Archief Etcetera

687 document(en) met "JE MIJ NIET" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Deze vorm laat me toe om op kleinschalige basis risico's te nemen Ecetera: Maar kan die complexiteit niet de helderheid van en ruimte voor je eigen verbeelding in de weg staan...Maar ik kan wel in je kritiek inkomen: als ik niet met de nodige rust het geheel ensceneer terwijl ik vertel, ontstaat er een drukte die niet echt prikkelend werkt...Ik wil hier niet mee beweren dat je in die tijd volmaakt gelukkig zou geweest zijn

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Het moeilijke is dat we met die stijl en methode moeten kunnen verdergaan, want als het bij een enkele, uitzonderlijke keer blijft, kan je niet alles vinden wat er met de methode mogelijk...Niet iets wat je wordt voorgeschoteld, maar iets watje in je eigen hoofd maakt...Je mag dat niet met je acteurs doen

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Berouw na de zonde
Heeft het niet veeleer iets te maken met het feit dat Les Troyens helemaal niet beantwoordt aan de verwachtingen die de reputatie van Berlioz als componist met een speciale voorliefde voor het...Hij heeft het daarbij niet verder gebracht dan een lofwaardige poging tot afstoffen, maar het resultaat bevredigt niet...Het werk werd niet tot leven gewekt, je volgde geïnteresseerd, zonder je er echt betrokken bij te voelen: in de ware zin van het woord een museale voorstelling

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
regisseur het niet meer zag zitten, en acteurs en leiding sleepten elkaar voor de rechter om hun twisten te laten beslechten, wat natuurlijk niet lukte...Het enige lid dat kon bogen op jeugdig elan had zich ter bezinning langdurig teruggetrokken op de Nederlandse Antillen (het was winter); de dramaturg die mij zou inwerken heb ik na de brand niet meer...Ik weet trouwens ook niet wat dat is. Ik weet wel, dat de mensen die het hanteren, meestal bedoelen dat je het stuk moet blijven tonen in een vanuit de negentiende eeuw overgeleverde, en door negen

Nr. 39, December 1992 • Lucas Vandervost • Hoezo repertoire?
Maar die eenmalige beleving geldt niet voor mij als artistiek verantwoordelijke van een gezelschap...Ik programmeer niet met de explosie van de honderdmeterloper die wel het grote publiek lokt en het koninginnestuk van de spelen is. Een 100 meter moet je winnen en winnen ligt niet in mijn aard...En je kunt moeilijk trots zijn op het feit dat je de 100 meter tenminste hebt uitgelopen

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Want het fundamentele verschil waardoor de ene groep zich onderscheidt (of zou kunnen onderscheiden) van de andere is niet of die ene repertoire speelt en de andere niet, maar is de wijze waarop ze...Geïnspireerd door hun tegendraadse visies zouden die verkalkte huizen een nieuwe, inhoudelijk-grondige schoonmaakbeurt krijgen en zou het verweerde, burgerlijke begrip 'repertoiregezelschap' niet meer...Je wordt met je ensemble aangezocht om gedurende een aantal jaren het huis te bespelen

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Het is niet meer dan "Ach". In de produktie van Grüber is dit, dank zij de sterke persoonlijkheid van Jutta Lampe, het moment dat je nooit meer vergeet...Je was even terug in de tijd toen de ironische knipoog nog niet hoefde en toen alle emoties ten volle uitgespeeld mochten worden...het niet merkwaardig dat de commentaar van theatertechnische aard is? Moet de belangrijkste vraag niet zijn waarom zo nodig dit onbekende en zeer lange stuk van Hebbel in Amsterdam gespeeld moest

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Je zou kunnen zeggen dat bij deze produktie niet zozeer de inhoud maar wel de vorm de boodschap overbrengt, zodat letterlijk geldt: the medium is the message...Door de Turks-Nederlandse (eventueel ook vrouwelijk-mannelijke) symmetrie in het stuk krijg je als het ware een de facto bewijs van de gelijkwaardigheid - daarom nog niet gelijkheid - van de twee...Als je daar niet van kan genieten, lijd je aan een ernstige vorm van esthetische impotentie

Nr. 40, Februari 1993 • (advertentie)
Het eerste nummer, Beyond Indif-ference, probeert de niet-artistieke motieven in het creatieve proces te doorgronden...Knack DEMONEN] TECHNBLIIT kunstencentrum vooruit 'In Vooruit tref je een ongedwongenheid en authenticiteit die je in andere kunstencentra niet vindt...Blauwe Maandag Cie, Zuidelijk Toneel, De Tijd, Theater Teater, Art & Pro, Hollandia, Cie De Koe, Stichting De Kist, Teater Platform, Mij Discordia, Julien Schoenaerts, Eugène Bervoets, Andante Théâtre

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Mijn houding is steeds geweest om aan dergelijke praktijken niet toe te geven omdat je meestal om de verkeerde reden keuzes maakt...discussies dachten we eerder in termen van: 'Jij heb een andere mening dan ik' en niet: 'Jouw mening loopt achter op die van mij'. Soms denk je wel eens dat je iets uitgevonden hebt...Persoonlijk zou ik zelf niet in een kinderkunstencentrum gaan werken of meehelpen om het op te richten omdat het volgens mij weer een catagoriseren is van het kindertheater én van kinderen

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Je doet maar verder terwijl je weet dat de situatie verergert in plaats van verbetert...Ik slaag er niet in en vraag om hulp, zij zijn er niet toe in staat die te bieden...je wilt 'beleefder' dan die van Stuart: je kunt er naast kijken als je dat wilt, of hem niet zien, als je volmaakt onschuldig bent

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Wanneer racisme ter sprake komt, zeggen mensen vaak: 'Ik ben geen racist'. Dan wacht je enkele ogenblikken, en dan volgt een 'maar': 'Maar ik kan die en die niet uitstaan...' Ik ben racisme gaan...Sindsdien heb ik vaak de vraag gekregen, uit bezorgdheid en uit identificatie: hoe durf je te zeggen dat je schrik hebt...Het vele gepraat over multiculturalisme klinkt me nogal cynisch in de oren zolang als wij, die de betrokkenen zijn, niet kunnen meepraten en vooral als je bedenkt hoe de ernstig werkende zwarte

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
De repertoire-regisseur noemde hij nog in een recent Duits interview "niet eens een halve kunstenaar". En op de vraag waarom hij Shakespeare gekozen heeft, antwoordt hij steevast dat als je dan toch...Met de dood voor ogen betrapt het verhaal zichzelf, zoals Foucault zegt: "Vertwijfeld loop je door de kamer, herhaalt de zinnen voor jezelf; niet slecht gezegd...Ineens zie je jezelf in de spiegel, buigt voorover, bestudeert de pijn in je gezicht

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
anders bekijken: je neemt een tekst en die tekst is je inspiratiebron of je hulpmiddel om een voorstelling te maken...Je hoeft er dus niet naar te luisteren . Dat is fantastisch want het schept de ruimte die je moet hebben om aan de slag te kunnen...Je kan die benadering appreciëren of niet, geslaagd vinden of niet, maar daarom de voorstelling afdoen als "een voorstelling vol zijpaden die nergens naar leiden, behalve dat er in de vijftiende eeuw

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Hét kinderkunstencentrum' bestaat niet, en het zal, als het van mij afhangt, ook nooit bestaan...Om kort te gaan: het simultaan organiseren van dag- en avondvoorstellingen vereist meer en anders gekwalificeerd personeel en meer en andere infrastructuur dan nu voorhanden is. En dat kan je niet...Op de details ga ik hier niet verder in, alleen: laten we het kind niet met het badwater weggooien

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Verontschuldigend hield hij zijn kleren op de arm en zei de kinderen dat hij niet meer wist hoe hij zich moest aankleden, dat hij zich plots niet meer herinnerde welke lichaamsdelen hij in welke...Wanneer iemand daar even de relativiteit van wil aantonen, ga je dat blijkbaar erg persoonlijk opvatten: zo van 'nu ik dat eindelijk heb geleerd, ga jij me vragen om het gauw terug te vergeten'. Je...help je mee aan het uitbouwen van een massacultuur als je die repro-duktie van cliché's niet daadwerkelijk te lijf gaat

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Het woord repertoire-toneel roept bij mij net zulke intense emoties op als het woord rooms-katholiek: het verenigt alles waarvan je houdt en wat je haat...Terwijl zij nog bezig waren hun methodes te ontwikkelen, zag ik in het buitenland al, dat je ook met oud repertoire iets over je eigen tijd kunt zeggen...Bij beeldende kunst kan je altijd nog denken dat wat een kunstenaar nu aan de straatstenen niet kwijt kan, straks voor honderd miljoen bij Christies wordt geveild, zoals bij Van Gogh

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • Klein en klein
theater, maar ook voor de muziek). Het lijkt wel of niemand er wakker van ligt dat je in Brussel, om maar iets te zeggen, de toneelcarrière van Giorgio Strehler niet hebt kunnen volgen, sterker nog dat...Een stad is een plek waar informatie circuleert, en waar de honger naar nieuwe informatie constant aanwezig is. Maar niet alleen het nieuwe, ook het kwalitatief goede bepaalt het karakter van een...Waarom kunnen zijn grote, geroemde spektakels wel in Frankfurt en Parijs opgevoerd worden, en waarom niet in België (zelfs niet in deSingel)? Het is dan logisch dat Frie Leysen een zaal op

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
Financieel hebben de vertoningen weinig te betekenen, en dat hoeft ook niet, want de kosten van de produktie zijn van te voren gedekt...Als de acteurs en actrices in deze moeilijke omstandigheden vijfendertig worden", vertelt Sylvie Drake mij, "stellen ze zich vragen over hun toekomst en over hun sociale positie...Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ik zoveel gunstige reacties op het werk van de Actors Gang hoor omdat de reputatie van Tim Robbins, de man die het in Hollywood gemaakt heeft, op de acteurs en

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Duizelingwekkende snelheden van steeds complexere bewegingsgehelen maken dat je de dansers soms niet meer kan waarnemen, zoals je van een bewegende persoon op een foto ook alleen maar een streep...Mij geeft zelfs de kortste danssekwens van elk van de dansers het gevoel dat ik de bewegingssekwens niet kan overzien: ik zie voortdurend sporen van gekende houdingen en bewegingen maar daartussen...Als je naar Limb's Theorem kijkt, krijg je nauwelijks tijd om met je oog heen en weer te vliegen over de scène, alsof je meer dan één pingpongwedstrijd in verschillende richtingen tegelijk probeert