Archief Etcetera

73 document(en) met "Bruno Je" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Deze lichte, grappige toespraak krijgt plots een andere toon en inhoud wanneer de touroperator begint te 'filosoferen' over ergens zijn, met zinnen als: 'Daar waar je bent, kan je niet meer komen...Van de toeschouwer vraagt die evolutie in setting ook een verandering van houding: waar je in het begin van de voorstelling nog wel min of meer 'een verhaaltje' kan volgen, moet of kan je na verloop...het eerste deel houden de hilarische situaties en uitspraken je nog wel wakker, maar wanneer de algemene sfeer langzaam omslaat blijkt dat er voor het overige, zowel op spel- als op tekstniveau, niet

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Voor het publiek was dat soms vervelend, want die raar gesproken tussenteksten kon je toch niet volgen, en eigenlijk wilde je gewoon het volgende nummer horen...Wel bleef er een soort identiteit tussen verhaal en muziek: je ziet watje hoort en je hoort wat je ziet...Als je je ogen sluit voor de theatrale aspecten --of als die er zelfs amper zijn--, en als je de tekst niet kan volgen --of als die zelfs niet uitgevoerd wordt--, kan je dan bij Stockhausen of Nono

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Wat is 'goed' en wat is 'politiek'? Misschien geldt deze stelling op een soort meta-niveau: door met kunst bezig te zijn neem je sowieso een positie in de maatschappij in. Maar zeggen dat je door iets...Je bent geneigd om, meer dan anders, welwillend, positief vooringenomen te staan tegenover een voorstelling, omdat je het roerend eens bent met de inhoud of de boodschap van die voorstelling...Als je daar niet van kan genieten, lijd je aan een ernstige vorm van esthetische impotentie

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Je doet maar verder terwijl je weet dat de situatie verergert in plaats van verbetert...je wilt 'beleefder' dan die van Stuart: je kunt er naast kijken als je dat wilt, of hem niet zien, als je volmaakt onschuldig bent...Ergens rees de vraag: Anne Teresa,(...) j e maakt hier een stuk over de micro-emotionele aspecten van relaties, over vrouwen die doorslaan en je doet alsof er niets gebeurd is.' Verbergt vindt datje

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Het erge is dat je je als 'gewone' toeschouwer dan dikwijls nog dom voelt ook omdat je al die lagen en andere dramaturgische spitsvondigheden bijlange na niet hebt weten te ontdekken in de opvoering...Repetitie/ I was een heel knappe en boeiende theaterervaring, maar als toeschouwer zag je enkel een produkt, geen proces...Door naar verschillende voorstellingen te gaan, kon je misschien wel voor een deel een zicht krijgen op een proces, of kon je wel veranderingen constateren, maar dat geldt voor elke theaterproduktie

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Drie koningen en een controletoren
Als je in de voormalige Rijstpellerij op de Vlaamse Kaai binnenkomt, word je verwelkomd door twee hostessen...Op deze manier krijg je de traditionele machtsblokken bijeen: de kroon, het leger, het geld en de kerk...Wanneer ze opgebeld worden, zie je dat de man in de toren hen belt

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Als je ernaar luistert, zijn dit aanvallen, niet enkel om te shockeren, niet zoals een soort horrorfilm, maar het werkt hier als geheel, zodat je de thematiek veel scherper hoort, ziet en voelt...De structuur is zo opgebouwd dat je een soort naturalistisch portret van haar leven krijgt en je het ritueel volgt, waarin ze alles dagelijks herbeleeft...Het fysieke van het menselijk lichaam speelt een belangrijke rol; je hebt dus het beeld van het menselijk lijden en de menselijke anatomie getoond in een extreme situatie van spirituele en psychische

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Roger Copeland(1) noemt die achterdocht een heimwee naar het dionysische ritueel, dat hij - met Jane Harrison - definieert als een 'dromenon': iets waar je in de eerste plaats niét naar kijkt, maar...iets wat je doet, waaraan je participeert...Podiumdans moet je construeren volgens de wetten van het perspectief

Nr. 46, Januari 1994 • Bruno Koninckx • Peter De Graefs Ombat
Positief gesteld kan je zeggen dat Peter De Graef technisch zo goed acteert en vertelt dat hij de toeschouwer helemaal in de ban houdt...Maar af en toe gaat hij een beetje over die scherpe lijn: dan komt zijn techniek meer naar de oppervlakte en heb je het gevoel dat hij op effect speelt...Bruno Koninckx Ombat was geselecteerd voor het Theaterfestival 94 en is dit seizoen nog te zien in vele theaters

Nr. 46, Januari 1994 • Hildegard De Vuyst • "Wat vroeger was is nu voorbij"
Die spanning en inspanning, de concentratie of het gebrek eraan; je kan er als toeschouwer weinig achter zoeken, of veel, tot en met het grote utopische verlangen naar wereldharmonie...En de instrumenten stop je al evenmin weg...Er wringt meer tussen het materiaal: verschillende soorten tekst (een kringloop verhaal van Bruno Mistiaen en de Metamorfosen van Ovidius) in combinatie met de mythologie van de

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
Het omgekeerde is even absurd: heb je enkel onkruid, dan heb je enkel onkruid...de betaling, kreeg ik te horen: 'Wel, Myriam, zie je, je bent nog zeer jong (klemtoon), en voor een jong (klemtoon) iemand als jij is het toch wel een hele kans (klemtoon) om voor ons programmaboek te...Ofwel ben je er bij en heb je geluk, ofwel moet je het stellen met een habbekrats, zonder garantie op continuïteit

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
De Volder: 'Neen, dat ruikt naar museum terwijl het levend is. Dat verleden kom je tegen op zoek naar wie je bent, wat je plek is, welke opdracht je doorgegeven is in diegenen uit het verleden die je...En het interessantste is als de tekst in rechtstreekse tegenspraak staat tot wat je ziet...Vaak weet je niet of je naar levende doden of dode levenden zit te kijken

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Solo Terwijl je bij het Ro Theater de wederwaardigheden van Hekabe volgt, realiseer je je plots hoe dicht dit onbekende stuk van Euripides bij de tekst van Koos Terpstra staat...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het...96 pagina's 400,- BF andere boeken van Bebuquin: Jan Decorte 'CEuvres', Bruno Mistiaen Onze Lieve Vrouw van Pijn, Peter De Graef 'Et voila...!'/Ombat, Arnon Grimberg Rattewit, Elvis

Nr. 53, December 1995 • Register Etcetera jaargang XIII (1995), nrs 48...
krijg je alle nog beschikbare, tot nog toe verschenen nummers (dat zijn er ca...45). Zit hier geen leuk geschenkidee in?! Verzendingskosten betaal je zelf...Je kan je bestelling natuurlijk ook komen afhalen

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Op vaste tijdstippen licht je dan het volledige kunstenlandschap door, analyseer je en stippel je een beleid uit...Je kan natuurlijk het spel heel hard spelen, maar dan loop je het risico alles te verliezen...Als je vanuit zo'n raad ingrijpende wijzigingen wilt voorstellen, moet je keiharde argumenten op tafel kunnen leggen, moet je goed geïnformeerd zijn, een goed geschreven verslag voorleggen

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ie kan niet in theorie, in een klaslokaal, het verschil leren tussen zijdewol en katoen, dat is iets wat je leert na tien jaar vijfhonderd stoffen per dag door je vingers te laten glijden...Daarnaast moet je kennis van het maatschappelijke hebben: je moet toch ergens op de hoogte zijn van hoe die dingen ontstaan zijn, in welke tijd, enz...Tweede belangrijke capaciteit is een vlotte omgang met mensen: jezelf kunnen uitdrukken door je tekeningen, door je manier van spreken, zodat je tot een opperbeste samenwerking met de regisseur kan

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Je hebt een behoorlijke repetitieruimte nodig, en je moet je kunnen permitteren om een lijn uit te werken...Je kan een heleboel kleine dingen doen, maar daarmee profileer je je niet als gezelschap...En op die ogenblikken wegen de normen van het decreet door, want je moet die 80 voorstellingen halen, en je weet dat er argwanende ogen op je vingers kijken

Nr. 55, April 1996 • Gunther Sergooris • Verboden en vergeten
De gedweeheid vind je ook terug bij de gewone Duitsers die de meest afschuwelijke opdrachten uitvoerden...Bulgarije, een Balkanland waar je wel antisemitisme kon verwachten, mislukte de anti-jood-se campagne volledig...Tot voor tien jaar kon je een geschiedenis van de opera schrijven zonder Meyerbeer en Halévy te vermelden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Deze affirmaties worden niet historisch geplaatst, zodat je de indruk kan hebben dat het hier om tijdloze waarheden gaat...Bruno Fortier beschrijft het als volgt: 'De metropolen zuigen niet alleen andere steden, maar hele grondgebieden leeg...Bruno Fortiers boeiende analyses van de hedendaagse stad kan men lezen in L'amour des villes, Mardaga, Luik, 1995

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
ingehuurd als tegengewicht voor het bijwijlen lyrische proza van Bruno De Meulder, die samen met Jürgen Persijn tekende voor het concept van MartiniMartini...toren te herontdekken 'als een objet trouvé dat je plots intrigeert en je een hele wereld opent (...) iets dat in een onnatuurlijke context -zoals deze waarin de Martini aan de rand van de Noordwijk...Er is trouwens niets zo deprimerend als een plek die nadrukkelijk als een gonzende bijenkorf is ontworpen en er dan troosteloos bij blijft liggen'. Wel kon je er met de auto tot bij je kantoor rijden