Archief Etcetera

572 document(en) met "Vrouw Het" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
het Kaaitheater» Het ensemble Neuer Tanz van choreografe Wanda Golonka en beeldend kunstenaar VA Wölfl brengt een radicaal en integer danstheater waarin ruimte, klank en licht, beeld en...het kanaal,, naast de Citroen-hoofdzetel) Studio's, Onze-Ueve-Vrouw van Vaakstraat 81, 1000 Brussel (nabij het kanaal, ter hoogte van de Nifloofsepoort) Kleine retrospectieve van het bijzondere...werk van de Amerikaanse choreografe Meg Stuad 4te sinds kort in Brussel woont «n werkt In haar éebüut Disjfigure Het Kaaitheater wordt gesubsidieerd door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Het zwaaien van een arm kan genoeg zijn om, het gewicht van die arm volgend, verplaatsing te veroorzaken en het hele lichaam in beweging te brengen...En het is pas op het moment dat je jezelf toelaat intuïtief te 'zappen' van het ene groepje naar het andere en wanneer de associaties bij wat je ziet vrij worden gelaten, dat improvisatie echt...Ze wilden ook dansers uitnodigen die niet gewoon waren om in het openbaar te improviseren (...), om hun reserves te laten varen en het te proberen, samen met dansers die het gewoon zijn (...). Bread

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Het werk van een vrouw, vanaf het moment dat ze opstaat tot ze weer naar bed gaat, is net zo zwaar als een dag oorlog', schrijft Marguerite Duras in Het materiele leven...Alain Platel dompelt het publiek onder in de draaglijke zwaarte van het bestaan van een vrouw, moeder, en haar entourage: de kinderen, de man, de knappe verlopen buurvrouw en de Marokkaanse buurman...Wat gezegd en gezongen wordt verzelfstandigt niet, het wordt geen 'betekenis', het blijft verzonken in het lichaam en in de voorwerpen die het omringen

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Misschien heeft ze ooit gepoogd om weg te vliegen, zoals de vrouw die we eerder op het podium zagen, maar bleek de verlamming de enig mogelijke vlucht...het schone op zich toch niet echt treurig, keert het gewoon telkens onvermoeibaar terug na de ontgoocheling, het verlies en het verdriet, om te getuigen dat hoop, verlangen en vitaliteit onuitroeibaar...Zoals de vrouwelijke opschik hardnekkige depressies versluiert, openbaart de schoonheid zich als het aanbiddelijke gezicht van het verlies, een verlies dat zij metamorfoseert om het te doen leven

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Het is deze 'tristeza complice' waaraan Les Ballets C. de la B. en Het Muziek Lod gestalte geven in hun gelijknamige produktie...Het vleesgeworden droombeeld is al even fantasieloos en contactarm als het op straat heersende machisme...De eveneens met het hiv-virus besmette choreograaf Mehmet Sander poneert met zijn steeds korter wordende, krachtige stukken een statement over het lichaam in tijden van Aids

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
Wat hij in zijn volksstukken oproept, is niet alleen het leven zoals het zich aan de oppervlakte voordoet maar ook de diepe afgronden die zich achter het uiterlijke verbergen...De dialogen, de muziek en het decor worden hier ingenieus tot een cirkelstructuur gemonteerd die het uitzichtloze van het leven en de zinloosheid van ontsnappingspogingen symboliseert...Het langzame spreken, het doelloze ronddrentelen - aspecten die zeker in het stuk zitten en enigszins aan Tsjechov doen denken - maskeren hier eerder het gebrek aan fantasie van de acteurs dan de

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Ze illustreren waar de accenten lagen in een discours dat afwisselend in termen van het theaterdecreet, de stukkeuze, het acteursbestand en het publiek is gevoerd...Van het repertoire wordt verwacht dat het de grote historische bewegingen omspant die uitlopen op het brandpunt van het nu...En Frans Redant liet in het seizoensmotto een wrokkige Molière aan het woord op een moment dat deze de kritiek op zijn stukken pareert met de verwijzing naar het succes ervan bij het publiek

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Heiner Müller: Het spookbeeld is het vacuüm...André Müller: Klopt het dat u uw dode vrouw wou uitgraven om haar knoken te kunnen voelen...En op de eerste sneeuw En op de Duitsers Overdag hoorden we het front 's nachts zagen we het De Duitsers hadden waaraan het ons ontbrak tanks vliegtuigen de hoogmoed van de

Nr. 54, Februari 1996 • Caroline Van den Borre • In memoriam
Nochtans stond deze vrouw erom bekend niet vaak het onderspit te delven...Ivonne Douliez, zoals ze eigenlijk heette, werd als het ware geboren in het theater...drama's. Het was deze veelzijdigheid die haar leven tekende en haar maakte tot een monument in de annalen van het Vlaamse theater

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Bovenal wordt binnen het Victoria festival veel plaats gemaakt voor de nog uit het ei kruipende kuikens van jeugdige theatermakers (om het woord 'jongejannen' niet meer te gebruiken). Voor het maken...Op de klankband hoor je het relaas van een vrouw uit het arbeidersmilieu, die over haar spaakgelopen huwelijksleven vertelt...Kunst in een competitief kleedje, op het gevaar af dat - mede door het uitzinnige publiek - het showelement erg zwaar komt bovendrijven

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Misschien zit het in het feit dat Brussel een stad en een dorp is tegelijkertijd (iets zoals het Quartier Latin in het Parijs van de jaren zestig - denk aan de eerste films van de toen nog jonge...Net alsof het nooit echt duidelijk was wanneer het stuk precies begon (bij het betreden van de zaal, na de 'opgooi',...?), was het ook niet echt duidelijk wanneer het eigenlijk afgelopen was...zitten in de tijd van de kleine tragedies, van het gênante (ex-)poseren... Marx - Lenin - Mao - Che -... Bij Müller gaat het over de vrouw die ze moesten dichtnaaien

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...Bovendien is het stuk een aangrijpend portret van een vrouw, die ondanks de onmogelijke situatie waarin ze zich bevindt (in het eerste bedrijf tot aan haar middel in een zandberg verzonken, in het...Dat is zeer merkwaardig, omdat het stuk onder andere een ontluisterend portret is van de wijze waarop een ouder wordende vrouw met haar nog oudere man een relatie heeft, of liever, niet meer heeft

Nr. 54, Februari 1996 • (advertentie)
MAART-APRIL 1996 heeft momenteel 7 stukken op het repertoire: Bernhard, Happy Days van Beckett, Dodendans van Strindberg, Kleine Eyolfvim Ibsen, Some of My Best friends, éen nieuw stuk...De geschiedenis en het 'geheugen' van deze steden wordt onderzocht en er wordt gepeild naar hun eigen vaak problematische verhouding met hun culturele identiteit...Theaterschrift 10 is een uitgave van een aantal Europese theaterhuizen en kan worden besteld bij het Kaaitheater

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
En kijk, omdat de situatie (een vrouw die in een bos radeloos op zoek is naar haar minnaar, wiens lijk ze uiteindelijk vindt) al zijn logica kwijt is, wordt het een zinloos gedoe van iemand die een...Nochtans wist Schönberg precies wat er nodig was, want in 1930 gaf hij voor een Berlijnse opvoering de volgende raad: 'Het is noodzakelijk dat men de Vrouw steeds in het bos ziet om te begrijpen dat...Het gaat om een boulevardkomedie: een echtpaar komt in de verleiding om van partner te wisselen, maar als de twee nieuwe kandidaten verschijnen (een 'moderne' vrouw en een aanstellerige tenor

Nr. 55, April 1996 • (advertentie)
met de steun van het American Cultural Center De toeschouwerslijn: 02/201 59 59 Het Kaaitheater wordt gesubsidieerd door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, administratie voor...de kunst, de Vlaamse Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, de Stad Brussel en de Nationale Loterij...Lunatheater, Sainctelettesquare 20,1000 Brussel (aan het kanaal, naast de Citroen-hoofdzetel) Studio's, Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81, 1000 Brussel (nabij het kanaal, ter hoogte van de

Nr. 55, April 1996 • (inhoud)
EN DAN VOLGT NU EEN KORTE PAUZE Is dit het laatste nummer van Etcetera...portret van de veelzijdige vrouw die de theorie van Laban in Vlaanderen introduceerde 37...Verboden en vergeten Een gesprek van Gunther Sergooris met Walter Boers over de muziekpolitiek in het Derde Rijk 43 De tering naar de nering gezet Wat betekent het voor de

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Lieve Demin schetst het portret van een veelzijdige en bevlogen vrouw...Een vergelijking met het midden van de jaren dertig toont aan dat het élan van de moderne dans in Vlaanderen gebroken is en de pedagogie voorrang heeft gekregen op het artistieke...Het onderricht poogt, zich steunende op een grondige studie van het verband tussen de houdingen en de bewegingen van het lichaam, en de ermee gepaard gaande gemoedstoestanden, deze beide

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Na eerdere versies in het Sloveens en het Frans is het werk op een uitstekende manier uit het Frans vertaald naar het Nederlands door Koen Geldof...Door herhaling en disciplinering wordt nu precies de differentie zichtbaar en daar is het Hrvatin dus om te doen: het hele proces loopt uit op de ontdekking van het sublieme, het obscene en het reële...het hele discours achterwege over de alchemist en visionair Jan Fabre die leeft in een laatmiddeleeuws pre- ETCETERA XIV I 55 17 Een doodnormale vrouw - Jan Fabre

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Het achtste Festival De Beweeging zou focussen op het visueel en beeldend karakter van het bewegingstheater...Achteraf kon het museum dubbel blij zijn: het project was artistiek geslaagd en het museum ontving heel wat meer bezoekers dan anders...Het is geen body-art, het lichaam wordt niet als doek gebruikt, het is geen theatrale performance, het is een puur onderzoek naar het reliëf van het lichaam

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Dat laatste heeft zijn reden: het gezicht is het lichaamsdeel waar men het makkelijkst naar kijkt, het geslacht is datgene waar men met de meeste gêne tegenaan kijkt...Wat hier gebeurt, sluit perfect aan bij een bijzonder (post-)modern idee over het lichaam: het praten en theoretiseren over, hanteren en esthetiseren van het lichaam om het des te beter te kunnen...Manetti, Brunelleschi's biograaf, beschreef het paneel in 1480 zo: 'En wat dit perspectief betreft, het eerste ding waarin hij het toonde was een klein paneel van ongeveer een halve el in het vierkant