Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


1066 document(en) met "Hun-Tun" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
initiatieven over de stad gaan: theatervoorstellingen, concerten, tentoonstellingen, roek-optredens, symposia, filmretrospectie-ves,... Een ware overstroming, elk voorjaar, want in hun overweldigende aanwezigheid...Daarin de personages, de helden van Griekenland en Troje, scherp getekend in hun angst en geldingsdrang, meeslepend tot leven gebracht door een schitterend ensemble...Aan de andere kant de Trojanen, Hector, Paris, Troilus..., als "nobles sauvages" erop uit op het slagveld hun dapperheid te bewijzen, op zoek naar een gelegenheid om elkaar te overklassen in durf en

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Al deze eigengerij de figuren, hun uitzicht, hun gedrag, maar fundamenteler nog hun aparte motoriek en bewegingstaal, wekken het midzomernacht elijke woud tot een eigen...Met een tot in de zaal voelbare nauwgezetheid en concentratie voerden deze figuren hun bizarre dwanghandelingen uit, terwijl ze de scène oversteken: een secretaresse verliest keer op keer haar...Elk voor zich, in autistische eenzaamheid gaan de personages hun eindeloze weg

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
oorsprong staan deze trommelvellen voor de 381 spiegels die de Boze Koningin in haar paleis bezit, maar ze maken zich los van hun decorfunctie...De kabouters daartegenover spelen marimba en andere "natuurverbonden" percussie-instrumenten: hun geluid is hun werk, en Sneeuwwitje wordt opgenomen in hun wereld als ze de marimba doet klinken...dit stuk zitten dus twee zusters in het eerste bedrijf zenuwachtig te wachten op de komst van hun broer Ludwig, net ontslagen uit Steinhof, het krankzinnigengesticht in Wenen (beter bekend als de

Nr. 20, December 1987 • (advertentie)
Wie zelf onderzoek verricht in de labo's van de toekomst, kan in de Standaard der Letteren eens lekker languit liggen kletsen met Hugo Claus en Umberto Eco over hun laatste werk

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Personages Marianne de vrouw, de moeder; 30 jaar Bruno haar man, de vader; 30 j aar Stefan hun zoon, het kind; ± 13 jaar Francisca vriendin des huizes, lerares van...Zelfs de dingen worden onomkeerbaar uit hun verband gerukt...Vanmiddag vroeg ik mij bij het zien van de mensen op straat af: zou ik hen misschien bij hun werk of thuis in hun woning moeten zien

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Soms een storm waarin de mensen op hun hurken moeten gaan zitten...Vanmiddag vroeg ik mij bij te zien van de mensen op straat af: zou ik hen misschien bij hun werk of thuis in hun woning moeten zien

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
uitdraaide, werkt hier probleemloos omdat de taaidifferentiatie inhoudelijk uitgespeeld wordt: vader en zoon spreken Vlaams wat hun verbond nog eens versterkt en de afstand van de moeder vergroot...Nog in het personenlijstje vinden we de relaties van de figuren onderling en hun leeftijd, die gaat van 13 jaar tot oude mannen...Die verscherping en versnelling van de actiefragmenten, die het gebeurend principe van het theater onderschrijven, is terug te vinden in een duidelijker profilering van de twee hoofdpersonages en hun

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Het conflict ontstaat dan omdat de kinderen vanuit hun standpunt ook gelijk hebben...Ik vraag daarom de spelers ook wie of wat hun personage is, hoe lang het al in dat huis woont, wanneer de moederfiguur gestorven is. Zo krijgen we onze eigen vrek, ons eigen huis en onze eigen stad...Ik hoop ook dat ik er ooit toe kom om klassieke stukken in hun oorspronkelijk historisch kader te plaatsen, zonder dat het daarom doodse museumstukken worden

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Ik merk ook dat ik meer hou van het beginnende werk van artiesten dan van hetgene ze later maken, wanneer ze zich vaak installeren in hun stijl...Waarom heb je hun een produktie-opdracht gegeven, terwijl je net zo goed hun bestaand repertoire had kunnen tonen...Het mócht daarover gaan, maar ik heb hun gezegd dat ze zelf maar moesten zien waar ze uitkwamen

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
sette De Herdts beelden in de laboratoriumzaal waren mooi geweest en passage, ze verloren hun kracht omdat er "een opvoering" van werd gemaakt; bij Inès Verhoyes performance wou ik liefst snel weg

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Vicente Saez Garcia en de vier danseressen van de groep Taba gingen op een andere manier gebukt onder "stijl". Hun Ens is een bijzonder strakke, uniforme choreografie, die mede door de feilloze...Hun dans geeft een chaotische indruk, maar die is bedrieglijk, want af en toe zijn er gewaagde contacten die een grote alertheid en een exacte timing vragen: een vrouw springt in de armen van een man

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Klapstuk 85 had zich een uitspraak van Gerrit Timmers als motto toegeëigend die ik nog steeds zonder moeite kan bijtreden: "Voorstellingen spreken me niet aan door hun intellectuele gehalte of doordat...Hun kracht putten ze uit hun authenticiteit, hun bescheidenheid ook: je wordt als toeschouwer aangesproken, niet overdonderd; je mag getuige zijn, maar ben je er niet, dan gaan ze net zo goed door...hun persoonlijkheid niet

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
De kennis van enkele elementen uit hun vroegere en huidige werksituatie lijkt onontbeerlijk om hun motieven te kunnen beoordelen...Ondertussen werd hun produktie Een stuk van twee dagen reeds opgezet met een Vlaams-Nederlandse cast en hetzelfde gebeurde met hun volgende project, Noréns Nachtwake', dit alles onder de naam van...Het aanbod om in het hoge Noorden een groep uit te bouwen, leek hun aanlokkelijk, zeker financieel en infrastructureel, maar ook vanwege de artistieke vrijheid die hun daar geboden werd

Nr. 20, December 1987 • Inhoudstafel
De Nederlanders van hun kant spreken de jongste jaren van een "Vlaamse golf" in de theaterkunst

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
naar een toekomst groeien (Wolf en De Vlaminck). Willy Thomas zelf zegt dat Duiven en Schoenen gaat over "hoe dingen hun gang gaan": mensen bepalen hun lot niet zelf, ook niet als toneelpersonages, het...Zij weigeren deel uit maken van de actuele ontwikkelingen, hun verlangen gaat uit naar dimensies die deze actualiteit overstijgt...Wanneer verschillende invloeden op elkaar inwerken, kan er uit hun convergentiepunten en hun onderling treffen een nieuwe, frisse en verrassende visie groeien

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Ik kan ook zien, bij mezelf en bij andere mensen die dezelfde theateropleiding hadden, hoe die hun teksten blijven behandelen, dan zie ik dat dat niet verloren gaat...Ik wil misschien zelf niet zo spelen, maar als ik zie dat die mensen door hun zoeken dingen gevonden hebben die ik misschien, ondanks het feit dat ik niet op die manier wil zoeken, toch kan gebruiken...Maar ik vind het zo spijtig dat een aantal van hen hun warmte niet meer durft laten zien

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Hij laat zich dus door hun spel inspireren

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Een opvallende verschijning is -- nog voor het spektakel begint -- Haridasi, een Bengaalse nomade die het publiek rechtstreeks aanspreekt, toeschouwers uit hun anonimiteit haalt met vragen als "What

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Het doet evenmin mee aan het bondgenootschap van regisseur en dramaturg in hun herlezing van dramateksten en het zoeken naar nieuwe betekenis

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alexander Baervoets • Oskar Schlemmer: Das Triadische Ballett
Uiteindelijk was het aan de dansers om de strijd met de zware en hinderlijke kostuums aan te gaan en een relatie met hun nieuwe gestalte op te bouwen, die bij allen begon bij haat, maar even...De meeste groepsleden hadden een bijna theoretische benadering van hun vak gemeen, maar kwamen daarenboven tot zeer opmerkelijke realisaties...Al bij al droeg hij hun geen kwaad hart toe, maar dat was niet altijd wederzijds


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK