Archief Etcetera

671 document(en) met "MAAR ZIT-TEN" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Maar wij kunnen die alleen maar vormgeven vanuit ons eigen punt in de tijd, met het bewustzijn van wat ons scheidt van de tijd en omstandigheden waarin die tekst is ontstaan...Kwartet van Muller en Mahabharata van Carrière / Brook zijn maar twee voorbeelden van eeuwenoude teksten, die in een theatrale context van nu een reflectie geven op onze tijd, zonder hun eigen...Zelfcensuur is het grootste gevaar, maar ook het herhalen van een succesformule, of het door blijven spelen van voorstellingen die wel een publiekssucces zijn maar die artistiek niet deugen, en het

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Neutraler gezegd: als er bij een kunstwerk geen vorm meer komt kijken, is het geen kunstwerk meer, maar wordt het een betoog, een pamflet of iets dergelijks...de eerste brief, een wat onwennige start van de voorstelling, komt een aantal abstract aandoende beschouwingen over het fascisme voor, maar in de volgende brieven worden...Ook in Zij kwamen van 't Zuiden zit zo een de facto bewijs

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Van den Eynde • De bloeddorst van de ideale vorst
Bij de dood van de koning van Frankrijk, maakt deze bruut, wanneer hij haar wil troosten, het verdriet van de prinses alleen maar erger...Inderdaad, Isabella wordt erin verkracht, maar dat is ze blijkbaar snel vergeten want wat zien we daarna en zonder overgang: trotse prinses smelt weg voor bruut die zich nogal onhandig gedraagt op het...Ze zit vol vondsten en bij elke scène hebben de makers wel een manier gevonden om de tekst op een verrassende manier te brengen

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
Van dan af schreef Lully geen comédies-ballets meer maar echte opera's. Het gaat dan om een afwisseling van gezongen, vertellende passages (met slechts heel embryonale aria's) met uitgebreide...Vertalen we dat echter naar onze tijd, dan kunnen deze dansen van Lully ons nog weinig schelen, al was het maar omdat we ze niet beoefenen en omdat de danskunst zo een vlucht heeft genomen dat de...Maar dat is wellicht voorbarig, want het probleem zit elders

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Het was oorspronkelijk bedoeld als een eenmalige happening maar bij de eindevaluatie werd besloten om het over te doen...Wanneer een cultureel centrum iets dergelijks organiseert, zit dat ingebouwd in de structuur en de organisatie...Dat is ook zo, maar ze stellen zich weinig kwetsbaar op

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • redactioneel: Het mogelijke
zich van ons verwijdert, kijk eens wat voor vergissing u begaat, want zonder het te beseffen verwijdert u zich nu al van uzelf, u bent een vreemde voor uzelf geworden, de kloof zit in uzelf, uw mislukking...Dat praten betekent misschien niet veel, maar het is het enige vreedzame wapen dat we hebben in de strijd tegen de barbarij, die we in de eerste plaats in eigen huis moeten bevechten, niet met gelijke...wapens, maar met de wapens die ons eigen zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
maar de technische perfectie en de live gebrachte muziek van Mendelssohn brengen dan toch maar weer het gevoel van een sprankelend spektakel over...Jones zegt over Another Historyof Collage, een bewerking van het laatste stuk dat hij en Zane samen maakten, dat 'onder de realistische laag van het dansstuk (een) artistieke vraag (zit): op welk...Cunningham zegt perfect te kunnen bestaan zonder enig publiek, 'niet als iets aparts (...), als iets dat slechts in bepaalde omstandigheden gezien wordt, maar als iets dat bestaat zoals al het andere

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Maar de Vlaamse situatie van nu is niet meer die van WO II of kort daarna...allemaal economische en territoriale eisen, maar bovenal willen ze iets wat van een geestelijke orde is. De Ieren, de Basken, de Corsicanen, de Koerden, de Albanezen in Kosovo, de Azeri, de Portoricanen, de...Ook deze uitspraak van John Berger bevat veel waarheid en maakt meteen duidelijk dat elke vorm van nationalisme niet met één adjectief - 'goed' of 'slecht' - afgedaan kan worden, maar keer op keer

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Maar ik heb altijd de overtuiging gehad dat kunst vrij moet zijn en toegewijd aan menselijke waarden...Wanneer racisme ter sprake komt, zeggen mensen vaak: 'Ik ben geen racist'. Dan wacht je enkele ogenblikken, en dan volgt een 'maar': 'Maar ik kan die en die niet uitstaan...' Ik ben racisme gaan...Maar toen de televisie me vroeg, moest ik toegeven dat ik schrik had voor wat er aan het gebeuren was, schrik voor de xenofobie

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
SCHADE/ schade, geregisseerd door Jan Lauwers en geschreven en gespeeld door dezelfde Tom Jansen (geen Hemingway dit keer, maar zijn eigen verhaal vertellend) staat er: "Ik heb geen ander besef van...een opstel van Michel Foucault lees ik eenzelfde inzicht: "Met de dood voor ogen haast het spreken zich voort, maar ook begint het opnieuw, vertelt het over zichzelf, ontdekt het verhaal in het...De operamuziek is een metafoor bij uitstek voor deze momenten, maar legt ook meteen de valkuil voor Lauwers' voorstellingen bloot: waarde 'verheviging' ontbreekt, blijven alleen maar mooie

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Het gaat bij repertoirekeuze niet om de actualiteit maar om de geschiedenis, niet om de krantekoppen maar om de grote historische verbanden, aldus Klaas Tindemans...Iedereen is er zeker van dat de première ten vroegste een maand later kan plaatsvinden, maar dan zit de regisseur al terug bij zijn eigen gezelschap, en de acteurs spelen elders, op honderden...Misschien ging deze 'dure' Romeo and Julia gewoon twee dagen later in première, maar de vraag naar de actualiteit van repertoriële keuzes en de relatie daarvan met de theatrale keuzes in hun

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
vorige Etcetera's doken ze op als vage schimmen: de 'kinderkunstencentra'. Schimmen kunnen alleen maar misverstanden opwekken...Spijtig genoeg voor het jeugdtheater en zijn publiek zijn zulke centra ongelijk over Vlaanderen verdeeld, en staan ze niet in het hart van de drie grootste steden, net daar waar een groot publiek zit...En niemand heeft ooit gezegd dat er in die huizen alleen maar activiteiten voor kinderen en jongeren het programma mogen komen

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Als het leert dat in de kamer een kast is, dan leert men het niet eraan te twijfelen of dat wat het later ziet nog altijd een kast is of alleen maar een soort coulisse...Ludwig Wittgenstein) Het gebeurt de laatste jaren wel frequenter (maar nog steeds te weinig) dat kunstenaars met kinderen een artistiek parcours afleggen...Vandaar de naam Karaoke, wat 'leeg orkest' betekent: vanuit de leegte iets nieuws laten ontstaan, geen reproduktief maar een creatief schrijven

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Dat moet dan maar...Maar in de methode om voor al die groepen een (voor een groot deel apart) publiek te werven is, ondanks al het marketing-gepraat, wel iets verbeterd, maar in wezen nog niets veranderd...die daar ook redelijk in slaagt, maar ons tegelijkertijd in de weg zit als we proberen te leven zoals we willen, als we proberen te doen wat we wezenlijk vinden in het leven

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Het is toch zo dat precies het reflexieve en minder toegankelijke proza in de verdrukking zit...Er zijn prachtige teksten geschreven in de armoedige datsja's rond Moskou, maar een echte stroming komt maar tot bloei als er economische groei en welvaart is. Antwerpen is geen arme stad, ook al zit...Er zit trouwens ongelooflijk veel energie in die man en hij doet het allemaal met een zeldzame verbetenheid

Nr. 42, Juni 1993 • Bruno Koninckx • (advertentie)
Wat er aan actie en theatraliteit in de voorstelling zit moet dus helemaal uit de tekst en de zegging komen...Artaud, die zelf gedurende negen jaar geïnterneerd is geweest, wendt in zijn tekst alle mogelijke middelen aan om aan te tonen dat Van Gogh niet waanzinnig was, maar dat het de maatschappij was die...maatschappij dan ook een bepaald niet hapklaar verteerbare, maar bijzonder voedzame brok theater

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Maar dat gevoel creëert ook een angst, een angst om te bestaan, een angst om af te gaan, als mens, als spelend kind...hoeverre oordeel je niet zelf, maar laat je de traditie en de anderen voor je oordelen...Omdat een schrijver als goed wordt bestempeld, moet je als leerling in extatische verrukking geraken, en die opvattingen niet alleen delen, maar ook verdedigen

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Vercruyssen: De Vere levert ook een frame waarbinnen je allerlei dingen kan doen, zoals de Eenakters van Strindberg die je al dikwijls hebt vastgepakt, maar waarvan je nooit een volwaardige...Vercruyssen: Dat is heel belangrijk, maar je bent maar een klein roeiertje in een hele grote boot...Je kan als individu denken of hopen dat er iets moet veranderen, maar dat is niet wat wij als toneelgezelschap moeten meedelen, want dan zou het moraliserend worden en dat wil ik vermijden

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Al die anderen hadden me voorheen met de beste bedoelingen op het verkeerde pad gestuurd, maar met de beste bedoelingen kun je tot zelfmoord komen...Het is niet mijn ambitie geweest om dat teweeg te brengen, maar achteraf zie ik dat ik daarbij een rol gespeeld heb...DVDG: Ik had al vaker aanbiedingen gekregen, maar ik had er geen zin in. Voor mij hoeft regisseren niet

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Maar we hebben uitgebreid zitten kijken naar deze zeer traag verlopende stukken, en hebben dit materiaal geabsorbeerd...er die ene film waar we zo gek op zijn, Gate of Flesh, over vrouwen in het naoorlogse Tokyo die besluiten om alleen voor geld met een man te slapen maar die toch elk op hun beurt vallen voor dezelfde...Hun raadselachtige titels verwijzen niet zozeer naar die bepaalde produktie die de toeschouwer ziet, maar naar het besloten werkproces van de Wooster Group dat performers in staat stelt verschillende