Archief Etcetera

647 document(en) met "WEET HIJ NU" • Resultaten 401 tot 420 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Heiner Müller: Ja, en dan krijgt hij wat hij wil...Wie in het Oosten geleefd heeft, had nog geschiedenis, een teveel aan geschiedenis; toen was er nog een historische materie die men kon gebruiken, maar die nu verbruikt is. En nu zijn we in het Oosten...Ik weet niet of men Beckett in Djakarta of Nairobi begrijpt

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
De vragen zijn nu: op welke plekken kan de dans rusten wanneer hij gedanst is? Waar gaat de dans naartoe...Maar de vraag die we nu moeten stellen is, waarom Kantor zich verplicht voelt te zeggen dat de kamer - die hij voortdurend weer opbouwt om ze weer te zien sterven - niet in onze tijd bestaat, maar...begrijpen zoals hij is, is het noodzakelijk dat we begrijpen waar hij vandaan komt en waar hij naartoe gaat

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Enkele jaren geleden liet hij dit door Ianka Fleerackers in haar Monoloog voor Van al die die niets te zeggen hebben, zijn die die zwijgen 'f aangenaamst op virtuose wijze vertolken...Müller (hoewel minder uitgesproken bij Paul Peyskens) daarentegen gaat het over pure ontgoocheling over de realiteit, over een verlammende onmacht door een tevéél aan realiteit waardoor men niet meer weet wat...Niets daarvan bij Peyskens en de zijnen waar iedereen letterlijk gefascineerd is door iedereen: je weet niet waar eerst te kijken

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
Soms weet hij het niet meer, maar in een tomeloze passie citeert hij Dante...Hij zou de soep van die dag ervoor geven, zegt hij, om op een bepaald rijmwoord te komen...Driemaal joeg hij rond met al het water; de vierde hief hij 't achter hoog, de punt dook onder, zo 't een Ander heeft behaagd, tot boven ons de zee weer werd gesloten

Nr. 54, Februari 1996 • Freddy Decreus • Bij open doek
Neem nu gewoon zijn aanstelling in 1978 tot hoogleraar Theaterwetenschap aan de UIA, de eerste full-time aanstelling in Vlaanderen op dit gebied en je weet meteen hoe moeizaam en laattijdig...Steeds diende hij dus aandacht te schenken aan de manier waarop de theatrale tekens ingebed lagen in een zeer ruime historische, ideologische en conjuncturele leefwereld van acteur en toeschouwer...Wie dit huldeboek Carlos Tindemans leest, weet nu zeker dat een scherpe pen, een kritische geest en een groot hart voor theater het actuele mensbeeld op de Vlaamse scène decennia lang effectief hebben

Nr. 54, Februari 1996 • Didier Wijnants • Het oor en de smeer
Hij weet perfect wat aanslaat en wat niet...Zijn concerten waren doorspekt met visuele aspecten, hij speelde met objets trouvés zoals een gieter, een fluitketel, een reeks bloempotten of een zak vol knuffeldiertjes...de pers, die overigens twijfelde of ze nu de jeugdredacteur of de specialist voor hedendaagse muziek moest sturen, werd achteraf geno- Symfonie voor verloren

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
Maar nu verzamelde hij toch opnieuw het team rondom zich waarmee hij in 1992 een adembenemende versie van Messiaens Saint Francois d'Assise maakte en Salzburg op stelten zette...Vindt hij haast steeds de kiemen voor zijn interpretaties van stukken in zijn directe maatschappelijke omgeving, dan lijken zijn eigen achtergrond en positie als kunstenaar hem nu aanknopingspunten te...Werkte hij in het verleden vaak met bescheiden zangers, dan zag Sellars zich nu plots geconfronteerd met sterren, die er vocaal wel stonden, maar van acteren geen kaas gegeten hadden

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Tg Stan: We merken dat we door de in- dex-aanpassingen en een natuurlijke groei nu heel erg moeten opletten hoe en met wie we samenwerken...Je merkt ook aan de voorstellingen dat we nu, in ons derde werkingsjaar, de krachten opnieuw kunnen bundelen...Nu, na een jaar scherven ruimen, geven we onszelf de tijd

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Hij danste een variëteit van rollen, waaronder die van Apollo die de Python verslaat en die van de opkomende zon - waarvoor hij een prachtig zonnekostuum en dito pruik droeg...De koepel waaraan hij als architect aan het werken was, was toen nog niet klaar). In zijn hand had hij een klein geschilderd paneeltje met een gaatje in en een spiegel...Op de voorzijde van het paneeltje had hij als een miniaturist een perspectivische afbeelding van het Baptisterium en de omgeving gemaakt, de lucht had hij spiegelend gemaakt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Ja, maar hoe moet hij of zij dat dan weten, en als hij of zij toch komt, hoe moet er dan gekeken worden om alsnog dans te zien...bijtends dat verdwijnt met het benoemen). Omtrekkende bewegingen Terwijl deze man, met trefzeker gevoel voor de grens van wat hij kan en niet kan, ons ensceneert dat hij onzeker is, trappen...Maar hier vertrekt hij niet alleen van nul, hij vertrekt ook van een ontstellende volheid, een zichzelf toelaten van alles wat hij zijn acteurs vaak streng heeft ontzegd: de suggestie van het opgaan

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Carsen volgt logisch de lijn die hij uittekende: wat begon als een onschuldig spel waarbij men zich inbeeldde cowboy te zijn, dreigt nu een gevaarlijk realistische wending te nemen...Actuele en universele waarden Carsen weet telkens opnieuw de anekdotische, sentimentele drama's te overstijgen door verder te kijken dan het veristische oppervlak van Puccini's opera's. Hij...Hij is meer begaan met zijn publiek, hier en nu, dan met het tonen van stoffige museumstukken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Gregie de Maeyer begon zijn carrière als illustrator van jeugdauteur Henri van Daele: 'Alles wat ik tot nu toe gedaan heb, staat in het teken van dingen niet gezegd kunnen krijgen...Hetzelfde is nu gebeurd met Het zicht op de heuvels, een tekst waarin de aidsproblematiek centraal staat en die ik schreef in opdracht van het kjt (première november 1994). De dagboekfragmenten die ik...Recent bewerkte hij Fietsen zelfs met succes voor televisie, zonder zich iets aan te trekken van de theoretische principes van het scenario: 'Toen ik enkele jaren geleden in de krant een aankondiging

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Hij moet in de weer zijn, denken, spreken...Hij moet praten met hen die overblijven...Zij zien ons in een flits tussen de takken verdwijnen en dan geloven ze ik weet niet wat voor goddelijks van ons - dat wij, wanneer wij vluchten om ons te verbergen, het leven zijn dat in het bos

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Iets wat Jans ook heel goed weet, en dus haast hij zich verder in de tekst om dit monolithisch beeld op te breken in een meer complexe figuur - die van verschillende culturen die bij elkaar komen...desondanks een fundamentele vraag stelt: hoe komt het dat een zo optimistische tour de force om op voordien ongeziene wijze kunst, handel, wonen en werken in een mega-gebouw op elkaar te betrekken, nu zo goed...Waarheen is de collectiviteit die dit samengaan als een vanzelfsprekendheid zag (een dergelijk plan zou nu bij projectontwikkelaars en makelaars alleen nog op hoongelach worden onthaald: wie zou daar

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
een gesprek met Marleen Baeten plaatst hij het Arabische theater in een ruime historische, politieke en culturele context...Ik weet dat vooral veel goedbedoelende Westerlingen hiertegenover het recht op de beleving van de eigen-cultuur plaatsen...Hij stimuleerde festivals, colloquia, publikaties, enzovoort

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Hij weigert het proza op enige manier te bewerken voor de scène (of beter: hij creëert de illusie dat de roman zo op de scène verschijnt als hij is geschreven). Waar haast alle interpretaties van...Nu noemt Vasiljev deze periode de tijd van de Vernietigde of geïmproviseerde structuur' en beschouwt hij deze als beëindigd...ogen van zijn volgelingen weet hij een bijzondere interpretatie van het begrip 'kunst' te ontwikkelen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Hij weet dat deze houding niet evident is: 'Het punt van dit alles is dat het een strijd is. En hoe meer we het tot onze strijd maken, hoe meer we onze posities als kunstenaars kunnen verdiepen...Onze taak als kunstenaar, voor nu en altijd, is een strijd te vinden en daar te leven...Men weet dat de paradigma's, maar ook de werkmethoden van politiek, economie en planologie hebben uitgediend

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Later vertelt hij me: 'Goed mogelijk dat ze mij kennen, dat ze van alles over mij weten...Hij wil meer stad in zijn wijk, 'avec plus de passage, de mélange'. Je wilt mensen zien, zegt hij, waarmee je kunt praten, boeiende mensen...Hij toont het oude interieur, prijst het houten beslag, de ingewerkte spiegels, het geslepen glaswerk in de ramen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De Brusselse Beursschouwburg weet al lang dat hij leeft bij de gratie van de straten die hem als een warme jas omhullen...Er klopte iets niet: de toren wekte een vaag gevoel van onverschilligheid op, hij sloeg niet aan, hij leek niet helemaal af en die indruk is blijven hangen toen het verval al aan de twintigduizend...Als ik de modernisten wil geloven, vlijt de toren zich neer in de wijk, 'neemt hij de stad in zich op en geeft hij zichzelf aan de stad'. Het is een vrome leugen

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Hoe dan ook, het prijzig uitgevallen, stevig op de toonbank liggende product dat meer voor de koffietafel dan voor de bureauplank lijkt bestemd, is er nu...Vooral dat laatste is belangrijk, want de media (pers, opkomende televisie) als belanghebbende medespelers leveren nu eenmaal een bijzonder rijke informatiebron over het publieksbereik en/of het...Er staan ook aperte blunders in, zoals 'de komst van Cranko in 1979' in Antwerpen, terwijl hij toen al zes jaar dood was