Archief Etcetera

653 document(en) met "IK ZEGGEN WAT HET IS" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 3, Juni 1983 • Roger Van Ransbeek • KAAITHEATER
Er is inmiddels zoveel veranderd". Als ik met mijn kinderen over theater spreek, nu ze zonder blijvend letsel het middelbaar onderwijs hebben overleefd - Oh, wat heb ik daarover gewaakt...Ik begin te horen wat ze niet zeggen en te zien wat ze niet doen...Tweemaal zit ik een uur lang met uitgestrekte arm, smekend om enig contact met wat er op de scène aan het gebeuren is. Waar Steve Paxton mee bezig is, bij God, ik kan er maar niet achterkomen

Nr. 3, Juni 1983 • Marianne Van Kerkhoven • KAAITHEATER
Festivalgangers over Kaaitheater 83 Ik kwam, ik zag, ik overwon... Het feest is geweest, het puin kan geruimd...Nu vond ik haar Deelden wel een beetje cliché, maar ik begrijp haar houding: het Canadese publiek is zo conservatief en zelfgenoegzaam dat het nodig is het te choqueren...Maar de Oom Wanja van het Werktheater blijf ik het beste vinden wat ik de laatste jaren zag

Nr. 3, Juni 1983 • Johan Thielemans • KAAITHEATER
Een spotlamp werpt van achter wat licht naar voren, maar laat de drie grote clubzetels, overtrokken met witte, groene of blauwe plastic, in King Lear (Het Trojaanse Paard...Met verbazing zie ik het licht uitgaan, want het is nu eindelijk pauze...Een pijnlijke scène voor een regisseur die luid het principe huldigt dat er 'realisme' op de scène moet zijn, omdat wat gebeurt ook dient te gebeuren

Nr. 3, Juni 1983 • Johan Thielemans, Theo Van Rompay, Marianne Van... • KAAITHEATER
Er is inmiddels zoveel veranderd". Als ik met mijn kinderen over theater spreek, nu ze zonder blijvend letsel het middelbaar onderwijs hebben overleefd - Oh, wat heb ik daarover gewaakt...Tweemaal zit ik een uur lang met uitgestrekte arm, smekend om enig contact met wat er op de scène aan het gebeuren is. Waar Steve Paxton mee bezig is, bij God, ik kan er maar niet achterkomen...Maar de Oom Wanja van het Werktheater blijf ik het beste vinden wat ik de laatste jaren zag

Nr. 4, September 1983 • Paul De Bruyne • Exit Proloog
Wat ik wel denk is dat de teksten van Proloog later bestudeerd zullen worden ondanks het feit dat ze heel eng verbonden zijn met de politieke behoeften van de jaren zeventig...Langzamerhand zag ik in dat ons democratisch principe niet werkte en ik vervreemdde van de gescheiden ontwikkeling van het inhoudelijke en het artistieke...Maar wat dan nog: ik eis het recht op om mis te groeien

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven • Gerardjan Rijnders:
Wat ik er zelf van geleerd heb, dat is aan de ene kant niet nieuw, omdat ik er in mijn werk al altijd mee bezig ben geweest - ook al krijg je daar binnen kritieken nooit respons op -: ik denk dat...Maar ik heb het zelf altijd veel meer gezien als, zeg maar, een voorstelling van kinderen die zeggen: 'we gaan eens Tsjechov spelen': een naspelen van naturalisme dus...Ik krijg het gevoel dat het nog te vroeg is om al een echt bilan op te maken van die samenwerking met de Woostergroup

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven • Liz LeCompte: Dat nog steeds vastzitten aan...
Ik ben dikwijls zeer verrast over het resultaat en ik denk dat ik daarom blijf doorwerken: zo lang ik die verbazing in mezelf kan behouden...Ik denk dat die blackface-humor een manier van overleven was voor de zwarten zelf en dat het nobel en mooi is. Maar het is moeilijk om zoiets nu in Amerika te zeggen...Ik ontdek tijdens het werken wat er zal gebeuren

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven, Johan Callens • HET SAMENSPEL VAN TONEELGROEP GLOBE EN THE...
Het dagelijkse werk (de openingsscène is de eerste aanvaardbare werkscène die ik ooit op het theater zag) heeft iets te maken met het beluisteren (afluisteren ?) en het registreren van banden...Ik ben dikwijls zeer verrast over het resultaat en ik denk dat ik daarom blijf doorwerken: zo lang ik die verbazing in mezelf kan behouden...Ik denk dat die blackface-humor een manier van overleven was voor de zwarten zelf en dat het nobel en mooi is. Maar het is moeilijk om zoiets nu in Amerika te zeggen

Nr. 4, September 1983 • Anton Van de Velde • Tijl van Anton Van de Velde Vlaamsche...
Tijl Vloek voelde ik beven in heel m'n lijf; 't lag rond m'n hart een kuipersband van geweldig verbijten die al de duigen te prangen wist tot het in mij werd 'n reuzemizerie... Brabo Hij droeg het...Leidde me binnen, vroeg me dan naar m'n naam, en betaalde twéé flessen champagne,.. Maar iets toch faalde zeer zeker bij hem, nu, dat zag ik wel... En hier komt de kroon op wat ik vertel... Chou Wat...Wat fijner dan uw madelief en uw pisseblommen,.. Ach, wat 'n hoek voor filozofen die rustig nog herkauwen willen het alfa en omega van 't geluk

Nr. 4, September 1983 • Dirkje Houtman • Globe op zoek naar liefde en geluk
Al zou de inhoud van het huidige repertoire wel op een zwartgallig wereldbeeld kunnen wijzen, toch geloof ik niet in dit cynisme...Het geluk dat één van hen aan het slot zegt te hebben gevonden, slaat op de beslissing haar man te verlaten; vreselijk aan dit geluk is de onzekere toekomst, want wat staat haar te wachten...Van Vermeulen Windsant kun je zeggen dat hij de beeldende werking in het repertoiretoneel een nieuwe impuls heeft gegeven

Nr. 5, Januari 1984 • Johan Thielemans, Pol Arias, Luk Van den... • K R O N I E K
Hij vertelt wanhopig aan het meisje wat er gebeurd is. Uit medelijden breekt ze met de geile pastoor en zegt hem dat het poezemuisje zelf is teruggekomen en dat hij, de herdersjongen, het mag strelen...Twee opmerkingen: ik vind het boeiende aan het theatermaken van Van Kerkhove dat mijn kritische verhouding tot zijn werk spruit uit een theaterervaring die toch positief is. Het is een weerbarstigheid...Het publiek kan niet anders dan van de hoogte op hen neerkijken en hen uitlachen (men heeft veel plezier tijdens de opvoering). Ik vind dat niet de meest wenselijke verhouding tot het personage op de

Nr. 5, Januari 1984 • Daan Bauwens • NTG en De Sluipende Armoede op herkansing
Wat het NTG nu brengt is een vrij heldere voorstelling waarin de mechanistische toepassing van zowel Corso's realistische enscenering als Claus' plat-Freudiaanse thematiek werd weggezuiverd...Fraaigedraaid In het stuk zitten namelijk ook nog wat uitstapjes naar het theater zelf, en deze zijn minder gelukkig in beeld gebracht...Bij de aanvang van het stuk vertelt de machthebber aan zijn minister: Gisternacht, bij het betreden van de zaal, struikel ik BAM over deze stapel boeken met mijn kop tegen de vloer

Nr. 5, Januari 1984 • Peter De Jonge, Pieter T'Jonck, Eric Vanhaeren • KLAPSTUK 83
Het ontwrichten van klassieke danspatronen, het verkappen van de klassieke lichaamsproporties (in het laatste fragment vervormt Clark zijn lichaam met een gescheurde blouse, een afgezakte tutu en...Een goedbedoelde poging, die echter strandt op haar uiterst zwakke acteurskwaliteiten en, hoe' pijnlijk het ook moge klinken voor een sterballerina, dito dans-prestaties (wat enkel geldt voor deze...Wat dan nog overblijft, moduleert de context van het artistieke, misschien

Nr. 5, Januari 1984 • Luk Van Brussel • Vera - Luk van Brussel
Juul Ik vond het toen nog beter van kromme haas te gebaren, luister, ge moet niet denken... Fie Laat mij maar beslissen wat ik moet denken, ik denk er het mijne van... Juul Ja, goed, maar luister nu...Ja, dat geef ik toe, we hadden er veel vroeger moeten over spreken, maar wat wil je, jij zowel als ik, we waren wèg van mekaar, en dan wordt er heel wat over het hoofd gezien,... Maar hoe kon ik...Juul Ik geloof er niet in, maar ik zal het doen voor u. Fie Ik weet niet wat het is, maar na vanavond is het zo precies alsof er eigenaardige dingen met ons moeten gebeuren... Juul

Nr. 5, Januari 1984 • Klaas Tindemans • Luk Van Brussel en Vera: Een woestijn...
Vooral in de monologen van Jeronimus valt een analogie met het recentere werk van Heiner Müller - ik denk o.a...Luk Van Brussel eiste een grondige tekstanalyse - "acteurs weten meestal niet eens wat ze zeggen" - en volgde heel het produktieproces dat, volgens hem met een opvallende professionele ernst verliep...Het repetitieproces spitste zich dus toe op 'weten wat je zegt' en dat is duidelijk geworden in de voorstelling

Nr. 5, Januari 1984 • Paul De Bruyne, Luk Van den Dries • Karel Poma in de aanval
Ik heb al heel wat theaterdirecteurs over de vloer gehad die mij kwamen zeggen, u moet het mijne meer subsidiëren en doe er maar wat af bij die en die...Daarom ben ik begonnen met te zeggen dat ik een nieuwe adviescommissie wens te installeren, waarvan de eerste taak zal zijn het evalueren van het bestaande decreet, en het onderzoeken van een aantal...Ik kan niet uit het hoofd zeggen of het een nuloperatie is. Veronderstel dat het theater nog altijd meer krijgt dan het geeft, dan kunnen we het verschil bijpassen

Nr. 5, Januari 1984 • Johan Thielemans • Bob Wilsons theatermarathon the CIVIL warS
Het licht speelt een belangrijke rol, wat alleen al moge blijken uit het feit dat Wilson tweederde van zijn tijd in Rotterdam besteed heeft aan het regelen van de spots...Vraag niet wat er gebeurt, nog minder wat het betekent, maar het gebeurt en laat in de herinnering een lang spoor na...Ja, ik wil niet in die structuren werken, maar voor één keer zou ik het graag doen

Nr. 6, Maart 1984 • Bart Patoor, Paul De Bruyne • Ceci n'est pas het Epigonentheater
Wat doet Het Epigonentheater meer dan pakweg de werelden van De Chirico (soms zelfs Magritte) of Bunuel/Dali op de planken transponeren...De ruimtebepalende attributen zijn in hun details verzorgd en accuraat alsof het precieze weergaven zijn van wat buiten bestaat...Maar tot wat zou ik niet weten

Nr. 6, Maart 1984 • Pol Arias, Johan Thielemans, Marianne Van Kerkhoven • OMTRENT WALTER T.
Met wie ik ook werkte -- Decorte, Karge en Langhoff of Tillemans -- ik had nooit het gevoel in een corset te zitten: ik heb me door Walter steeds democratisch behandeld gevoeld...Wat we vooral van hem geleerd hebben was het inzicht dat elke tekst een spelontwerp is, en het belang van de methodiek in het theaterwerk...Nu ik zelf regisseer, ontdek ik wat ik van hem geleerd heb: een groot gevoel voor timing en een zeer secure methode om teksten te ontleden

Nr. 6, Maart 1984 • Pol Arias, Johan Thielemans, Marianne Van Kerkhoven • TILLEMANS
Ik moet er onmiddellijk aan toevoegen dat het misgegaan is, vanaf het ogenblik dat Bert Van Kerkhoven opgestapt is. Het laatste jaar heb ik nog veel moeilijkheden gehad, omdat hij Tand om Tand van...Ik vond het Living Theatre wel interessant, maar het was toch ook maar een hysterische sekte wat later duidelijk gebleken is. Het is niet omdat een Amerikaan plots iets over het Europese politieke...Ik voel dat ik het rijker kan maken, en dat ik het ook anders zou doen