Archief Etcetera

610 document(en) met "MOET JE ZEGGEN" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
Deze gegevens over het leven van de componist leidden voor Sellars meteen tot de vraag die volgens hem het uitgangspunt van een enscenering van Mathis der Maler moet vormen: 'Wat betekent het dat je...werken worden gemarginaliseerd in je eigen land...Die situatie confronteert Sellars naar eigen zeggen met pijnlijke vragen

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Je hebt een behoorlijke repetitieruimte nodig, en je moet je kunnen permitteren om een lijn uit te werken...Blauw Vier: De keerzijde van de planmatige aanpak is dat het waanzin is om begin '96 (het ogenblik dat je je dossier moet indienen) na te denken over iets dat in 2001 plaats moet vinden...En op die ogenblikken wegen de normen van het decreet door, want je moet die 80 voorstellingen halen, en je weet dat er argwanende ogen op je vingers kijken

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Want hoe hou je de betekenis van een persoon vast, wanneer de artistieke creaties herleid zijn tot vage herinneringen, wat recensies, enkele foto's en meters film...Hierbij moet de danser niet alleen zijn lichaam leren hanteren, maar ook inzicht krijgen in de relatie tussen de ruimte en zijn lichaam, tijd en ritme leren gebruiken en een breed scala van...Aan de acteurs zou Lea Daan zeggen: 'En nu moet je alles vergeten, en theater spelen', maar kon ze dit ook zeggen aan haar dansers 15 jaar eerder

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Ze hebben geen identiteit meer, je moet ze al intiem kennen om ze te herkennen...Ik herinner me alleen een paar werkjes van de Tsjechische surrealist Jan Svankmajer waar je je hand moest in steken om het werk te voelen (zonder te kunnen kijken...hij ontdekte door te bekijken wat een spiegel je laat zien

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Zij mogen het zout in de soep zijn, maar het is wel de kok die het voor het zeggen moet hebben...van culturele centra worden lichtjes gedwongen om deel te nemen; het onderwijs moet telkens betrokken worden; het moet een nationale weerklank hebben...Je voelt ook dat je telkens in een wat amateuristische omgeving binnenkomt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Personages moeten immers niet méér zeggen dan nodig...Toen ondervond ik dat het belangrijk is om op een vertrouwelijke manier te kunnen werken met de regisseur aan wie je je stuk uit handen geeft...Je zou hun werk een onderzoek daarvan kunnen noemen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Wij weten niet eens hoe je moet sterven...Satyr: Moet je haar horen...Maar je moet niet denken dat zij zich ervan bewust zijn dat zij volgens eigen grillen handelen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Dit wil zeggen: het was een actor in het politieke debat, maar op de wijze en met de middelen van een acteur...zeggen hebben' er weg zijn, en er zich dus ook geen zorgen over maken, de zaken maar op hun beloop laten...tenslotte, de manier waarop de stad opgevoerd en gebruikt wordt kan in hoge mate als parasitair bestempeld worden (de omzet van de horeca even niet meegerekend). Theater moet zich niet op deze manier legitimeren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Pierre Abi-Saab: Fadhel Jaïbi en de andere vernieuwende Arabische theatermakers zien op dit ogenblik nog niet in dat je een stuk van Shakespeare kan ensceneren om te tonen wat je te zeggen hebt...Je moet je voorstellen dat in het Iraaks theater nooit een antithese voorkomt...Pierre Abi-Saab: Hier moet je een onderscheid maken tussen mensen met verschillende achtergronden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Ik hoor hen zeggen: 'We hebben ons opgesloten in onze probleem-blik...Hij wil meer stad in zijn wijk, 'avec plus de passage, de mélange'. Je wilt mensen zien, zegt hij, waarmee je kunt praten, boeiende mensen...Je hebt je vrienden en je houdt je vrienden, je wilt er geen andere kennen

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Wanneer er weinig geld voorhanden is, dan moet je daar spaarzaam mee omspringen...Maar wie versnippering van de middelen wil tegengaan, moet hard zijn...Eenmaal erkend kun je een choreograaf niet zomaar meer terugtoveren in de wolk van de danswerkplaatsen

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Hoe kan je nu dè 'exploitatie' van kinderverdriet aan anderen verwijten in een artikel waarin je zelf het werk retrospectief tracht te legitimeren vanuit de recente ontwikkelingen...Moet heel theatermakend Vlaanderen dan plots in de Brusselse Marollen of in fabriekshallen gaan spelen, of moet iedereen - Tg Stan achterna - naar de Amerikaanse grootstedelijke getto's trekken om tot...Het zij gezegd: wie niets van heldere statements en een bikkelharde aanklacht moet weten, of wie dit moeilijk in het vakje theater kan plaatsen, zal van One 2 Life als toneelproductie niet veel willen

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Hier durft nog af en toe iemand echt iets zeggen; al spreekt men er tegenwoordig ook met enige voorzichtigheid...Alles moet tegenwoordig netjes binnen de grenzen blijven...En soms hoor je er nog de - in ogen van sommigen - naïeve, maar daarom niet minder doortastende vraag: Waarom al dit 'kunstgedoe'? De Beursschouwburg be- werkstelligt dezelfde kritische noot

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Bovendien krijg je een grotere dynamiek als je vooraf weet: binnen die vijf jaar moet het gebeuren...De overheid heeft dit mee in de hand gewerkt door vragen te stellen als: waarin bestaat je eigenheid, welk is je profiel, welke plaats neem je in in je stad, enzovoort...Wel, ik zou niet kunnen zeggen welk het artistieke profiel van de Toneelschuur is. Zij kunnen wel een aantal dingen naar voren schuiven als je vraagt wat ze wel en wat ze niet doen, maar hun uniciteit

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
Hoe zou je vandaag nog kunnen overtuigen met een of ander kritisch betoog als je in die kritiek jezelf buiten schot laat...moet de structuur zelf verdwijnen...niet een eerste politieke daad, - wat maatschappelijk gezien ook je opdracht is - : je werk goed doen, je eigen zaken zuiver houden

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Blauw Vier weet hoe het zijn waar moet verkopen...Kahaani' betekent 'verhaal' in het Hindoestani, maar eigenlijk kan je nauwelijks spreken van een verhaal...Het woord 'radertje' mag je dan wel niet te mechanisch opvatten

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Daar moet je het verhaal aan toevoegen van Hugo De Greef en de Kaaitheaterfestivals, van Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre... De grenzen tussen de disciplines vielen ook weg...Hetzelfde kan je zeggen over The Wooster Group...Vandaag is het makkelijker geworden, maar je komt op een enorme, verzadigde markt terecht waar het misschien niet meer zo duidelijk is welke vragen je moet stellen en hoe je ze moet beantwoorden

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
Wat valt er te zeggen over iets waarvan je de indruk hebt dat het eigenlijk niet (meer) bestaat...Hoe positioneer je je tegenover de buitenstaander die je wil insluiten...Hoe zorg je ervoor dat het aanspreken van de buitenstaander op zich meteen zijn binnenhalen betekent

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
En ik moet zeggen, de eerste keer dat ik een fietstocht maakte door de Bijlmer was dat een heel indringende ervaring...de roes verlies je je in een andere realiteit dan de dagelijks geldende; je overschrijdt de grenzen van het regulerende bewustzijn...De minuscule verhaallijntjes worden niet tot het einde toe uitgewerkt; je moet er zelf je verhaal bij maken

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Op de achtergrond van het kunstmatige, zieke lichaam hoor je dan het gezonde, natuurlijke lichaam meepraten...Je kan je inderdaad afvragen wat er ten lange leste zo revolutionair is aan het poneren van een eigen gelijk wanneer de maatstaf van dat gelijk door de heersende media gecreëerd wordt...verslaafd, de ander een mislukt schrijver - elkaar gepassioneerd te zoenen ('Ik hou van je / Ik ook van jou / Ik wil een kind van je / Ik ook van jou). In de extreme verdichting van de conflicten en de