Archief Etcetera

473 document(en) met "HET PUBLIEK EN HET TONEEL" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
Het mannetjesdier zorgt wel voor zijn kroost en voor het bestuur van de wereld zodat het wijfje zich kan beperken tot dat waar ze goed in is: de belangrijke en al voldoende zware taak van het opvoeden...Hij pleit voor een dringende en grondige vernieuwing van het theater, een vernieuwing die zich het best laat samenvatten met één zin uit zijn tekst: 'Het wordt hoog tijd dat het toneel waar wordt...Uit de jaren '70 (de hoogdagen van het agitprop-toneel in onze contreien) herinnert Van Kerkhoven zich de stelling dat 'het persoonlijke politiek is' en dat wil ondermeer zeggen dat een politieke

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Het toneel, de woede en het sociale waagstuk De politieke zeggingskracht van het theater lijkt de laatste tijd weer volop aan de orde...het geen mooi avondje toneel met een duidelijke boodschap was, die hoewel niet altijd even bewust gelanceerd, zeker zal overkomen bij het publiek...Ondanks de overrompelende informatieoverdracht tussen spelers en publiek, dreigt de voorstelling af en toe in de didactische commentaar te verzanden die bij het vingerwijzende theater (zie eerder

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Men kan zich de vraag stellen of het theater met zijn elke avond - hier en nu - levende dialoog tussen een publiek en een scène niet bij uitstek en altijd een van die plekken is in de maatschappij...De geschiedenis van het naturalistische theater van het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw is in feite één groot gevecht geweest om een publiek te overtuigen, zowel van een...Aan het einde van het stuk pleegde Victor De Brusseleire zijn staatsgreep waarna de acteurs zich tot het publiek richtten met de vraag 'En wie zal hem dat beletten

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Maar zijn ervaringen in zeer uiteenlopende huizen en gezelschappen kunnen het gevoel dat het theater in Vlaanderen klem-vast zit allesbehalve relativeren en daardoor wordt het almaar prangender...Zuidelijk Toneel tot een artistieke dialoog zouden komen en ze samen hun werk zouden tonen in het Lunatheater en op andere plaatsen...Neem nu de gebeurtenissen in het ntg, het Kaaitheater en het Stuc, daar wordt over geschreven alsof er niets aan voorafgegaan is. Dat gaat alleen maar over het hier en het nu

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
het debat waarin minister Martens en de sector op 3 september 1996 tijdens het Theaterfestival een openbare confrontatie aangingen, stelde de podiumsector zich echter erg defensief en lang niet...hun kielzog traden een aantal organisatoren op de voorgrond die dit nieuwe werk gingen produceren en/of die het - naast andere internationale projecten - aan een publiek gingen presenteren...Het lukken van deze operatie zou een nieuw feit in het Vlaamse theater geïntroduceerd hebben en had wellicht voor de zo nodige beweging in het landschap kunnen zorgen

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
En ook het spel van verschijnen en verdwijnen in de coulissen, het wisselen van belichting, het optrekken en neerlaten van decorstukken fascineert hen mateloos...Itak en Waltertje volgen hun eigen aanvoelen en dat heeft grote gevolgen voor henzelf en voor het bredere systeem waarin ze leven, maar zelf hebben ze maar weinig zicht op oorzaken en gevolgen van hun...Niet van mensen die er van uitgaan dat 'veel en groot' de magie van het theater tot stand brengt, maar van kunstenaars die het jonge publiek, de gekozen theatermiddelen - welke ook - en dus het eigen

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
zag je dààr werk van Edward Albee, Tankred Dorst, Harold Pinter... Het was de tijd van Dré Poppe en Walter Eysselinck bij Arca, het Nederlands Kamertoneel, Toneel Vandaag, boeiende vernieuwende...Het fungeerde in die tijd werkelijk als een model voor onze grote theaters, niet alleen door zijn engagement naar het publiek toe, maar ook door de manier waarop Vilar het klassieke repertoire aan een...Dat zat geprogrammeerd net na het nieuws, een unieke gelegenheid om dagelijks onderwerpen uit de culturele sector te behandelen en daarmee een zeer groot publiek aan te spreken

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
het begin - met de acteurs op dat plankier en de toeschouwers die naar buiten zaten te kijken naar de passanten - had je wel die vraag van: wie is hier nu eigenlijk publiek...Maar het tegenover elkaar zetten van het publiek op rijen in het tweede deel, was een totale denkfout...Het marxisme is misschien een onmogelijk geloof, maar het predikt wel de gelijke behandeling van iedereen en dat zal nooit gebeuren met dit kapitalisme tot het einde der tijden

Nr. 60, Juni 1997 • Bert André, Johan De Feyter, Paul Goossens,... • ... Alain Platel
Moeder en Kind en La Tristeza Complice uit 1995) en dat in 1996 zijn sterke betekenis en zijn originaliteit in het Vlaamse theaterveld bewees met de voorstelling Bernadetje, gemaakt in nauwe...Het materiaal blijft voldoende ruw en onhandelbaar om zijn 'waarheidsgehalte' op het toneel niet te verliezen...Integendeel: de werkwijze die hij hanteert, het gevecht dat hij daarin aangaat met spelers en materialen, de vertaling van die werkwijze naar organisatie, publiek en voorstelling zelf maken hem

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
door deSingel, en heel wat avonden na de pauze in de steek gelaten door flinke delen van het publiek: te moeilijk, te literair, te ontoegankelijk, te statisch, zo klonk het...De regisseur van de pertinente keuze voor het niet-willen-kiezen (en dus onvermijdelijk toch ook weer wel, natuurlijk), de mens die het lelijke wel erkent, maar het toch liever over het schone wil...Bij Metamorfosen bleef dat alles steken bij het bekijken van mensen die opkomen en in het beste geval beklijvend een verhaal vertellen, bij De Drie Zusters kruipt het onder je vel en maakt het je week

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
driftmatige energie die het lichaam gedurig laat pulseren en vibreren en welke zich toont in het gefriemel van handen, het geschuifel van voeten, de beweeglijkheid van hoofd en ledematen,... De...Vandaar het spelen met risico en levensgevaar, of met bloed, pus en ingewanden; vandaar, recenter, het koketteren met ziekte, aids en besmet bloed...basis van het gewoonlijk in bijzonder idealistische termen begrepen Rijk der Betekenissen (of, in een andere register, van het rijk der ideeën en opvattingen - van 'het Koninkrijk van de Geest'). Het woord

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Het laatste jaar van de oorlog volgde Brulin les aan het Hoger Instituut voor Toneel en Regie te Antwerpen, de eerste school met een meer uitgebreid curriculum dan het Conservatorium en in zekere zin...De Studio zou vier stukken per jaar spelen en zo stilaan het ensemble vormen dat de voedingsbodem zou worden voor het Nationaal Toneel van België...Eigenlijk was het heel eenvoudig; het toneellandschap vertoonde op dat ogenblik de aanblik van een woestijn: je had de kns in Antwerpen en in Gent, de kvs in Brussel en het kjt

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Geprojecteerd op het Vere-project, maakt het citaat een interessante paradox zichtbaar: in de mate dat De Vere het repertoire - en dus ook de geschiedenis - onderzoekt, laat het de tijd stilstaan...Als ik maar het gevoel heb dat het toneel aanwezig is, hier en nu, met het publiek...Het wikken en wegen van wat mogelijk is, het bevragen van wat noodzakelijk is, het aanvoelen van wat vandaag en morgen relevant kan zijn

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Af en toe voel je dat het voor een acteur, en bij uitbreiding een heel gezelschap, noodzakelijk is dat stuk te spelen en wel zó...Vertoont het gezicht van Dijkema al enige gelijkenis met dat van Vincent van Gogh, dan zeker ook de dwang en bezetenheid waarmee hij doorheen de tekst raast en het wonder van de mens aanschouwt...De vragen blijven gesteld, en nog steeds blijft het antwoord ergens hangen tussen stembanden en keel, maar de wanhoop heeft plaats gemaakt voor verwondering

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Hij struikelt bijna over zijn eigen woorden, en heeft het over hoop en licht en liefde en ontreddering en waanzin en verlangen en moed en mededogen en overgave en opnieuw over hoop, allemaal ineens...En hij is niet blijven steken bij de zwartwitbeelden in zijn hoofd, maar hij groeide mee, en weet ook de hartslag van deze generatie op het toneel voelbaar te maken...Drumleraar (1994) tot Moeder en Kind (1995) en Bernadetje (1996). (En dan vermeld ik enkel de twee recente hits en de stukken die in het Verzameld Werk terechtgekomen zijn

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
gezien te worden'. Aan het eind van de smalle ingang in de rue des Abbesses vallen plots en onvermoed de drukte van de stad en het volkse en het schuine van de straat weg, en is er alleen nog...Men stapt op het plein als op een toneel, als op een plaats waar de banale dingen, de domme last en moeite van het leven niet bestaan, waar de mens zijn bestaan waard is en niets meer hoeft te doen...Het blijkt namelijk dat het licht van het toneel reflecteert in Barry's glazen borstwering, en dat ook Debri's lichte en warme kleuren het licht weerkaatsen

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Het beeld bedreigt de tekst, dat is het fundamentele probleem van de 'shakespearianen', en het duikt bij elke golf Shakespeare-films weer op...Hij/zij duikt op uit het niets, verdwijnt even abrupt, maar blijkt de spil van het drama en vooral van het bestaan van Romeo te zijn, erotisch en politiek...Af en toe gaan ze over tot de praktijk, en dan zie je heuse scènes uit het drama, in weelderige kostuums en donkere, stenen ruimtes

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Met een diaprojector in de hand komt Hoghe het toneel op, en projecteert het beeld van actrice Natalie Wood op de wanden, voor zich, naast zich, boven zich uit...Samen roepen zij de herinnering op aan de jaren vijftig en zestig, het Duitsland waarin Hoghe opgroeide, het Wirtschaftswunder dat het debacle van het Derde Rijk moest uitwissen...Meinwärts situeert zich tussen Hoghe, Joseph Schmidt, de geschiedenis, het publiek en zijn vrienden in; in Chambre Séparée treedt hij zelf meer op de voorgrond, onder meer door de doorzichtige ingreep

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
De jurist Guy Coquille schreef al op het einde van de 16de eeuw dat koning en volk 'samen het politieke en mystieke lichaam vormen waartussen de relatie en de eenheid ondeelbaar en onverbreekbaar...Dat is natuurlijk ook zo wat de 'willing suspension of disbelief' betreft die het publiek tijdens de paar uur van de voorstelling moet opbrengen en die niet eeuwig rekbaar is. Maar tegelijk is het...Ook hij speelt met het ontmenselijken en disciplineren van het lichaam, het laten nemen van risico's (door anderen). Dat is ook het grote verschil tussen de performancekunst en het theater van Fabre

Nr. 63, Maart 1998 • (advertentie)
hyena, Marc vanrunxt - antropomorf Een nieuwe etappe in de zoektocht naar het evenwicht tussen poëzie en beweging, van 6/4 t.m...15 omni nominabile en trans veld Première Twee danssolo's van twee Limburgse choreografes, Nathal ie Leenders en Pascale Boonen 17 viva velinx Derde editie van het VELINX-rockfestival...30 het zuidelijk toneel, toneelacademie maastricht - work in progress Een stuk van Peter 'Henry' De Craef