Archief Etcetera

68 document(en) met "Dame Ik" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 14, Juli 1986 • René Verheezen • Moeder
Dame Ik ook...Dame Smeerlappen, ik zei het toch...Ik kom hier 's morgens binnen, ik zie dat bureau, al twintig jaar hetzelfde, en dat uitzicht, ook al twintig jaar hetzelfde, op een stenen muur, ik ruik de sigaretten van gisteren... soms moet ik

Nr. 14, Juli 1986 • Marianne Van Kerkhoven, Pol Arias • Dries Wieme met open vizier
Ik was blut, ik improviseerde een poppenkast, drukte zelf (met de hand) briefjes, ging die aan scholen in Nijlen, Kessel en weet ik waar uitdelen...Ik mis wel een degelijk milieu waaraan ik mij als acteur zou kunnen overgeven...Zo dacht ik, laat ik eens uitkijken of ik geen loon kan krijgen tot mijn zestigste

Nr. 15, September 1986 • Jef De Roeck • Jef De Roeck
Omdat de avond valt over het Donaudal, rijd ik een stadje in, waar wel een Zimmer frei zal te vinden zijn...Om half elf staat een oudere dame, sleutels in de hand, aan de ingang van het stadstheater te wachten op eventuele bezoekers...Het gebouw ligt aan de Stadsplatz, maar dat had ik de avond tevoren niet gezien

Nr. 16, Januari 1987 • Gesprek in Wallonië
Ik heb goed naar mijn vader geluisterd, ik heb goed mijn moeder, ik heb goed de buren, ik heb goed de graaf...Ik spreek te luid, ik spreek te zacht, ik spreek niet...de kast op zolder zal je mijn knipzaag vinden, je weet wel, de zaag die ik kon wegmoffelen onder mijn mantel toen ik hout ging stelen 's winters, of wanneer ik mispels voor je meebracht

Nr. 17, Maart 1987 • Michel Uytterhoeven • Op zoek naar de "next wave"
Ik praat 45 kilogram boeken en videotapes door de douane en na goed en wel een half uur sta ik in de Newyorkse vrieskou...Ik geraak in een lichte paniek wanneer ik merk dat ik de enige ben die niet in smoking verschijnt, probeer nog wat tegen te pruttelen bij de company manager maar de tolerantie is bijzonder groot en...De andere keren verliet ik New York met een boel ideeën en een gezonde dosis energie, maar nu deel ik in de depressie van de herfst die grauw over deze stad hangt

Nr. 17, Maart 1987 • Geert Kimpen • Geert Kimpen
Er was eens een gedrocht; haviksneus, puisten en bovenal bleek, enfin, u begrijpt wat voor type ik u wil suggereren... wou hij toch wel theater maken zeker...Mijne dames en heren", declameerde hij naar mijn gevoel net iets te onzeker, "Mag ik u voorstellen: Betty...De dame die daarvoor instond, had trouwens wel moeite om sommige directeurs ervan te overtuigen dat zij reeds een job had en er best tevreden mee was

Nr. 18, Juni 1987 • Johan Thielemans • La Traviata in de Munt
Toen Dumas verliefd werd op Marie Duplessis, die heel jong aan longtering overleed, schreef hij eerst een roman en later een toneelstuk over haar: La dame au caméli-as. Immens succes...Verdi vond in het verhaal van de Franse dame, die veel meer menselijke waarde had dan de goegemeente die deftigheid combineerde met hypocrisie, iets wat hem een gepaste commentaar leek op zijn eigen...ze net uitgeroepen heeft: "Ik herleef, wat een vreugde", barsten de verpletterende fortissimo's los

Nr. 23, September 1988 • Wim Van Gansbeke • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
mijn portefeuille bewaar ik een naamkaartje...Hou ik vol dat de samenwerking met Discordia in theaterhistorische termen te laat komt, dan kan ik toch waardering opbrengen voor de snelle inhaalmaneuvers die het Kaaitheater heeft uitgevoerd door te...Ik schrijf de titel hier voor het laatst -- en voor de duidelijkheid -- met zijn fout tegen de Duitse grammatica

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
een gesprek, waarvan fragmenten opgenomen zijn in het programmaboekje, licht ze haar uitgangspunt toe: "Toen ik Het Huis van Bernarda Alba las, zag ik lichamen onder spanning, ingebonden lichamen, die...Etcetera had die fout gelezen in "De Morgen" (die vaak vol foutieve informatie staat). Ik heb wel gezegd: "Toen ik die uitspraak van Wim Van Gansbeke hoorde, was ik blij dat ik De Kunstopmeter...Ik zit zowat op het eind van mijn kreativiteit, daar moet ik uit en zij zouden mij daarbij kunnen helpen

Nr. 25, Maart 1989 • Luc Lema • HET CARNAVAL VAN ROMANS
Laroche Jean Serve, ik woon in de Jacquemart en ik feest er, Paumier Je verloochent toch onze idealen niet?! Laroche Als de oproerkraaiers, de boeren, doorgaan met moorden en branden op het...Bij mij zijn het de vele keren dat ik naar de markt ging, de zorgen die ik aan jou besteedde, de ontelbare maaltijden die ik klaarmaakte... Ik weet dat alleen nog, echt herinneren doe ik het me niet...Als dat geen aanloop is tot de strijd, begrijp ik er niets meer van, (met de ogen volgend) De hele mikmak begeeft zich naar de Notre-Dame-sur-le-pont, Slijpen ze nu de messen of gaan ze gewoon naar de

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
Ik heb er zin in. De laatste... vind ik het jammer of is het genoeg geweest ? Om verscheidene redenen hou ik me bij het tweede...Aan een oudere dame vraag ik de weg, misschien niet zo een goed idee...En het was, wanneer ik eraan denk, alsof ik hen zocht, alsof ik wilde dat ze me op mijn bakkes zouden kloppen en dat ze me mijn geld zouden afpakken

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • "Eenvouds verlichte waters" spelen
Als ik niet dat traditionele acteren van kinderen wil en als ik niet die ambities wil van kinderen die elkaar niet het licht in de ogen gunnen - dat is iets wat ik er zeer snel uithaal, als dat...Concreet heb ik auditie gedaan voor zo een 60 kinderen, waar ik dit soort dingen gezegd heb die ik nu tegen jullie gezegd heb, over toneelspelen, en over het feit dat ik niet houd van ambitieuze...Ik heb dan ook een hele tijd met ze zitten praten, hen verteld dat ik nog nooit eerder een kindervoorstelling gemaakt had en dat ik met hen zou omgaan als met gewone acteurs, dat ik soms in zak en

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
Ik had nog nooit iemand zijn gezicht zien vallen, en toen zei hij letterlijk: 'met die arm heb ik betaald'. Toen zei ik hem dat Bernhard toch geweldig politiek is, en hij zei dat hij dat nooit gezien...JJL: "Ik weet niet of dat zo is, ik voel het alleen zo, en het is de enige verklaring die ik kan geven aan het begrijpen of niet begrijpen van bepaalde 'geheimzinnige' voorstellingen...dezelfde klachten als nu: ik kan mijn stukken niet kwijt, ik kan mijn Iphigeneia maar één keer per week spelen,en na drie maanden nam ik het al van het repertoire

Nr. 29, Maart 1990 • Mieke Kolk • MOZART
Terwijl Fiordiligi bij Peter Sellars in haar doodsnoodaria's (zal ik wel / nee ik mag niet/maar ik wil /toch maar niet/mijn arme verloofde) strippend op een cafétafel staat, zit Flimms sopraan, nadat...Hij opent de opvoering postmodern met een beeldcitaat van Manets 'Déjeuner sur l'herbe'. Drie aangeklede heren en een naakte dame...Tevreden ? Ik neem aan dat ik een ander artikel had geschreven zonder de enscenering van Luc Bondy en de vormgeving van Hermann

Nr. 30, Juni 1990 • Elvis Peeters • Het Uur van de Aap
Die ochtend dat ik het reisbureau binnenstapte, wist ik niet dat ik 's avonds al op een vliegtuig zou zitten...Toen ik de valies kocht, dacht ik dat ik de halve wereld zou nodig hebben wanneer ik op de andere helft van de wereld aankwam...Ik zei: ik heb dagen gekend dat ik mij niet herinnerde dat ik een geheugen had

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • Opera tussen barok en (post-)modern
leerde ik Anne Dupont kennen, een dame die een zeer grote invloed heeft uitgeoefend op een hele generatie jonge Franstalige regisseurs...Toen ik Berio's stuk Fa Si instudeerde kreeg ik daar maar geen voeling mee, tot ik besefte dat ik keuzes moest maken, ook al ging dat ten koste van de tekst...Ik kan wel verklappen dat ik zeer graag de opera's van Berio op de planken zou brengen, al moet ik daar onmiddellijk aan toevoegen dat ik nog niet weet of ik die wens ooit zal kunnen vervullen

Nr. 34, Juni 1991 • Henri Bloemen • Frisch en Dürrenmatt
Dürrenmatt laatste stukken (Achterloo, Die Frist) herinnerden slechts van verre aan de furore van de stukken, waarmee hij wereldroem verwierf (Der Besuch der alten Dame (1956), Die Physiker (1962), Romulus der...Een 'ik' kende Frisch niet...Iemand die 'ik' durft te zeggen plaatst veeleer het sluitstuk bij een geschiedenis of een verhaal dat zuiver toevallig het zijne geworden is. Rollen uitproberen zoals men kleren wisselt is lange tijd

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Ik begreep hoe dicht ik bij de dieren had geleefd en dat ik nu stilaan door het leren van een echte taal op weg was een waarachtig mens te worden...Meestal bevond ik me in een leegstaande kooi naast die van Oskar en omdat ik niet altijd hoefde te werken deed ik een dutje...En omdat ze zag, dat ik het had gehoord voegde ze er giechelend in mijn richting aan toe: "Ik zweer aa, daddet woar is!" (Ik zweer, dat het de waarheid is). Ik zou haar voor die mededeling hebben

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Een week voor ik zou afreizen, kreeg ik een aanbieding bij Proloog, en daar ben ik toen op ingegaan...Er zat niets anders op dan dat ik met de spulletjes bezig was, want ik alleen wist wat ik er mee bedoeld had, terwijl Annet de tekst las...Maar dat heb ik zo gelaten, omdat de première toch een soort ijkpunt is. Nu we het opnieuw opnemen voor Het Theaterfestival, zal ik weer aan de monoloog werken, want ik weet precies wat weg moet

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
iets dat het Ik van 'buitenaf te beurt valt, het uit zichzelf, zijn autonomie rukt en overlevert aan het vreemde, het andere...Hij wil namelijk de onherleidbare heterogeniteit van dit gezelschap tegen, voorbij en door elkaar sprekende enkelingen in een 'totaalopname' homogeniseren: 'Ik fotografeer jullie net zolang tot jullie...waarin geen been of bovenlichaam meer steekt'. Het lijkt wel een bewust geënsceneerde Syberberg-pastiche: een adellijke dame, gevangen in haar nostalgie naar een mythisch