Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


75 document(en) met "Het Horizon-Negatief" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
het nu gaat om een historisch materialisme, ontstaan uit het marxisme maar ook uit het studenten-oproer van 1968, zoals in het geval van het Théâtre du Parvis, dan wel om een oer-materialisme zoals...Het lichaam Het experiment van het Théâtre Laboratoire Vicinal berust volledig op het materialisme van het toneel, dat van de planken en de woorden, dat van de acteur met zijn zweet en zijn...onder het label Jeune Théâtre worden gegroepeerd: het Plan K (Frédéric Flamand), het Ensemble Théâtral Mobile (Marc Liebens), het Théâtre de l'Atelier (Philippe Van Kessel), het Théâtre du Crépuscule

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Een oordeel, zo heette het, kon maar "voorlopig" zijn, wat je zag was "een horizon vol vraagtekens". Fabre zelf gaat hier niet vrijuit...Daardoor probeerde men het hele stuk in het kader, in het (anekdotische) verhaal van de opera te wringen...Dat klopt in die zin dat Fabre het oude systeem als het ware ontleedt in zijn samenstellende delen, het als een plastic lichaam uit elkaar haalt, en het naar zijn eigen hand zet

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Maar is het niet schrijnend cynisch dat op het ogenblik dat in het hart van Europa een land zijn grenzen met onschuldig bloed hertekent, ook Europa zelf de nood voelt de poorten van zijn vesting te...Een kleine groep is er als het ware door geobsedeerd en reageert dan ook als een opgewonden verzameling van Beroepsvlamingen (met hoofdletter) met een heel beperkte intellectuele horizon...Aan het einde van Het Verdriet lacht iemand in een café met het idee dat we nu, na het fascisme, de democratie moeten proberen: 'Met dezelfde mensen zeker

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
De twijfel van het ene personage, de verliefdheid van het andere, het werd allemaal mijn deel...Het bloemetjesbehang verborg dus krantekoppen: wereldnieuws dat ooit moet zijn doorgedrongen tot de mensen die het huis bewoonden...Het ideale stuk uit mijn repertoire lijkt op het oude behangpapier uit mijn ouderlijk huis

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Vanhoutte • Frank Castorf in de Volksbühne
Het geografisch geconcentreerd succes werd vaak aangegrepen om het huis een terug- Frank Castorf aan het werk in Der Eisenhändler / David Baltzer val in oude...Een dergelijke kritiek blijft echter oppervlakkig omdat ze enkel argumenten put uit het politieke imago van de Volksbühne en het wezenlijke, het theater, uit het oog verliest...Het is onder deze veranderde horizon dat de eigenheid van Castorfs produkties moet begrepen worden

Nr. 48, Februari 1995 • Ali Khedher • De Arabische cultuur of... De parabel van...
Tijdens zijn openingstoespraak had Ali Khedher, directeur van het Centre Arabe d'Art et de Littérature, het over het eigene van cultuur...En wel omdat iedere creatie door het Een en het Al, het Binnen en het Buiten, het Zeggen en het Luisteren, het Intelligente en het Sensibele in zich te verenigen, tijdloos wordt...promoten in kleine cirkels of om haar uit de dagelijkse werkelijkheid te bannen met het onaanvaardbare voorwendsel dat ze niet 'voor het volk' is. Twee houdingen die bijdragen tot het opzettelijke verlies van

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Kopnaad luidt het: 'Er zijn kinderen wie de engelen/ de fontanel volschijten bij geboorte/ een witte schedelnaad is het gevolg/ bij het verkreukelen van papier/ gaan dergelijke kinderen al tot gillen...Sedert de Duitse romantische poëzie — en dat werd helemaal duidelijk in het werk van Nietzsche en later het expressionisme — leidt die breuk alleen nog naar vervreemding, verlies van het zelf...het is het motto dat voorafgaat aan het allereerste boek van Hertmans, Ruimte uit 1981, en het is afkomstig uit Peter Handkes Kaspar: een erg talig toneelstuk over de in Duitsland in 1828 plots op een

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
Centraal in dit stuk staat het verval van het ritueel en het hedendaagse onbehagen van een publiek dat met dergelijk verval wordt geconfronteerd...het verleden.. Het heden waarin de criticus bedrijvig is, is voor hem, naast een ruimte waarin het 'nieuwe' zich kan manifesteren, ook een kristallisatie van het verleden...ons om dragen geworden, nog wel ombuigen naar andere en zonnigere oorden en een 'terugkeer' eisen naar het serieuze (maar niet het zware), naar het ernstige (maar niet het verstikkende), naar het

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Van het repertoire wordt verwacht dat het de grote historische bewegingen omspant die uitlopen op het brandpunt van het nu...En Frans Redant liet in het seizoensmotto een wrokkige Molière aan het woord op een moment dat deze de kritiek op zijn stukken pareert met de verwijzing naar het succes ervan bij het publiek...Obsolete theaterconventies belemmerden al te vaak het zicht op een bredere horizon

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Misschien zit het in het feit dat Brussel een stad en een dorp is tegelijkertijd (iets zoals het Quartier Latin in het Parijs van de jaren zestig - denk aan de eerste films van de toen nog jonge...Niet dat alles zo snel gaat, of dat er zoveel gebeurt, maar gewoon omdat de 'horizon' hier zo ruim is: het decor van Michel Van Beirendonck, de toeschouwers recht tegenover je (in de repetitieruimte...Net alsof het nooit echt duidelijk was wanneer het stuk precies begon (bij het betreden van de zaal, na de 'opgooi',...?), was het ook niet echt duidelijk wanneer het eigenlijk afgelopen was

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
het aforisme waarin de dood van God wordt verkondigd laat Nietzsche de dwaas de volgende hallucinante woorden uitroepen: 'Wie gaf ons de spons om heel de horizon uit te wissen...Het roept de gelijkaardige omkering op die Kant op het einde van de 18de eeuw in het denken heeft bewerkstelligd...Niet alleen door het hellende dansvlak - alsof het helemaal recht wil staan om de dans als een tekening op de vloer te laten zien - maar ook door het gebruik van een oplichtende achterwand waartegen

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Na eerdere versies in het Sloveens en het Frans is het werk op een uitstekende manier uit het Frans vertaald naar het Nederlands door Koen Geldof...Verhaallijnen In de loop van het betoog worden erg bruikbare begrippen ontwikkeld voor het werk van Fabre en dat van het eigentijdse theater in het algemeen: i.v.m...Door herhaling en disciplinering wordt nu precies de differentie zichtbaar en daar is het Hrvatin dus om te doen: het hele proces loopt uit op de ontdekking van het sublieme, het obscene en het reële

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
het tweede bedrijf is het schip samen met Pinkerton verdwenen en zijn de vlonders gereduceerd tot de vier grootste eilanden van de Japanse archipel; Butterfly's woning is als het ware Japan zelf...verhaaltjes'. Het leven zelf op het operatoneel brengen, dat was het ultieme doel van de veristen, maar dat schoentje wringt: opera is immers de meest artificiële kunstvorm die er bestaat en het meest van alle...Centraal in zijn enscenering staat niet in de eerste plaats de waarachtigheid van het gepresenteerde verhaal maar wel het theater zelf, het theatrale van het gebeuren en de theatraliteit van de

Nr. 60, Juni 1997 • Kurt Vanhoutte • De dans van zachte machines
Het aangesproken thema haalt het hier van het esthetische gehalte...Momenten als deze brengen de schrikbarende logica van de cybernetica aan het licht: het verlies van een individu wordt zonder veel moeite gecompenseerd door de reorganisatie van het systeem...Het gelittekende lichaam signaleert dus evengoed de impact van de technologie, fixeert die in het vlees, als dat het er een baken tegen opwerpt

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Binnen het klassieke ballet ligt het decorum ver buiten het 'natuurlijke' lichaam, het lijf wordt er geconditioneerd door allerlei gesticulatieregeltjes afgeleid uit de geometrie van een ver verleden...Deze 'esthetiek van de verdwijning' werd reeds dertien jaar geleden aangekondigd in het profetische boek van Paul Virilio, Het Horizon-Negatief: 'Het is moeilijk je een maatschappij voor te stellen...Paul Virilio, Het horizon-negatief

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
1992) deed hij ze krijsen en maakte zo de angst hoorbaar die de inheemse bewoners van Nieuw-Guinea door het lijf sneed toen voor het eerst glimmend-brommende vliegtuigen aan hun horizon verschenen...het recente, met de steun van het stuc en het Parijse Centre Georges Pompidou geproduceerde dial h-i-s-t-o-r-y neemt hij een diepe duik in het slapende archief van de eeuwige actualiteit, genaamd het...Het bereik van hun invloed op het massabewustzijn is het terrein dat wij verliezen als vormers van emotie en geest

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
De voorstelling begint met het wonderlijke heen en weer tussen de twee geluidsstromen - de dunne lijn en het gerommel van mensen in het publiek - en zet zich dan voort op het podium in een niet...Sterker nog, juist door deze volledig te erkennen, maar tegelijkertijd het metaforische vermogen van het dansende lichaam te veronachtzamen, het register van het beeld enigszins buiten werking te...Ondanks de deconstructie van de techniek, de technologie, de politiek, de economie en de metaforische werking van het lichaam, is het toch maar weinigen gelukt het bewegende lichaam los te weken uit

Nr. 64, Juni 1998 • Pascal Gielen, Kurt Vanhoutte • Theatermakers, biologen, Annemie Neyts en andere bricoleurs
Het aanbod krijgt veeleer karakter door wat het niet aanbiedt, dan door wat het wèl toont...Zowel de onderzoeker als de artiest peilen naar het bekende en het vanzelfsprekende om juist het onwaarschijnlijke en het onbekende te ontdekken...Bindmiddel van het disparaat evenement vormde klaarblijkelijk het aftandse standpunt van de 'Unholy Spirits', van de veronachtzaamde vrouwen in het overheersend mannelijke discours

Nr. 66, December 1998 • Gianni Celati • Manifest: Tijd die voorbijgaat
Alsof het vermijden van vervelende, lastige of moeilijke situaties hun enige doel is in het leven verschuilen de bewoners zich in die huisjes, komen alleen te voorschijn als ze naar hun werk moeten...En binnen in huis is die afwezigheid van geluiden het enige waar de mensen aan denken terwijl ze wachten tot het tijd is voor het middageten, het avondeten, of tot het tijd is om televisie te kijken...Geen zin meer om over wat dan ook te oordelen, laat alles maar voorbijgaan, laat het maar gaan zoals het gaat: uiteindelijk, zegt ze, is het niet meer dan tijd die voorbijgaat

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Het economisch systeem verplicht als het ware tot het gebruik van de marktspiegel als observatiemodus (zo men wil: als kijk-op-de-wereld). Een economische actor, het weze een bedrijf of een...Toch gebeurt het, in toenemende mate zelfs, en dat ondanks het feit dat in de meeste segmenten van het kunstsysteem het werken met overheidssubsidies het volstrekt onmogelijk maakt om prijzen tot een...de nota Naar een ontwikkelingsbeleid voor de podiumkunsten van het Vlaams Theater Instituut, gepresenteerd en besproken (maar daar het bleef het bij) tijdens Het Theaterfestival van 1996


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK