Archief Etcetera

439 document(en) met "Een beetje" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 76, Maart 2001 • Gerald Siegmund • Kammer/Kammer
Kammer/Kammer, William Forsythe’s nieuwe choreografie voor het Ballett Frankfurt, is een beetje als een kubistisch schilderij...Aan elk van de twee kamers is een literaire tekst toegewezen waarin een hotelkamer een prominente rol speelt...Een vooraf opgenomen video toont Marin Schwember, een jonge kunstenaar, die voor het eerst een viool vastneemt (in een hotelkamer natuurlijk). Schwember begint naïef maar waarachtig te

Nr. 76, Maart 2001 • Katrien Darras, Steven De Belder • Sociaal-artistieke projecten: de schaamte voorbij
Dat was een belangrijke vaststelling: als je respect wil van sommige twaalf- tot veertienjarigen, moet je een beetje respect teruggeven...hebben die projecten misschien een beetje overbeschermd, maar we konden ze niet zomaar op de tafel gooien...Neen, we hebben gekeken wie er op een serieuze wijze mee bezig was en dan zijn we zelf naar de mensen gestapt om te zeggen: we kunnen jullie een beetje geld geven

Nr. 76, Maart 2001 • An van Dienderen • Het lichaam - site voor de antropologische...
Het is een soortement spiegel die voorgehouden wordt, waarbij de ander –zoals Lacan dat aantoonde – tegelijkertijd een projectie, een reflectie en een creatie is van de beschouwer...Ik vond het belangrijk dat ik niet alleen zwart-wit super-8-beelden gebruik die een beetje nostalgisch, bijna symbolisch werken, maar ook de kleuren van een hic-et-nunc-videocamera...De film gaat dan ook weg van de exotiserende reportagestijl en is eerder een soortement lappendeken, een speels kluwen van verschillende soorten beelden waarin de kijker een openheid

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
een afstand van acht vingers zijn tussen je twee voeten, de middelvinger is verbonden in een lijn met de neus, je werkt er met negen punten in de ruimte, in een soort kubus, enz...Etcetera: Bestaat er voor jou een verschil tussen improvisatie in het theater, waar je een ‘betekenis’ hebt doorheen de woorden (je zegt iets of legt iets uit), en de improvisatie in een meer...Ik wil zien hoe ik mezelf identificeer met een kleine jongen of met een jong meisje en hoe ze zich op een scène gedragen

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • On monte à Paris, on monte à...
Ik was laatst op een voorstelling van de Opéra Royal de Wallonie in Parijs, een hoogdag voor de culture Wallone: ze speelden Chantons sous la pluie (Singing in the rain), een technisch moeilijke...Een jaar of drie geleden kreeg hij van de Waalse regering een opdracht voor een gespeelde versie van het politiek congres van 1911 waar over Walloniës lot werd nagedacht met figuren als o.a...Maar soms vergeten ze hun verleden: zij suggereren dat de Vlamingen van nature uit een beetje racistisch zijn en zij niet; maar dat klopt natuurlijk niet; ze vergeten hun geschiedenis

Nr. 76, Maart 2001 • Pé Vermeersch • Dood van een Butohdansmarietje
Gaat men er niet altijd een beetje van uit dat, wanneer men naar een andere cultuur trekt, men iets anders dan zichzelf opzoekt, dat het het ‘vreemde’ is dat lonkt...Ook het nohtheater staat daar als een groot uitnodigend geheel waar ik uiteraard enkel een beetje kan van snoepen...blijven veranderen). Om hun dans een beetje zwart-wit en contradictoir voor te stellen: Kasai danst de onverwachte stops in een waanzinnig snelle stroom van een veelheid aan bewegingen, Tanaka danst zeer veel

Nr. 75, Maart 2001 • Advertentie
Een beetje later staat Raymond, de halfbroer van Serge, aan de voordeur...Een wonderlijk intieme en verstilde sfeer die hartverwarmend is. De ongelooflijk verfijnde preciesie waarmee zelfs de kleinste bewegingen in elkaar grijpen, is een lust voor het oog...Voeg daarbij: een inventieve soundtrack en een ontroerend soort verbeelding

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • 'Eén uur omhelzen, één uur is mij...
Op een dag viel er een man in het water...Het schrijven, meer dan een jaar nadat ik de voorstelling in Les Bains gezien had, werd een ietwat ontgoochelende ervaring...Maar - hoe contradictoir het ook klinkt - doordat het verlies aan locatiegebonden sfeer gecompenseerd wordt met wat meer dramatiek, wordt de voorstelling een beetje minder spannend

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Verflensend rood
Rood, rood en nog eens rood: een rode achterwand in de vorm van een lichtjes krommend muurtje en daarvoor een rode tafel en twee stoelen...Niet zelden ben je als toeschouwer beter af met een beetje kennis van de geschiedenis van de beeldende kunst dan met een gedegen dans- of theaterbagage...Hakkelig een dansscène nabootsen, doen alsof je een boek op tafel legt (uiteraard weer met de nodige traagheid), tot een gemimeerde vrijscène toe: na het eerste halfuur veranderde Laten we flink zijn

Nr. 75, Maart 2001 • Rud Vanden Nest • Falstaff mist de trein
Als het voortvloeit uit een blitse inval van een regisseur en/of zijn decorateur (al dan niet verrijkt met toegevoegde suikers), krijg je een gegarandeerd verrassend openingstafereel en een...zijdelings aan bod komen: een beetje kritiek maar niet te snedig, een beetje vuil maar niet genoeg om het fraai ogende decor te besmeuren, een beetje ironie maar niet te veel om van de burleske toch maar geen...Als slotsom krijg je dus een soort theater dat, ondanks een modieus vernisje en een spaarzaam snuifje maatschappijkritiek, oubolliger en zelfs minder suggestief overkomt dan een rechttoe rechtaan

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Het ruimtelijke vluchtpunt van het dansende lichaam
Het publiek applaudisseerde, een beetje verwonderd, aarzelend, weinig overtuigd...Een gechoreografeerde dansvoorstelling is gewoonweg een kopie van een kopie, een duplicaat zonder origineel – kortom, een simulacrum, een ‘tekstlezing’ die doet alsof een vooraf gegeven tekst woord...Dat verplichtte tot een hérinterpretatie van het geziene: de opvoering was een uitvoering, de getoonde bewegingen waren een vertoning-bij-benadering, een verzameling imitaties van een ooit

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • De Onttovering
De kerstpremière 2000 van de Berlijnse Schaubühne heet Herr Kolpert (tekst David Gieselmann, regie Marius von Mayenburg) en hij begint in de sfeer van een onvervalste boulevardkomedie, beetje high...Alleen al de bestelling (een carrousel van grote en kleine verbale misverstanden, uitgevoerd als een briljante acrobatische act, met als voornaamste rekwisiet een wandtelefoon met een gigantisch lang...Vrolijkheid is sowieso een schaars artikel in deze fascinerende happening, door een Duitse krant omschreven als een ‘Oratorium der Diskriminierten’ (een andere criticus sprak van een mengeling van

Nr. 75, Maart 2001 • Dirk Pauwels • Het theater als artistieke pleister op de...
Als ze er en plus een bij voorkeur ‘internationale’ kunstenaar als edelleraar en regisseur bij krijgen is het helemaal mooi: dan is er, bijvoorbeeld, meteen ook sprake van een ‘confrontatie’, een...het theater veelgebezigde uitdrukking die afhankelijk van de context iets vagelijk artistieks dan wel iets pedagogisch kan suggereren, en ook – al was het maar een heel klein beetje – iets strijdbaars...Verder dit seizoen hebben we bij een tekst van een al wat oudere, maar redelijk beroemde acteur en theatermaker een film laten maken – iedereen weet immers dat er sinds jaren veel meer mensen naar de

Nr. 75, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Belangrijke kunst gooi je toch niet weg...
Door die voorstelling snel snel in een reeks na mekaar te spelen, kreeg dat een soort automatisme, werd het een productie terwijl het enkel een aanzet tot een productie was...andere gebouwen die je daarnaast zet: een manier van bouwen als midden vorige eeuw, waar je voor een bepaald evenement een groot publiek verwachtte en je een nieuw ding neerzette dat je uiteindelijk weer...Jan Versweyveld mag aan het einde een beetje aanpassen, maar daarvóór zaten er dus mensen die allang geen interesse meer hadden in het hele onderwerp en die dus gewoon iets hebben gemaakt wat je

Nr. 77, Juni 2001 • Rudi Laermans • Het onzichtbare podiumlichaam
Vaak loopt het inderdaad een beetje tot zéér verkeerd met die 'hybridisering' van, ouderwets gesproken, de rollen van uitvoerend en scheppend kunstenaar...fysiek, tussen het uitvoeren van een beweging en de interne dynamiek (alsof het bewegen wordt aangedreven door een motor die in een andere versnelling draait). Voeg daar een tegelijk ernstige en onzekere...met een zwijgende 'beweger'; met een innemend iemand, niet met een lichaam dat altijd ook voor zichzelf een geheim, een gesloten boek zal blijven). Heine en Yukiko, ook naast het podium een stel, gingen

Nr. 77, Juni 2001 • Loek Zonneveld • 'En toch beweegt ze'
televisie (donderdagavond was op de Nederlandse televisie in die tijd een vaste 'dramaavond', met soms rechtstreekse uitzendingen van een voorstelling uit een Nederlandse toneelzaal). In het voorjaar van 1963...Ik zag een toneelstuk dat uren duurde, dat ik maar voor een kwart een beetje snapte, en waar ik om uiteenlopende redenen zeer van onder de indruk was...Het verder kale speelvlak verandert voortdurend van aanzicht door een ingenieus changement van een serie poorten, waarmee even gemakkelijk de benauwenis van een gangencomplex in het Vaticaan als de

Nr. 77, Juni 2001 • Rud Vanden Nest • (H)AMLET(T) of De Muizenval
hebben een aantal (ster)regisseurs door een stom toeval allemaal tegelijk geopteerd voor een confrontatie (nog zo'n woord) met Shakespeares babbelzuchtige monument...Overal een beetje...Voor mij speelt de vraag niet of een stuk op zich actueel is of niet, omdat ik daar altijd een actualiteit, een realiteit bij maak, in de poëzie, en dat is voor mij belangrijk om te doen

Nr. 77, Juni 2001 • Katrien Darras, Dries Moreels • Bart Caron: "We denken niet in termen...
Voor een gemeente of stad is een cultureel centrum een publieke voorziening, zoals ook de burgerlijke stand er één is. Cultuur is daarin dan een heel breed concept: educatieve en sociaal-culturele...De culturele centra zijn daar dus geen opvangkanaal voor artistieke ontwikkeling; met hun 'breedsporigheid' lopen de culturele centra zelfs een beetje verdwaald in die stad met een groot aanbod...Dan kunnen we zo in de kritische zone nog corrigeren; want als je de lat een beetje lager legt, dan zijn er natuurlijk weer andere mensen die er nipt uitvallen

Nr. 77, Juni 2001 • Rudi Laermans • De kunstenaar, de stad en Brussel
En ja, ook een beetje in Brussel, al was deze stad -inderdaad de enige échte metropool in België- natuurlijk decennialang een artistieke dependance van Parijs.1 De grootstedelijke context was...Ook voor hedendaagse kunstenaars blijft een beetje grootstad de sociale en culturele biotoop bij uitstek, al putten ze daar vaker niet dan wel inspiratie uit (déze stelling blijf ik dus verder...Hét doorslaggevende argument ter verklaring van de spreekwoordelijke verknochtheid van kunstenaars aan een beetje stedelijke context van formaat is veeleer van sociaal-morfologische aard, reden waarom

Nr. 77, Juni 2001 • Rudi Laermans • Avant-gardisme als neoacademisme
Zo opende Le dernier spectade met de opkomst van een performer die, tennisraket in de rechterhand, doodleuk een balletje opwierp en vervolgens op z'n dooie gemak een...Lachen mag, ja moet voortaan, ook in de theaterzaal: leve het 'artertainment'! Want we dienen toch wel een beetje oog te blijven hebben voor de bestaande sociale grenzen, nietwaar...Zo'n beetje als in een discotheek dus, waar zich vaak ook een kring van kijkers rond de dansenden vormt