Archief Etcetera

576 document(en) met "DOEN WAT ZE DENKEN" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
De programmatoren worden quasi tv-presentatoren: ze tonen niet wat zij, om redenen die gezegd en betwist kunnen worden, belangrijk vinden, maar datgene wat u, kijkend publiek, ook wel eens een keer...Die hebben wat we tegenwoordig allemaal interessant vinden en zelf nodig hebben: 'persoonlijkheid'. Dus: rare persoonlijkheden, die elk 'hun ding' komen doen...Het enige wat blijft hangen is de vraag: wat betekent het wiskundeboekje aan de ingang

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
op de wereld), jonge kunstenaars kwamen er niet uit (Woyzeck, Naar Filoktetes). In Mijn Blackie en Skaters deden Arne Sierens en Abdelaziz Sarrokh wat ze elders ook al deden, wat enerzijds de intentie om...De ruime foyer en circulatieruimtes rond de grote zaal bieden heel wat mogelijkheden voor tentoonstellingen en happenings...Een boeiend initiatief was de wat stijfjes als 'lezingenreeks' aangekondigde Beelden van de eeuw, waarin met een stevige knipoog naar de boekenlijst op school enkele sprekers uitgenodigd werden om het

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Voor zover ze dat doen, maken ze deel uit van de maatschappij en krijgen ze daarbinnen een specifieke plaats toegewezen - binnen het kunstsysteem, inderdaad, en niet bijvoorbeeld binnen het recht, de...Veronderstelt het voeren van een dynamisch beleid niet altijd ook dat een overheid bij wijze van spreken oog heeft voor blinde vlekken - voor datgene wat de gesubsidieerden niet (kunnen) zien als ze...zien wat ze zien, bijvoorbeeld als ze zichzelf bezig zien

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Wat de lijn dan nog in herinnering brengt, is wat gebeurt als er niets gebeurt, ze herinnert aan het niets...Sarah Chase repeteert voor Walden / Marc Hoflack Wat rest is een simpele lijn, die op haar beurt wel de rijkdom ademt die ze tegelijk opschort...En zoals de kijker kijkt, de dans laat zijn wat ze is, moet hij ook zijn oor te luisteren leggen, ruimte laten voor de verhalen

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Haar taal overstijgt onze rationele, tweeledige manier van spreken en denken: zowel de passie als de rust zijn van een even intense zinnelijkheid als dat ze eraan onttrokken zijn...Vertelstem: Dat is wat wij, wij doen: ZIEN...Ontkoppeling van tekst en beeld, acteurs die iets anders doen dan ze zeggen, regieaanwijzingen die worden voorgelezen in plaats van uitgevoerd,... we kijken er niet

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
Het moge eveneens duidelijk zijn dat dit niets meer van doen heeft met een 'temps intensif' (Virilio), dat zich op een instantaan nu toespitst, maar integendeel met een uitgerokken 'temps extensif...Ze zijn dood, maar alleen weten ze het nog niet...Ze zien alleen maar wat ze willen zien

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
Rilke wees op de bijzondere vooruitwijzende status die kunstwerken daarbij te beurt valt: 'Wat kunstwerken onderscheidt van alle andere dingen is het feit dat ze tegelijk toekomstige dingen zijn...Ze kunnen overtuigd zijn dat ze met hun bewegingen heel dicht bij de muziek moeten aansluiten, terwijl voor Cunningham muziek en dans precies losgekoppeld worden van elkaar...Als we aan de opleiding van een danser denken, aan die lange, lange jaren van discipline waarin hij/zij zijn/ haar lichaam langzaam temt, opdat het zich zou plooien naar wat ervan gevraagd wordt -een

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
wat slechte wil ook van een vreemde logica kunnen getuigen; ik vermijd dan zorgvuldig het woord 'onnozel'. Om al deze redenen vond ik deze persoonlijke reactie dus nodig, ook al is ze dan in grote mate...de stad Brussel op zinvolle en bewuste manier denken te moeten functioneren...Antwerpen, Gent en Brussel wordt mijns inziens precies getracht dat fenomeen opnieuw te definiëren en het op allerlei levensnoodzakelijke manieren te verbinden met wat er in de grote Vlaamse steden

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Wat de relevantie is van al dat 'aapjeskijken'? Hoe ze die brok verhevigde realiteit moeten plaatsen in hun opvattingen over theater dat toch bovenal aansluiting moet vinden bij een maatschappelijke...Als een voorstelling niet is voorbereid, werkt ze niet', schrijven ze...Wat mij aan Allemaal Indiaan het meest stoort is de klakkeloze reproductie van een handvol stereotiepe voorstellingen van 'het volle volkse leven'. Hun schijnbare waarachtigheid is fake: ze berust op

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
De taal die ze spreken lijkt op schrijftaal, zei de Duitse schrijver Peter Handke (medeverantwoordelijk voor een ware Horváth-revival in de jaren zestig). Hij vervolgt: 'Hoe meer ze praten, des te...Maar vaak, als ze elkaar klem zetten met problemen uit de dagelijkse waanzin, proberen ze te ontsnappen met geleende taal, met woorden die ze misschien ergens gelezen hebben, of uit hun hoofd geleerd...En als ik als kijker nu zou weten wat dat andere is dat Cassiers in Horvaths Kasimir en Karoline heeft gezien, misschien zou ik dan (met wat slikken, hangen en uiteindelijk wurgen van mijn eigen

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Ik analyseerde toen dus wel wat het betekende om dingen op straat te doen...Claire Goll schrijft in haar memoires dat toen zij jong was, ze aan politiek wilde doen...Maar hij weet niet wat ik weet, anders kunnen de acteurs het allemaal zelf doen

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
En dat is wat je nodig hebt in het begin: je moet een duw krijgen die je het gevoel geeft dat je iets kunt, en dan vergeet je alles wat op het theater al voor jou gedaan is. Wat Matthias ons toen...De Roo: Het heeft inderdaad veel meer te maken met 'het klikt' dan met een welomlijnd idee van wat je wil gaan doen...Ik denk dat andere kunstvormen meer een invloed hebben op wat wij doen dan de theorie zelf

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen • 'Als je jong bent, is het witteridderschap...
Wat ze daarmee wilden, was dit: zich afzetten Chris Lomme in: De Overtocht - Nieuw Vlaams Teater, tekst en regie René Verheezen (1983) tegen het praattheater...Ik zeg niet dat we ze gerealiseerd hebben, maar we hebben zeker wel getracht dat te doen...de jaren van het nvt had ik een hele grote gedrevenheid gekend, wat niet in de koude kleren kruipt

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Ze weten niet meer wat ze zijn en springen over naar een hogere toon...Kunst en de inhoud van het artistieke denken zien ze niet als essentieel verbonden met wat het leven uitmaakt...Van de erven Beckett zou dat niet mogen, want zij willen conserveren wat is. Voor het onderwijs is het heel erg belangrijk dat studenten niet bang zijn iets aan te pakken, dat ze doen wat ze moeten

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Een artiest moet in zijn parcours bochten...
Deze aanpak zie ik ook bij Victoria terug: zij doen niet met elke productie een tournee; niet elk project belandt in hetzelfde circuit; ze werken niet in een stramien van de ene productie na de andere...Wat Dirk over Victoria zegt, loopt daar parallel mee: om die periode te kunnen continueren, zoals je in een bedrijf zou doen, moet je een bocht maken...2002 is een heel andere periode, die nog voor ons ligt en waarvan we dus niet precies weten wat ze inhoudt, maar de kunst heeft niet meer dezelfde functie en betekenis die ze toen had

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
Frank zei ons: 'Je moet doen, doen, doen, wat je maar wil...spiegel / Politiek rebel in de spiegel / Ze doen iets / Iets / Iets / Dat is toch zoveel niet / Want er is geen medicijn voor hoe we leven / Het toont een denken / een systeem / De molen van de geschiedenis...Misschien is het enige positieve aspect aan dit systeem, dat het je verplicht te denken alvorens te handelen, wat sommige mensen misschien beter wat vaker zouden doen

Nr. 72, Juni 2000 • Dirk Lauwaert • Het Mechaniek van het Project
Die satire is terecht, want de populariteit van zo'n term is evenredig met een niet begrijpen van wat we met de term precies doen...Men kan dit contrast ook omschrijven als de tegenstelling tussen datgene wat verderop, stroomafwaarts van het maken ligt (de eerste betekenis) en datgene wat (stroomopwaarts) voorafgaat aan het maken...een quotering of een subsidie). Het project zegt wat men gaat doen, minder om dat te gaan doen, maar in de eerste plaats om de makelaar te overtuigen

Nr. 73, Januari 2000 • Peter Schmidt • Denken aan weerskanten van het doek
Precies datgene wat achter het doek verborgen is, stimuleert echter de fantasie, die dan op haar beurt op het doek vorm krijgt...Maar het is ook het verborgene dat de mensen de vrijheid garandeert, zichzelf voor te stellen, zichzelf te denken, te denken tout court...van taal en gestiek kan deze Chinese theaterkunst ons menselijk zo nabij komen, dat de exotiek van het oriëntaals-vreemde het denken allerminst in slaap wiegt - wat bij zulke ontmoetingen helaas al te

Nr. 73, Januari 2000 • Loek Zonneveld • Een voorstel in plaats van iets definitiefs
Eigenlijk denk ik vaak dat wat jij doet ook een beetje lijkt op wat wij doen, namelijk dat je een voorstel doet in plaats van dat je iets definitiefs laat zien...En voor dat geduld ben ik ze als toneelliefhebber dankbaar omdat ze me, beetje bij beetje, hebben geleerd te doen wat de toneelfotograaf Bert Nienhuis al prachtig kan: meebewegen in de toneeltijd...En dat is tegelijkertijd ook het meest absurde en het meest leugenachtige wat er is. (...) Wat toneelspelers altijd doen, is altijd verkeerd gedaan of zelfs ronduit gelogen

Nr. 73, Januari 2000 • Rudi Laermans • Het lichaam als medium
Ik kies hierna voor een enigszins andere benadering (ze sluit overigens nauw aan bij wat ik eerder over het werk van Meg Stuart heb geschreven). Daarin gaat het om de wijze waarop de voorstellingen...Nogal wat mensen wisten niet goed wat gedaan met de directe confrontatie met de performers: ze keken blozend een andere kant op wanneer ze door een van hen werden geïnterpelleerd...wat soms te denken van performers die vanuit hun denkbeeldige woning radio's, computers, broodroosters,... richting publiek gooiden