Archief Etcetera

687 document(en) met "JE MIJ NIET" • Resultaten 401 tot 420 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Voor mij is niet enkel van belang wat de tekst an sich zegt, maar ook de ruimte tussen de woorden én de ruimte tussen de teksten die naast mekaar geplaatst worden...De Morgen 23/1/93) Een realistische, sociaal-politieke mokerslag als Faust van De Trust moet je van Cassiers niet verwachten...dat opzicht is heel dat stuk een nadenken over hoe je als individu tracht te overleven binnen een context die je langs alle kanten wordt opgedrongen

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Blijkbaar voelden ze niet aan waarover het gaat...Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al...ieder geval niet in de 'inzing'-ruimte

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Maar ik begreep het niet en het verhaal van die man - één van die miljoenen verhalen uit de wereld van pijn, onderdrukking, armoede en oorlog - liet mij niet los...De grootste tegenstelling is wellicht dat je terwijl je het gevecht voert voor je eigen persoonlijke en politieke emancipatie je dat ook doet binnen een maatschappelijke context waarin je mee...Sara De Bosschere: 'Als je op een podium gaat staan, doe je dat niet zomaar voor je eigen succes, voor applaus

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
En als je niet annex die boeken iets kon vertellen wat je zelf had bedacht, dan lag je eruit, werd je verwijderd...Als je vroeg een schrijfmachine hebt, weet je niet meer hoe je met 10 vingers moet typen, het gaat wel maar je voelt het niet meer als typen...Aan de ene kant moet je kijken naar de wereld om je heen en als je dan ziet wat je daar allemaal voor moet doen, dan komt je de deur niet uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het was het mooie an sich, zoals in de abstracte plastische kunsten, of in poëzie, waar je aan de tekens geen betekenis moet koppelen, maar die je gewoon op je af moet laten komen...Noem het voor mijn part theaterdiscipline, maar als je ergens van wil genieten, kan je niet met andere dingen bezig zijn...Hasselt heb je vaak een inleidend woordje bij een voorstelling, en daarmee vermijd je al heel gemakkelijk een kermissfeertje

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Wanneer je als danser de bewegingen van een choreograaf overneemt en instudeert, vervalt immers de spontaniteit...Maar wat doe je als je blind bent, en geen bewegingen van een choreograaf kunt overnemen...liedjes te zingen over 'kontjes' en 'kutjes'. Van de rest verstonden we niet al te veel

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De 'pas-op-achter-je' voorstellingen in de poppenkast (met Jan Klaassen & Katrijn) lijken ver achter ons te liggen...Pierre Van Diest, administratief directeur van deSingel, Antwerpen Een tegenvaller voor mij was Die Letzten van Stan (in de Monty). Ik ging eigenlijk altijd heel graag kijken naar...Dan zeg je: Vlaams is de schoonste taal die er

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Eén ding staat wel vast: met kunst kun je in ieder geval niet uitwijken naar een sociaal gebonden moraal...Kies per seconde wat je denkt en wat je voelt en wat je wilt laten zien...Niets dan buitenkant, uiterlijk vertoon waar je tegenaan kunt kijken, maar die je niet aan het denken zet

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Een hecht gezelschap stel je niet samen uit een casting-boek...kunstenaar - maar je wordt niet verlost van je sterfelijk vel...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Als Vlaming herkende je niet alleen de gefrustreerde wanhoop, de benepen ideologie, de psychische verminking, maar je werd ook onmiddellijk aangesproken op de mogelijkheden je daaraan te ontworstelen...Wanneer je maar van één soort theater houdt, hoor je niet in deze jury thuis...Op scherp staan jullie selecteren wel, maar of je ook krijgt wat je geselecteerd hebt, weet je van te voren niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Je zin niet krijgen...Dat is leven: sterven is je zin niet krijgen...Het overkomt ons niet dat we een slechte pers hebben, een die niet onderzoekt, analyseert, onthult (ik bedoel anders dan sex en fraudeschandalen), want we willen het niet weten

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Tijdens het voorbije seizoen zag ik een 25-tal produkties, die niet allemaal specifiek voor mijn leefdtijdsgroep gemaakt waren, maar dat stoorde mij niet...De toeschouwers zitten in fauteuils, teken van rijkdom en comfort - je bent een beetje gezeten', 'snob', en in die zin ook medeplichtig aan een ingewikkeld spel, waarin je op de duur niet meer weet...Betty Schuurman speelde haar met een ongelooflijke energie - niet als de femme fatale, maar in een soort corset, waardoor je je afvroeg 'gaat ze er nu uit barsten of niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voor de niet-ingewijden: de bovenzaal bereik je niet via de lift, maar via twee brandtrappen aan de buitenkant van het theater...En theater is voor mij een ervaring van het moment: als je buitenkomt is het weg...Het prettigste gevoel heb ik - en dan kan ik zelfs vergeten dat ik zelf theatermaker ben -als men mij een verhaal vertelt in de zin van mij iets laten beleven, mij mee op reis nemen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Maar er zaten ook stukken in waarvan ik zei: dat is voor het verhaal niet belangrijk, dat is voor wat we te vertellen hebben niet belangrijk, hier mag jij je gang gaan, dit moet voor de rol belangrijk...Niet dat hij het publiek naar de mond wil praten, dat niet: 'Het is alsof je tegen iemand praat en je merkt dat je woorden anders overkomen dan bedoeld...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • Kurt Lannoye • Podiumkunsten en management
Zo niet kan elk individueel lid aansprakelijk worden gesteld...Cecilia De Moor beschrijft gedetailleerd alle directe en indirecte belastingen of taksen die je als kunstorganisatie zowat tegenkomt...John Zwaenepoel toont vanuit de praktijk aan waartegen je je best verzekert

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Als nu die laatste ploeg nog een goal maakt, dan krijg je niet 3+2, maar 3-2. Ik stel kortom geluid en beeld en tekst en choreografie tegenover elkaar, in plaats van ze elkaar te laten versterken...Daartegenover staat dat wanneer je complexiteit serieus neemt als uitgangspunt van dit nieuwe muziektheater, je altijd alleen maar fragmenten van een werk zal herkennen - tenzij je het werk net zoveel...Wat ik mij afvraag is: vindt zo'n maker dat dan niet frustrerend om zoveel verschillende informatie en moeite en visies en opvattingen in een werk te brengen, terwijl hij weet dat het publiek een

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Als je dat alles in het programmaboek leest, vraag je je af of achter de naam Cassius niet de Ed Wood van de Amerikaanse filmavant-garde schuilgaat...Zoals bij veel avantgarde-kunst geldt ook hier de regel dat je al of niet kunt deelnemen aan het spel...En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Maar hoe kun je in godsnaam over vervreemding spreken als de tegenpool niet mag werken...Innerlijk kun je dat niet doen, dan word je zot...Kafka's werken worden het menselijk leven en de maatschappij een labyrint, een absurditeit waaruit niet meer te ontkomen is, een wereld die je achtervolgt en waarop je geen vat krijgt

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Wat ze zeggen, weet je als toeschouwer niet...Je moet er niet altijd politieke betekenissen achter zoeken', zegt hij...Binnen het Europalia-festival en in de marge ervan kreeg je bovendien ruimschoots de mogelijkheid om je te informeren over de ruimere politieke, ideologische, sociaal-economische en historische

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Theaterterrorisme dat wil bij de keel grijpen, of liever nog in je kruis trappen, zodat je - eindelijk - ervaart dat de oorlog nabij is en je hoe dan ook natte voeten krijgt...Ik voel mij niet aangesproken door Faust, noch uitgedaagd om mijn houding te herzien of aan te scherpen...niet meer tot kunstcreatie in staat is, maar zich exclusief stort in een pure genotsdrang die hem onbevredigd achterlaat... Faust als een geniale Markies De Sade in het kwadraat, die niet alleen pijn, maar