Archief Etcetera

332 document(en) met "KENT JE" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 89, December 2003 • Bernadette Timmermans • Het stokje van bloed en tranen: Spraakvaardigheid:...
Stempedagogen vertrekken van het principe dat je de stem en uitspraak kan verfijnen als je de basismechanismen van het spreken goed beheerst - een principe dat rechtstreeks teruggaat naar de Griekse...Nu nog herken je de 'kleine Fonteyntjes' met een zeer typisch en herkenbaar stemgeluid meteen...Het is dus belangrijk je eigen stem terug te vinden en niet een 'nieuwe' stem aan te leren

Nr. 90, Februari 2004 • Rud Vanden Nest • Onder het mes: Oom Vanja (Luk Perceval/met...
Misschien gelukkig voor hem: je kunt je niet voorstellen welke van de twee hem zou hebben platgewalst...Laat dat echter geen bezwaar zijn: het brengt ons ook het dansje van de professor en de moeder (op Je crois entendre encore uit Bizets Pêcheitrs de Perles), dat de oude dame met al haar vergane...De indruk die je nu krijgt is, ofwel, dat sommige op zich blitse spelvondsten wat onberedeneerd in het geheel werden opgenomen, ofwel dat de acteurs dermate werden opgejut dat ze zichzelf (en meteen

Nr. 90, Februari 2004 • Kees Vuyk • Waar anti-politiek heerst, kan toneel niet gedijen:...
Al vinden we overal ter wereld en doorheen de hele geschiedenis cultuuruitingen die je toneel kunt noemen, tot wasdom komt deze kunstvorm pas in de westerse cultuur, om te beginnen bij de Oude Grieken...De vraag is hoe je vrij kunt zijn in het samenleven met anderen...Vroeger heb ik wel eens beweerd dat theater de kunstvorm van de postmoderne samenleving is. Je ziet immers de postmoderne denkstructuren voorgetekend in het laatmoderne theater

Nr. 90, Februari 2004 • Marleen Baeten • In de ban van de grens: Groot...
De portretfoto's geven je even de illusie dat je met de kinderen mee kan kijken naar de wereld die zij zich inbeelden, om dan te beseffen dat hun wereld -zo je die al even gezien mocht hebben- al snel...Na het bekijken van de achtentwintig kinderportretten besef je dat je niet alleen achtentwintig beelden van kinderen gezien hebt, maar vooral je eigen kindbeeld...Elias heeft zelf wel gepro- beerd om de link te leggen met de rol van kunst en jeugdtheater, maar je kan alleen maar vaststellen dat hij het jeugdtheater niet kent en dat hij deze taak dus

Nr. 90, Februari 2004 • Erwin Jans • Hoezo, 'allochtonentheater'?: It ain't where your from,...
De dubbelzinnige geste van ponering en ontkenning zou je tekenend kunnen noemen voor de moeilijkheden waarvoor de kunstkritiek (en dus het artistieke kwaliteitsoordeel) zich geplaatst ziet bij...gar-distische intellectuelen uit te nodigen, maar er zou meer geprogrammeerd moeten worden wat men niet kent

Nr. 91, April 2004 • Maaike Bleeker • Verhalen voor een nieuwe wereld: Een repliek...
Je bent wat je eet zou de impliciete boodschap kunnen zijn waarmee de Marokkaanse bakker zijn Chinese klant op zijn plek zet...Hoe zit dat in een land dat nauwelijks een nationale keuken kent, een keuken die voor zover al bekend niet echt iets is waarop we ons laten voorstaan...het begin van zijn lezing al buiten spel gezet), en nog specifieker drama, kun je je afvragen of de politieke en maatschappelijke betekenis die theater vandaag de dag zou kunnen hebben wel te begrijpen

Nr. 91, April 2004 • Clara Van den Broek, Lucas Vandervost • Heel het leven van een mens is...
Want bij het samenspelen waar ik van houd, heb je als publiek ook je eigen verantwoordelijkheid: je moet dan zelf invullen en je intelligentie gebruiken om dat emotioneel te maken...Je vindt de vrijheid pas als je de beperkingen ontzettend goed kent...Je kan binnen je kadertje impulsief zijn, je kan Kuifje bijvoorbeeld nog eens laten knipogen, maar je kan je kadertje niet verdraaien, waardoor Bobbie ineens wel in beeld komt, want Kuifje is in het

Nr. 91, April 2004 • Luk Van den Dries • Oefeningen in het verdwijnen: Enkele gedachten rond...
Je krijgt een badjas en slippers en dan kan je zelf een beetje kiezen wat je verder doet...Dood Paard, die in dezelfde traditie werkt, noemt dit 'de eenheid van tijd, plaats en han- deling'. Je speelt altijd in het hier en nu, je spreekt tegen het aanwezige publiek...Het is de noodzakelijke voorwaarde voor elke tekst die wordt geschreven: dat wat je niet weet en (nog) niet kent

Nr. 91, April 2004 • Erwin Jans • Oedipus, Echnaton en Nasser: De Griekse tragedie...
Het theater in zijn specifiek dramatische traditie mag dan al in hoofdzaak Europese import zijn, het Oosten kent wel degelijk theatrale en para-theatrale tradities in de vorm van religieuze rituelen...Zijn opstel Cultuur, identiteit en geschiedenis beëindigt hij met dit tegelijk intellectueel en ethisch appel: 'De historische waarheid van je ervaringen herkennen; de waarheid van andere culturen en

Nr. 91, April 2004 • An van Dienderen • Collectiviteit in beeld: Het productieproces van The...
La preuve c'est que je suis là, que je peux dire ce que j'ai envie de dire et de faire ce que j'ai envie de faire; je peux tourner un film et parler du Togo, de tout ce qui, politiquement, se passe...Là-bas, je me sentirais comme un mouton ou un chien en laisse ou un poulet dans un poulailler alors qu'ici, je me sens hirondelle, je peux voler où je veux, dire ce que je...Als kunstenaar kan je alle richtingen uit, je kan experimenteren, je kan... Maar ik denk dat iedereen voor zich moet toegeven dat als je een film ziet waarbij je weent, het een échte film is. Hoewel

Nr. 92, Juni 2004 • Transformatie en crossdressing
de podiumkunsten kent crossdressing een lange geschiedenis: zowel in het oude Griekenland als in het Elisabethaanse theater werden vrouwenrollen immers gespeeld door mannen in drag...Enkel in de scène waar Loemij de maagd speelt, krijg je een uitvergroting van clichés te zien...Die vervloeiing zie je ook in de schaarse dansscènes, waarvoor de mannelijke/vrouwelijke bewegingszin van Desh werd uitgewerkt

Nr. 92, Juni 2004 • Katleen Van Langendonck • 'De essentie van verleiden is transformatie': Geslacht,...
Rudi Laermans heeft een gelijkaardige reactie na Elena's Aria: 'Je wilde de zaal uit, weg van al dat vrouwenverdriet waar je als man niets mee te maken had...de podiumkunsten kent crossdressing een lange geschiedenis: zowel in het oude Griekenland als in het Elisabethaanse theater werden vrouwenrollen immers gespeeld door mannen in drag...De meest plausibele beschrijving die ik tot dusver heb gehoord van iemand die het kan weten, luidt dat je het zou kunnen vergelijken met je eigen gewaarwording van de ruimte achter je rug

Nr. 93, Januari 2004 • Elke Van Campenhout • 'Being in love is like being in...
Zoals Kane in haar boude uitspraak 'being in love is like being in Dachau' reeds suggereert, maakt de liefde je bewust van je gevangenschap...Van je machteloosheid ten opzichte van wat je overkomt...Tinker Ik kan je niet beschermen

Nr. 93, Januari 2004 • Elke Van Campenhout • De autobiografie en de kunst van het...
Als je terug een lichaam hebt, word je opnieuw een persoon...Dat is verschrikkelijk, het is alsof je datgene wat je alleen maar privé in je badkamer zou doen ineens op het podium zet...zijn boek La disparition bijvoorbeeld, gebruikt hij geen enkele keer de letter 'e'. Wanneer je dit uitspreekt wordt 'sans e' 'sans eux, en begrijp je dat dit boek eigenlijk een formele verwerking

Nr. 93, Januari 2004 • Flore Opsomer • Kijken vanuit het Westen, een belemmering bij...
Heel vlug kom je ongewild in een vacuüm terecht, waar je niet meer uit ontsnapt...De grote hamvraag blijft: hoe ga je om met een ongekende vormentaal, een danstaal die voor mij, als westerse toeschouwer, grotendeels ontoegankelijk is? Chettur repliceert dat het probleem zich...En daarmee zijn we aanbeland bij de 'verplaatsing', een artistieke migratie waarbij je zowel 'de Ander' als jezelf ontdekt, om dan dans uit niet-Europese continenten naar eigen waarde te kunnen

Nr. 93, Januari 2004 • Elke Van Campenhout • Vervalsing voor wat het waard is
Er is geen taal meer, er is geen vraag meer, en niemand kent nog een antwoord...Waar je aanvankelijk de schokkerige bewegingen van Stuart en Lachambre nog zou kunnen toeschrijven aan een reëel verdriet en alsoholmis-bruik, wordt deze optie in de gespeelde first-date setting

Nr. 94, December 2004 • Jeroen Versteele • Intiem theater? The Smile off your Face...
Intimiteit is toch iets voor 's morgens in bed of 's avonds op café, iets dat er plots is tussen jou en iemand die je heel goed kent...Denk intiem contact te hebben met iemand waarvan je weet dat hij toneel speelt, en je houdt jezelf voor de gek...Je rolstoel rijdt achteruit, steeds verder weg van de laatste scène, die waar je je glimlach achterlaat, terwijl een reusachtig doek omheen het scènebeeld zichtbaar wordt en je letterlijk weer uit het

Nr. 94, December 2004 • Jeroen Versteele • Het dubbelleven van een begeerde vrouw: Sylvia...
Niet alleen omdat je hetzelfde verhaal een tweede keer te horen krijgt en gaat vergelijken met de eerste versie, maar ook omdat je vooraf al een beeld hebt van Sylvia Kristel...Je beseft immers dat deze nieuwe versie eigenlijk eerder ontstaan is dan diegene die je al kent van daarnet...Wanneer je een levensverhaal reconstrueert door erover te vertellen, mis je telkens minstens één afwijkende versie (en waarschijnlijk ontelbare andere) die op een ander ogenblik zouden kunnen ontstaan

Nr. 95, Februari 2005 • P O L L E S C...
astrid Dat is geweldig, dat je mij vertelt dat je mij graag ziet, alsof ik dat gekocht heb...Misschien betaal je daar alleen maar, want die kerel knipt je haar helemaal niet maar vraagt geld om het te laten groeien...Clip: Laat het groeien astrid Nu had ik toch iets anders verwacht uit jouw mond en ik ben er zeker van dat je weet wat je verkoopt, kappertje, maar je zegt alleen maar de de hele tijd LAAT HET

Nr. 95, Februari 2005 • Jacques Rancière, Tom Hannes • De politiek van de esthetiek
Maar aan rechtvaardigheid gaat iets vooraf: hoe weet je dat de persoon tegenover je die zijn stem verheft wel degelijk over rechtvaardigheid praat en niet zozeer zijn of haar eigen pijn uitdrukt...Het Politiek en kunst zijn geen twee gescheiden en permanente werkelijkheden waarvan je je moet afvragen of ze al dan niet met elkaar verbonden moeten worden...Als je de kamer van Boltanski verliet, kon je bijvoorbeeld honderd foto's van Hans Peter-Feldmann zien, die één persoon van elke leeftijd van één tot honderd jaar toonden, en een heleboel andere