Archief Etcetera

89 document(en) met "Stefan Maar" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
De vernietigende scheppingsdrift van Joosten en Perceval vindt daarin zijn plezier, maar de intentie ligt toch veeleer in een stuk zelfverwoording, in het naar zich toetrekken van het materiaal, het...Enkel de moeder-kind scènes, op vijf plaatsen verstrooid, kunnen soelaas bieden, daarin kan Marianne als subject optreden, maar zelfs dan worden haar bemoederende avances gekwetst of wordt ze...Wanneer Marlowe een raadsel opgelost heeft en vanalles meegemaakt heeft voelt hij zich aangegrepen en moe, maar zodra hij thuis is vindt hij de eeuwige rust terug

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst, Johan Thielemans, Klaas Tindemans,... • KRONIEK
Maar daarnaast zitten er in de verschillende korte scènes heerlijke momenten van een wat absurde, maar wrange humor...maar geen Prometheus landschap - Foto Troubleyn spoor van een initiatief in het jaarboek te vinden...été contraints de cesser leurs activités", maar stelt hervatting van de financiële analyses in het vooruitzicht via het 'Centre d'information et de recherches sur l'économie de la Culture et de la

Nr. 23, September 1988 • Luk Van den Dries • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
zelfstandigheid op, maar worden door de practici gebrek aan bruikbaarheid en creatieve durf verweten...Zo eist iedereen zijn deel van de Müllerkoek, heeft elk een eigen Müllerproject, gebruikt de teksten in een autonome constructie: Stefan Johansson, die Muller in Zweden introduceerde, zegt dat het...Maar uiteindelijk doen deze Müllererfgenamen net wat Müller met zijn pre-teksten uitricht: verbruiken, herwerken, ontruimen en zelf herinrichten

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
LDC: Maar de films van Greenaway zijn ook zo ingewikkeld, en die begrijp ik zonder meer...Daar heb je wel gelijk in. Maar die renteniers van toen zijn nu beleggers geworden...Dan kun je makkelijk zeggen dat de beeldende kunst marginaal is. omdat die zich inderdaad enkel nog bij de geldmacht bevindt, maar niet bij de bevolking

Nr. 31, September 1990 • Inhoudstafel
Aan dit nummer werkten mee Sigrid Bousset, Mark De-putter, Dirk Lauwaert, Alex Mallems, Stefan Moens, Frank Peeters, Gunter Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Hilde Van Nijen, Heleen Verburg...Pag 23 Zij Was Het Wachten Waard Een vrouw wilde slechts één kind, maar kreeg er vijf...Van de droom, omdat het niet schaatst in lange lijnen, maar zich verliest in fronsen, plooien, kroeshaar

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Hij vertelt met bijna duivels plezier, ironisch-sarcastisch en die toon houdt de loodzware thematiek in evenwicht, wringt tegelijk het mogelijk pamflettaire de nek om, maar benadrukt tegelijk de ernst...Maar ieder verhaaltje moet ophouden als de muziek begint te spelen : geen volledige vertelseltjes, maar fragmenten, brokstukken van toekomstdromen, grappige voorvallen, het leven thuis, op school en...De sfeer is er een van berusting, maar niet in een lot dat door deze jongeren zelf met het volle bewustzijn is bepaald, maar door een lot dat hen heeft platgewalst buiten hun wil om

Nr. 34, Juni 1991 • Alex Mallems • Bob Wilsons The Black Rider
Dat Bob Wilson niet alleen kwantitatief maar ook kwalitatief scoort, hangt vaak samen met de werkomstandigheden en vooral met de materialen die hem geboden worden...Dat het een stuk minder kan bewees het Romeinse deel van de Civil Wars enkele maanden later, maar daar ontbrak dan ook een vergelijkbare achterban...Een ander recurrent gegeven bij veel Wilson-produkties blijft de opbouw van zijn stukken : zijn werk valt meestal uiteen in een opeenvolging van korte scènes, maar die worden dan op hun beurt weer

Nr. 34, Juni 1991 • Inhoudstafel
Gunther Sergooris, Luk Van den Dries, Marianne Van Kerkhoven, Theo Van Rompay, Benoît Vreux Secretariaat Cecilia De Moor Aan dit nummer werkten mee Ludo Abicht, Henri Bioemen, Guy Coolen, Alex Mallems, Stefan...De gemeenschap is geen vaag, mystiek begrip maar heeft alles te maken met de economische en materiële structuren die onze laat-kapitalis-tische samenleving bepalen

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Maar volgens de een is De Toverfluit fel overschat maaksel van een in geldnood verkerende componist, volgens de andere is het een absoluut meesterwerk...Zij is niet bereid hem zo maar te vergeven dat hij haar ontvoerd heeft, zij weet immers dat zijn oorspronkelijke motieven van heel andere dan van pedagogische aard waren...Misschien omdat zij zich als vrouw niet wilde plooien naar de eisen van een man ? Het slotbeeld van deze Toverfluit was van een vanzelfsprekende eenvoud, maar voor velerlei interpretaties

Nr. 35, September 1991 • Inhoudstafel
Bruno Verbergt, Konrad Maquestieau, Paul Pourveur, Stefan Hertmans, Ludo Verbeeck, Klaas Tindemans, Paul Corthouts, Peter De Jonge, Dirk Verstockt, Henk Pringels, Pieter 'T Jonck, Johan Thielemans, Stefaan...Stefan Hertmans, Ludo Verbeeck en Klaas Tindemans gaan kritisch in op de esthetische, politieke en ideologische implicaties van Syberbergs voorstelling...Het moderne theater is structureel afhankelijk van de staat, maar ontwikkelt zich artistiek autonoom, wars van politieke en commerciële belangengroepen

Nr. 35, September 1991 • Stefan Hertmans • Syberberg als Amfortas: een pastorale wonde
geest in het westen, maar net zo goed van het verzet tegen de dictatuur aan de andere kant van de Oder-Neisse grens, - die ironie is afwezig...Edith Clevers weemoedige traagheid is alleen door dit besef verklaarbaar: Pruisen is een kinderlijk Arcadië in het hoofd van zeer vermoeide, maar daarom niet minder scherpzinnige geesten...Stefan Hertmans Hans Jürgen Syberberg - Foto Persagentschap Rol Hans Jürgen Syberberg werd in 1935 in Pommeren (voormalig Oost-Duitsland) geboren

Nr. 37, April 1992 • (advertentie)
vertaling: Stefan Van den Broeck regie: Ignace Cornelissen dramaturgie: Bart Meuleman scenografie: Sanne Danz met: Bert Cosemans, Barbara Serafian, Rik Hancké, Günther Lesage, Katrien Meganck, Marc...Maar hoe ziet de Don Juanfiguur er vandaag de dag uit

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Maar via het gefocaliseerde 'verrückte' perspectief van Lenz verwoordt Büchner een ervaring die dieper reikt dan het psychische, sociaal-politieke of esthetische niveau, nl...en de vervreemdende stilering, die het zinnelijke nergens doodt, nergens 'etherisch' (Knack) maakt, alleen maar erotischer...Die verbergt echter geen transcendentie maar slechts het ontbreken van elke zin: een onverschilligheid, die verder en dieper reikt dan het psychologische en sociale niveau

Nr. 42, Juni 1993 • Gunther Sergooris • Lukas Pairon
Wij werken samen, maar ik blijf volledig onafhankelijk in de uitwerking van het project...Het gaat er in Walpurgis zeer georganiseerd aan toe, maar vanuit een kleinschaligheid die veel mogelijkheden biedt...dat van het verschijnsel 'heldentenor'. Johan Thie-lemans schrijft een begeleidend boek, maar er wordt ook een tentoonstelling opgezet door het Theater Instituut en ze wordt in de Nederlandse opera

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
Hetzelfde geschiedde met 1834, 'een aanfluiting', schreef men, 'een beschamend eerbetoon', 'breng uw tomaten mee'. 1834 was geen voorstelling maar het tonen van een schouwburg en zijn geschiedenis...Waarom willen wij altijd alleen maar terugzien wat we al gezien hebben...Werkelijkheden', schreef Rilke, 'zijn langzaam en onbeschrijflijk uitvoerig'. Ze zijn langzaam, maar ze veranderen en het vraagt om een aandachtig, nauwkeurig en voortdurend werk om hun kleine

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
Hij speelt ingetogen maar gedreven, met een mimiek die, zeker in de belangrijkste scènes, weinig woorden behoeft, en waar de stiltes en de pauzes dan ook cruciaal zijn...Maar Richard laat het gebeuren; hij dirigeert zélf door subtiele zetten de toenadering en (nakende...De toeschouwer heeft wél redenen tot glimlachen, om Joyce's dubbele bodems, cynisme en suggestieve manipulaties, die zeker goed bewaard zijn gebleven in Van Kraaij's enscenering, maar schaterlachen

Nr. 46, Januari 1994 • Stefan Hertmans • De Nijinski-gedichten van Stefan Hertmans
de enkele choreografieën die hij maakte, bleek Nijinski (1889-1950) zijn tijd ver vooruit, maar het is vooral als danser dat hij zijn gelijke niet kende; het publiek verafgoodde hem om zijn technische...de nabijheid van de graven van Gaetano Vestris, zijn grote 18de eeuwse voorganger, en Théophile Gautier, die niet alleen als dichter, maar ook als vermaard balletcricitus, én als de librettist van...Montmartre plooide net zijn blaren uit, de eerste schep met aarde viel hem zwaar, en het was even of er regen kwam, maar dat ging weer voorbij

Nr. 46, Januari 1994 • 
Grimes probeert de kist aan de groep kwijt te raken, maar op het moment dat hij vrijgesproken wordt, duwt deze hem de kist opnieuw in zijn handen...Maar het was toch William Cochran die als Grimes zijn personage het meeste diepte meegaf...Hiermee bevestigt deze tenor zijn theatrale mogelijkheden, die hij in de Munt reeds demonstreerde als Laca Kiemen in Janaceks Jenufa en als een onhandige, naïeve, maar daarom niet minder gevaarlijke

Nr. 46, Januari 1994 • Gunther Sergooris • Peter Grimes in de Munt en Billy...
Ook hier fungeerde Decker min of meer als 'invaller'. Ergens is dat tekenend Voor de bescheidenheid van de man die geen blitz-carrière maakte, maar slechts langzamerhand de aandacht op zich vestigde...Grimes probeert de kist aan de groep kwijt te raken, maar op het moment dat hij vrijgesproken wordt, duwt deze hem de kist opnieuw in zijn handen...Hiermee bevestigt deze tenor zijn theatrale mogelijkheden, die hij in de Munt reeds demonstreerde als Laca Kiemen in Janaceks Jenufa en als een onhandige, naïeve, maar daarom niet minder gevaarlijke

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
Voor het doorsnee publiek wilde dit zeggen dat toneel voldoende lijfelijk en vitaal moest zijn, sterk visueel en kaleidoscopisch opgebouwd, daarom niet barok in de vormgeving, maar zelfs sober en arm...onszelf voortdurend moeten blijven in vraag stellen, dat wij moeten ervaren dat kunstenaars (maar ook wetenschappers) vaak van instrumenten ter beschrijving of van focus veranderen en dat de werkelijkheid dus...Dat mensen getroost, geholpen en begeleid willen worden door mythen is hun goed recht, maar dit verandert niets aan het fundamenteel onkenbare van de menselijke natuur