Archief Etcetera

705 document(en) met "IK VRAAG U" • Resultaten 401 tot 420 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van de hele opvoeringstraditie van Claus heb ik weinig meegemaakt, om de eenvoudige reden dat ik te jong ben...Ik geloof niet dat het stuk, de te ensceneren toneeltekst, daarom zijn tijd zal overleven...Een zeldzaam stuk houdt zonder bedenkingen stand, op aangename verrassingen ben ik nauwelijks getracteerd geweest

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Dat heeft zulk een fysieke impact van direct medeleven met de actrice (en niet met het personage), dat je de vraag kan stellen of het in de soberheid van de rest van de opvoering geen overdreven barok...Romantisch omdat het zeer de vraag is in hoeverre de basiselementen (water, vuur, koude, ongemak, gebrek aan beschutting) werkelijk relevant zijn bij een Griekse tragedie...Hij kijkt naar menselijk gedrag en stelt de vraag naar de juistheid van onze daden

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Vraag is of het publiek mee wil springen...Met de leden van Maquette heb ik gelijktijdig in Parijs gestudeerd...Deze zaterdag maakte ik voor het eerst mee dat er in alle openheid en met werkelijke interesse met mekaar gesproken werd

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Maar als de arm zich opheft uit zichzelf, als een autonome, onafhankelijke beweging, dan stelt zich de vraag: is het dat wel wat gedaan moet worden...zit achter onze ogen: hem een vorm geven, is vergelijkbaar met de vraag aan een beeldhouwer om een brok klei te boetseren achter zijn rug, zonder dat hij de klei ziet...subtiel, moeilijk te vatten, ik zou zeggen: dichtbij het mysterie

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Zijn vraag om voortdurend geraakt te worden is onmenselijk...Vandaag is de vraag van de kritiek in het hart getroffen door een fatale uitdaging, die van de kwantiteit...Van iedere gedachte meet ik pro forma de besmettingsgraad: maar onbesmette gedachten bestaan niet meer, ik laat ze na bureaucratische registratie allemaal toe

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Pauwels: 'Je moet, vind ik, de gekozen structuur voortdurend in vraag stellen...Om een voorbeeld te nemen uit het Festival aan de Werf: vorig jaar zag ik Tekst voor een bejaardentehuis van Robert Steijn en dat vond ik verschrikkelijk; veel te explicatief...Dit jaar zag ik zijn Tekst vanuit een gevangenis en dat vond ik in zijn geheel zeer interessant

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Meer ga ik hier niet over schrijven: ik word gewoon mottig van eraan terug te denken...Kenneth Herdigein, acteur, Amsterdam Voor een 'normaal' acteur, die minstens de helft van het jaar 's avonds speelt, heb ik, vind ik zelf, het afgelopen seizoen veel gezien: ruim...En eerlijk gezegd zie ik nooit iets wat helemaal niet gelukt is. Ik vond het bijvoorbeeld een voorrecht om in Timon van Athene van Toneelgroep Amsterdam te mogen staan

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Alle vragen waarmee ik het voorbije seizoen geworsteld had, maar die ik onbeantwoord had achtergelaten, kwamen opnieuw in alle hevigheid aan de oppervlakte...Dat 'het persoonlijke politiek is' heb ik onthouden uit het werk van de vrouwenbeweging van de jaren zeventig; ik begrijp die zin nog steeds in een dubbele betekenis; enerzijds dat in alle persoonlijke...Als ik de bedoelingen van Maatschappij Discordia met hun projekt Ad memoriam revocare juist begrijp - en zo lees ik ze ook uit de reeds gespeelde proloog-voorstelling - dan is precies deze koppeling

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Op het moment dat ik denk, dat ik voel, dat ik hetzelfde doe als de avond tevoren, dan word ik ontzettend chagrijnig, kwaad, gemeen...herinner dat ik deed alsof ik de stukjes speelde, ik probeerde niet om het moeizame lezen tot een goed voorbereid resultaat te krijgen...Maar, zei ze, ik vind die dingen goed, ik heb er ook wel veel aan gehad en ik heb die dingen opgeschreven

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Adel Salem, acteur/artistiek leider toneelgroep De Sphinx Eigenlijk ben ik geen danser, maar beweging heeft me altijd gefascineerd, vooral van mensen die mooi kunnen bewegen en dansen...Als ik op een feest ben, of in de disco, kan ik soms uren blijven kijken...Ik moest me ook heel goed concentreren, het is niet voor niks een solo

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
En het voortdurend stellen van pijnlijke vragen, die allemaal neerkomen op die andere dichtregels van Brecht: 'Dat vraag ik me af: wat voor een koude Moet er over de mensen gekomen zijn...fonteintje" / Konden jullie toch nog om me lachen / Jullie haatten me / Ik ook / Ik haatte mezelf / Ik schold jullie uit / Sloeg / En pakte een borrel / Toch maar liever een borrel meer / Dan iemand dood slaan...veren / En maakte er vleugels van / Ik deed ze om / En sprong / En vloog / Door het heelal / Tussen de sterren / Ik was een argeloze engel / Eindelijk weer kind / Daar was ik niet bang / Ook niet voor de dood

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Je probeert uit je fouten te leren en je stelt jezelf de vraag: Waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe...Hoe graag ik het zou willen, hoezeer ik de vraag ook terecht vind, maar met centen kan ik niemand verleiden...Hoe meer ik mij verdiepte in de fundamenten van deze mythe, hoe scherper ik m'n eigen labyrint onder ogen zag

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ik laat me op een avond overtuigen door een voorstelling, en plots zie ik maanden later een produktie, die artistiek, inhoudelijk, esthetisch dezelfde ambities heeft, maar die mij veel meer overtuigt...hebben als jury niet de verantwoordelijkheid voor een festival met een strekking - wat ik toejuich, ik ben tegen dogma's - we hebben de verantwoordelijkheid voor een festival van persoonlijkheden...Dan is de film die ik gezien heb, ook gegarandeerd de film die ik daar toon

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Als ik denk: ik snap niet wat ze me proberen te vertellen, ga ik op zoek...Ik ben er mee bezig hoe ik zo goed mogelijk te pakken krijg waar dat god-verdomde stuk over gaat, waarom dat voor mij belangrijk is, hoe ik dat aan het publiek vertel, en hoe ik dat op de acteurs...Ik wilde dat openkrabben, een moord plegen waar iedereen het mee eens is.' Het tweede stuk Neoptolomos schreef hij naar aanleiding van de vraag: hoe kan een koningsdochter die tot slavin is gemaakt

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
De enige vraag waarop de samenstellers van het dossier wél een antwoord klaar hebben, is die naar de kritiek-externe factoren die mede verantwoordelijk zijn voor de malaise van de huidige...Waarmee ik niet wil suggereren dat diens werk geen bron van inspiratie kan zijn; enkel dat het niet het enige soort kritiek is dat een plaats verdient in het theaterdiscours...Eerder dan voor een terugschroeven van de ironie wil ik pleiten voor een opdrijven ervan

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Het problematische van Becketts personages ligt nu juist in het eindeloos doorratelen van die stem, die met toenemende verstomming en onbegrip ('ben ik dat...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een...Vier grote periodes Wel vreemd vind ik de stilte die het boek bewaart over de vier grote periodes die Becketts teksten afleggen van het donker-licht (uit Godot) naar het schimmige (van Stirrings

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
tussen vraag en aanbod, tussen kunst en de markt, op te lossen...Het belangrijkste punt echter, is de vraag of dans meer uitdrukt dan alleen dans, een vraag waar Van Manen altijd negatief op heeft geantwoord...Niet zo lang geleden zag ik een documentaire waarin de toekomst van de westerse cultuur aan de orde werd gesteld

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Als je dat alles in het programmaboek leest, vraag je je af of achter de naam Cassius niet de Ed Wood van de Amerikaanse filmavant-garde schuilgaat...En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Sterker nog, hoe meer ik achteraf over de achtergrond verneem (en die staat uitgebreid in het programmaboek verteld), hoe meer ik bewust niet wil weten, want dat weten vergroot mijn plezier op geen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Ik schreef, ik speelde, ik had publiek nodig...deze die ik durf erkennen EN deze die ik onderdruk...Ik voel me auteur en acteur van theaterteksten: als ik iets schrijf, dan lees ik het hardop en is het glashelder

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Ik kon wel genieten van wat ik zag en hoorde, maar op het niveau van de interpretatie was er een kortsluiting...Ik verliet de voorstelling met heel veel vragen, wat ik doorgaans prettig vind...Ik vraag hem of die politieke geladenheid misschien niet expliciet mag geduid worden, uit schrik voor moeilijkheden met de Chinese overheid