Archief Etcetera

617 document(en) met "ZEGT HIJ" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Voor het 'Zuidelijk Toneel' vertaalde hij inmiddels Desire under the elms van Eugene O'Neill en als 'writer in residence' schreef hij Boste voor De Blauwe Maandag Compagnie...De enige boodschap van de mens is zijn condition humaine; op het theater spreekt hij erover, vertelt hij erover of zwijgt erover', zegt Sierens over de naam die hij aan zijn gezelschap gaf...belaagd wordt door personages en hun commentaren, wensen en verzuchtingen in verband met het werk waaraan hij bezig is. Koste is voor Sierens een afdaling in zijn eigen onderwereld, op zoek naar zijn

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • Het wachten van Josse De Pauw
Ward Comblez vertelt een man over vier reizen die hij maakte naar Algerije, Curaçao en Kreta...Een dialoog die door de man verteld wordt met een tegelijk obsederende en poëtische herhaling van het werkwoord zeggen: 'Ze zegt ik wil gecremeerd worden zegt ze...Hij monkelt, giechelt, grunzelt, joelt, schatert, proest, kraait, loeit boven de storm uit

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Ik wist na een tijd perfect wat hij ging antwoorden.En bij de Amerikaanse briefings lag het er dan nog tamelijk dik op, dat zijn echte cowboys...Dat trekt mij ook bij Bernhard aan: dat lijkt een slechtgezind mens, maar als je een interview met hem ziet, dan blijkt hij integendeel zeer opgewekt...op het zelf censurerende af, omdat hij zich niets kon permitteren

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Hij verbijt wanhopig zijn ellende in een doorzichtige cel van plexiglas die hij langzaam van het licht afsluit met vellen papier...lijkt hij te zeggen, en dan heeft hij niet eens een psychoanalytische verklaring nodig om dit duidelijk te maken: alle randfiguren zijn afsplitsingen van die ene betweterige dichter, die slechts één...Door te kiezen voor de oude vertaling van P. C. Boutens versterkt hij nog de afstand in de tijd, maar aan verdere historisering komt hij niet toe

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
De extase waar hij naar toe evolueert krijgt nog wat onderlijning door aanzwellende beatmuziek...een stuk als Krachten wil hij de ratio, de beschaving en alle vormen waar wij dagelijks mee omgaan, dynamiteren om de kern aan te boren...Pol Dehert kende het werk van Lugn al omdat hij het produceerde toen hij artistiek leider was in De Voorziening

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Ik zal je missen, zegt ze...En dan wil ik van jou houden zoals jij van hem houdt, als jij dan van mij houdt zoals ik van jou en dat hij dan van haar houdt die mij liefheeft, als zij ook van hem houdt zoals ze van mij houdt...Rilke) (Een man kan zijn baard laten groeien, hij kan weigeren zich te scheren om zijn schaamrood te bedekken

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
zijn opiniestuk 'Sluiswachters' (Etcetera 37) verwijt hij de programmators van de kunstencentra een te grote artistieke eigenzinnigheid en een gebrek aan pluralisme in hun (receptieve) werking...Iemand concreet Over het decreet en zijn bepalingen merkt hij op: "De kunstencentra moeten voor mij geen verantwoording afleggen tegenover het landschap...Het decreet zegt dat de kunstencentra jonge kunstenaars moeten opvangen

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
mijnwerkers uit de stad Oruro opgedragen aan de Maagd Maria en aan de Duivel). Over die samensmelting van verschillende culturen in Latijnsamerika zegt de Venezolaanse regisseur Carlos Gimenez ergens: "Er komen...Luces de Bohemia zegt een van de hoofdpersonages: "De in holle spiegels gereflecteerde klassieke helden zijn grotesk...Hij ervaarde zijn vervreemding van de scène als een straf, zoals al degene die een poging deden om de scène te vernieuwen en aanvankelijk gedwongen waren thuis privé-voorstellingen te geven en later

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Hij bestelde drie nieuwe choreografieën bij Karole Armitage, Lucinda Childs en Joachim Schlömer...Voor de duur van Charleroi/Danses 92 werd hij omgebouwd tot spektakelzaal waar de nieuwe choreografie van Suzanne Linke, Ruhr-Ort, en de nieuwe van Claudio Bernardo, Sodoma, een natuurlijke setting...De muziek is een knappe mix van repetitieve zinnen en 'gezapt' klankmateriaal (televisie, industriële geluiden). 'Ik verplaats lichamen, zoals ik een potlood verplaats,' zegt Trisha Brown en deze

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Het vermoeden ligt voor de hand dat hij een didactische rol vervult, dat hij uitlegt, dat hij een spil is en als zodanig een soort draaischijffunctie vervult...Maar als hij zijn plaats kwijt is, als er geen ideëel punt meer is van waaruit hij zijn slinger kan laten slingeren, geen archimedisch punt van waaruit hij zowel het publiek als het gezelschap kan...Ik koos deze zin niet alleen omdat hij moeilijk te begrijpen zou zijn, niet alleen omwille van de evidentie waarmee zoiets gehanteerd wordt, maar ook omdat hij inhoudelijk wijst op een evolutie in het

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
Zowel de schepper als de beschouwer van poëzie moet er alleen over waken dat hij het kluwen in zijn handen houdt...De acteur is niet noodzakelijk een 'dramatis persona' of zoals men in het Russisch zegt 'handelende persoon', maar een geniale, wonderlijke zender, die in staat moet zijn om allerlei stralen op te...Zelf beweert hij dat er net zo goed iets als niets kan gebeuren tijdens de voorstelling ("Het is een schaakspel", zegt hij); het kan dus ook mislukken, en soms mislukt het effectief

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Bogaerts regisseert dit seizoen achtereenvolgens The Dumb Waiter van Harold Pinter (NTG), Die Hypochondervan Botho Strauss (De Tijd) en Waiting for Godot van Samuel Beckett (NTG). Hij kiest daarbij...Wanneer Ben op vraag van Gust zegt dat zij in Luik zijn, wordt het stuk plots aan onze realiteit, aan onze tijd gekoppeld: de moord op Cools, de affaire Vanderbiest, de politieke schandalen in een...Hij heeft de nadruk gelegd op de taal, op de retoriek en daardoor misschien teveel op het (detective)verhaal en te weinig op de steeds wisselende theatrale situaties

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Dollie is de zoon niet eens homosek- sueel, al zegt Heijer dat hij het vermoedelijk toch is. Maar argumenten voert hij daar niet voor aan...Naast hem is er 'de talenstudent' en 'de man' die ook zijn vader is, een Joods-Russische immigrant die hij zo nu en dan in een park ontmoet en met wie hij dan Jiddisch praat...van alles wat er over hem gezegd werd, genoot hij beslist van de onderdrukte positie waarin hij zat en wist hij die goed uit te buiten

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Ik vond de opmerking van Dennis van Laeken dan ook terecht als hij zegt dat de vraag naar wat er dan gebeurt met negentig procent van het hele theaterbudget niet gesteld wordt...Ik kon de opmerking van Dirk Van Haute (Etcetera 38) goed begrijpen wanneer hij zegt dat de kunstencentra enerzijds beweren dat ze mogelijkheden geven aan het vernieuwende theater en anderzijds...Men zegt dan: de Vooruitbrengt de BMCie

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
ander bronnenmateriaal dan het gehanteerde : jaarverslagen, interviews en/of telefoongesprekken) trekt hij die 60% op naar 100%. Zo worden 1.694 voorstellingen plots 2.100 voorstellingen, enz...Vanuit dit glibberige kluwen komt hij tot zijn laatste hoofdstuk, 'Van evaluatie tot innovatie', waar hij het toch wel heel moeilijk krijgt...Een valkuil waar producenten in een grote bocht omheen-lopen, omdat ze niets te maken heeft met dat wat kunst is. Van Dale zegt dat kunst 'het vermogen van een kunstenaar is om dat wat

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Ik heb daar gewoon spijt van", zegt hij nu...Het is gewoon niet waar", zegt hij...Swarte zal verder onderwerpen uit de geschiedenis aanpakken, maar op de vraag of hij ooit Ibsen op een 'historische' manier wil doen, zegt hij resoluut: "Neen, ik ben niet thuis in het realisme

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Nee, hij durfde ook de associatie met het besmette gebied wel aan, en zo begon een poging om repertoiretoneel te maken, zonder de eigenschappen van het 'Dames- en Herentoneel': Globe (tegenwoordig het...verteller achter een tafeltje, met een stapel systeemkaartjes , waaruit hij per voorstelling een willekeurige greep deed...Dat betekent niet dat die teksten geen historiserende vorm mogen of kunnen krijgen; maar de gekozen vorm moet een betekenis hebben, hij moet een brug slaan tussen ons en de tekst

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Hij heeft van zijn acteurs gevraagd om de woorden subtiel en fijnzinnig op te zeggen...Natuurlijk komt de volgende morgen Amphytrion zelf thuis en begrijpt hij niet wat zijn vrouw zegt...Merkwaardig genoeg had Gosch aanvankelijk gedacht om ook Amphytrion te doen, maar naderhand liet hij dit plan varen en kwam hij met het onbekende Gyges en zijn Ring (1854) van Friedrich Hebbel op de

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Werk krijgt hij tegen uiterst slechte voorwaarden van een soort mafioso, de kamer die 'nette' burgers te huur hebben blijkt voor hem niet beschikbaar, warmte vindt hij gelukkig wel in de armen van een...Omdat hij het daar niet uithoudt, trekt hij naar België...Daar gaat het aanvankelijk goed met hem, tot hij wordt weggestuurd omdat er geen werk meer zou zijn voor hem

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
tot hij 'aan den lijve' moet verifiëren wat hij altijd al intuïtief geweten heeft, wat hem nachtmerries bezorgt en stemmen doet horen: dat de wereld van binnen hol is; en dat de (ontbrekende...Hij spreekt ze onverstoord tegen, pareert met listige dwaasheid hun kritiek, treitert ze (de Tambour-Majoor) of maakt ze belachelijk (de Kapitein gaat met scheerschuim aan beide slapen buiten...Onverbiddelijk stevent deze Woyzeck af op de ultieme confrontatie met de ervaring van een fundamenteel gemis, die hij in zijn apocalyptische visioenen over het 'einde van de natuur' van in den beginne