst subtiele elecrronische manipulaties op band en tijdens de uitvoering beweegt de muziek als het ware door de zaal en het is aan de luisteraar/ toeschouwer om in zijn hoofd de reis langs...Misschien zijn dat wel de twee duidelijkste extremen in het hedendaagse muziektheater: de politieke show van Sellars & co en de 'tragedie van het luisteren' of de 'bevrijding van de klank' van Nono en

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Mattheüs-effect Frappant is ook de enorme stijging van het aantal schoolvoorstellingen (1.000 in 87-88, 1.500 in 90-91) en de vrije val van de vrije voorstellingen (600 in 87-88, 210 in 90-91...kunst' en 'De aanleg van een culturele basis (...) houdt immers rechtstreeks verband met de uitbouw van een cultureel leven als volwassene'. Vanwaar toch die behoefte om de opvoeding centraal...Maar dat heeft niets met opvoeding te maken, wel met respect voor de toeschouwer

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
was van een jarenlange samenwerking met de Brusselse regisseur Didier de Neck (van théâtre de la Galafronie). Tafelschuimer/Spoorloos ('81), De eerste held ('89) , en recentelijk De Roos van Cerzeto ('91...Een goed verteller slaagt erin om beelden tot stand te brengen in het hoofd van de toeschouwer; je zou kunnen zeggen dat het een film is voor de arme man...De Roos van Cerzeto, Herwig De Weerdt/ Ilse Glorie Etcetera: Je hebt de kinderen in die arena "te kijk"gezet voor de volwassenen, die het hele gebeuren slechts door een kijkgaatje konden

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Het thema kan moeilijk anders geduid worden dan als de triomf van de conventie, een pleidooi voor de status quo (waarvan de ontoereikendheid af en toe blijkt uit een zucht en een ach, die verwijst...De psychotische verkramping rond de 'zuiverheid' en de 'eer' ligt zo ver van elke morele bekommernis van de dag van heden, datje wel sprakeloos blijft...toeschouwer zich laat vangen aan de aberrante ontwikkeling van het verhaal

Nr. 39, December 1992 • Geert Opsomer • Van schilder tot schrijver van de ruimte
Bewegend lichaam De danser en de acrobaten of bewegingskunstenaars die via de expressionistische dans, de biomechanica en de herontdekking van de bewegingspatronen uit het circus en de Music...Het oude statische referentiekader dat de toeschouwer bezigde om te kijken naar theater werd op een zeer spectaculaire wijze uitgedaagd en geleidelijk vervangen door de veel soepelere frames van de...Fundamenteel voor het hedendaagse denken over scenografie blijft de loskoppeling van de anecdotiek van de externe ruimte en de koppeling van de theaterruimte aan de tijdsdimensie van het theater: de

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Er was ook een duidelijke en structurele taakverdeling: ik deed de programmering en de organisatie van het festival, Stef had de zakelijke leiding en Guy de artistieke; later is Hildegard De Vuyst...De accenten verschillen: de ene groep legt de klemtoon op muziek, de andere op beweging, op vormgeving, op tekst...De Weerdt: Over het algemeen ligt de professionaliteit en de kwaliteit in Vlaanderen hoog en moeten we zeker niet onderdoen voor de andere Europese landen, maar de situatie in andere landen is vaak zo

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Dit staat te lezen in een commentaar dat De Morgen schrijft bij het zoveelste rapport van Unicef - 'somber over de actuele toestand, maar optimistisch over de toekomst' - , waarin directeur James...Die heeft geen invloed op de Cunninghamachtige, gestileerde dans die dan links op de scčne te zien is. Rechts gaat het zuchten gewoon door: de oude en de nieuwe kunst delen de wereld in twee stukken...Dat neemt niet weg dat hij voor de goede toeschouwer ontegensprekelijk aanwezig is. Another History of Collage loopt op rozen onder een vredig nachtelijke hemel vol lieflijk flonkerende lichtjes, tot

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
Pimlott begaat echter de vergissing de lijfwachten en de samenzweerders zo karikaturaal voor te stellen, dat het effect van een mogelijke dissonant in de verheerlijking van de koning volledig verloren...De grote scène van Amelia en het liefdesduet, muzikaal de meest overtuigende passages, gingen hierdoor de mist in. De vertolkers namen hun toevlucht tot de poses van het standaardrepertoire...Geen van beide regisseurs kon zorgen voor de Aha-Erlebnis dat de toeschouwer in zo'n ogenschijnlijk zwakker werk onvermoede kwaliteiten doet ontdekken: na de produkties van Hermann van La Clemenza di

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Misschien ging deze 'dure' Romeo and Julia gewoon twee dagen later in première, maar de vraag naar de actualiteit van repertoriële keuzes en de relatie daarvan met de theatrale keuzes in hun...Het zijn niet de stukken 'an sich' die artistieke beslissingen opleggen, ook niet de (al dan niet zelfgekozen) armoede of het tegendeel daarvan (de 'verwenning' in de grote instituties), zelfs niet de...Macht over de betekenis heb je niet, hoogstens over de grondstof waaruit dit huis vol tegenspraak, dit theater opgetrokken is, that where dreams are made of. De toeschouwer is even machteloos, dus

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • Ervaringen uit de schuilkelder
De enkele deuren die aan de Konsertzaal palen, waarlangs de dansers op en af gingen, deden geen afbreuk aan het claustrofobische gevoel dat zich allengs, traag en sluipend zoals dat bij ondergedokenen...Niet alleen de toeschouwer wordt regelmatig in het ootje genomen, ook de vijf zetten elkaar met een sardonisch genoegen voortdurend op het verkeerde been...Commandostijl Zoals de meisjes de jongens afweren tot de verveling toeslaat en er onverschilligheid kan volgen, zoals de jongens blijven proberen de meisjes te strikken, te verplaatsen, tot

Nr. 41, April 1993 • Agna Smisdom • Tableau vivant van de geborneerdheid
Over zijn plannen met deze monumenten uit de theatergeschiedenis, verklaart Cornelissen:' Ik wil de adem van de tijd door de klassieken laten waaien...De anekdotiek van het verhaal wordt overstegen en de toeschouwer wordt behoed voor verregaande identificatie...Ik zag de voorstelling twee maal: één avond bereikten de acteurs een behoorlijk niveau, de andere avond ontbrak het hen aan overtuigingskracht, maar bleef het regieconcept wel overeind

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
Die ervaring wordt des te dwingender wanneer je begint te merken dat het liegen evengoed en zelfs intrigerender aan het werk is in het spel van de acteurs en in het kijken van de toeschouwer...Met nog meer echo's, want het dramatisch parcours dat door de acteurs wordt afgelegd, vindt zijn noodzakelijk spiegelbeeld in de kijkervaring van de toeschouwer...De barrière die het witte scherm vormde, is ook voor de toeschouwer verdwenen en samen met Wijs en Roofthooft, die zelf voortdurend twijfelen tussen een vertel- en toeschouwersstandpunt, bestudeer je

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
De essentie van de Abele Spelen is volgens één van de critici: "Het innerlijke conflict tussen ridderlijke plichten aan de heer, aan de geliefde en aan henzelf...Tegenover de negatieve aspecten van de middeleeuwse werkelijkheid stellen de hoofse dichters een uiterst onrealistisch maatschappijbeeld, een tegenontwerp van de werkelijkheid waarin iedereen enkel...de toeschouwer) geneert zich en vraagt zich vervolgens af waarom alledaagse dingen plotseling de schandestatus aannemen als ze op het toneel worden gepraktiseerd

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Zij plaatst tussen de toeschouwer en de tekst een middenzone die er de context van vormt, zonder enige illusie na te streven...Het gaat er in de eerste plaats om een continuïteit in de blik van de toeschouwer te verwezenlijken en op die manier een interpretatie van het theatergebeuren te stimuleren...Buiten de onderwerpen, de oorzaken en gevolgen om wordt de toeschouwer bliksemsnel van het ene beeld in het andere gegooid

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
De perceptie van de toeschouwer wordt door Forsythe evenzeer bewerkt als de dans en zijn organisatie op de scène: het gevolg voor de toeschouwer van alle bovenstaande manipulaties is dat hij zijn...creëert een serie constellaties van dansers en objecten; de ordening daarvan is relatief ten aanzien van de positie van de toeschouwer; de ordening die die toeschouwer ziet is toevallig, niet absoluut vooraf...Voor de danser, die weet dat hij in de voorstelling maar een deel van de focus draagt, leidt dat soms tot een naar binnen gekeerde, heldere concentratie, die op haar beurt de toeschouwer tot die

Nr. 42, Juni 1993 • Bruno Koninckx • (advertentie)
Over de gekte of de waanzin van Van Gogh is sinds de dood van de schilder al heel wat geschreven...De publiekstribune in Zuidpool is in de lengte van de zaal opgesteld, zodat de scène tamelijk breed en ruim is. Bij het begin van de voorstelling is die scène bovendien helemaal leeg...De combinatie van de inhoudelijk én vormelijk sterke, poëtische tekst van Artaud met de gevarieerde en bijzonder intense zegging van Marc Steemans maakt van Van Gogh, de zelfmoordenaar door de

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
zijn handen werden de epische elementen van de Pekinese opera omgesmeed tot vervreemdingstechnieken ten dienste van de kritische ratio van de Westerse toeschouwer en acteur...De vreemdeling is in de plaats getreden die door de dood van de goden leeg is achtergelaten en het is niet zo verwonderlijk dat men in de huidige context de ontmoeting met de vreemdeling centraal...De figuur van de vreemdeling treedt in de plaats van de dood van God en voor de gelovigen is de vreemdeling er om Hem te doen herleven'. Het offer dat de Westerse cultuur en haar theater