Archief Etcetera

632 document(en) met "ZAL IK DOEN" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Toen ik voor de eerste keer naar Duitsland kwam, wat ik helemaal niet gepland had, heb ik gezegd dat ik als gast kwam...Ik probeer me als gast te gedragen, ik zal het tafelzilver niet stelen, ik zal de vrouw des huizes niet trachten te versieren enzovoort...Ik heb collega's die heel precies weten wat ze doen, wanneer ze schrijven

Nr. 49, April 1995 • Herwig De Weerdt • Zoete littekens
Ik zal vanaf nu enkel over theater spreken, maar veel van mijn bedenkingen zijn van toepassing op andere kunstdisciplines...Ik heb gezongen op de barricades en stakersposten van Boel tot Sidmar, ik heb betogingen doen vollopen, ik heb betogingen doen leeglopen...Ik heb er sukses gekend, ik heb ellende gekend: awoert geroep, molotovs en voetzoekers; maar een artiest heeft slechts één verzoek: je veux ... Om een lief te imponeren, en omdat ik pacifist

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Ik ben nochtans de vermaning van Jeannette Winterson uit Kunst Si^leugens indachtig, dat we toch ook niet proberen de druiven te reconstrueren uit een goede fles wijn, maar ik kan het niet laten...Het enige wat ik de spelers vraag is om wat ze doen zo groot mogelijk te maken...Ik probeer te zoeken naar de fond in mezelf, waar datgene bewaard wordt wat ooit meegegeven is, "van in de eeuwen der eeuwigheid". Ik probeer zover mogelijk in de tijd terug te dringen om stappen

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
De Nacht/La Nuit zal ongetwijfeld de Vlaamse theatergeschiedenis ingaan als een cruciale voorstelling, zij het even problematisch als belangwekkend...hebben we via de Maidenspeech in de Beursschouwburg ontmoet en vorig jaar toen ik de voorstelling tijdens het KunstenFESTIVALdesArts speelde, heb ik hen gevraagd of zij geen zin hadden om er bij te zijn, want...Reduceert men de aanpak van de migrantenproblematiek — en daaronder wil ik voortaan verstaan hebben: de problemen waarmee migranten worstelen en niet het feit als zouden migranten ons problemen

Nr. 50, Juni 1995 • Herman Asselberghs • Polemiek: Brief van Herman Asselberghs
Nu zou ik jullie nooit die bij uitstek partij-politieke kwaliteiten aansmeren, maar ik moet toegeven dat ik een en ander in 'Over kannibalisme en verscheidenheid' ook naar nestbescherming vind neigen...Uiteindelijk is het omdat ik nogal wat rap tot mij neem dat ik De Nacht niet zo een gelukte voorstelling vind: ik vind Les Villes Scélérats gewoon niet goed genoeg...Voorwaar harde taal, maar ik wil er maar mee zeggen dat ik niet kan snappen hoe jullie zinnige en wel degelijk weloverwogen ingrepen in het landschap enig baat kunnen hebben bij een openlijk

Nr. 50, Juni 1995 • Gunther Sergooris • Onopgeloste spanning
Deze laatste zal ook de negende symfonie samen met de Berliner Philharmoniker boven de doopvont houden...Toch liet het publiek het vrij massaal afweten, althans tijdens de voorstelling die ik bijwoonde...De scène wordt dan opnieuw ondergedompeld in de blauwe pracht van een visioen dat met de realiteit nauwelijks nog iets van doen heeft

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van de hele opvoeringstraditie van Claus heb ik weinig meegemaakt, om de eenvoudige reden dat ik te jong ben...Ik geloof niet dat het stuk, de te ensceneren toneeltekst, daarom zijn tijd zal overleven...Maar dan duikt plots, na vijf jaar stilte, Onder de torens op ('94), dat waarschijnlijk eerder de geschiedenis zal ingaan omwille van de toorn die de voorstelling bij de Meester opwekte, dan omwille

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het is een stilaan indrukwekkende rij die hier in de boekenkast achter mij staat, want als ik er eentje vind koop ik het meteen, meestal tweedehands, gewoonlijk voor een prikje...Zoals al zo vaak gebeurd is (en ik vrees dat het nog vaak zal moeten gebeuren voor er iets verandert) lopen de acteurs erin verloren, veeleer als een koning dan als een arbeider (je werkt tenslotte...Tournée Laat ik echter het populairste Claus-theatergebeuren van het seizoen niet vergeten: dat was Claus zelf die in een promotietournee voor Belladonna (die in film- en dus acteurskringen

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Rite Laat ik beginnen bij Perzen van Hollandia, een stuk dat met de Troje-stof niets gemeen heeft, behalve dan dat het een tragedie Perzen, Theatergroep Hollandia / Ben van Duin...De hoge stem van Willems (een stemgebruik dat ik nog niet eerder van hem gehoord heb) voert langs het formele naar een diep verinnerlijkt lijden...Blij dat er na dit seizoen afscheid van Troje zal genomen worden

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Ik zie zoiets voor me als een verbeeldingspedagogiek, die ons zou leren het eigen innerlijke beeld te beheersen zonder het te onderdrukken en zonder het, aan de andere kant, te laten vervallen in een...Ik was in mijn eerste ontwikkeling al een kind van de "beschaving van het beeld", ook al was die nog in haar begintijd, nog ver verwijderd van de inflatie van vandaag de dag...Natuurlijk moeten ze dan allebei wat water in de wijn doen - ook al omdat er zoiets als aantrekkingskracht bestaat: één danseres mag een nummer opvoeren met een slagwerker, een ander meisje gaat als

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Ik prefereer de idee dat hij zich verplaatst met zijn glazen wereld op zich...De acteur zal zich dus moeten verplaatsen zonder van zijn tekst af te leiden: maar niet gelijk hoe...Dit alles is niet eenvoudig, men kan het zich voorstellen en met dit artikel bedoel ik eerder mensen die op hun gemak zijn in de war te brengen

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Even een kleine bloemlezing ter illustratie: Over Teirlinck: 'Nu kan men het de meeste auteurs niet kwalijk nemen dat ze dom doen bij de aanvang van hun carrière, maar op de achtenswaardige...een NTG-recensie is tekenend voor zijn kritische houding: 'de manier waarop ik mijn kritiek bedrijf, is ook voor mij volkomen bijzaak; het gaat om de zin van het theater, waarin ik nog geloof...De parochiale activiteiten die ik seizoen in seizoen uit bij ons meemaak kan ik geen theater noemen

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Ik krijg carte blanche, maar ik moet zoeken hoe, wat en waar aan bod kan komen...Ik zou nog graag willen schrijven over Cie De Koe en De Parade, maar dat zal veel minder moeten zijn...Ik weet dat de medewerkers veel meer met de kunstenaars in contact staan dan ik die achter mijn bureau zit, hoewel ik ook wel geregeld in de zaal zit

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Met Een Tartuffe doen ze wat ze al altijd gedaan hebben, maar nu ook voor een breed publiek, zonder dat het plat en commercieel is. Ik heb me die avond van de voorstelling heel goed geamuseerd, en...Ik wil vernieuwend werken in deze Noordlimburgse landelijke grensgemeente, maar ik wil ook niet egotrippen met 5 toeschouwers in de zaal, integendeel: ik wil zoveel mogelijk mensen bereiken...Het zal nooit wennen, denk ik, maar het hoort nu eenmaal bij mijn job, vrees ik

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Ik loop rond, en dan zijn er bepaalde dingen die mij iets doen en waar ik van zeg: daar wil ik op doorgaan...Ik kies in de eerste plaats voor de mensen,' verduidelijkt Cassiers, 'niet voor wat ik hen al heb zien doen binnen het theater...Daarom kan ik niet zeggen dat ik probeer een waarheid te vertellen

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Daarom zal ik dan ook direct tot de kern van de zaak overgaan: een man (André van Duin) en een vrouw (André Hazes), op hun erf gezeten vertellen, vertellen en vertellen nog iets meer...Doen hun ding en vertellen nog wat meer... op hun volkomen unieke manier (alleen Van Duin speelt als Van Duin, idem dito Hazes). Dit zal de hele avond niet meer veranderen: het monotone 'grappiger dan...Ik ga ervan uit dat mensen die op het toneel gaan staan, dat doen vanuit een sterke behoefte, dat ze weten waaróm ze daar gaan staan, dat ze iets te zeggen hebben

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Wat zat ik daar in godsnaam te doen...wat ik van nu af aan zal omschrijven als -'dit soort van theatermaken', vindt men vaak de opvatting dat 'de man/ vrouw op de scène het niet moet "voelen", als het publiek het maar "voelt...Als ik de bedoelingen van Maatschappij Discordia met hun projekt Ad memoriam revocare juist begrijp - en zo lees ik ze ook uit de reeds gespeelde proloog-voorstelling - dan is precies deze koppeling

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Ik heb me daar natuurlijk ook veelvuldig aan bezondigd, maar nu dacht ik, ik moet dat dan maar doen, onvoorbereid opgaan in een serie van monologen, dan moeten het ook maar echt monologen zijn...Ik zal proberen om niet te vertellen wat ik gisteren heb verteld, dus zeg ik nu iets anders...Ik heb ook eigenlijk helemaal geen moeite gedaan om dat Frans te leren, ik heb alleen maar geluisterd naar wat ik moest doen

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Terwijl ik vroeger - en sommige regisseurs doen dat nog - een tekst terugbracht tot een inhoudelijke alinea, en die dan bombardeerde met vormpjes en symbooltjes...veren / En maakte er vleugels van / Ik deed ze om / En sprong / En vloog / Door het heelal / Tussen de sterren / Ik was een argeloze engel / Eindelijk weer kind / Daar was ik niet bang / Ook niet voor de dood...verweten En wie nog lacht Weet niet hoé erg het nieuws straks zal zijn Graag was ik wijs In oude teksten staat wat dat is wijs Een andere kant opkijken wanneer iemand

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Je probeert uit je fouten te leren en je stelt jezelf de vraag: Waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe...Hoe graag ik het zou willen, hoezeer ik de vraag ook terecht vind, maar met centen kan ik niemand verleiden...Ik kom al snel tot andere gedachten wanneer ik hoor dat de renners unaniem besloten hebben om de zware bergrit van 237 km onder een brandende zon aan wandeltempo uit te rijden