Archief Etcetera

653 document(en) met "IK ZEGGEN WAT HET IS" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 36, December 1991 • Pieter T'Jonck, Peter De Jonge, Dieter Lesage,... • Klapstuk
Peter Greenaway in het Museum Boymans-Van Beuningen). Ik vind dit soort initiatieven bijzonder interessant, maar als het dansfestival de context is voor dit initiatief, dan heb ik daar vragen bij...Er valt niets over te zeggen, of je kunt er van alles over zeggen, wat hetzelfde is." T'Jonck: "Het lijkt me een belangrijke vraag, omdat de meeste voorstellingen van deze Klapstuk-editie hun...Jonck: "Ik blijf met de vraag zitten of het nu flauw is om te zeggen dat er dingen zijn die je niet in woorden kunt vatten

Nr. 36, December 1991 • Herman Asselberghs • Videowerk van Walter Verdín
Ik heb het stuk een zestal keer gezien voor ik er echt aan begon; veel van die keren filmde ik dan al wel met video-8. Anne Teresa en Jean-Luc Ducourt hebben geprobeerd ons het stuk uit te leggen, wat...Ik heb het daar bekeken, heb wat op de scène rondgelopen en wat gefilmd...Ik wil nog een stap verder gaan: voor het publiek geldt hetzelfde proces; de kijker vraagt zich af wat er gaande is en kan het maar niet aan elkaar rijgen, tot hij op het laatst een slag in het

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Laat het maar aan mij over ..." Misschien niet in zoveel woorden, want ik verstond de taal toen nog niet, maar het was toch de zin van wat ik mij herinner...En jazeker, een paar dagen later kwam er een bode van het gemeentebestuur met de boodschap, dat de burgemeester zelf - hoor goed wat ik zeg - de burgemeester zelf het een grote eer voor de stad zou...En omdat ze zag, dat ik het had gehoord voegde ze er giechelend in mijn richting aan toe: "Ik zweer aa, daddet woar is!" (Ik zweer, dat het de waarheid is). Ik zou haar voor die mededeling hebben

Nr. 36, December 1991 • Paul De Bruyne • Tone Brulins wondere wereld
Het lijkt een wat gekke uitspraak voor wie de carrière van de man kan overzien...Dat Brulin die rol kon spelen - zeggen de informanten -had mede te maken met het feit dat hij een Vlaming was...De gevoeligheid voor het beeld, wat zo kenmerkend is voor Brulins Tie3-periode is echter ook aanwezig in de periode die aan Tie3 voorafgaat, de jaren 50 en 60 waarin Brulin een twintigtal stukken

Nr. 36, December 1991 • Gunther Sergooris • Den seligen Göttern, wie geht's?
Misschien was dit laatste wel wat teveel van het goede, maar het is typerend voor de demystificatie die deze Ring-produktie beoogt...De onbekommerde consumptie van het kunstwerk krijgt geen kans: wat zich op het toneel afspeelt gaat ook over ons, historisch en existentieel...Ik vraag mij af of de gedeeltelijke overkapping van de orkestbak naar het voorbeeld van de 'mythische Abgrund' in het Festspielhaus van Bayreuth, wel een goed idee was

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Salman Rushdie schrijft in een opstel uit 1982, over het Britse racisme: "Ik vind het vreemd dat mensen die het ontbreken van wantoestanden gebruiken als verdediging, zelden inzien dat wat zij beweren...De spanning tussen 'heimlich' en 'unheimlich' is wat Freud noemt de 'Kulturarbeit', de vormgeving-in-gemeenschap van het ik, het zin geven aan het zinloze...droom en daad het dynamisch principe is van onze eigen 'zielsarbeid'. Elke bloeiende cultuur is in overspel verwekt Ik sta wat langer stil bij Kristeva's De vreemdeling in onszelf, omdat het

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
Moe van het wereldverbeteren Ik denk van wel: we hebben gemerkt dat kunst en kunstenaars voor propagandadoeleinden kunnen worden ingezet, of het nu gaat om de godsdienst of de glorie van een...mogelijke bouwmaterialen, zeggen ze), maar we weten beter: kunst is kunst, en het theater is geen 'moralische Anstalt', zoals Schiller, Brecht en ook wij nog geloofd hebben...Al was het maar om te zeggen: wij zijn niet de hopeloos ontwortelde vaderlandloze gezellen en kosmopolieten (waarom is Goebbels erin geslaagd dit mooie woord ook vandaag nog een negatieve bijklank te

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Zo heb ik het liefst een decor dat in de weg staat, omdat ik het essentieel vind in het leven dat je je bevrijdt van materiële dingen, maar ook omdat daardoor het decor een personage wordt dat door...Ik wil die leugen, de gesublimeerde ambitie die strijdig is met wat een personage verlangt, als een teken gebruiken, waardoor je bijna het tegenovergestelde toont van wat iemand zegt en er een vacuüm...Ik denk echter dat onze tijd een grote behoefte heeft aan een groepservaring, wat niet fascistoïde bedoeld is. Ik hou wel van het grote-zalentoneel

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Tijdens mijn nu reeds meer dan tienjarige praktijk als toneelcritica heb ik de weg afgelegd van het intuïtieve naar het meer bewuste schrijven, waartoe mijn docentschap aan de universiteit uiteraard...aandacht voor de groei van grote (vaak gefusioneerde) instellingen: wat het theater betreft is het niet denkbeeldig dat er voor het kleine geen ruimte meer is; een grote...Ik ben van mening dat associatieve herkenning van eigen gedachten, gevoelens, ervaringen en belevenissen het essentiële onderdeel is van het waarnemingsproces en indien dit ontbreekt, beschouw ik dat

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Ik concentreer me, maar wat is het ? Gaan zoeken in de stapel papieren is hier in het halfdonker onbegonnen werk...Het zou kunnen natuurlijk; Muller husselt ook de hele wereldliteratuur door elkaar tot het een typische Müller-tekst wordt, maar of die daardoor betekenisloos wordt is wat anders...Wat moet je bijvoorbeeld met nummer 20 op het parcours, SADDAM HUSSEIN a chair for Saddam hussein, 1991, construit pour ZE1T Magazin, bois et béton, dat in het boek van Heiner Müller het bijschrift

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Wat in vergelijking met de andere stukken echter het meest opvalt is de afwezigheid van een epische adem die zo typisch is voor Sierens manier van vertellen...Ze bouwt zich een fantasiewereld op met haar pop Quichot waardoorheen al haar dagelijkse ellende voor de lezer (en het publiek) zichtbaar wordt:' Ge hebt mij vergeten zeggen dat 'k een tuuter moest...Ben heel kwaad op u. Sa, maar wat riek ik hier toch?? 'K zal nekeer gaan kijken in de keuken

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • Het wachten van Josse De Pauw
Ik wil het in de eerste plaats hebben over de teksten, niet over de voorstellingen, hoewel beide teksten in een intieme samenhang met de scène tot stand zijn gekomen...Een dialoog die door de man verteld wordt met een tegelijk obsederende en poëtische herhaling van het werkwoord zeggen: 'Ze zegt ik wil gecremeerd worden zegt ze...Ward Comblez en Het Kind van de Smid gaan niet in de eerste plaats over wat de personages denken en voelen, althans niet expliciet

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Ik kon alleen maar zeggen wat ik dacht, zonder dat op te kuisen of zo te 'versubtiliseren' dat het weer volledig vrijblijvend werd...Ik ben ook geïntrigreerd door woorden die qua gevoel volledig overeenkomen met hun inhoud: de fysieke beleving van het zeggen deelt de inhoud mee...Ik ga niet op de grond liggen als consequentie van het feit dat ik zeg 'wat een kutwereld'. Ik doe dingen vanuit een energie en niet vanuit een 'sit back and suffer' gevoel

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Op die manier is het zinvol om het park van Goethe in Weimar én zijn Torquato Tasso te beschouwen als relatief bewuste pogingen om de antieke erfenis, het heidendom dat onze cultuur tot op het merg...Er hangt een waas van vrijblijvendheid over de Tasso van Peyskens, zelfs al heb je de voorstelling maar één keer gezien en kan je niet zeggen of het drama bij een andere opvoering ook een andere...Ik blijf de neiging hebben om Torquato Tasso te beschouwen als een politiek relevant stuk, alhoewel ik mij tien jaar geleden liet overtuigen, door Jan Decorte, dat dit niet het geval was (zie Etcetera

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
De unieke momenten waarop, om het met de woorden van Tennessee Williams te zeggen "de tijd stilstaat en je een stukje van God speelt", zijn schaars...Het klinkt paradoxaal, ik weet het, maar dat is het ook...Maar ik vraag me af of het speelbaar is wat hij voorheeft

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Ach mijn liefste, ik neem je mee naar het theater zoals je een dode mee naar het leven neemt...Ze zeggen elk hun woorden, maar alleen het publiek beseft wat ze betekenen...Het publiek echter, met zijn tientallen koppen weet het niet wat het denken moet, het zwijgt

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
En als men het Europese theater oppervlakkigheid verwijt, dan kan men zeggen dat het Latijnsamerikaanse theater soms te zwaarwichtig is en vergeet dat het een theatervoorstelling is en geen (politieke...misschien het beste voorbeeld van dit ' magisch-realistisch' theater dat, volgens Gimenez, teruggaat op een magisch-realistsiche ervaring van de werkelijkheid: "Wat ik bedoel is dat het Latijnsamerikaanse volk...Criticus Fernandez Torres hierover in 'El Publico': (deze centra werden niet opgericht vanuit) een bezinning over wat het theater als openbare dienst moet zijn, maar wel vanuit het verlangen om te

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
Het nieuwe komt voort uit het oude en als het nieuwe zich daar bewust van is, dan zullen de ideeën meer zijn dan extravagante invallen, die na een paar jaar niemand meer interesseren...Ironisch is de visie, tot op het ogenblik dat het menselijke dat niet meer toelaat...Wat blijkt echter: Delcuvellerie mediteert in het programmaboek over de voordelen van het bestaan van de 'waarheid' zoals ze in de middeleeuwen functioneerde, en het is duidelijk dat hij het erg vindt

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Anders gezegd: vele produkties in wat ik als het 'vormen-problematiscrende' theater omschrijven wil, zouden verloren zijn, of onbestaande, zonder kritische, zij het dan hermetisch-kritische...Het punt is niet eens zo boosaardig bedoeld als de formulering klinkt: het is het (trouwens bekende) fenomeen dat ik constateer naar analogie met de funktie van de kritische tekst die ook rond het...Wat dat betreft citeer ik nogmaals Marianne Van Kerkhoven in Theaterschrift 1. Ze heeft het over het bewustzijn "dat er een andere manier van wetenschap bedrijven m.b.t

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
het eerste deel van de opera zie je dus bijna niets, wat de betrokkenheid van het publiek uiteraard niet bevordert...Walter Paffeiner, die het Vocaal moeilijk heeft, maakt van Herodes een burgerman zonder distinctie, 'no class', zoals de Amerikanen zeggen, en bij deze smalle interpretatie blijft het...het afgehouwen hoofd van Johannes de Doper slechts bordpapier en zijn de noten het enige echte wat te bespeuren valt