Archief Etcetera

1052 document(en) met "Hij" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Het is alsof hij helemaal niet wil wat hem door de heksen voorspeld is. Hij lijkt meer een figuur van het tweede plan...De regie zelf was in de handen van Adolf Dresen, die degelijk werk aflevert, waarbij hij nogmaals bewijst hoe knap hij met grote koorscènes overweg kan...Nederland had hij een goede vriend gevonden en ook werk als acteur en auteur bij Theatergroep Splien in Zoetermeer (Robin Hood 1979, Karel en Elegast 1980, Gekleurde Kralen 1981). Maar hij bleef

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Hij is jonger dan zij...Dan legt hij zijn hoofd op haar schouder alsof hij ter plekke wil inslapen...Hij duwt haar de cel in. Ook hij gaat erin

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Bruno Je moet hem zeggen dat hij boterkoeken voor u koopt, dan moet je ze niet altijd hier komen opeten, zunne...Hij schenkt zich een wodka in. Hij rookt...Hij merkt dat hij nog steeds haar handen vastheeft

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Handke als oude man) van de uitgever (hij spreekt diens tekst, erft zijn champagnestreken) en van de acteur (hij likkebaardt achter Marianne aan). Behalve de reductie van de romanbevolking, vallen ook de...Wanneer Bruno geraakt wordt in zijn groot ego en aan de kant gezet, ontwikkelt hij tirannieke en cynische dimensies: hij chanteert Mariannes moederinstinct, beledigt haar lichamelijk, brutaliseert...Wanneer Marlowe een raadsel opgelost heeft en vanalles meegemaakt heeft voelt hij zich aangegrepen en moe, maar zodra hij thuis is vindt hij de eeuwige rust terug

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Toen hij twaalf was, zette hij zijn eerste stap op de scène en ontdekte hij de lieve leugen van het toneel, want iedereen werd dronken van een drankje dat bij nader toezien niets anders was dan wat...Hij heeft één passie: hij koestert zijn bezittingen...weten dat dit een bijzonder begaafd acteur is, maar in de regel buit hij zijn présence te veel uit en schakelt hij over op underacting

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Je moet niet op voorhand zeggen dat hij nergens uitkomt...Ik vind de evolutie die hij doormaakt interessant en dat proces wil ik ondersteunen...Bij Paxton viel me op dat niet zozeer wat hij deed opmerkelijk was, maar dat zijn hele persoon in het geding was

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
Zijn frustraties ook, bij het feit dat hij een deel van zijn publiek - eens afgestudeerd - weer verliest en het opbouwwerk opnieuw moet beginnen... De euforie omtrent de "grote dansboom

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Melo Gallotta is Italiaans voor mij; hij hanteert een taal die ik niet helemaal kan duiden, maar die er na vier voorstellingen vertrouwd uitziet, een prachtig-muzikale taal die mijn emoties...tegenstelling tot de alchemist Fabre maakt hij niet de geest maar de materie zichtbaar...Hij improviseert, maar dat leidt - vreemd genoeg - nooit tot momenten waarop je hem ziet nadenken

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Bij Gallotta is het andersom: hij neemt je bij de hand, loodst je door zijn vaak triviale wereld, maar plaatst je toch voortdurend op het verkeerde been...Saez: hij danst prachtig, maar verder niets...Meer zelfs, naarmate de voorstelling vordert, neemt ergernis de bovenhand omdat hij zijn mogelijkheden zó verwaarloost

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Iedere kunstvorm, zoals hij zich aan ons voordoet, blijkt voor één procent te drijven op een unieke persoonlijkheidsontwikkeling, een zelfbewuste brede visie, een individueel historisch en...Iedere kunstvorm, zoals hij zich aan ons voordoet, blijkt helaas ook voor negenennegentig procent te drijven op imitatie en citaat, op vleugellamme verbeelding en confectiematige uniformiteit, die

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Kwaliteit, zegt hij, werd immers door die nieuwe theatermakers anders gedefinieerd, nl...Ook vandaag, zegt hij, stelt men in Nederland een verscherping vast van het beleid...vindt hij nog steeds jammer, omdat het zegt hij, om een historische kans ging die hij echter veel te laat heeft gekregen: "Het werken met te weinig middelen heeft te lang geduurd

Nr. 20, December 1987 • Inhoudstafel
Na vingeroefeningen in het Westvlaamse amateurtoneel, werd hij opgemerkt met De getemde feeks bij Malper-tuis en kreeg hij opdrachten van grote theaters als het NTG en de KVS

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Hij heeft een vaste greep op dit complexe notenbeeld, en hij weet talloze details te boetseren...Hiermee tekent zich bij de schrijver Bourdet een vreemde evolutie af: hij is gestart bij variaties en deviaties van het meest populaire theatergenre in Frankrijk, maar stuk na stuk is hij steeds...een programmanota biedt hij hiervoor zijn excuses aan, maar hij kan het ook niet helpen dat hij "vanzelf' komedies schrijft, zegt hij

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Met de ijzeren discipline die hij oplegde, daar had ik het dus heel moeilijk mee...Wil Beckers is iemand aan wie ik nog altijd met veel warmte terugdenk, die letterlijk weggecijferd is. Hij zat helaas in een vicieuze cirkel: zijn aanbod dat hij kreeg om te lezen, dat was wel...vingers niet aan, dat is op voorhand slecht". Uit die vicieuze cirkel is hij nooit geraakt

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Hij improviseert samen met de acteurs: hij ontleent zijn composities als het ware aan wat de acteurs hem bieden...Ook als de acteurs ergens op een verkeerd spoor zitten, volgt hij hen, want hij is altijd bereid zich aan te passen, nieuwe mogelijkheden uit te testen...Maar dan ontstaat er plots iets heel evidents en merkwaardig genoeg stellen we vast dat, als hij die muzikale evidentie bereikt, dit meestal impliceert dat wat er op de scène gebeurt ook heel juist

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
De draagkracht van zijn optreden en de middelen (bijvoorbeeld zijn herhaalde hongerstakingen) die hij aanwendde om zijn principes te realiseren, komen binnen L'ïndiade wat te mager over

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Hij ontmoet er mensen, dan nog leerlingen, die dezelfde vragen stellen aan het theatrale bedrijf: hoe theater maken in een tijd dat het theater zelf een achterhaalde, minoritaire kunst geworden...Koniec) Een regisseur zei me na Koniec dat wij een ander beroep uitoefenden: hij brengt zoveel produkties per jaar uit, ik regisseer nog altijd mijn eerste stuk...Uitgangspunt voor de opleiding in Luik is dat de acteur op een zeer heterogene praktijk zal botsen, we willen hem daarom een basis geven waarmee hij zelf verder op zoek kan gaan en hem tegelijk ook

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alexander Baervoets • Oskar Schlemmer: Das Triadische Ballett
Wel inspireerde hij zich blijkbaar op Nietzsche, naar wie hij meermaals expliciet verwees...Zij gingen van de inwendige mens uit, hij van de uitwendige; of, zoals Dalcroze, vanuit de muziek, hij vanuit het kostuum...Hij bekritiseerde bij hem het feit dat hij als schilder niet de stuwende kracht was bij de Ballets suédois, dat hij zich beperkte tot decors en kostuums en niet de voltrekker was van een Gesamtidee

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
Bij Wagner is dat niet nodig, want alles wat hij op de notenbalk neerschreef, kon hij moeiteloos door een theorie verantwoorden...Eens hij zich op een beeld heeft vastgepind, leidt hij er alles met veel logica uit af...Als Oostduitser grijpt hij makkelijk terug naar een fascistisch universum: zo maakte hij van Beetho-vens gevangenen uit Fidelio slachtoffers in een concentratiekamp, of reduceerde hij het tsaristische

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Volwassenheid, een toestand die hij niet kent...Als die volwassenen op scène nog eens een kind gaat nadoen, wat vaak gebeurt, en hij pakt er dat cliché uit, van hoe een volwassene denkt dat het kind is, wel dan is hij er reeds zover van verwijderd...dat hij het kind helemaal niet kan terughalen in zichzelf en het dus gaat nadoen