Archief Etcetera

577 document(en) met "De Groep" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Immers: zelf fervent liefhebber van de abstracte dans, roep ik luid: lang leve de steelse humor, lang leve de meerduidigheid van het bewegen, de afstandelijk-ironiserende commentaren, de ambivalentie...De concentratie van de dansers en de subtiliteit van hun bewegen is zo scherp dat de oningewijde toeschouwer buiten schot blijft, overladen door informatie die hij of zij niet kan 'lezen', en bij de...van de vorm naar de zwaarte (mechanica) naar de botten (anatomie) en ademhaling (fysiologie) naar de werking en kwaliteiten van organen, spieren en weefsels (meer fysiologie). 3. Een aantal van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
vooral over wat problematisch is. De samenstelling van de groep is heterogeen, iedereen spreekt vrijuit...eenzijdigheid van de receptieve sector (veel schoolvoorstellingen en weinig familievoorstellingen), de rol van de media, de druk van de schijnbaar grenzeloze groei van culturele centra, enz...Maar dat is niet erg, want er zijn het vti (onderzoek en ondersteuning), de vdp (belangenbehartiging van de gezelschappen), de commissie jeugdtheater binnen de FeVeCC (belangenbehartiging van de

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Peter De Jonge • Revolte onder het promenadedek
Maar de grammatica van de beheersing die het New Yorkse gezelschap hanteert, doet de ontnuchterende visie op revolte alle eer aan, vindt Peter De Jonge...Dat de technische staf opzichtig naast de kiosk zit is geen toegeving aan de eisen van de natuurlijkheid en het spelen zonder coulissen, maar een enscenering van de grammatica van The Wooster Group...Bij haar is de afbeelding, het electronische beeld, de drager van intimiteit (de huivering die we voelen in de nabijheid van het reële of het ware) veeleer dan het afgebeelde, de acteur of het lichaam

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
gezwollen wijze kenmerken en ervaringswijzen van de netwerkruimtes tot een homogene, onontkoombare nieuwe fase van de Geschiedenis, tot de Vijfde Acte'. Of nog, in het essay over De Braekeleer: 'Want hij...Verschaffel beweert niet dat het Sublieme niet bestaat, hij verwijst zelfs met de regelmaat van de klok naar de gedachte van Pascal dat de mens in het universum verloren is tussen het oneindig kleine...De waardigheid en de ernst stammen af van de dingen)'. Die laatste opmerking, tussen haakjes, is erg belangrijk, ze is een leitmotiv van de eerste groep essays: Over theatraliteit, Mappamondo, Over

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
kijkers de geheimzinnige bedenking dat 'a black body couldn't do that on stage'. Als een zwart acteur Othello kan zijn, als de come-back van Michael Jordan wordt herkend als de verwezenlijking...Uit het conceptuele vocabularium van de Britse deelnemers aan Nobody's Theatre kan afgeleid worden dat de ontluikende traditie van de zogenaamde 'black live arts' zich nadrukkelijk met het postmoderne...Van zijn peers krijgt hij het verwijt nogal achteloos voorbij te gaan aan die groep van rasgenoten die onder de armoedegrens blijft en geen kans ziet om zichzelf te ontvoogden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Er zit waarheid in de stad, er zit waarheid in het theater, en beide hebben te maken met de tijdelijke samenkomst van een groep mensen voor een spektakel dat leidt (of zou moeten leiden) tot een...Voor dit theater is de stelling dat het publiek de scène een spiegel voorhield niet correct, evenmin als de stelling dat de scène condenseerde wat onder het publiek aan de gang was...Die historiciteit wordt echter in de huidige city marketing, en zelfs in de ervaring van de toevallige gebruiker, de niet-bewoner, platgedrukt tot een beeld

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Hoewel het festival zich duidelijk 'internationaal' en 'intercultureel' aankondigde, waren de relevante culturen niet de Marokkaanse of de Turkse, maar wel de Vlaamse en de francofone...De analyse van Michael McMillan, medewerker aan het London Festival of Theatre (1991) en leider van Double Edge, een rondreizende groep uit de Black Arts Alliance, gaat verder op het spoor van Sellars...de epiloog van het boek ziet Geert Opsomer de stad als opgave, de stad wordt deel van de artistieke structuur van de voorstelling

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
de scène op het plein aan de St-Janskerk - de zogenaamde Parvis, die tot voor kort de vaste stek voor lokale drugdealers was...En ze zijn talrijk, de vrouwen: de oude en de jonge, de dikke, de in het zwart geklede, de met grijze en bruine regenjassen, de met hoge hakken, de met loshangend haar, de modieus geklede, de...Andermans criteria geven aan wat hij waard is, het oordeel van de alomtegenwoordige professional, van de leerkracht, de sociale werker, de journalist,... Het leidt tot schaamte, enkele keren ook tot

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Korteweg meent echter dat in Nederland de wet van de stuwende achterstand al zo'n vijftien jaar geleden in de wet van de remmende voorsprong is omgeslagen en dat het met de revolutionaire...Boven de Moerdijk hadden zij daartoe hun Gaskell, Adret, Birnie en Harkarvy, hun internationaal unieke groep voor de jeugd of hun internationaal georiënteerde folldore-dans...Vlaanderen ontbeerde kortom de visionaire geest van de Française Adret of de Russische Gaskell, die allebei een even diep ontzag voor de klassieke balleterfenis als voor de Amerikaans

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Twee maanden eerder hadden de beslissingen van de Vlaamse Regering over de subsidiëring van muziektheater, dans, kunstencentra en teksttheater veel deining veroorzaakt, vooral daar waar de adviezen...Minister Martens heeft door de adviezen van de Raad zo flagrant naast zich neer te leggen, wel degelijk laten aanvoelen dat de Raad slechts een adviserende functie heeft, en dat uiteindelijk de...De scheiding tussen het Ballet van Vlaanderen en de rest van de dans verdiept de mentale kloof tussen de klassieke dans en de zogenaamd hedendaagse dans

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
eerste tekst gaf zijn naam aan de groep). Victor De Brusseleire levert afgekort v.d.b...Op diverse niveaus werd hier dus een verband gelegd met de 'traditie van het politieke theater'. Als in 1982 de oorspronkelijke groep Het Trojaanse Paard ophoudt te bestaan en wordt overgenomen door...De groep van Vuile Mong en de Vieze Gasten profileerde zich van bij aanvang als de meest volkse component binnen dat Vlaamse politieke theater

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
van artistieke ontwikkelingen, het inte- rioriseren van beleidsnormen, de organisator/producent die de plaats inneemt van de artiest, de dwang tot gezelschapsvorming waardoor individuele...Na het wegebben van de beweging van het politieke theater in de jaren '70, konden we in Vlaanderen in het begin van de jaren '80 de eerste theater- en dansvoorstellingen meemaken van een nieuwe...Alleen de bup, de overkoepelende federatie van kunstgalerijen, drukte in een schrijven aan de brtn-leiding haar ongerustheid uit omtrent de gang van zaken

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Integratiecentrum De Foyer) genieten zichtbaar van de speciaal voor hen ontworpen kostuums, de theatersneeuwvlokjes, de met de hand aangezwengelde zeegolven, het op- en neerlaten van de reusachtige beschilderde doeken...Ook in Bernadetje (Victoria) is het niet de scootertent die de voorstelling tot een feest maakt, maar het ritueel van het opzetten van de tent, het spel erin en errond, de bewegende lichamen in de...Meer nog, de spannendste momenten in Bernadetje zijn die waarin de groep niet kan terugvallen op opzwepend spektakel en waarin de spelers de krachtmeting met de oogverblindende maar beperkte

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
het begin van de jaren '70 ontstonden de theatercollectieven zoals de Internationale Nieuwe Scène, Het Trojaanse Paard, De Mannen van den Dam, Vuile Mong en Zijn Vieze Gasten...Daar moet je het verhaal aan toevoegen van Hugo De Greef en de Kaaitheaterfestivals, van Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre... De grenzen tussen de disciplines vielen ook weg...Franz Marijnen in de kvs begon, hebben we al die oude fragmenten opgedoken van zijn Amerikaanse groep Camera Obscura, enz

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
naar de Amor Constante más allá de la muerte, die niet-eindigende liefde die zelfs voortduurt aan gene zijde van de dood, van de Spaanse barokdichter Francisco Gomez de Quevedo y Villegas (1580-1645...Hoe kan je de dingen die je raken - van het gevecht om werk van de arbeiders van de Forges de Clabecq tot de Eidos:Telos van Forsythe en zijn dansers en alles wat daartussen ligt - met elkaar verbinden...verloren is.' Zevende dag Telkens weer de waanzin en de wanhoop toelaten, de vrijheid en de anarchie; de paradox als levende kern der dingen vooral niet oplossen; het onvolmaakte leven koesteren

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
Dat belet niet dat zowel de auteurs van de diverse onderdelen als de redacteuren oog hebben voor de zwakke plekken in het geheel...Gelukkig voor Rosas zijn zij nu als onafhankelijke groep in residentie in de Muntschouwburg...Ik blijf er daarom bij dat de oprichting van de Balletschool van de Koninklijke Vlaamse Opera (1951) op dat moment de meest juiste beslissing was: wij hebben geinvesteerd in Vlaams talent en van meet

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Magisch-cultisch Niet alleen de publieke belangstelling voor het openluchttheater is in de loop van vijftien jaar gegroeid, ook de kwaliteit van de producties...Veel elementen uit de parades en optredens van bijvoorbeeld de Catalaanse groep Xarxa konden zo geplukt zijn uit de rituele oertijd en uit de Middeleeuwen...manege, te zien is. De lichtjes, het opengeschoven doek van de entree, de houten banken in een cirkel, kort bij de piste, het gemengde publiek van jong en oud, de stralende kindergezichten, de kreetjes van

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
1988) de problematiek opnieuw onder de aandacht, ditmaal vertrekkende vanuit de theorievorming omtrent de subaltern - een term die, afgeleid uit het werk van de Italiaanse marxist Antonio Gramsci...Aan het woord is Tuğrul Yücesan, een van de Turkse jongeren die de afgelopen maanden op de planken stond in Kakkerlakken, een tekst van Şaban Ol, in een regie van Eric De Volder...De ongewenste inwijkelingen staan op scherp, het kleinste vonkje is genoeg om de hele boel in lichterlaaie te zetten, waardoor de slachtoffers zichzelf en elkaar nog dieper in de ellende duwen

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
schijnbaar gratuite woordspelletjes ontpopt de taal zich tot een autoritaire kracht, die de identiteit en de handelingen van de personages zal gaan bepalen in een discursieve ruimte, waarvan de...Meteen wordt het voordeel duidelijk van een door externe krachten herschreven identiteit: zij integreert ons in een maatschappelijke (sub)groep en verlost ons van de individuele vrijheid, van de zware...Hoewel de choreografie uitsluitend bestaat uit een reeks referenties aan de tienermeisjes in de schilderijen van Balthus, treedt er, door de intense vertolking en het onmiddellijke karakter van de

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
cruciale rol heeft gespeeld). De beelden van filmmaker John Mekas, de multiples van Andy Warhol of de optredens van de Judson Church-groep (Steve Paxton, de jonge Trisha Brown, Caroline Schneemann...Maar laten we de metaforische titel voor wat hij is; heel wat belangrijker is de vaststelling dat het mislukken alles had te maken met de verschuiving van de beoogde dialoog met 'the sixties' in de...De verbale interpunctie is abnormaal, de leesstiltes vallen op de verkeerde momenten zodat de betekenissen van de uitgesproken woorden voortdurend verdampen: het spreken vernietigt zichzelf als