Archief Etcetera

687 document(en) met "JE MIJ NIET" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Wat mij betreft is dat niet noodzakelijk altijd Mozart of Pergolesi...Als je ernaar luistert, zijn dit aanvallen, niet enkel om te shockeren, niet zoals een soort horrorfilm, maar het werkt hier als geheel, zodat je de thematiek veel scherper hoort, ziet en voelt...De structuur is zo opgebouwd dat je een soort naturalistisch portret van haar leven krijgt en je het ritueel volgt, waarin ze alles dagelijks herbeleeft

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Buyck • Het paard dat ik in mij weet
De dans wordt gauw vergeten, de beweging zelf kan men bijna niet 'meenemen'. Enkele notities, gemaakt dadelijk na de voorstellingen, doen een paar beelden herleven...Kleren, wat blijft er over als je ze uittrekt, wat blijft er over als je ze aflegt, als je afgelegd wordt...Wij hebben niet leren praten, niet leren bewegen, wij leerden niet met anderen omgaan

Nr. 45, April 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier: de jonge groepen
Het maken van een eerste werkstuk is niet zo eenvoudig, de inzet is niet altijd helemaal duidelijk, de ervaring is er nog niet... Als je mensen daar niet in steunt door goede feedback te geven bij het...Als er eens iemand een keer komt kijken tijdens het repetitie-proces, dan zal je als beginneling erg op je hoede zijn; je wil vooral niet te veel in je kaarten laten kijken, omdat je niet zo zeker van...Daaruit ontstaat gemakkelijk het gevoel dat je niet bestaat als je niet gezien wordt, als er niets over je verschijnt

Nr. 46, Januari 1994 • Hildegard De Vuyst • "Wat vroeger was is nu voorbij"
Het muziek Lod bestaat 5 jaar, een telling die voor bezieler Hans Bruneel niet begint bij het lunchtheater, wel bij de eerste eigen muziektheaterproduktie, Zonderling, met Dick Van der Harst en...Bovendien stelt Bruneel dat de maatschappelijke omstandigheden verplichten tot een grimmiger festival, niet tot een 'feest'ival...willen ons ook niet langer opsluiten in het stellen van vragen

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Op zoek naar Patrice Chéreau
Je kan niet zeggen dat de sexuele daad beschreven wordt als een weg naar de utopie...Voor Chéreau is dit een maffia-familie, met als spil niet een godfather maar een dominerende moeder (in film termen kan je haar als pendant zien van de Bloody Mama uit Roger Cormans gelijknamige film...Het verhaal is een moordend complot, zodat je als kijker geen enkel ogenblik rustig kunt toekijken, omdat je nooit weet wie een dolk zal trekken of een keel zal oversnijden

Nr. 46, Januari 1994 • Geert Opsomer, An-Marie Lambrechts • De 'historische' stap van de KNS naar...
Je zit met je dromen, je verlangen als kunstenaar - gesteld dat ik een kunstenaar ben - je wil theater maken dat niet voorspelbaar is, dat voeling heeft met de realiteit, dat ook volks mag zijn...Ze zullen mij hier misschien zeggen: Kroetz moet je niet in Antwerpen spelen, dat kun je wel in Gent doen...Dat wil niet zeggen dat ik niet begrijp dat je als je pas begint daar andere gedachten op nahoudt

Nr. 46, Januari 1994 • Eddie Vaes • Lissabon 94 - Antwerpen 93
Weliswaar richtten beide participanten een vennootschap op, de Sociedade Lisboa 94, maar je ontkomt niet aan de indruk dat de rechtsteekse invloed van stad en staat tot in de kantoren van Lissabon 94...Waar je in Antwerpen werd bedolven onder de informatie en er op straat niet naast kon kijken is er in het straatbeeld van Lissabon nauwelijks iets dat naar het cultuurjaar verwijst...Omdat dit een dure kunst is, besloot ik mij niet te verliezen in een veelvoud van projecten maar slechts een zestal grote plannen uit te werken

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
Door angst, meeleven en meelijden met het lot van toneelfiguren wie niets menselijks vreemd is en die dat vreselijk voor hun kiezen krijgen, een bepaalde opluchting voelen, een besef dat je niet...Dat is veel minder dan één procent, je kunt niet eens met recht van het topje van de ijsberg spreken...Het theater kan grenssituaties creëren, waarin een buiten-theatrale werkelijkheid zo snerpend en pijnlijk aanwezig is, dat je niet meer weet of je ernaar kunt en wilt kijken, zoals in de laatste

Nr. 46, Januari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Het theater ligt in de stad en...
Ik wil hier niet ingaan op de religieuze én vooral ook politieke aspecten aan deze strijd verbonden en ben er mij ook van bewust dat dankzij een overwinning van de iconodulen er in het westelijke deel...Waar het mij om gaat is het zeer actuele probleem van wat kan/mag 'uitgebeeld worden' en wat niet - en hoe je dat 'niet' dan moet invullen...Eén daarvan is voor mij altijd geweest het maar-niet-willen-aanvaarden dat er een kloof zou bestaan tussen theorie en praktijk

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Je wordt tenslotte wat je wil als je onnadenkend genoeg bent om het te willen en ambitieus genoeg om het te worden...En om van publieke waardering te kunnen gewagen is er, vind ik, meer nodig dan het handvol familieleden, die niet eens weten waar het om gaat - maar wat niet weet niet deert en eigen volk eerst...Bespaart mij rouw en droefenis, voor mij geen lijkparade, bedenkt alleen als gij mij mist: verlies is nog geen schande

Nr. 47, December 1994 • Gunther Sergooris • Don Giovanni in de Vlaamse Opera, Tristan...
Zelfs de dood van Donna Anna's vader betekent voor hem niet meer dan een vervelend oponthoud...Het maakt dat je vlug uitgekeken bent op deze figuur...Rood is de kleur van Isolde, niet alleen haar haar is rood, maar rood tref je altijd opnieuw aan in haar kledij: een bloedrode jurk op het einde van I, en rode striemen in het witte kleed in II en III

Nr. 47, December 1994 • Inés Sauer • Grimm
Getrouwheid betekent dat je de dooier niet breekt...Wat mij prikkelt is de uitdaging om de verschillende tekens op het toneel te ontrafelen, soms met de frustratie dat ik niet meer weet of dat wat ik 'begrepen' denk te hebben tijdens een voorstelling...Alsof de boekenkast in je kop waarin je zoekt wat je wil zeggen je belet te zeggen wat je eigenlijk te zeggen hebt

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
Praatschuw of praatziek, hun leuze klonk identiek: neem nooit je masker af, laat nooit je ware gezicht zien...Niet dat Jan & Sigrid iets helemaal anders brengt, niet dat ze ineens doen alsof ze acteren en dat het allemaal niets met hun leven te maken heeft...die niet aflatende orkaan van decibels komt iets naar boven, het is niet helemaal duidelijk wat, maar het ziet er alleszins niet goed uit

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Was het in de eerste jaren van het bestaan dan inderdaad geen vorm van eens kijken hoe die mongooltjes vertederen (maar zoiets zeg je natuurlijk niet...Kun je het theater met mentaal gehandicapten inderdaad niet bestempelen als 'levend poppentheater'? Want weten deze mensen op de scène intellectueel überhaupt wel wat ze spelen...Stap wilde met Tango ook een voorstelling maken over verlangens, over de wilde dromen waar iedereen mee rondloopt en waarvan je weet dat je ze niet kunt vervullen

Nr. 47, December 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Jac Heijer
Dat je je moet toetsen aan een ander publiek dan het gebruikelijke: het op verplaatsing spelen als remedie tegen de sclerose...Zomaar even tussendoor ergens in je ochtendkrant...Niet de Actie Tomaat is bepalend geweest voor zijn ontplooiing als criticus, maar wel het werk van Ritsaert ten Cate in Mickery

Nr. 47, December 1994 • Jaak van Schoor, Dré Poppe, Hugo Van... • In memoriam: Rudi Van Vlaenderen
bepaalde kringen kwam je er gewoon niet mee binnen...Een korte tijd werd hij programmator bij de drama-uitzendingen van de toenmalige BRT, omdat je met het theater alleen je boterham niet kon verdienen...Voor mij was het wel een probleem dat Rudi niet lang bij Arca bleef

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Lannoye, Marleen Baeten • Interview met Minister Weckx
Ik slaag er niet in, omdat ik daartoe niet ondersteund ben...Met twee lijnen zeggen dat iets niet goed is omdat het niet goed is, kan niet...Je kan maar kritisch overleven in deze maatschappij als je die reflectie van de kunstenaar over het maatschappelijk gebeuren van vandaag, leert inzien, begrijpen, tot de jouwe maakt

Nr. 48, Februari 1995 • Pieter T'Jonck, Johan Thielemans • Gerenoveerde theaters in Gent
wel enkele art-nouveau trekjes, maar meer dan een oppervlakkige opsmuk van een amalgaam van stijlen kan je die niet noemen...Al kan je bedenken dat art nouveau eerder de laatste krampachtige poging was van de burgerlijke negentiende eeuw om tot een waarachtige stijl en schoonheid te komen, en niet echt vooruit wees naar de...Over de verschillen tussen de oorspronkelijke schildering van de lokalen en de huidige situatie — toch niet onbelangrijk in dit soort architectuur — vind je weinig terug

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Ook, zo zegt de Groot, dacht hij niet aan Jeroen Bosch bij bepaalde scènes, maar voor mij zijn er wel duidelijke reminiscenties...Hier worden, denk ik oneerbiedig en met een lichte jaloezie (want zo mooi kon/kan ik niet dromen), natte jongensdromen heel mooi gevisualiseerd, en ach, dat mag je toch niet verdringen, niet waar...Dat kan je van Regen niet zeggen

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Doet ze dat niet dan krijg je de fletse, ondermaatse opvoering die in de maand november door Lidwien Roothaan in de Brusselse KVS geserveerd werd...Stelt de prins zich immers niet voor met de woorden: 'Versmaad mij om mijn kleur niet' (vertaling Burgersdijk). Bij Sellars valt de lach weg, want zijn prins wordt vertolkt door een kleurling...Als je dan achteraan in de zaal zit en op alle schermen de maan ziet dansen, krijg je de vreemde indruk dat het de acteurs zijn die op en neer deinen