Archief Etcetera

488 document(en) met "Vrouw Wel" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Bon, de context mag dan wel gewijzigd zijn, maar voor een 'body organiser' is het ballet nog steeds een buitengewone en hoogst vitale manier om het lichaam te coördineren...toeschouwer geen feitelijke begrenzing is. De theaterruimte mag dan wel conventioneel begrensd zijn, steeds is er ook een verlangen naar overtreding en gemeenschapszin...Voor ons is het zeer 'basic'. Het is zoals een schrijfklas, maar dan wel op het niveau van 'schrijf een a'. Het is geen choreografie, zelfs niet eens per se dans

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
Misschien is het nu net door haar vooringenomen blikveld dat ze de nieuwe vonken mist van een theater dat zich niet expliciet politiek profileert, maar dat wel degelijk die aspecten in zich draagt...Anders dan Marianne Van Kerkhoven heeft Herman Asselberghs wel begrepen dat de parameters in de jaren '90 veranderd zijn, maar in plaats van daar creatief mee om te springen om bepaalde voorstellingen...Er wordt in het artikel van Marianne Van Kerkhoven wel beweerd dat door het gebrek aan engagement bij de acteurs een opvoering als Een bron a well awel de mist inging

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Twee mannen verschijnen: een langharige trekt een kale op een groot wip-object de piste in. Een vrouw komt op met twee kaarsen...De mensen die oorspronkelijk bedoeld waren om de lege gaten tussen de paardendressuren op te vullen, zijn nu de redders van het 'nieuwe circus', zoals men circustheater ook wel noemt...Wij leiden op, zoals een ballet- of een muziekschool - maar dan wel zonder evenwaardige subsidies - en het echte talent zal zijn weg dan wel vinden

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Zoektochten mochten nog steeds, maar dan wel binnen bepaalde grenzen...De regisseur van de pertinente keuze voor het niet-willen-kiezen (en dus onvermijdelijk toch ook weer wel, natuurlijk), de mens die het lelijke wel erkent, maar het toch liever over het schone wil...hebben, de intellectueel die de analyse wel gemaakt heeft, maar die soms liever het raadsel de zaal instuurt, de koppigaard die wel weet dat zijn publiek uit de hectische jaren negentig even de schouwburg

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Over de verantwoordelijkheid van de pers valt inderdaad wel wat te zeggen...postmoderne 'décadence' wel aan een nieuw vitalisme toe op de drempel van de eenentwintigste eeuw: Het is dan ook jammer dat Hush Hush Hush slechts een beperkt aandeel kreeg in het Beweegingsfestival, en moest...Misschien is de taak van De Beweeging naar de toekomst toe wel net het eren van haar 'onconventionele' tweede e'tje, en zou ze er goed aan doen verder te werken in de open en vitale richting waar Hush

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Zomergasten met Arne Sierens in het randprogramma van het Theaterfestival, naar analogie met het programma op de vpro - u weet wel, waar boeiende mensen een eigen avond vol beeldmateriaal mogen...wat wil je als de hoofdfiguur een regisseur-schrijver is die een opera probeert te maken; 8. een man en een vrouw en nog een man die de broer van die man blijkt te zijn, en dan een gesprek

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Wachten op Godot, was in 1950 al wel geschreven maar nog niet opgevoerd...Alhoewel... Zijn ze wel zo anders...De vrouw in Rockabay schommelt onophoudelijk heen en weer; bij het stoppen van de beweging stopt ook haar leven

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Je moet de middelen daarbij goed inschatten; en weten wat je wel en wat je niet kunt...Ik kon hem dus niet opvangen, of beter gezegd niet betrekken bij film- en dansprojecten, zoals die enkele jaren eerder wel hadden plaatsgevonden...Ze zullen allemaal wel hun verdienste hebben of gehad hebben

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
De hele foto draait rond de paradox van twee bewegingen: de vrouw steunt tegen de muur met de rechterhand en ze trekt er zich van weg met de linkerhand...verband met die verlangensconstellatie, moet ik iets verklappen wat niet op de foto's te zien is. Maar is het wel belangrijk genoeg...het belangrijk te weten dat de vrouw voor de camera en de vrouw achter de camera dezelfde zijn, dat fotografe en model samenvallen

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Een zwarte vrouw schept water uit een plas; het water loopt uit de kom en - omdat het landschap met de vrouw zich toont in de spiegel - ook uit de spiegel, in de lavabo eronder...er wel een 'binnen' en een 'buiten'? Gaat het eerder om een 'vroeger' en een 'nu'? Of zijn we getuige van een gesprek met het alter ego...Het beeld als verteller Ook de titel Felix in Exile is voor meerdere interpretaties vatbaar: is Felix de naam van de man of betekent het 'gelukkig'? Wie het nog verder zoekt, vindt wel enkele

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Maar ik ben nooit bezig met de oppervlakkige lijnen, met de buitenkant van het theater, met datgene wat moet overkomen, wel met zoiets als re-creatie, met het recreëren van een lichamelijk geheugen...Als je met kunst bezig bent, dan, ja, hoe zwaar het ook weegt, er is tijdens het werken altijd het moment dat je denkt: "dit zou het wel eens kunnen zijn...Ik ben niet anders, alleen wordt het van een vrouw veel moeilijker aanvaard dat ze zich soms ook cynisch opstelt

Nr. 62, December 1997 • Louis Paul Boon • Manifest: Lof der Boswell Sisters
die ellendige dagen, ik had nog maar een stap naar de radio gedaan of mijn vrouw zei al: is dat nu een tijd om naar muziek te luisteren...Maar ik vind het nu zo belangloos geworden dat ik er niet eens drie regeltjes zou weten over te schrijven, en over u wel 300.000...En weet ge wat, ik zal het zeer vlug schrijven en er dan mijn handen over heen leggen zodat niemand buiten u het lezen kan: ik hoorde u, er trilde ginder iets zeer diep in mij, en mijn vrouw vroeg me

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
het nu om persoonlijke drama's of om historische omwentelingen gaat, in het geval van een ramp zet de televisie eerder aan om te blijven kijken dan wel om te evacueren...Het is een andere gescheiden vrouw die ons leven als gescheiden vrouw in geuren en kleuren vertelt, het is een andere homoseksueel die onze zelfmoordneigingen opbiecht, het is een andere sm-er die de...De hoofdredacteur van de krant De Morgen is ook van de partij en hij weet dat 'aangezien de vrouw geen klacht heeft ingediend en volledig akkoord ging met de sm-praktijken, is er in dit geval geen

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
En dat werd zo erg dat ze in het vervolg alleen nog vermomd als een zwangere vrouw naar feesten en pensenkermissen ging...Wel met het feit dat sommige mensen zich niet kunnen indenken wat je nodig hebt om daar dan straks anderhalf uur op een scène te staan...Ik kende die mevrouw niet, en ik heb wel eens vaker in een schminkkamer gezeten met een acteur die ik nooit eerder heb gezien en met wie ik vervolgens een scènetje speel

Nr. 63, Maart 1998 • Pieter T'Jonck • Als spreken tot niets leidt
De bewerking van Bart Cardoen is echter zo doorspekt met typische gebruiken (zoals de 'zantjes' met vrome gedichtjes) dat je wel moet veronderstellen dat van het oorspronkelijke stuk niet veel meer...Het hoeft weinig verwondering te wekken dat er dode momenten ontstaan in dit stuk: tegen de pauze denk je dat je het 'ding' wel begrepen hebt...Niet om plots wel een of andere psychologische diepgang te gaan demonstreren, maar toch... Plots, als ze het relaas van de ontrouw van haar afwezige man geeft, en verder doorboomt over haar mislukte

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
Lanoye maakt het allemaal wel veel explicieter en directer waardoor de spiraalgang minder waggelt maar bangelijk rechtop de eigen diepte induikt, maar toch blijft het de ondergangslijn die ook...familietakken wordt op een universeel, mythisch niveau geplaatst: het conflict tussen vader en zoon, de verhouding tussen man en vrouw, het bestaan van het kwaad...Ook wil Perceval de clash tonen tussen de seksen, het strijdgewoel van man en vrouw, het defect in het instituut huwelijk

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Er zijn wel inhoudelijke elementen die terugkomen, maar op vormelijk vlak is haast elke voorstelling anders...Voeg daar nog de liefde als niet zozeer drijvende dan wel 'wrijvende' kracht aan toe, en je ziet ook hoofdpersonages uit vorige producties voor je: de jonge piloot met de levensgevaarlijke opdracht...Greet Vissers: 'In vroegere voorstellingen was emotie eerder een steun die de acteur wel doorgeeft aan het publiek maar tegelijk bij zich houdt

Nr. 63, Maart 1998 • Stephan Moens • Opera tot theater maken
De anderen zullen er op de een of andere manier ook wel komen maar ik weet niet of dat het theater zal zijn wat ik zou willen zien...Maar ook in de opera buffa komt het in niet geringe mate om de hoek kijken en die stond wel op zijn programma...Sommige zangers bereikten wel al een zeer geëngageerde rolinvulling, zo bijvoorbeeld Urban Malmberg als Leporello maar dat ging dan soms ten koste van de vocale glans en was niet altijd even logisch

Nr. 63, Maart 1998 • Barbara Baert • De kleuren van de geest
Er wordt met name verwezen naar een theatraal vermaak, dat plaatsvindt in een lusttuin voor een hoofs publiek (de tronende 'prins'). De relatie man-vrouw speelt een rol binnen een opzwepend muziek- en...Eén dominante vrouw, narren die dansen en geschenken krijgen van die vrouw in ruil voor een schunnig verhaal, kleuren die spreken, maar ongelijk krijgen...De oude vrouw roept een genezer, die de nar terug tot leven wekt aan de hand van een dans waarbij de personages een ketting vormen

Nr. 63, Maart 1998 • Gerd Taube • Poppentheater in het niemandsland tussen traditioneel en...
De eigenlijke sensatie ligt niet zozeer in deze simpele poppentheatrale short stories, dan wel in het precieze en uiterst vakkundige spel met de draadjes van de marionetten...Niet de banale handelingen van deze marionettenpantomime, noch de perfectie van de schijnbaar oneindige spelmogelijkheden van de marionet fascineren de toeschouwer, maar wel de bezetenheid van deze...Zonder specifieke samenhang verhalen deze lichamen over zeer fundamentele menselijke aspecten, zoals de lichamelijke relatie tussen man-vrouw, man-man, vrouw-vrouw en vrouw-man, kortom alledaagse