Archief Etcetera

648 document(en) met "HEB JE HET OVER" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
publiek wou treden, op welke manier hij met zijn (co)producenten wou onderhandelen enz.. Het dóórdringen van de premissen van het kunstwerk in alle geledingen van het theaterbedrijf: ik heb altijd ge...Epiloog In een interview in De Morgen van 9 november 1996 zei Paula Dhondt over de afwezigheid van haar stem in het debat omtrent de Witte Beweging: 'Ik heb gezwegen deze zomer...En verder: 'Het is net of het komt alleen de dichters toe om te praten over echt belangrijke dingen

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
je ving iets op over interessante studenten aan het RITCS...Vandaag is het makkelijker geworden, maar je komt op een enorme, verzadigde markt terecht waar het misschien niet meer zo duidelijk is welke vragen je moet stellen en hoe je ze moet beantwoorden...Als je 14 000 kijkers bereikt met een documentaire over Schönberg, is het voor een publieke omroep geen oneer om dat uit te zenden

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Bovendien heb ik vanaf de tiende etage een adembenemend mooi uitzicht over de skyline van Zuidoost en pik ik het mooiste van Holland mee: de luchten...de roes verlies je je in een andere realiteit dan de dagelijks geldende; je overschrijdt de grenzen van het regulerende bewustzijn...je kan het mooi vinden zonder dat je precies weet waarover het gaat

Nr. 59, Maart 1997 • Adri De Brabandere • Een siderale kilte
Ook Eidos:Telos is met zijn overdaad aan geluid en beweging overweldigend en bedwelmend, en al raakt het niet je ziel, de trilling van de over het podium gespannen snaar lijkt de realiteit zelf te...object te maken (Sartre). Het is niet moeilijk om het werk van William Forsythe, en in het bijzonder Eidos:Telos, als vorm van het obscene (anti)theater te zien...Van onderscheiden momenten kun je nooit een beweging maken, al heb je er in een tijdspanne oneindig veel

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
Naar mijn gevoel gaat Eidos:Telos heel intens over de dood; niet de aardse dood - alhoewel: wat doe je met die danser die zijn benen onder het danstapijt steekt, alsof hij in de aarde wil verdwijnen...Beweging', zegt Forsythe, 'maakt deel uit van het feit dat je eigenlijk aan het verdampen bent...Het onmogelijke doen: tegen de zwaartekracht optornen, het worden achterhalen, verdampen... 'Je overleveren aan de transparantie van het lichaam,' zegt Forsythe, 'een gevoel van verdwijnen

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Het is natuurlijk óók cultuur, maar als je kijkt naar hoe het ballet ontstaan is en zich ontwikkeld heeft, dan is het inderdaad zeer natuurlijk...Ook wanneer het om compositieprincipes of danstheorie gaat, is er sprake van entertainment van zodra je het toont, en aangezien er geen ander wijze is om het uit te werken moet je het 'performen'. Dat...Maar het is ook een handig instrument waarmee je over lichaam en dans kunt nadenken

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
Hoe vaak ik uw tekst ook herlees, steeds weer lees ik niet het verhaal over een boek op zich, maar een verhaal over een boek zoals u het graag gelezen had, of - indien ik uw stijl zou hanteren - over...Het zou boeiend zijn om de hypothese die u naar voor schuift - begrijpelijkerwijze niet van argumenten voorzien binnen het korte bestek van een kritiek -over de secularisatie en de dans van de jaren...En nu we het toch over context hebben: het is niet alleen binnen een Vlaamse context dat een uitgeverij nooit maar dan ook nooit geld zal vrijmaken om een historicus gedurende drie jaar onderzoek

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Het is alleen door het jarenlang te werken op locaties dat je het verschil gaat zien tussen spelen in een theater en spelen daarbuiten, dat je ervan overtuigd raakt dat je niet meer in een theater wil...Toen Paul Koek het probleem opwierp, had ik ook het gevoel van 'hier klopt iets niet'. Maar dan heb je blijkbaar niet de moed om tegen die jongens van de techniek te zeggen: 'Gooi die kuil maar weer...het derde deel hang je met je vliegtuig boven de wolken, je kijkt naar buiten en je ziet dat niemandsland van witte wolken en denkt: waar ben ik nu

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
over een hypothese, niet in de weergave van het leven zoals het er van de buitenkant uitziet en zelfs niet in een visie...Sla een boek open over circus, en steevast begint het circus in 1772 in London, waar Philip Astley een 'riding school' en 'amphitheatre' opricht, een plek waar het publiek tegen betaling vooraf...Voor hem 'is het circus het skelet, en het theater het vlees en het bloed'. Trapezist Philippe de Coen, componist Benoit Louis en instructeur paardrijden Jacques Charandak ontmoeten elkaar en

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Nys • Gevraagd: een professionele adviesraad met een heldere...
Dit schrijven toont de feiten, suggereert hoe het anders kan en wenst een debat te stimuleren tussen het veld en het beleid over de grond van de zaak...juni '96 wordt de beslissing genomen over de structurele subsidie voor het teksttheater 1997-2001...Ik heb na het gesprek met de adviesraad het evaluatierapport nog eens grondig doorgenomen en stel het hier ter discussie

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
Je zou kunnen zeggen dat de verschillende culturen uit het mythisch-romantische Oosten geen eigen verhaal kunnen doen in het Westen, maar steeds verteld moeten worden door (al dan niet ingeweken...misschien is het toch de oorzaak, en is het voor ons gewoon erg moeilijk om het heterogene karakter van het gebeuren te ervaren/aanvaarden zoals het is. 5. Laat ik bij wijze van ontknoping nog...Daarom mag het belang van een voorstelling als Kakkerlakken niet onderschat worden: ten eerste, omdat de problematiek van de illegalen (een sub-subalterngroep zou je kunnen zeggen) rechtstreeks door

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
De regisseur van de pertinente keuze voor het niet-willen-kiezen (en dus onvermijdelijk toch ook weer wel, natuurlijk), de mens die het lelijke wel erkent, maar het toch liever over het schone wil...De Drie Zusters vertellen mensen verhalen over zichzelf en over de anderen, en eigenlijk over het wezen van de mens tussen de andere mensen...Bij Metamorfosen bleef dat alles steken bij het bekijken van mensen die opkomen en in het beste geval beklijvend een verhaal vertellen, bij De Drie Zusters kruipt het onder je vel en maakt het je week

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
het aandikken, het bijschaven). Haar werk staat in het teken van een in alle opzichten paradoxaal maxime, dat overigens ook de volkse keuken kenmerkt: het rauwe (le cru) is alleen proefbaar in het...Ze condenseren als het ware die aspecten van het beeld die het voorgestelde onzegbaar maken omdat het essentieel voorstelling, ja 'beeld-schijn' is. De openingsscène van Insert Skin...Ook over het theaterwerk van bij voorbeeld Jan Fabre (Troubleyn) of Jan Lauwers (Needcompany) wordt vaak gezegd en geschreven dat het om een primair visuele vorm van podiumkunst gaat: de tekst staat

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Wij leerden bijvoorbeeld dat je je afsluit van het publiek als je zo staat (in profiel en met de voet aan de publiekskant naar voren), waardoor je bovenlichaam zich onwillekeurig wegdraait van het...Niet dat ik iets tegen de grote zaal heb, maar het is een warme ervaring om in de intimiteit van een kleine ruimte te mogen werken, waar het publiek bij wijze van spreken bij je aan tafel zit...Met als resultaat dat het soms storingen geeft wanneer de regisseur in het verloop van het repetitieproces veranderingen aanbrengt in het parcours of de handeling, zoals wanneer je een foute knop

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Je moet aan het werk blijven, maar dat waar je eigenlijk van droomt kan je in dat bestel niet realiseren...dat je eerst existeert vooraleer je bent: "l'existence précède l'essence". De dingen die je doet, voeren je naar binnen in je eigen wezen: dat is de gang van het "ik" naar het "zelf". Hoe meer je...Als je met dat soort materiaal werkt heb je natuurlijk geen publiek: ook dat moet je dan maken

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Je zou het Vere-project kunnen beschouwen als een aftasten van de bronnen van het denken...Eerder kijk je mee op de werf van toneelspelers, zie je hoe acteurs zelf worstelen met materiaal, maak je het plezier mee van een zichtbare fascinatie, het vechten om ruimte, het missen van een pointe...Als ik maar het gevoel heb dat het toneel aanwezig is, hier en nu, met het publiek

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Af en toe voel je dat het voor een acteur, en bij uitbreiding een heel gezelschap, noodzakelijk is dat stuk te spelen en wel zó...Het beklemmende gevoel dat je je in de positie van de vetgans bevindt: een trechter in de strot en slikken zonder stoppen...Je kan ertegen vechten, je kan schoppen en verwoestend uithalen naar de dingen rondom, maar vaak tegen beter weten in. Het enige wapen dat je ter beschikking hebt, keert zich meer dan eens tegen je

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Hij struikelt bijna over zijn eigen woorden, en heeft het over hoop en licht en liefde en ontreddering en waanzin en verlangen en moed en mededogen en overgave en opnieuw over hoop, allemaal ineens...Al die zo onbestede hartstocht, dat groot verlangen van de, zo kom je tijdens het stuk te weten, eeuwige minnares-van-de-eeuwig-op-het-punt-van-scheiden-staande-man...Van Het Vermoeden (1982), via De Soldaat-Facteur en Rachel (1986), Los Mueritos/Onze Lieve Doden (1988), Je pleure des bananes (1989), Mouchette (1990), Constant Pardon (1990) over Boste (1992) en De

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
De alleenspraak die in het drama uit het verleden het statuut van 'uitzondering' had, lijkt vandaag in het theater een methode met eindeloze mogelijkheden De monoloog in het theater vandaag...Kunnen wij uit de schriftuur afleiden hoe de auteur denkt over mensen, over hoe die in mekaar zitten of is het personage dat monologeert slechts een medium dat de eigen levensfilosofie van de auteur...Je zou het persoonlijke relaas van zeer veel mensen kunnen verzamelen: een collectief auteurschap, diverse blikken, niet 'tegen' maar 'naast' elkaar; een theater van de nieuwsberichten, waarvan het

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Bij het begin van het proces komt hij over als de meest ervaren houthakker, die de plannen, de regels van het spel, de werkmethode bepaalt en in eigen persoon de primaire werktuigen en zagen uitdeelt...Over de toeschouwer De pure schoonheid van de vallende spar die ik kan ervaren wanneer ik naar voorstellingen van En-Knap kijk, is het resultaat van de wreedheid die je niet kunt zien en het...Bijvoorbeeld het gevoel van lichamelijke opluchting bij het kijken naar een slang wanneer je je angst hebt overwonnen, of het louterende effect bij het kijken naar een zware rotsblok die je in een