Archief Etcetera

687 document(en) met "JE MIJ NIET" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Antonis: Dat stoort me niet echt, want als je dat goed doet, ben je ook met de mens bezig...Die waarborg kun je natuurlijk niet geven, die bestaat niet...Je moet toch je overtuiging volgen, want anders ben je niet echt met je stiel bezig en lijkt het eerder op een wraakactie

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
ek Herwon mijn troon, / Schonk verraad gend voor loon; / Kluistre thans uw tooverwoord / Mij niet langer aan dit oord, / Maar de klank van hand op hand / Voer' mij uit dit woeste land...Westerse kunstestablishment: 'Het vele gepraat over multiculturalisme klinkt me nogal cynisch in de oren zolang als wij, die de betrokkenen zijn, niet kunnen meepraten en vooral als je bedenkt hoe de ernstig...beschouwen: 'Wilt ge zelf niet eeuwig lijden/Laat uw gunst mij dan bevrijden

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Je vraagt je dan niet af: welk soort repertoire is dit nu...Als je voor een handvol mensen speelt, dan werkt dat op je in. Je kan dat niet ontkennen...Vercruyssen: Je staat erin en je staat er niet in. Een acteur heeft de verantwoordelijkheid om een voorstelling te maken en wat hij binnen die voorstelling doet, dat is zijn verantwoordelijkheid

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Bij Schnitzler bestaan gevoelens van liefde, verering, of trouw niet: het zijn woorden die gebruikt worden om een zuiver biologische nood met veel verbeelding in te kleden...Dit is de ontluistering die je terugvindt bij Freud, het genadeloze dat de teksten van Thomas Bernhard of Gustav Schwab (Overgewicht) kenmerkt...Valkuil Dat zou in se niet zo erg zijn, als het zijn consequenties niet had voor de compositie zelf

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Je kan niet van een volk of een land houden, aldus Hanah Arendt, alleen van je vrienden...Als je niet droomt van een verbetering in wetenschappelijk-technische zin zal die er waarschijnlijk ook niet komen, je begint er niet aan...Bondsrepubliek, maar daarmee raak je aan het symptoom, maar niet aan het probleem zelf

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Hij wist wel heel goed hoe het niet moest, maar wat je dan wel moest doen, kon hij ons niet zeggen...Je denkt dan: als iedereen het zo goed vindt, dan zal het wel zo zijn, ook al klopte het niet met je eigen twijfels en bedenkingen...Maar er is geen goed of slecht theater, je hebt theater waar je al dan niet van houdt

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Je kan een bepaald systeem gebruiken om een systeem anders te representeren, je kan een bepaald object in plaats van een ander gebruiken, het maakt niet uit...Als je die allemaal probeert op een rijtje te zetten, zie je doorheen het bos de bomen niet meer...Ik wil er eigenlijk niet te Oosters over doen, maar zoek niet naar een onmiddellijk verband, en dan zal je iets ontdekken

Nr. 42, Juni 1993 • Gunther Sergooris • Lukas Pairon
Als je geen vast ensemble hebt, dan moet je per afzonderlijke produktie werken aan het vormen van een ensemble, een geheel van mensen dat elkaar goed kent, waarbinnen het artistiek proces van de...Wanneer je met een groot koor en orkest te maken hebt, kan je dat niet, want je moet voortdurend organiseren...Wat niet wegneemt dat deze CD voor mij vooral een documentaire waarde heeft en mij niet volledig bevredigt

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Ik hou van dat straat-rumour, tenminste als het produktief is. Het festival Kunstonderacht, dat in het kader van Antwerpen 93 plaatsvond, toonde alvast aan dat je kinderkunsten niet in één centrum...Nadat een jongetje zich heeft kwaad gemaakt omdat het doek niet opengaat, zie je een groep mensen in écru linnen op en rond rotsblokken bewegen...Het lijkt er niet echt op als je de in bruin en rood geklede groepsleden de andere groepsleden met messen ziet achtervolgen

Nr. 42, Juni 1993 • Marleen Baeten • De verbeelding na de revolutie
vele absolute vorsten die de feodaliteit in stand hielden in het nog lang niet verenigde Duits- Dantons dood, Mij...De confrontatie tussen regietekst en acteursspel leverde onmiskenbaar komische momenten op, maar na een half uur raakte je uitgekeken op de al bij al stereotiepe drukdoenerij op het podium...Nochtans ligt juist in het ensceneren van de verbeelding een grote uitdaging weggelegd voor geëngageerde theatermakers in deze postmoderne, of zo je wil: post-revolutionaire, tijd

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Plezierig detail: toen ik onlangs Hans Croiset sprak over deze opvoering, vertelde hij mij dat hij toen negentien jaar was, zodat we moeten concluderen dat op de bühne iemand van negentien er niet...Laing beweerde, dat ze schuilt achter vele zoniet alle van onze activiteiten: de vraag Hou je van mij...Als Vlaming herken je niet alleen het milieu, de benepen ideologie, de psychische verminking, maar je wordt ook onmiddellijk aangesproken, want de poging om zich te ontworstelen, die Walschap in de

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Het gaat er niet zozeer om dat het aantal leden van het gezelschap toenam, maar wel dat je in de loop van de jaren dansers hebt zien verschijnen, eerst vaak wat schuchter en op de achtergrond zoals de...andere choreografen als Paxton die ook met Bach in de weer geweest is... Nooit word je overdonderd, nooit krijgt de choreografische arbeid het dwingend karakter dat je de structuur doet vergeten als...Ik kon mij van dat ogenblik af niet meer ontdoen van het gevoel dat hier een verwondering geënsceneerd werd over een weg die afgelegd werd met het ensemble, hoe daar bewegingsmateriaal uit ontstaan

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Je wist bij voorbaat wat je zou te zien krijgen...Het is niet dat je je verveelt...de meeste perskritieken kon je lezen dat er geen meesterwerken gecreëerd werden en dat de toekomst van de opera als genre er na het festival ook niet beter voorstond

Nr. 43, November 1993 • Gerardjan Rijnders • State of the Union
Je mag in een parlement toch je voorkeur voor de republikeinse staatsvorm kenbaar maken zoals je in het theater toch ook duidelijk mag maken dat je de voorstelling niet kunt waarderen...Vorstenhuizen, smeergeldschandalen, michael jacksons pedofiele uitstapjes, het wordt allemaal genoten maar vooral vrees ik omdat je er verder toch niet over hoeft na te denken, omdat je het eigenlijk...Kunst, en dus ook toneel, is vervelend want je hebt er niet om gevraagd maar je moet er toch eigenlijk wel iets van vinden

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
De kritiek echter heeft toen deze intenties niet opgepakt en geconfronteerd met het getoonde: zij bleef naar die avonden kijken als naar 'gewone voorstellingen' en ze ook beoordelen met 'gewone...Zoals', zo schreef Jan Joris Lamers in het Theaterschrift The Written Space, 'zoals in de zomer in Italië, amateurvoorstellingen op een marktplein: vanop grote afstand zie je wat er gebeurt, je kan...De weg die je aflegt om tot je conclusies te komen, zit mee in het resultaat, het werk dat je onderweg levert, bepaalt mee de kwaliteit van het eindmateriaal

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Jos van Kan, regisseur van Paard Parel en boer Dees, zegt in dit verband: 'Theater voor kinderen is voor mij niet anders dan voor volwassenen...Krokodilletranen In Uil zet Uil tranenthee door te denken aan 'heel verdrietige dingen': stoelen met kapotte poten, liedjes die je niet meer kan zingen omdat niemand de woorden nog weet, een heel bord...spaghetti dat niemand opeet, kleurpotloden die zo klein geworden zijn dat je ze niet meer kan vasthouden... Al die verdrietige dingen noemt hij op onder alsmaar theatraler gesnik

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
Versta mij niet verkeerd...radicaal door te gaan, om je verbeelding te gebruiken, om het niet te gemakkelijk te maken, om je eigen ding te doen, wars van compromissen en conventies...Het betere onderscheidt zich van het minder interessante theater precies in die graad van durf, in die mate van beweeglijkheid en openheid: het niet naar de smaak van je publiek toewerken, het niet

Nr. 44, Februari 1994 • An-Marie Lambrechts • Column
En zo simpel kan het toch niet liggen, alleen al omdat sommige makers zich op een totaal ander werkterrein bevinden en bovengenoemde voorstellingen misschien niet eens gezien hebben...op haar beurt gekoppeld aan een verbod: kinderuitingen kan je op de scène niet beoordelen zoals uitingen van volwassenen/professionelen...En juist dat is het wat het toch tere weefsel op de scène niet verdragen kan; dan stort alles ineen en kan je alleen maar hopen dat het gewoon een beetje leuk was, of dat de kinderen er alleszins veel

Nr. 44, Februari 1994 • Han Geurts • De aardse gaven van wijn en water
Het resultaat is een diepgewortelde aardsheid die je de neiging geeft je neus te gebruiken, te gaan ruiken...Happy Days Oppervlakkig gezien niet wezenlijk anders, maar in de uitwerking totaal verschillend en wat mij betreft mislukt, is de uitvoering van Beckett's Happy Days...Hollandia kiest voor opvoering in een tuinbouwkas (en ook weer een korte tournee). Het enige natuurlijke in die omgeving is de rulle zwarte aarde op de bodem en dat is niet wat je noemt

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
De voorstelling doet je nadenken over je houding t.o.v...Weinig Joyceaanse humor Het verwachtingspatroon dat je als lezer van Joyce hebt (voor mij een sterk humoristisch patroon), wordt bij Exiles (in lectuur of opvoering) wel bruusk doorbroken...Al plaveit Exiles qua thematiek dan de weg naar thema's en motieven in Joyce's latere werk Ulysses en Finnegan's Wake, toch kan je niet spreken van een grappig stuk