Archief Etcetera

1018 document(en) met "ZE ER NOG" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
sleuren ze de plaatselijke cultuurscène onverbiddelijk met zich mee: theaters plannen een Festwochenpremière, kunstgalerijen houden opendeurdag, musea openen nieuwe tentoonstellingen, kerken organiseren...Er is geen centrale held, maar een hele reeks kandidaten...De Oostenrijkse regisseur Horst Zankl ten slotte, kreeg na langjarige arbeid in het buitenland en slechts enkele Burgtheaterensceneringen, nog eens de kans om zijn werk aan het thuisfront te vertonen

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Kwaliteit heb je er wel voor en het valt te verwachten dat ze in de komende jaren een hoogstaand oeuvre zullen opbouwen, maar even waarschijnlijk is het ook dat Wenen daarmee nog geen aktief...er voor ze niet makkelijker op...De meeste van de "Kleinbühnen" baten hun kelder-of kamertheatertje uit met een totaal gebrek aan zelfreflectie en lijken er enkel nog in geïnteresseerd zichzelf in stand te houden, vastgeroest

Nr. 19, September 1987 • Inhoudstafel
Je kunt er ook uit aflezen dat de muziek de passies meer pleegt op te wekken dan het theater dat doet...Voor Wenen gaat ze alleszins niet op: als je daar het Burgtheater sluit, krijg je ongetwijfeld evenzeer een volksoproer als wanneer de Staatsoper of het Musikverein zouden dichtgaan...52 In dit nummer ook nog Dossier opleiding: alternatieve cursussen, pag

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Haar vader is bijna altijd op reis, en dus vertelt ze zichzelf maar het verhaal van Goudlokje en de drie beren - bij Dora zijn het er maar twee, evenveel als ze er zelf ter beschikking heeft...Toen zat hij nog boordevol plannen want er waren aanbiedingen van KNS, Fakkelteater en BRT...Het is nodig dat er producenten, theaters zijn die zeggen: ze zijn nog jong, laat ze hun gang maar gaan, da's de toekomst... zoals ouders dat zouden zeggen

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Marianne merkt dat ze nog steeds de koffer en de draagtas in haar handen heeft...Bruno Jouw zorgeloosheid... Herinner jij je eigenlijk nog wel dat er tussen ons eens een innigheid heeft bestaan die inging boven het feit dat wij man en vrouw waren en die er toch door werd bepaald...De schrijver En in de auto liggen er nog meer

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Herinner jij je eigenlijk nog wel dat er tussen ons eens een innigheid heeft bestaan die uitsteeg boven het feit dat wij man en vrouw waren en die er toch door werd bepaald dat we dat waren...Bruno Jouw zorgeloosheid... Herinner jij je eigenlijk nog wel dat er tussen ons eens een innigheid heeft bestaan die inging boven het feit dat wij man en vrouw waren en die er toch door werd bepaald...Na een tijd... Waarachtig er bestaat nog liefde

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Trouwens de zevenkoppige bezetting is er mede oorzaak van geweest dat dit Hand-keproject een lang traject afgelegd heeft langsheen arme en armere gezelschappen: van Korrekelder (nog onder André...Door ook haar verlangen naar een eenheid met het kind verder af te zwakken (van de vijf moeder-kind scènes blijft er slechts één, hoewel centraal, over) wordt Marianne enkel nog als object behandeld...Mekaar omhelzen, aanraken, proberen te kussen, doen ze nog steeds, wat de hebberigheid verder onderstreept

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Er is ook nog het respect voor de spelers; je kan dan geen rollen of grote partijen tekst meer schrappen...de eerste versie kwamen de goden liefst acht keer aan bod, uiteindelijk hoorde men ze nog maar vier keer...Ze zijn werkelijk bereidwillig, en ze verrassen me met het boeket bloemen, dat ze me aanbieden

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Veel van wat er in de vorige boeken staat, gaat nog altijd op...Er werd heel persoonlijk gewerkt, wat men niet voldoende onder de knie had, zodat een van de danseressen er in extremis uitgestapt is. Een schizofrenie van de produktie lag ook in de perceptie van...De deelnemende plastische kunstenaars zijn ook niet gekozen omwille van hun vroeger werk, maar wel op basis van wat ze me zeiden over het gebouw na er samen doorgewandeld te hebben

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
sette De Herdts beelden in de laboratoriumzaal waren mooi geweest en passage, ze verloren hun kracht omdat er "een opvoering" van werd gemaakt; bij Inès Verhoyes performance wou ik liefst snel weg...Meermaals tijdens dit Klapstuk had ik de indruk een buitenstaander te zijn in een festival dat nog steeds zijn sociologische verankering vindt in het Leuvense studentenpubliek...Amateurisme (in positieve zin), voluntariaat en dienstverlening zijn er de peilers van

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Oei wordt indrukwekkend als ze onder dat juk uitbreekt in een duivelse solo: met een enorme vernielzucht tegenover zichzelf gaat ze telkens opnieuw de confrontatie aan met de dansvloer, om met een...Populaire wil de toeschouwer op zichzelf terugwerpen en gaat er dan nog prat op dat bij een vorige voorstelling (Ame) mensen flauw vielen of vochten om buiten te geraken...Ze overrompelt niet, want drijft niet op een gesynthetiseerde visie of interpretatie - De Keersmaeker heeft er geen behoefte aan de gaten in Müllers tekst op te vullen-maar laat de spanningen bestaan

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Hun kracht putten ze uit hun authenticiteit, hun bescheidenheid ook: je wordt als toeschouwer aangesproken, niet overdonderd; je mag getuige zijn, maar ben je er niet, dan gaan ze net zo goed door...Ze willen niets anders dan doen wat ze doen...Ongetwijfeld is er nog ruimte voor een vierde editie

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Tegenwoordig heeft ze zelfs eigennamen, maar onze ouders, van voor '68 en nog groot geworden met relativeren, noemden het hele zootje gewoon confectie...Wij, de snobs van toen, wij gingen nog naar een échte kleermaker, die nog wist wat een persoonlijke coupe was en die zijn lintmeter niet alleen in je kruis plantte om de lengte van je broekspijpen af...zeker, na enige tijd raakten wij op dat nieuwe pak ook wel uitgekeken - niets verveelt zo snel als er vlot uitzien zonder het te zijn - en dan ging dat nog lang niet versleten pak de kast in voor een

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Om het genuanceerd te stellen: aan de ene kant is er het gevestigde, verstarde grote theater, dat sindsdien nog meer verzandde in routine en afbraak van kundigheden en aan de andere kant zijn er een...Er wordt snel en intens door de politiek ingegrepen, terwijl men bij ons al jaren zégt dat het decreet moet of zal veranderen, maar er daarmee nog altijd niets is gebeurd...gaerts wel leuk maar wat onstuimig en heeft Blauwe Maandag" - die ze nog maar pas bejubeld hebben

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Daarna ontdekken ze dat er nog een grotere stakker op hetzelfde terrein beschutting heeft gezocht...Het merkwaardige bij deze nieuwe acteurs is dat ze niet alleen in de stijl van Bourdet spelen, maar dat ze ook nog op de vorige acteurs lijken...Ze moet er veel voor betalen, en het ergste is wel dat ze door haar kleine ambitie haar zoon de dood instuurt

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Zet mij 3,4 jaar aan de balie en wat zou er nog van mij overblijven...Sommige docenten, wat ze ook mogen beweren over de functie van je eigen persoonlijkheid in het spelen van rollen, redeneren dan vaak: "Jij bent te veel gevormd, daar kunnen wij nog weinig mee doen...Op die manier kan ik ervoor zorgen dat ik bij produkties terechtkom waar het werkproces nog niet geïnstitutionaliseerd is, waar er nog een iets grotere creatieve vrijheid bestaat, zonder routine

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
de loop van de repetities heeft Hélène Cixous eigenlijk ontdekt wat een enorme vrijheid haar geboden werd, een vrijheid die ze niet optimaal geassimileerd had of waarvan ze onvoldoende geprofiteerd...Ze is echter niet zomaar een bedacht personage, ze bestaat ook echt en is daarom ook heel concreet...Maar dan ontstaat er plots iets heel evidents en merkwaardig genoeg stellen we vast dat, als hij die muzikale evidentie bereikt, dit meestal impliceert dat wat er op de scène gebeurt ook heel juist

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Als je vroeg genoeg komt, zit het hele gezelschap nog samen te eten in een tot refter omgedoopte barak, er wordt afgeruimd en (gratis) koffie geschonken aan de moedige, maar meestal tevergeefs...ook nog Cambodja dat extra gemarkeerd is. Verder worden er ook lekkere Indische hapjes geserveerd en is er ook nu weer het aparte spektakel van de zich schminkende en concentrerende acteurs onder de...Enkele van die acteurs mengen zich trouwens al heel vroeg tussen het publiek: als Britse "Indische" politiemannen begeleiden ze mensen naar nog vrije plaatsen, organiseren ze de tribunes zodanig dat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Tegen dat theatraal separatisme (er bestaat nog geen cultureel akkoord tussen de twee grote gemeenschappen) wordt op het terrein wat gedaan...Hij ontmoet er mensen, dan nog leerlingen, die dezelfde vragen stellen aan het theatrale bedrijf: hoe theater maken in een tijd dat het theater zelf een achterhaalde, minoritaire kunst geworden...De ideologie van Groupov komt na de val van de grote wereldbeschouwingen: er is geen stevige basis meer, er resten nog slechts kruimels en fragmenten

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alexander Baervoets • Oskar Schlemmer: Das Triadische Ballett
Europa was een broeikast vol -ismen -- kubisme, futurisme, dadaïsme, expressionisme, fascisme, nazisme, communisme, anarchisme, en ik vergeet er nog een stel -- en specifiek voor de dans was er de...Daarna wilde Schlemmer zijn onderzoek opdrijven tot een tweede niveau, waar de menselijke gestalte in de ruimte ging bewegen, wat de mogelijkheden tot interactie nog ontelbare malen verhoogde, zeker...De personages vervaagden gaandeweg en hadden er nog slechts betekenis in het geheel