Archief Etcetera

680 document(en) met "HET TOT ME DOOR" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Ik bedoel: slaat Signaal niet volledig de bal mis door op deze manier 'het jaarlijkse evenement voor het kindertheater' te organiseren...Een débat en een presentatie van een werkproces door studenten van het Conservatorium van Gent stonden op het menu...Versta me niet verkeerd: natuurlijk is het goed om af en toe een minister tot uitspraken te dwingen, zeker als dit (zoals dit jaar) resulteert in een zin als: 'Zonder op de fundamentele discussie

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Het lijkt alsof men daar op het toneel een erfenis gaat uitdelen...Het boezemt angst in om voor altijd verbannen te blijven van mensen waarvan je geloofde dat ze je zouden helpen, want dan moet je het gevecht met jezelf aangaan...Het eerste wat je ziet bij het begin van het eerste bedrijf is die schrijfster

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
doorprikker kennen, hier zo meteen het ondenkbare durven te doen - in en door zijn eigen lichaam laten zien waar het hem om te doen is op een scène...De dans is immers niet de hoogste afspraak, de afspraak betreft iets anders, iets dat onbenoemd door de bewegingen wordt gehaald als een spons door vloeiend water... De dans is het resultaat van deze...Maar door de loutere duur, en door het feit dat er niets op volgt dan het naar achter wankelen bij de laatste tonen, en daar dan te acteren alsóf hij duizelt (en daarbij het effect van werkelijke

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Met Harry De Neve zat ik meteen op de juiste golflengte, omdat hij me voor het eerste gesprek vroeg om filmmuziek die me bij het schrijven begeleid had, mee te brengen...De wisseling ervan is ontstaan door het theaterstuk: ik wist tijdens het schrijven - ik maakte immers tegelijkertijd notities voor het boek -aanvankelijk niet vanuit welk standpunt ik zou vertellen...zag van een toneelschrijfprijs die door het kjt georganiseerd werd, sprak me dat wel aan

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Zinnig, onzinnig, zinnelijk: zie hoe het woord zich in bochten wringt) Ik wandel graag en veel door Brussel: mijn bos...Zij zullen tot het laatste toe met ons het leven zoeken...Ik vraag me af hoe het zou zijn om te sterven

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
de scène op het plein aan de St-Janskerk - de zogenaamde Parvis, die tot voor kort de vaste stek voor lokale drugdealers was...De man aan het woord heeft het niét over socio-culturele verenigingen, hij heeft het over neutrale, stedelijke ruimtes...Andermans criteria geven aan wat hij waard is, het oordeel van de alomtegenwoordige professional, van de leerkracht, de sociale werker, de journalist,... Het leidt tot schaamte, enkele keren ook tot

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
graag een wereldstad wilde zijn, tot het ongewild de kaart trekt van de lieden die het beweert kritisch te observeren...De winkelgalerij op de begane grond, bedoeld als een voetgangersroute die de straten en het plein doortrok tot in het Rogiercentrum, bleef leeg...Een straat doorboort het sterk gelede gebouw doormidden', zo melden de modernen tevreden, 'onder meer om toegang te verlenen tot het in het complex verwerkte busstation, de verbinding tussen het

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Op het debat tijdens het Theaterfestival klapte minister Martens uit de biecht: hij had 'geen meerderheid gevonden binnen de Vlaamse Regering voor Damaged Goods'. Hoe dat zo komt, is me nog steeds...Toen aan het begin van de jaren negentig het theaterdecreet omgevormd werd tot een podiumkunstendecreet, kon de dans eindelijk aan zijn inhaalmanoeuvre beginnen...Raad voorgedragen groep choreografen geen toegang tot het erkende bestel te verkrijgen omdat dit een versnippering... (ja, ja) zou inhouden

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
Het brievenboek is het indrukwekkende relaas van een bewustwordingsproces: de adolescent die voor onbestemde tijd in de gevangenis belandt, groeit gestadig uit tot een kritische geest die zijn eigen...Het mannetjesdier zorgt wel voor zijn kroost en voor het bestuur van de wereld zodat het wijfje zich kan beperken tot dat waar ze goed in is: de belangrijke en al voldoende zware taak van het opvoeden...De parallellen dienen zich aan: het voortdurend afwachten, de grenzen van het geduld, de blijvende onzekerheid over de toekomst, het onophoudelijk overleven, de minderwaardige kwaliteit van het

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Aan het einde van het stuk pleegde Victor De Brusseleire zijn staatsgreep waarna de acteurs zich tot het publiek richtten met de vraag 'En wie zal hem dat beletten...Het massale succes van Mistero Buffo - ondanks een sporadisch verzet van kerkelijke instanties - kan wellicht mede verklaard worden door het feit dat het in zijn thematiek aansloot bij een Vlaams...Het heropduiken van het politieke theater is nog jong; het roept een wirwar van vragen en lijnen op, die vandaag nog niet tot in al hun consequenties kunnen worden gevolgd

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
de cinema nu schuld heeft of slechts symptoom is, het uitsterven van de theaterganger en de verkeerde verwachting ten aanzien van de theatervoorstelling hebben bijgedragen tot de monsterlijke...Het motief tot deze moraal is diametraal in tegenspraak tot haar principe want aandacht en présence hebben met echtheid niets te maken...Want daarin maak ik me sterk: het gebeuren tussen een podiumkunstenaar en zijn publiek is een tijdloos tijdbedrijf - in tegenstelling tot de voorwerpen van de beeldende kunst (en ook een film

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Van het afgelopen Nederlands-Vlaams Theaterfestival herinner ik me alleen de kilte en het sérieux rond enkele voorstellingen en debatten...Het carnavaleske van het feest schudt rollen en posities stevig door mekaar...Het café in het kunstenhuis doet dit door het artistieke en het alledaagse binnen haar muren te confronteren en aan een (soms) kritisch vertoog te onderwerpen

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
De mensen van de techniek, van de promotie, van het onthaal, van de keuken,... in alle geledingen kent men zijn vak door en door en weet men wat een artiest nodig heeft...Een aantal belangrijke gezelschappen zoals Needcompany, Rosas en Jan Fabre hebben het ontwikkelingsproces dat hen door het regulerend subsidieapparaat werd opgelegd, kunnen vermijden, mede dankzij het...En dan is het toch wel schrijnend contradictorisch dat ze nu gepromoveerd worden tot baronessen en culturele ambassadeurs, terwijl ze groot geworden zijn door hier weg te lopen

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
feite worden de belangrijkste hangijzers door Guy Cassiers aangeraakt in het interview In de hoop dat er beweging komt elders in dit nummer: het vastlopen van structuren en (daardoor...niet langzaamaan en daardoor haast onmerkbaar het 'doen draaien van het eigen huis' - mede onder druk van de zorg om tewerkstelling en de zorg om een infrastructuur - tot de eerste prioriteit...De vraag is of het argument van 'vrees voor een anti-politieke recuperatie' - zoals dit als mogelijk motief tot afwezigheid geformuleerd werd door Jozef Deleu in zijn kritiek op de houding van de

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Ook in Bernadetje (Victoria) is het niet de scootertent die de voorstelling tot een feest maakt, maar het ritueel van het opzetten van de tent, het spel erin en errond, de bewegende lichamen in de...Kahaani is er nog het tegengewicht van de muziek, maar in Het oneindige verhaal gaat de reductie van theater tot theatermachinerieën hand in hand met een versmalling van fantasie tot fantasmen, van...Niet van mensen die er van uitgaan dat 'veel en groot' de magie van het theater tot stand brengt, maar van kunstenaars die het jonge publiek, de gekozen theatermiddelen - welke ook - en dus het eigen

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Ik herinner me haar badend in het zweet, het acteren tot een maximum van beleven opgedreven...Het fungeerde in die tijd werkelijk als een model voor onze grote theaters, niet alleen door zijn engagement naar het publiek toe, maar ook door de manier waarop Vilar het klassieke repertoire aan een...Het programma werd in 1992 afgevoerd en opgevolgd door de agenda Affiche en het magazine Ziggurat waarin alle kunstdisciplines samen behandeld werden

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
Commerciële affiches hebben geen lokalisering aan te geven en kunnen zich gestroomlijnd wijden aan een geïntegreerd beeld waarin het product door de affiche en omgekeerd de affiche door het product...Die gecomplexeerde relatie tot de eigennaam lijkt me te wijzen op wrevel tegenover ieder repertoire -maar hoe moet men dan zelf met het eigen oeuvre omgaan dat onherroepelijk een repertoire wordt...feite steunt die schenking natuurlijk op een chantage: wil ik mij door de provocatie niet zelf laten ridiculiseren, dan moet ik me in het provocerende gebaar laten impliceren

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Zoals mij in feministische kringen tot vervelens toe werd gevraagd hoe ik op "die hoge hakken" kon lopen - het soort vragen waarbij de steller het antwoord eigenlijk al weet en de vraagvorm gebruikt...Ik geloof eigenlijk niet in de pedagogische kant van een dergelijk project, maar het feit dat het om een locatieproject gaat, biedt in elk geval een aanleiding tot een wandeling in deze wijk...Op het ogenblik dat zij geldende culturele afspraken op het spel zet, ofwel door ze via de roes te overschrijden ofwel door ze in een zelfbewust spel met bestaande identiteiten af te wijzen

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Niet toevallig veralgemeent Baudrillard het toneel zoals Artaud dat voorstond als de laatste stuiptrekking van het theater, als een (mislukte) poging tot zelfredzaamheid van het medium...Middels het sterk in de verf gezette lichamelijke karakter van de performance werd deze theatervorm uitgeroepen tot het geweten van het theater in het algemeen...Maar Dood Paard drijft deze gegevens op de reeds ingeslagen weg door tot op het punt waar deze aan zichzelf ten gronde gaan

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
de mate dat het in zijn samenstellende delen is ontleed, dat het gebruikt werd door mensen die het niet alleen beheersen, maar het ook gebruiken als een organisatieprincipe...Het publiek gaat naar het ballet om mensen te zien die het ballet kunnen transformeren, die het materiaal tot een transformatieve ervaring omturnen...Oorspronkelijk was het een taal die opkwam, maar later bezweek het - door toedoen van conservatieven - onder het gewicht van zijn eigen beregeling