Archief Etcetera

687 document(en) met "JE MIJ NIET" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
de laatste jaren verschijnen ook steeds sneller nieuwe gezichten in het gezelschap, en je kan je afvragen of de band die zij hebben met het werk dezelfde is als vroeger...Je presenteert jezelf, maar je weet niet voor wie, er is alleen het blinde camera-oog...Omdat ze je zo aankijkt terwijl je de zaal inkomt, en haar beeld nog lang blijft hangen als de dans al begonnen is, gaat er tegelijk verleiding en brutaliteit van uit: ze kijkt je zonder verpinken aan

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Hoewel over het algemeen gunstig ontvangen kon Manon mij niet bekoren (Etcetera nr...Tosca, De Vlaamse Opera / A. Augustijns Het concept en de uitwerking van deze Tosca verschilden in die mate van Manon dat je je afvroeg of hier wel dezelfde regisseur en decorontwerper aan het...Nadat Paris opnieuw opduikt in zijn leven en hij een mens, a father and a king, vertolken mag en niet langer een mythologische figuur, staat de regisseur hem een 'natuurlijker' spelen toe en dit gaat

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Alleen, dat is waarschijnlijk toch niet de bedoeling, als je je monumenten presenteert onder een titel die te maken heeft met tijd en niet met ruimte, 'memories', geschiedenis...Bovendien krijgen ook sculpturen die niet verwijzen naar de geschiedenis van het theater (van Wilson) titels mee, waarbij je behoorlijk wat moeite moet doen om ze niet met een betekenis te laden...Wat er te zien was, was een verzameling stoelen en anderemeubels, waarvan je kan zeggen 'oh, mooie stoel', of zelfs 'mooi monument'; als je ten eerste niet weet hoe deze stoel heet, en ten tweede niet

Nr. 37, April 1992 • Maarten Van Steenbergen • boekbespreking /
Eén bedenking moet me daarbij toch van het hart: als je de inkomsten en uitgaven van de periode 1985-1990 optelt, blijkt dat het NTG in die vijf jaar een tekort van 13 miljoen opliep, waarvan bijna...theater dat je bezighoudt...veel meer halfslachtige voorstellingen gezien, zonder visie, zonder dat het voor mij een spiegel was van het theater van de wereld

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries • De Opdracht theatrale kaalslag
Want hij maakt het je bepaald niet makkelijk door zomaar van Parijs, naar Jamaica en Peru te switchen; van herinnering naar vertelling en vice versa; van verleden, heden naar toekomst; van Danton en...Hij schetst en geeft contouren aan, maar kleurt niet in, vult niet in, dikt niet aan...Op het eerste niveau heeft dat als resultaat dat de tekst veel meer komt bovendrijven en je aandacht toegespitst wordt op de zegging zelf: de taalhandeling wordt niet besloten in een figuur, wordt

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
Deze polarisatie gaat waarschijnlijk perfect op, als je het werk van het Kaaitheater met de 'mainstream' van het Vlaamse drama en de consumptiecultuur bekijkt, maar het lijkt mij onjuist te beweren...Josse De Pauw). Het vertelt iets over de manier waarop taal in je hoofd zit, erin rondspookt, een eigen leven leidt dat soms kan samenvallen met een 'boodschap', en soms ook niet, het vertelt iets...Maar je bedenkt dat niet, het ontstaat

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Ze bouwt zich een fantasiewereld op met haar pop Quichot waardoorheen al haar dagelijkse ellende voor de lezer (en het publiek) zichtbaar wordt:' Ge hebt mij vergeten zeggen dat 'k een tuuter moest...Er wonen geen goden, maar sukkelaars; je ziet er geen tragedies, maar melodrama's. Daarom gaan de personages in mijn stukken niet gebukt onder het Noodlot, maar onder noodlottigheid: het toevallig...Ensceneringen als Mouchette en Koste tonen dat Sierens teksten niet alleen een grote mate van formalisme toelaten, maar er ook om vragen

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Je zoekt niet meer naar uitbreiding, maar integendeel naar verenging zodat dat je uiteindelijk uitkomt bij de mens als sociaal dier dat iets herkent in het allerindividueelste standpunt van iemand...Etcetera: Ga je je dan niet nog meer afgrenzen met een groep van gelijkgezinden, zodat dat er nog een grotere kloof ontstaat...De evolutie die je beschrijft is mogelijk, maar ik denk niet dat we grenzen verstevigen

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
En dan duurt het een tijd vooraleer je die dingen allemaal verwerkt hebt, vooraleer je ziet hoe je daarin zelf evolueert en misschien ook wel voor je ziet dat je uiteindelijk toch een goochelaar...En die ontroering kan zitten in heel banale dingen die je te zien krijgt, niet alleen de grote schokkende momenten...Etcetera: Als je de optie neemt om Meneer Jean te zien als de grote narcist, snijd je je dan niet meteen ook af van de erotiek

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Van De Tasso bij Discordia wordt je niet veel wijzer, en Friedrich Nicolai lijkt een beetje gelijk te krijgen...Er hangt een waas van vrijblijvendheid over de Tasso van Peyskens, zelfs al heb je de voorstelling maar één keer gezien en kan je niet zeggen of het drama bij een andere opvoering ook een andere...Ik blijf de neiging hebben om Torquato Tasso te beschouwen als een politiek relevant stuk, alhoewel ik mij tien jaar geleden liet overtuigen, door Jan Decorte, dat dit niet het geval was (zie Etcetera

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Met dit soort tekst weet je als teatermaker niet waar je uitkomt...Muziek, zang en dans krijgen er een functie in. De muzikaliteit van een voorstelling is meer en meer een preoccupatie van mij en wat de acteurs betreft: wat mij interesseert is de spanning die er...Je zorgt zelf voor bloed verversing, een nieuwe stroom, zonder dat je in het wilde weg begint te plukken en te plakken

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Ach mijn liefste, ik neem je mee naar het theater zoals je een dode mee naar het leven neemt...En dan wil ik van jou houden zoals jij van hem houdt, als jij dan van mij houdt zoals ik van jou en dat hij dan van haar houdt die mij liefheeft, als zij ook van hem houdt zoals ze van mij houdt...Je hebt geprobeerd ermee te leven, het is je niet gelukt, dus vergeet het, laat het los

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
De filosofie is dat je je niet pluralistisch tegenover het publiek opstelt, dat je het zijn eigen keuze uit het aangeboden programma laat maken...Wanneer je kiest voor een bredere waaier van voorstellingen (wat het maken van keuzes niet uitsluit) verlies je die commentaarfunctie en heb je daardoor minder artistieke slagkracht...Ze mogen niet gedwongen worden tot een bepaalde programmatic De opdracht die het decreet geeft aan de kunstencentra om jong talent te zoeken en te begeleiden, mag niet als algemene regel

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
De afspraak met Marc Clémeur is dat ik hier blijf als dirigent, maar niet als muziekdirecteur; een combinatie van beide functies is voor mij niet langer haalbaar...Zes weken voor een opera-produktie uittrekken is niet gemakkelijk, als je er rekening mee houdt dat ik jaarlijks een honderdtal concerten in binnen - en buitenland verzorg...Als je als operahuis 500 miljoen krijgt is het evident dat je internationaal niveau haalt, anders ben je al dat geld niet waard

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
Als hij later de tekst van Muller er nog eens op naleest, kan hij er niet achter komen wat de componist tot deze vorm heeft gebracht...Om eerlijk te zijn kan het mij niet schelen, want net zoals Dusapin, kunnen noch Delcuvellerie noch zijn dramaturg Jean-Marie Piemme mij tonen of zij iets van Muller begrepen hebben...Met belangstelling keek je uit naar deze regie, omdat Delcuvellerie behoort tot de overtuigde marxisten in dit land en omdat de aftandse schrijfwijze en de achterhaalde leefwereld van Claudel moeilijk

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Het probleem is dat de professionaliteit de door mij pervers gedolven valkuilen niet kan vermijden...Je kan Discordia toch niet afschrijven als achterhaald en routineus op het ogenblik dat de niet-ingewijden Discordia beginnen 'gewaar' te worden - en terwijl diezelfde Maatschappij tot de...recensies of in gesprekken niet theatermakers (Ritsema, Perceval) lees je zo veel over het op zoek gaan naar het persoonlijk geluid van de acteur, of omgekeerd, over "teksten uit een tijd toen spreken

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Maar zelfs al blijft dat litteken dat je ervan overhoudt als je je van je ouders hebt losgescheurd, altijd schrijnen en trekken, de tijd dat het dag-in-dag-uit je denken bepaalt en je doen verlamt...Maar je komt met meer mensen in aanraking dan degenen op wie je je symbiose -droom projecteert, mensen naar wie je kijkt en die je verbazen, zo niet verbijsteren, die je mededogen opwekken of je...Maar je hoeft je die allemaal niet te realiseren om te weten dat de structuur van hun twee verschillende gedachtenwerelden begrip en dus een vorm van symbiose uitsluit

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Voor het publiek was dat soms vervelend, want die raar gesproken tussenteksten kon je toch niet volgen, en eigenlijk wilde je gewoon het volgende nummer horen...Als je je ogen sluit voor de theatrale aspecten --of als die er zelfs amper zijn--, en als je de tekst niet kan volgen --of als die zelfs niet uitgevoerd wordt--, kan je dan bij Stockhausen of Nono...Antigone --noodzakelijk muziektheater ? De combinatie van muziek en theater, die elk op zich waarschijnlijk niet interessant en spannend genoeg zijn, maakt een voorstelling die mij niet deed denken

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Als je vijf delicate kleuren bij elkaar zet en je haalt er een weg, of je hebt iemand die in een bepaalde passage dezelfde kleur heeft, maar in andere niet... Het is nooit hetzelfde...Het gaat erom dat je naar bepaalde processen kijkt en bij het niet weten liefst rustig maar ook vaak angstig blijft kijken en probeert... Je zoekt aan de hand van iets wat bestaat, hoe je dat door...Etcetera: Zou je je werk dan beschrijven als een proces waarin je intuïties hard maakt, bewijst wat je nog niet weet

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Niet dat dit een minwaarde is, het is wel belangrijk om weten...Er staat nog veel meer in de studie, maar al bij het lezen van zijn 'Mattheüs-effect-theorie' (pagina 8) bekroop mij het gevoel dat het niet helemaal klopte...Ofwel neem je een representatieve steekproef volgens de regels van het vak, ofwel analyseer je enkel de gegevens die je binnenkrijgt