Archief Etcetera

705 document(en) met "IK VRAAG U" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Willy Thomas zei vorige week nog: ik kan mij niet voorstellen dat ik dit vijf jaar geleden zou gedaan hebben...Als je mij vraagt of ik in deze maatschappij sta, dan zeg ik: nee, maar dat heeft dan met mijn analyse van de kapitalistische systemen...Terwijl ik mij nog heel goed herinner dat ik vijf jaar geleden in de les toneelgeschiedenis dacht: die zijn zot, je moet toch acht weken rustig, kalm... Die dingen draaien constant om en in elkaar

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Ik weet niet wat er met mijn ziel aan de hand is. Zeg me, waar kom ik vandaan, met welk doel ben ik geboren...Autisme In het tweede deel stel ik de vraag: wat is autisme...Ik wil een citaat uit zijn essay over de toekomst van Vlaanderen geven, dat uiteindelijk wel merkwaardig is. Ik citeer: 'Ik droom van een Vlaamse staat, waarin Artsen zonder Grenzen een ministerieel

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
En dan vraag ik mezelf af: wat betekent al dat gedoe van die kleine bezige groep...Ik ben toen naar Mortier gegaan met de vraag of ik nog in Brussel zou mogen spelen als ik een vast contract in Antwerpen aanvaardde...Ik vraag de acteurs om zich de ruimte in te beelden waarin dat gebeurt

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Het gaat om een persoonlijke eigenschap die heel speciaal is voor mij en die ik niet in vraag wil stellen...Als een soort geloofsovertuiging wist ik na de lectuur dat ik niet meer terugkon, dat ik het moest doen...De rol die ik hier vertolk is de sterkste die ik ooit vertolkt heb, omdat hij de meest 'andere dan mezelf is. Ik, Kate, zit zo het best opgeborgen, en dus kan ik mezelf ook het best onthullen

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Ik hou van dat straat-rumour, tenminste als het produktief is. Het festival Kunstonderacht, dat in het kader van Antwerpen 93 plaatsvond, toonde alvast aan dat je kinderkunsten niet in één centrum...Spinnen, de nieuwste produktie van Stella Den Haag, stelden Hans van den Boom en Frans Poelstra de verhaalstructuur in vraag...Even krijg je daardoor de indruk dat ze niet alleen danst, maar ook haar tweede ik misschien of. net zo goed de schim van een dode

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
Zijn 'carrière' is een schoolvoorbeeld van integriteit, en doet meteen de vraag rijzen: kan 'het integere' niet evengoed tot een instituut verworden...Als ik Margaret Mead goed heb gelezen, keurt zij die afstand scheppende factor af, dat besef van ongebondenheid aan biologische beperkingen...Ik geloof er wèl in. Opnamen zijn, hoewel ze zelden als zodanig worden gezien, een van de beste metaforen die we ervoor kunnen vinden

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Van den Eynde • Over mannen en mannen
Maar ik heb met een liefde liefgehad/ die me boven mijn eigen hoofd deed zweven - / want dat is zoals ik van iemand houd...Het karakter wordt door de regie, noch door de acteur in vraag gesteld en dat maakt die Venditius nogal eentonig...overgave aan de liefde wel zo vrouwgebonden is; waar die mannelijke angst volgens vrouwen uit voortkomt,... Dit zou ik willen zien: een voorstelling die ruimte geeft aan de Cleopatra's, de Desdemona's, de

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
elkaar, leek me wonderwel overeen te stemmen met wat ik beoogde te maken...Ik heb het wel eens meegemaakt in Rotterdam dat toen ik probeerde te reserveren voor een concert in een serie hedendaagse muziek (!), de zaal helemaal uitverkocht was...Op RTL4 is Caroline namelijk al overleden; ik hoop dat ik hiermee geen vreselijke geheimen verklap aan BRT-kijkers

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
het persbericht luidde het als volgt: 'Voorstellingen blijven repetities'. Toegegeven, ik ben misschien van slechte wil, maar ik lees hier op en tussen de lijnen toch wel enkele open deuren en een...Als de voorstellingen echt repetities waren, dan zou ik haperingen, onderbrekingen, hernemingen of ingrepen door een regisseur willen zien...Vraag is alleen of en hoelang dit nog kan doorgaan

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Ik wilde dat ik zonder problemen zeggen kon: "Ik blijf waar het verstand zijn vleugels roert", en, met deze woorden van Thersites in gedachte, zou ik willen de plaats weten WAAR het verstand zijn...Thersites, mijn beste, ik wil even een experiment wagen door een vraag te stellen: als ik interesse opbreng voor wat een acteur presteert, moet ik het mij beklagen of moet ik mij gelukkig prijzen dat...Thersites, mijn goede vriend, ik vraag u, ten tweeden male, had ik in oktober 1955 in Rotterdam moeten aanwezig zijn op de creatie van Een Bruid in de Morgen, of kon ik beter thuis gebleven zijn om

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Het is mogelijk dat het onmogelijk is om iets nieuwer en juister te zeggen, maar over al het geschrevene daalt het stof der tijden neer en ik peins daarom dat het goed is als er om de 10 jaar een...Ik begreep het eerder als een onderdeel van de ongedwongenheid van de inventie en als een breuk met een al te ideologische benadering van het componeren...Wat ik ook weet is, dat deze drie stukken mij onuitsprekelijk meer geboeid hebben, dan het overgrote deel van hetgeen ik in de geïnstitutionaliseerde operahuizen te zien krijg

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
Nu is er niets fouts aan het bevorderen van de export, er is zelfs niet fouts aan het bevorderen van een Vlaams wij-gevoel, de vraag is wel of de cultuur daarvoor als kruiwagen moet worden opgevorderd...Het financieel falende cultuurbeleid speelt ook een esstentiële rol in de kwestie van de Culturele Ambassadeurs; het nog altijd ontoereikende Vlaamse cultuurbudget leidt — laat ik het een beetje...Achter de idee — en ik kan slechts hopen dat ik mij vergis — schuilt een erg zelfvoldane neiging tot vanzelfsprekend unitarisme, dat geen oog heeft voor de culturele pluraliteit of zelfbeschikking, en

Nr. 43, November 1993 • Marleen Baeten • Een repertoire van het kijken
werkelijkheid, symmetrie en asymmetrie, ruimte en tijd, de woordenschat van de kunstenaar, de acteur, het schokkend mooie van niets doen, de verantwoordelijkheid van de kunstenaar is het stellen van een vraag...Nooit eerder maakte ik zulk een druk bezochte tentoonstelling mee, waar met grote betrokkenheid en in alle sereniteit van gedachten werd gewisseld, waar mensen meerdere keren op hun stappen

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
Waarom hij daar zit, dat vraag je je niet meer af, tot op het einde, wanneer het 'spannend' wordt...Dit grote verschil heeft, vermoed ik, alles te maken met het 'dramatische' van de toneelmonoloog

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Want ik ben niet meer klein...Pas als de zaal vol kleintjes zit, kan ik echt met hun ogen kijken...Bovendien kan ik me niet van de indruk ontdoen dat de kinderen op dit vlak dikwijls weinig ernstig genomen worden óf dat de volwassen theatermakers hun eigen beleving van bijv

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
Ik heb met het kinder- en jeugdtheater minder uitstaans dan de meeste van jullie: ik ben erg lui in mijn keuzes, volg een paar mensen intensief, maar ken voor de rest enkel wat in mijn bus valt of van...Ik bedoel, ik lees weinig over het zijn van de artiest...Ik vraag me af hoe dat komt

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Ik denk dat dit de essentie is van wat deze twee werken van Maxwell Davies in vraag stellen...En ik was steeds ontgoocheld over het resultaat en dacht altijd dat ik het liever zelf zou doen...Ik wil echter niet zo ver gaan dat ik deze werken als complete kleine opera's wil beschouwen, want dat is eveneens tegen de natuur van het werk

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Als je dus als regisseur de beslissing neemt om Carmen op te voeren, sta je voor de vraag: op welke manier kan ik het werk recht laten wedervaren

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Ofwel denk ik en kom ik tot een constructie waarin er geen plaats meer is voor dans, zoals in het theatrale Sob...Ofwel schakel ik het denken uit, en kom ik via improvisatie tot de dans, zoals uiteindelijk het geval was in Perhaps,' zegt Vera Mantero in een gesprek...Ik stel het moment in vraag waarop dans een apart kunstgenre werd

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
Argentina, maar ondanks deze aanleiding slaat de tekst, na de obligate filosofische vraag 'Wat is Dans' en de erkenning 'Het is veel eenvoudiger een heelal te construeren dan te Verklaren hoe een mens op zijn...Valéry gebruikt dans als een springplank die hem in staat stelt te laten zien hoe kunst (en ik denk dat hij daar ook de kunst van het denken toe rekent) 'de algemene